دعای دفع دشمن و مزاحم

دعاى 1

مرحوم شیخ «کفعمى» در کتاب «مصباح» دعایى را ذکر کرده و گفته است: «سیّد بن طاووس» این دعا را براى ایمنى از ستمِ حاکم ستمگر و ایمنى از بلا و سلطه دشمن و خوف از فقر و غم واندوه شدید، ذکر کرده است و این دعا، از دعاهاى «صحیفه سجّادیّه» است. بنابراین هرگاه از امورى که ذکر شد، بیم داشتى، این دعا را بخوان:

یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَیا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ، وَیا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ اِلى رَوْحِ الْفَرَجِ،
اى که گشوده شود بوسیله او گره گرفتارى ها و اى که شکسته شود بوسیله او تندى سختى ها و اى که از او خواهش شود براى رهایى یافتن (از غم هاو آمدن) بسوى فضاى روح بخش گشایش،
ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعابُ، وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الاَْسْبابُ، وَجَرى بِقُدْرَتِکَ الْقَضآءُ، وَمَضَتْ عَلى اِرادَتِکَ الاَْشْیآءُ،
کارهاى دشوار در برابر قدرتت آسان گشته و اسباب و وسایل به سبب لطف تو فراهم گشته و قضا و قدر به قدرتت جارى گشته و همه چیز برطبق اراده تو گذشته است
فَهِىَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَبِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ،
پس تمام چیزها به محض اراده تو بدون این که نیازى به گفتن باشد مطیع و فرمانبردارند و به محض اراده ات بدون احتیاج به نهى و بازداشتن بازداشته اند
اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، وَاَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمّاتِ،
تویى که براى رفع دشوارى ها خوانندت و تویى پناهگاه در سختى ها
لا یَنْدَفِعُ مِنْها اِلاَّ ما دَفَعْتَ، وَلا یَنْکَشِفُ مِنْها اِلاَّ ما کَشَفْتَ،
دور نشود از آن سختى ها مگر آنچه را که تو دور کنى و برطرف نگردد چیزى از آنها مگر آنچه را تو برطرف کنى
وَقَدْ نَزَلَ بى یارَبِّ ماقَدْ تَکَأَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلـَمَّ بى ما قَدْ بَهَظَنى حَمْلُهُ،
و براستى اى پروردگار من چیزى بر من رسیده که سنگینى آن مرا به زحمت انداخته و وارد شده بر من آنچه به دوش کشیدنش وامانده ام کرده
وَبِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ، وَبِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ،
و البتّه به نیروى خودت آن را بر من وارد کردى و به سلطنت خویش متوجه من کردى
فَلا مُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَلا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَلا فاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ،
پس آنچه را تو فرستادى بازگرداننده و آنچه را تو متوجه ساخته اى برگرداننده ندارد و آنچه را تو بسته اى گشاینده ندارد
وَلا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَلا مُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، وَلا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ،
و آنچه را توگشودى کَسش نتواند بست و آنچه را دشوار سازى آسان کننده ندارد و آن کس را که خوار کنى یاور ندارد
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَافْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ،
پس درود فرست بر محمّد و آلش و بگشا به فضل خود پروردگارا بر من در گشایش را
وَاکْسِرْ عَنّى سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَاَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیـما شَکَوْتُ،
و قدرت تسلّطى را که اندوه و غم بر من پیدا کرده به نیروى خود درهم شکن و خوش بینى خودت را در آنچه شکوه کردم به من عنایت کن
وَاَذِقْنى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیـما سَأَلْتُ، وَهَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَفَرَجاً هَنیئاً،
و شیرینى رفتارت را درباره خواسته ام به من بچشان و از نزد خویش رحمت و گشایش گوارایى به من ببخش
وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً، وَلا تَشْغَلْنى بِالاِْهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ،
و هم از نزد خود راه چاره فورى برایم قرار ده وسرگرمم مکن به اهمیّت دادن به گرفتارى هاى دنیا از انجام واجبات و بکار بستن سنت ها و دستوراتت
فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلاَْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلىَّ هَمّاً،
زیرا که براستى اى پروردگار من سینه ام از این پیش آمدى که برایم کرده تنگ شده و براى تحمّل این حادثه سر تا پایم را اندوه گرفته
وَاَنْتَ الْقادِرُ عَلى کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ، وَدَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ،
و تو بر دفع آنچه بدان گرفتار شده ام و برطرف کردن آنچه بدان درافتاده ام توانایى
فَافْعَلْ بى ذلِکَ وَاِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمِ، وَذَا الْمَنِّ الْکَریمِ،
پس تو این کار را درباره من بکن اگر چه من سزاوار این محبّت تو نیستم اى صاحب عرش عظیم و دارنده نعمت بزرگ
فَاَنْتَ قادِرٌ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.(1)
زیرا که تو توانایى اى مهربانترین مهربانها آمین رب العالمین.

 

دعاى 2

براى دفع اندوه و ترس از ظلم زمامداران این دعاى اهل بیت(علیهم السلام) را، (که از امام باقر(علیه السلام) نقل شده است) بخوانید:

یا کائِناً قَبْلَ کُلِّ شَىْء، وَیا مُکَوِّنَ کُلِّ شَىْء، وَیا باقى بَعْدَ کُلِّ شَىْء،
اى بوده پیش از هر چیز و اى بود کننده هر چیز و اى باقى پس از هر چیز
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَافْعَلْ بى کَذا وَکَذا.
درود فرست بر محمّد و آل محمّد و با من چنین و چنان کن.
(به جاى کذا و کذا، حاجت خود را ذکر مى کنى).(1)

 

دعاى 3

مرحوم «ابن فهد حلّى» روایت کرده است که روزى به جناب «ابودرداء» (از اصحاب رسول خدا) خبر دادند که خانه ات سوخته است. در پاسخ گفت: نسوخته است! دیگرى آمد همین خبر را داد، وى نیز اظهار داشت نسوخته است! تا سه مرتبه این جریان تکرار شد، و هر بار «ابودرداء» با قاطعیّت مى گفت: خانه ام نسوخته است. بعداً معلوم شد که همه خانه هاى اطراف سوخته است ولى خانه او نسوخته است. به او گفتند: تو چگونه فهمیدى خانه ات نسوخته است (با آن که خانه هاى اطراف همه سوخته بود) گفت: زیرا از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم که هر کس در وقت صبح این دعا را بخواند، در آن روز به وى بدى (و گزندى) نخواهد رسید، و اگر در شب آن را بخواند در آن شب به او بدى و مشکلى نمى رسد، و من آن دعا را در آن روز خوانده بودم، آن دعا چنین است:

اَللّهُمَّ اَنْتَ رَبّى لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ، وَاَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّبِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ،
خدایا تویى پروردگارم معبودى جز تو نیست بر تو توکّل کنم و تویى پروردگار عرش بزرگ و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ
ما شاءَ اللهُ کانَ، وَ ما لَمْ یَشَأْ لَمْ یَکُنْ، اَعْلَمُ اَنَّ اللهَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ، وَاَنَّ اللهَ قَدْ اَحاطَ بِکُلِّ شَىْء عِلْماً،
آنچه خدا خواهد شود و آنچه نخواهد نشود، مى دانم که خدا بر هر چیز تواناست و علم خدا به همه چیز احاطه دارد
اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسى ]وَمِنْ شَرِّ قَضاءِ السُّوءِ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ ذى شَرٍّ،
خدایا به تو پناه برم از شرّ خودم و از شرّ قضاى بد و از شرّ هر صاحب شرّى
وَ مِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ[، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّة اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها، اِنَّ رَبّى عَلى صِراط مُسْتَقیم.(1)
و از شرّ جن و انس و از شرّ هر جنبنده اى که اختیارش بدست توست همانا پروردگارم به راه راست است.

 

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان