دعا برای رهایی از ترس و اضطراب
دعا برای رهایی از ترس و اضطراب
فهرست این نوشتار:
دعاى 1
در روایتى آمده است که شخصى به محضر امام صادق(علیه السلام) آمد و از وحشت (و ترس) شکایت کرد. امام(علیه السلام) فرمود: دعایى به تو مى آموزم که اگر آن را بخوانى، نه در شب و نه در روز وحشت نخواهى کرد:
بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، وَتَوَکَّلْتُ عَلَى اللهِ، اِنَّهُ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ، اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ، قَدْ جَعَلَ اللهُ لِکُلِّ شَىْء قَدْراً،
بنام خدا و به یارى خدا و توکّل کردم بر خدا که براستى هرکه توکّل کند بر خدا او برایش بس است براستى خدا برساند فرمانش را و قرار داده خدا براى هر چیز اندازه اى
اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى کَنَفِکَ وَفى جِوارِکَ، وَاجْعَلْنى فى اَمانِکَ وَفى مَنْعِکَ.(1)
خدایا قرار ده مرا در کنف خود و در جوار خود و قرارم ده در امان و حفظ خودت.
دعاى 2
براى رفع وحشت از تنهایى، «آیة الکرسى» را بخواند و پس از آن بگوید:
اَللّهُمَّ آنِسْ وَحْشَتى، وَآمِنْ رَوْعَتى، وَاَعِنّى عَلى وَحْدَتى.(1)
خدایا آرامش ده وحشتم را و ایمنى بخش به ترسم و کمکم ده بر تنهاییم.
دعاى 3
روایت شده است که رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) این دعا را براى حفظ فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) مى خواند:
اُعیذُ کُما بِکَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ، وَاَسْمآئِهِ الْحُسْنى کُلِّها عآمَّةً،
پناه دهم شما را به کلمات تامه خدا و نام هاى نیکویش به تمامى آنها عموماً
مِنْ شَرِّ السّامَّةِ وَالْهامَّةِ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْن لامَّة، وَمِنْ شَرِّ حاسِد اِذا حَسَدَ.
از شرّ هر گزنده و خزنده و از شرّ هر چشم بد و از شرّ حسود وقتى حسودى کند.
در همان روایت آمده است که حضرت ابراهیم(علیه السلام) نیز همین دعا را براى حفظ فرزندانش، اسماعیل و اسحاق(علیهما السلام) مى خواند.(1)
دعاى 4
روایت شده است که رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) به امیرمؤمنان(علیه السلام) فرمود: یا على! هرگاه احساس خطر کردى بگو:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیـمِ.
به نام خداوند بخشنده مهربان، جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ.
در این صورت، خداوند آن خطر و بلا را از تو دفع خواهد کرد.
دعاى 5
از امام محمّدباقر(علیه السلام) روایت شده است که چون امرى پیش آید که از آن مى ترسى، رو به سوى قبله کن و دو رکعت نماز بگذار و بگو:
یا اَبْصَرَ النّاظِرینَ، وَیا اَسْمَعَ السّامِعینَ، وَیا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ، وَیا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
اى بیناترین بینایان و اى شنواترین شنوایان و اى تندترین حسابگران و اى مهربانترین مهربانان.
این کلمات را هفتاد مرتبه بگو و در هر مرتبه که آن را گفتى حاجت خود را نیز با آن ذکر کن.(1)