روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند

هر مد طعام حدود 750 گرم طعام طبق نظر مشهور هست که باید به فقیر داده شود. تعریف فدیه را از اینجا کلیک کنید. 

کسانی که روزه بر آنها واجب نیست

[کسی که به واسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد]

مسأله 1725 کسی که به واسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد، یا برای او مشقّت دارد (1)، روزه بر او واجب نیست (2). ولی در صورت دوم باید برای هر روز یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد. (3)

(1) (زنجانی:) اگر چه به حدّ حرج نرسد..

 (2) (بهجت:) و چنانچه تا رمضان بعد بتواند روزه بگیرد أقوی وجوب قضا است؛ و در صورتی که نتواند تا رمضان بعد روزه را قضا کند واجب است برای هر روز یک مد طعام که تقریباً ده سیر است از گندم یا جو و مانند اینها صدقه دهد؛ و هم چنین کسی که توانائی قضای روزه را داشته ولی به سبب ندانستن حکم، قضای آن را تا رمضان بعد تأخیر انداخته باید علاوه بر قضای روزه به مقداری که گفته شد کفاره بدهد.

(3) (خوئی، تبریزی، سیستانی:) باید برای هر روز یک مد طعام گندم یا جو یا نان و مانند اینها به فقیر بدهد.

(گلپایگانی، صافی:) باید برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد بلکه در صورت اوّل نیز بنا بر احتیاط لازم یک مد طعام بدهد.

(زنجانی:) باید برای هر روز یک مدّ: به احتیاط واجب حدود (900) گرم، طعام به فقیر بدهد.

(مکارم:) مسأله مرد و زن پیر که روزه گرفتن برای آنها مشکل است می توانند روزه را ترک کنند، ولی باید برای هر روز یک مد (تقریباً (750) گرم) گندم یا جو و مانند اینها به فقیر دهند و بهتر آن است به جای گندم و جو، نان را انتخاب کنند و در این صورت احتیاط واجب این است به اندازه ای باشد که گندم خالص آن، مقدار یک «مد» شود.

مسأله اختصاصی

(بهجت:) مسأله 1363 بر پسر یا دختری که تازه بالغ شده اند و قدرت بر روزه گرفتن ندارند، روزه واجب نیست و کفّاره هم ندارد ولی قضا دارد.

[کسی که به واسطه پیری روزه نگرفته]

مسأله 1726 کسی که به واسطه پیری روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند (1) روزه بگیرد، بنا بر احتیاط واجب (2) باید قضای روزه هایی را که نگرفته به جا آورد (3).

(1) (زنجانی:) بدون مشقت..

(2) (گلپایگانی:) بنا بر احتیاط لازم.. (فاضل، صافی، نوری:) بنا بر احتیاط مستحب..

[عبارت «بنا بر احتیاط واجب» در رساله آیات عظام: اراکی و زنجانی نیست]

(3) (خوئی، سیستانی:) احتیاط مستحب آن است که قضای روزه هایی را که نگرفته است به جا آورد.

(تبریزی:) لازم نیست روزه را قضا نماید. (بهجت:) رجوع کنید به ذیل مسأله (1725).

(مکارم:) مسأله کسانی که به خاطر پیری روزه نگرفته اند اگر در فصل مناسبی که هوا ملایم و روزها کوتاه است بتوانند قضای آن را به جا آورند احتیاط آن است که آن را قضا کنند.

• توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل،  اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.

ویژه نامه احکام روزه

1.  حكم شرعي ناتوانى در گرفتن روزه
2. – احكام روزه و عادت ماهيانه بانوان
3. – روزه دختر و پسر تازه به سن تكليف رسيده
4. – احکام دندانپزشکى در روزه
5. – آيا استفراغ سبب باطل شدن روزه مي شود
6. – حكم اماله كردن و استفاده از شياف در روزه
7. – کرم واژينال
8. – بيماري كليه و احكام روزه داري
9. – روزه گرفتن با وجود منع پزشك چه حكمي دارد
10. – از كجا متوجه شويم روزه براي ما ضرر دارد
11. – آيا خانم باردار و شيرده بايد روزه بگيرد
12. – خوردن قرص در حال روزه چه حكمي دارد

کلید: روزه نگرفتن بر اثر پیری روزه نگرفتن بر اثر پیری روزه نگرفتن بر اثر پیری روزه گرفتن اشخاص پیر روزه گرفتن اشخاص پیر  روزه افراد کهنسال و پیر روزه سالمند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند روزه پیرمرد و پیر زنی که ناتوان هستند X روزه پیرX روزه پیر مردX روزه پیر زنX کفاره روزهX کفاره روزه پیر مردX روزه سالمند