ذکر و دعا جهت رفع غم و اندوه و افسردگی

دعاى 1

این دعا براى رفع هرگونه غم و اندوه است که از صحیفه سجادیه نقل می شود:

یا فارِجَ الْهَمِّ، وَکاشِفَ الْغَمِّ، یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَرَحیمَهُما،
اى گشاینده اندوه و از بین برنده غم، اى بخشنده و مهربان در دنیا و آخرت،
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَافْرُجْ هَمّى، وَاکْشِفْ غَمّى،
بر محمد و آل محمد درود فرست و غم و اندوه مرا از بین ببر، اى یگانه،
یا واحِدُ یَا اَحَدُ یا صَمَدُ، یا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، اِعْصِمْنى وَطَهِّرْنى، وَاذْهَبْ بِبَلِیَّتِى،
اى یکتا، اى بى نیاز، اى کسى که نزاد و زاده نشد و براى او هیچ گاه شبیه و مانندى نبود. مرا از انجام گناه نگه دار و مرا پاک کن و گرفتارى ها را از من دور ساز
«اَللهُ لاَ إِلَـهَ إلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ،لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ، لَّهُ مَا فِی السَّموتِ وَمَا فِی الاَْرْضِ،
هیچ معبودى نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است. هیچگاه خواب سبک و سنگینى او را فرا نمى گیرد; آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، از آن اوست.
مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ،یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ، وَمَا خَلْفَهُمْ، وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَىء مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَآءَ،
کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟! آنچه را در پیش روى آنها ]بندگان [و پشت سرشان است مى داند; و کسى از علم او آگاه نمى گردد; جز به مقدارى که او بخواهد.
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّموتِ وَالاَْرْضَ، وَلاَیَـُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ،
تخت (حکومت) او، آسمانها و زمین را در برگرفته; و نگاهدارى آن دو، او را خسته نمى کند. بلندى مقام و عظمت، مخصوص اوست.
لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ، قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَىِّ، فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللهِ، فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لاَانفِصَامَ لَهَا، وَاللهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ،
در قبول دین اکراهى نیست (زیرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده، بنابراین، کسى که به طاغوت ]بت و شیطان، و هر طغیانگر [کافر شود و به خداى ایمان آورد، به دستگیره محکمى چنگ زده است، که گسستن براى آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست.
اَللهُ وَلِیُّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ، یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمتِ إِلَى النُّورِ، وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّـغُوتُ، یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمتِ، أُوْلَـئِکَ أَصْحبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَـالِدُونَ»
خداوند، ولىّ و سرپرست کسانى است که ایمان آورده اند; آنها را از ظلمت ها، به سوى نور بیرون مى برد. (امّا) کسانى که کافر شدند، اولیاى آنها طاغوتها هستند; که آنها را از نور، به سوى ظلمتها بیرون مى برند; آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند.
«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ،مِن شَِرِّ مَا خَلَقَ، وَمِن شَرِّ غَاسِق إِذَا وَقَبَ، وَمِن شَرِّ النَّفَّـثَـتِ فِى الْعُقَدِ، وَمِن شَرِّ حَاسِد إِذَا حَسَدَ»
بنام خداوند بخشنده بخشایشگر، بگو: پناه مى برم به پروردگار سپیده صبح، از شرّ تمام آنچه آفریده است; و از شرّ هر موجود شرور هنگامى که شبانه وارد مى شود; و از شرّ آنها که با افسون در گره ها مى دمند; و از شرّ هر حسودى هنگامى که حسد مى ورزد!
«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِکِ النَّاسِ، إِلَهِ النَّاسِ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ، اَلَّذِى یُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ الَّناسِ، مِن الْجِنَّةِ وَالَّناسِ»
بنام خداوند بخشنده مهربان، بگو: پناه مى برم به پروردگار مردم، به مالک و حاکم مردم، به (خدا و) معبود مردم، از شرّ وسوسه گر پنهانکار، که در درون سینه انسانها وسوسه مى کند، خواه از جنّ باشد یا از انسان!
«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ، اللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُـواً أَحَدٌ»
به نام خداوند بخشنده مهربان، بگو: خداوند، یکتا و یگانه است; خداوندى است که همه نیازمندان قصد او مى کنند; (هرگز) نزاد، و زاده نشد; و براى او هیچ گاه شبیه و مانندى نبوده است!
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ سُؤالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ، وَضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَکَثُرَتْ ذُنُوبُهُ،
خدایا به تو عرض نیاز مى کنم، نیاز کسى که نیازمندیش شدت یافته و نیرویش ضعیف شده و گناهانش فراوان گردیده،
سُؤالَ مَنْ لا یَجِدَ لِفاقَتِهِ مُغیثاً، وَلا لِضَعْفِهِ مُقَوِّیاً، وَلا لِذَنْبِهِ غافراً غَیْرَکَ، یا ذَالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ،
نیاز کسى که براى بیچارگى اش فریادرس و براى ناتوانى اش نیرودهنده و براى گناهش بخشنده اى، جز تو ندارد. اى صاحب شکوه و بزرگى،
اَسْئَلُکَ عَمَلا تُحِبُّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَیَقیناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَیْقَنَ بِهِ حَقَّ الْیَقینِ فى نَفاذِ اَمْرِکَ،
از تو (توفیق انجام) عملى را مى طلبم که هر کس آن را انجام دهد وى را دوست دارى و یقینى مى طلبم که هر کس به حق الیقین از آن رسد، در انجام فرمانت، از آن سود برد.
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسى، وَاقْطَعْ مِنَ الدُّنْیا حاجَتى،
خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا در حالت صدق و راستى بمیران و نیازم را از دنیا قطع فرما
وَاجْعَلْ فیما عِنْدَکَ رَغْبَتى، شَوْقاً اِلى لِقائِکَ، وَهَبْ لى صِدْقَ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ،
و میل مرا به سبب شوق به لقایت، فقط در آنچه نزد توست قرار ده و توکل راستین به خودت را به من ببخش.
اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ کِتاب قَدْ خَلا، وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کِتاب قَدْ خَلا،
خدایا از تو، خوبى هاى نامه عملم را مى طلبم و از بدى هاى آن به تو پناه مى برم
اَسْئَلُکَ خَوْفَ الْعابِدینَ لَکَ، وَعِبادَةَ الْخاشِعینَ لَکَ، وَیَقینَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیْکَ، وَتَوَکُّلَ الْمُؤْمِنینَ عَلَیْکَ،
از تو مى طلبم خوف بندگانى که تو را عبادت مى کنند و عبادت کسانى که در محضر تو خاشعند و یقین آنان که بر تو توکل مى کنند و توکل کسانى که بر تو ایمان دارند
اَللّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتى فى مَسْئَلَتى مِثْلَ رَغْبَةِ اَوْلِیآئِکَ فی مَسائِلِهِمْ، وَرَهْبَتی مِثْلَ رَهْبَةِ اَوْلِیائِکَ،
خدایا میل و رغبتم را در خواسته ام، همانند رغبت اولیایت در خواسته هایشان و ترسم را چونان ترس اولیایت قرار ده
وَاسْتَعْمِلْنى فى مَرْضاتِکَ عَمَلا لااَتْرُکُ مَعَهُ شَیْئاً مِنْ دینِکَ مَخافَةَ اَحَد مِنْ خَلْقِکَ،
و مرا در مسیر خشنودیت چنان به کار وادار، که هرگز از ترس احدى از بندگانت دینت را رها نسازم
اَللّهُمَّ هذِهِ حاجَتى فَاَعْظِمْ فیها رَغْبَتى، وَاَظْهِرْ فیها عُذْرى، وَلَقِّنى فیها حُجَّتى، وَعافِ فیها جَسَدى،
خدایا این حاجت من است، رغبت مرا براى رسیدن به آن زیاد گردان و (در صورت عدم انجام آن) عذرم را آشکار گردان و حجت و دلیلم را در آن به من تلقین کن و پیکرم را سلامتی و عافیت بخش
اَللّهُمَّ مَنْ اَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ اَوْ رَجاءٌ غَیْرُکَ، فَقَدْ اَصْبَحْتُ وَاَنْتَ ثِقَتى وَرَجائى فِى الاُْمُورِ کُلِّها،
خدایا اگر کسى صبح کند و اعتماد و امیدى جز تو داشته باشد، به یقین من روزگارم را با اعتماد و امیدم در همه کارها به تو مى گذرانم.
فَاقْضِ لی بِخَیْرِها عاقِبَةً، وَنَجِّنى مِنْ مُضِلاّتِ الْفِتَنِ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ،
پس تو نیز عاقبت خیر براى من مقرّر فرما و مرا از فتنه هاى گمراه کننده نجات ده، به لطف و رحمتت اى مهربان ترین مهربانان
وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد رَسُولِ اللهِ الْمُصْطَفى،وَعَلى آلِهِ الطّاهِرینَ.(1)
و درود خدا بر سرور ما محمد فرستادهو برگزیده خدا و بر خاندان پاکش باد.

 

دعاى 2

امام امیرمؤمنان(علیه السلام) از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده است که هر غمدیده و محزون و گرفتار و خائفى این دعا را بخواند، خداوند براى او گشایشى فراهم سازد:

یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، وَیا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، وَیا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ،
اى تکیه گاه کسى که تکیه گاه ندارد اى ذخیره کسى که ذخیره ندارد و اى پشتیبان کسى که پشتیبان ندارد
وَیا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، وَیا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ، وَیا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ،
و اى پناه کسى که پناهى ندارد و اى دادرس کسى که دادرس ندارد و اى گنج آن کس که گنجى ندارد
وَیا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ، یا کَریمَ الْعَفْوِ، یا حَسَنَ التَّجاوُزِ، یا عَوْنَ الضُّعَفآءِ، یا کَنْزَ الْفُقَرآءِ،
و اى عزت آن کس که عزتى ندارد اى بزرگوار گذشت اى نیکو در گذر اى یار ناتوانان اى گنج بى نوایان
یا عَظیمَ الرَّجآءِ، یا مُنْقِذَ الْغَرْقى، یا مُنْجِىَ الْهَلْکى، یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ، یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ،
اى بزرگ امید من اى نجات دهنده غریقان اى رهاننده هلاک شدگان اى احسان کننده اى نیکوکار اى نعمت بخش اى زیاده بخش
اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللَّیْلِ وَنُورُ النَّهارِ، وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ الشَّمْسِ، وَحَفیفُ الشَّجَرِ وَدَوِىُّ الْمآءِ،
تویى که سجده (وخضوع) کرد برایت سیاهى شب و روشنى روز و تابش ماه و پرتو خورشید و صداى درخت و صداى مخصوص آب
یا اَللهُ یا اَللهُ یا اَللهُ، لا اِلـهَ إلاَّ اَنْتَ، وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ، یا رَبّاهُ یا اَللهُ،
اى خدا اى خدا اى خدا معبودى نیست جز تو خداى یگانه اى که شریکى برایت نیست پروردگارا اى خدا
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ، وَنَجِّنا مِنَ النّارِ بِعَفْوِکَ،
درود فرست بر محمّد وآل محمّد و انجام ده درباره ما آنچه را تو شایسته آنى و ما را با عفو خود از آتش نجات ده
وَاَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ، وَزَوِّجْنا مِنَ الْحُورِ الْعِینِ بِجُودِکَ،
و به رحمت خویش ما را داخل بهشت گردان و با جود خود ما را به حورالعین تزویج فرما
وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.
و بر محمّد و آل محمّد درود فرست و درباره ما آنچه تو شایسته آنى انجام ده اى مهربان ترین مهربانان به یقین تو بر انجام هر کارى توانایى!
پس از خواندن دعا، حاجت خود را از خدا طلب کن که ان شاءاللّه به اجابت مى رسد.(1)

 

دعاى 3

براى گشایش در کارها و رفع گرفتارى و غم، خواندن این ذکر و مواظبت بر آن، که امام جواد(علیه السلام) آن را تعلیم فرمود، نافع است:

یَا مَنْ یَکْفى مِنْ کُلِّ شَىْء، وَلا یَکْفى مِنْهُ شَىْءٌ، اِکْفِنى ما اَهَمَّنى.(1)
اى که کفایت کند از هر چیز و کفایت نکند از او چیزى، کفایت کن آنچه مرا به اندیشه فرو برده است.

 

دعاى 4

از رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) روایت شده است که هر کس را مشکلى، یا اندوهى، یا بلا و شدّتى پیش آید، بگوید:

اَللهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً، تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لایَمُوتُ.(1)
خدا پروردگار من است که شریک نسازم به او چیزى را توکل کنم بر زنده اى که هرگز نمیرد.

 

دعاى 5

از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که چون برادران یوسف آن حضرت را به چاه افکندند، جبرئیل نزد او آمد و گفت: در این جا چه مى کنى؟ یوسف گفت: برادرانم مرا در این چاه افکندند و رفتند. جبرئیل گفت: آیا دوست دارى از این جا بیرون آیى؟ گفت: این وابسته به مشیّت خداوند است; اگر خواست مرا بیرون مى آورد. جبرئیل گفت: خداوند مى فرماید: این دعا را بخوان تا تو را رهایى بخشم; بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّ لَکَ الْحَمْدَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْمَنّانُ بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، ذُوالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ،
خدایا از تو خواهم که تو راست ستایش و معبودى جز تو نیست که بسى منّت گذار و پدیدآرنده آسمانها و زمین و صاحب جلالت و بزرگوارى هستى
اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَجْعَلَ لى مِمّا اَنَا فیهِ فَرَجَاً وَمَخْرَجَاً.(1)
که درود فرستى بر محمّد و آل محمّد و قرار دهى براى من در آنچه در آن هستم گشایش و فرجى.
در نتیجه کاروانى آمد و آن گونه که قرآن نقل کرده، او را از چاه نجات داده و با خود به مصر بردند.

 

دعاى 6

روایت شده که امام باقر(علیه السلام) در مشکلات چنین دعا مى کرد:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاغْفِرْلى وَارْحَمْنى، وَزَکِّ عَمَلى، وَیَسِّرْ مُنْقَلَبى،
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و بیامرز مرا و به من رحم کن و عملم را پاک کن و آسان کن بازگشتگاهم را
وَاهْدِ قَلْبى، وَآمِنْ خَوْفى، وَعافِنى فى عُمُرى کُلِّهِ، وَثَبِّتْ حُجَّتى، وَاغْفِرْ خَطایاىَ،
و هدایت کن دلم را و امان بخش ترسم را و عافیت ده در همه عمرم و پابرجا کن حجّتم را و بیامرز گناهانم را
وَبَیِّضْ وَجْهى، وَاعْصِمْنى فى دینى، وَسَهِّلْ مَطْلَبى، وَوَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقى، فَاِنّى ضَعیفٌ،
و سفید گردان رویم را و نگاهم دار در دینم و آسان کن خواسته ام و فراخ گردان روزیم را زیرا که من ناتوانم
وَ تَجاوَزْ عَنْ سَیِّئِ ما عِنْدى بِحُسْنِ ما عِنْدَکَ، وَلاتَفْجَعْنى بِنَفْسى، وَلاتَفْجَعْ لى حَمیماً،
و در گذر از بدى آنچه نزد من است به خوبى آنچه پیش توست و داغدارم مکن به خودم و داغدار مکن خویشانم را
وَهَبْ لى یا اِلهى لَحْظَةً مِنْ لَحَظاتِکَ، تَکْشِفُ بِها عَنّى جَمیعَ ما بِهِ ابْتَلَیْتَنى،
و ببخش به من معبودا توجهى از توجهاتت را که برطرف کنى بدان تمام گرفتاریهایم را
وَ تَرُدُّ بِها عَلَىَّ ما هُوَ اَحْسَنُ عادَتِکَ عِنْدى، فَقَدْ ضَعُفَتْ قُوَّتى، وَقَلَّتْ حیلَتى،
و بازگردانى بدان بر من آنچه را بهترین شیوه توست در پیش من زیرا که نیرویم سُست و چاره ام کم شده
وَانْقَطَعَ مِنْ خَلْقِکَ رَجآئى، وَلَمْ یَبْقَ اِلاَّ رَجآؤُکَ، وَتَوَکُّلى عَلَیْکَ،
و بریده از خلق تو امیدم و برایم بجاى نمانده جز امید به تو و توکّلم بر تو،
وَ قُدْرَتُکَ عَلَىَّ یا رَبِّ اَنْ تَرْحَمَنى وَتُعافِیَنى، کَقُدْرَتِکَ عَلَىَّ اَنْ تُعَذِّبَنى وَتَبْتَلِیَنى،
و نیروى تو بر من پروردگارا براى رحم بر من و عافیتم همانند نیروى تو است بر من که عذابم کنى و گرفتارم سازى
اِلهى ذِکْرُ عَوآئِدِکَ یُؤْنِسُنى، وَالرَّجآءُ لاِِنْعامِکَ یُقَوّینى، وَلَمْ اَخْلُ مِنْ نِعَمِکَ مُنْذُ خَلَقْتَنى،
خدایا یاد نعمتهایت آرامم کند و امید نعمت بخشیت نیرویم دهد و هیچ گاه بیرون نبوده ام از نعمت هایت از آن روز که خلقم کرده اى
وَاَنْتَ رَبّى وَسَیّدِى، وَمَفْزَعى وَمَلْجَاى، وَالْحافِظُ لى وَالذّابُّ عَنّى،
پس تویى پروردگار و آقا و پناهگاه و ملجأ من و نگهبانم و دفاع کننده از من
وَالرَّحیمُ بى وَالْمُتَکَفِّلُ بِرِزْقى، وَفى قَضآئِکَ وَقُدْرَتِکَ کُلُّ ما اَنَا فیهِ،
و مهربان به من و کفالت کننده روزیم و در قضا و قدرت توست هرچه من در آنم
فَلْیَکُنْ یا سَیِّدى وَمَوْلاىَ، فیما قَضَیْتَ وَقَدَّرْتَ وَحَتَمْتَ، تَعْجیلُ خَلاصى مِمّا اَنَا فیهِ جَمیعِهِ، وَالْعافِیَةُ لى،
پس چنان باشد اى آقاى من و سرورم در آنچه حکم و مقدّر و مسلّم فرموده اى تعجیل در خلاص شدنم از آنچه من درآنم همه آن و تندرستیم
فَاِنّى لا اَجِدُ لِدَفْعِ ذلِکَ اَحَداً غَیْرَکَ، وَلا اَعْتَمِدُ فیهِ اِلاَّ عَلَیْکَ،
زیرا من نیابم براى رفع آن هیچ کس را جز تو و تکیه نکنم در آن جز بر تو
فَکُنْ یا ذَا الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ عِنْدَ اَحْسَنِ ظَنّى بِکَ، وَرَجآئى لَکَ،
پس بوده باش اى داراى جلالت و بزرگوارى در نزد بهترین گمانى که به تو دارم و بهترین امیدم بر تو
وَارْحَمْ تَضَرُّعى وَاسْتِکانَتى، وَضَعْفَ رُکْنى، وَامْنُنْ بِذلِکَ عَلَىَّ، وَعَلى کُلِّ داع دَعاکَ،
و رحم کن بر زارى و بیچارگى و سستى اساس و پایه ام و منّت نِه بدان بر من و بر هر خواننده اى که تو را بخواند
یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ.(1)
اى مهربانترین مهربانان و درود خدا بر محمّد و آلش باد.

 

دعاى 7

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: امام على بن الحسین(علیهما السلام) مى فرمود: هرگاه این دعا را بخوانم، باکى ندارم اگر جنّ و انس براى ضرر زدن به من جمع شوند. (کارى نخواهند کرد):

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، وَمِنَ اللهِ وَاِلَى اللهِ، وَفى سَبیلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
بنام خدا و بذات خدا و از جانب خدا و بسوى خدا و در راه خدا و بر کیش رسول خدا درود خدا بر او و آلش باد
اَللّهُمَّ اِلَیْکَ اَسْلَمْتُ نَفْسى، وَاِلَیْکَ وَجَّهْتُ وَجْهى، وَاِلَیْکَ اَلْجَاْتُ ظَهْرى، وَاِلَیْکَ فَوَّضْتُ اَمْرى،
خدایا به تو تسلیم کردم خودم را و بسویت توجه دادم رویم را و به تو پشت خود را گرم کردم و به تو واگذاردم کارم را
اَللّهُمَّ احْفَظْنى بِحِفْظِ الاْیمانِ مِنْ بَیْنِ یَدَىَّ، وَمِنْ خَلْفى وَعَنْ یَمینى وَعَنْ شِمالى، وَمِنْ فَوْقى وَمِنْ تَحْتى وَمِنْ قِبَلى،
خدایا حفظ کن مرا به حفاظت ایمان از پیش رویم و از پشت سرم و از راست و از چپم و از بالاى سر و زیر پایم و آنچه در پیش دارم
وَادْفَعْ عَنّى بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ، فَاِنَّهُ لا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِکَ.(1)
و رفع کن از من به جنبش و نیروى خودت که جنبش و نیرویى نیست جز به تو.

 

دعاى 8

در حدیثى از امام زین العابدین(علیه السلام) مى خوانیم که به فرزندش فرمود: هرگاه مصیبتى به یکى از شما برسد، یا مشکلى پیش آید، وضوى کامل بگیرد و دو رکعت یا چهار رکعت (به دو سلام) نماز بگذارد و در پایان نماز بگوید:

یا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوى، وَیا سامِعَ کُلِّ نَجْوى، وَیا شاهِدَ کُلِّ مَلاَ، وَعالِمَ کُلِّ خَفِیَّة،
اى موضع هر شکایت و اى شنواى هر راز و اى حاضر هر انجمن و داناى هر پنهان
وَیا دافِعَ ما یَشآءُ مِنْ بَلِیَّة، یا خَلیلَ اِبْراهیمَ، وَیا نَجِىَّ مُوسى، وَیا مُصْطَفِىَ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
و اى جلوگیر هرچه بخواهد از بلاها اى خلیل ابراهیم و اى انتخاب کننده موسى و اى برگزیننده محمّد صلى الله علیه و آله
اَدْعُوکَ دُعآءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ، وَقَلَّتْ حیلَتُهُ، وَضَعُفَتْ قُوَّتُهُ،
بخوانمت خواندن کسى که به سختى نیازمند شده و چاره اش کم و نیرویش سست گشته
دُعآءَ الْغَریبِ الْغَریقِ، اَلْمُضْطَرِّ الَّذى لایَجِدُ لِکَشْفِ ما هُوَ فیهِ اِلاَّ اَنْتَ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
خواندن دور از وطن غریق درمانده اى که نیابد براى برطرف شدن گرفتاریش جز تو اى مهربانترین مهربانان.
هر کسى این دعا را بخواند، خداوند مشکل او را برطرف مى کند(1) (ان شاءاللّه).

 

دعاى 9

از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: برای رفع غم و اندوه (وحل مشکل) غسل می کنی و دو رکعت نماز می گذاری و می گویی:

یا فارِجَ الْهَمِّ، وَیا کاشِفَ الْغَمِّ، یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَرَحیمَهُما، فَرِّجْ هَمّى وَاکْشِفْ غَمّى،
اى گشاینده اندوه و اى زداینده غم اى بخشاینده دنیا و آخرت و مهرورز در آن دو بگشا اندوهم و برطرف کن غصّه ام را
یا اَللهُ الْواحِدُ الاَْحَدُ الصَّمَدُ، اَلَّذى لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُـواً اَحَدٌ، اِعْصِمْنى وَطَهِّرْنى، وَاذْهَبْ بِبَلِیَّـتى.
اى خداى یگانه یکتاى بى نیازى که فرزند نگیرد و فرزند کسى نیست و نیست برایش همتایى هیچ کس، نگاهم دار و پاکم کن و گرفتاریم را برطرف کن.
و بخوان «آیة الکرسى» و سوره «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» را (و حلّ مشکل خود را از خدا بخواه).(1)

 

دعاى 10

روایت شده است که براى رفع غم و اندوه (وحلّ مشکلات) به سجده مى روى و صد مرتبه مى گویى:

یا حَىُّ یا قَیُّومُ، یا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، بِرَحْمَتِکَ اَسْتَغیثُ، فَاکْفِنى ما اَهَمَّنى، وَلا تَکِلْنى اِلى نَفْسى.(1)
اى زنده اى پاینده اى که معبودى جز تو نیست به رحمت تو پناه برم پس کفایت کن آنچه برایم اهمیّت دارد و وامگذارم به خودم.

 

دعاى 11

امام صادق(علیه السلام) به بعضى از اصحاب خود دعایى را براى رفع غم و اندوه و وحشت تعلیم فرمود; و آن دعا چنین است:

اَعْدَدْتُ لِکُلِّ عَظیمَة لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَلِکُلِّ هَمٍّ وَغَمٍّ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ،
آماده کرده ام براى هر پیش آمد بزرگى «لااله الا الله» را و براى هر غم و اندوهى «لا حول ولاقوة الا بالله»
مُحَمَّدٌ النُّورُ الاَْوَّلُ، وَعَلِىٌّ النُّورُ الثّانى، وَالاَْئِمَّةُ الاَْبْرارُ عُدَّةٌ لِلقآءِ اللهِ، وَحِجابٌ مِنْ اَعْدآءِ اللهِ،
محمّد نور نخستین است و على نور دوم و امامان نیکوکار ذخیره اى براى دیدار خدا و پرده اى از دشمنان خدایند
ذَلَّ کُلُّ شَىْء لِعَظَمَةِ اللهِ، وَاَسْئَلُ اللهَ عَزَّوَجَلَّ الْکِفایَةَ.(1)
خوار است هر چیز در برابر عظمت خدا و از خداى عزوجل کفایت کارم را خواهانم.

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان

دعا افسردگی دعای افسردگی دعا ضد افسردگی دعا جهت افسردگی دعا و افسردگی دعا درمان افسردگی دعا هنگام افسردگی دعا برای رفع افسردگی و اضطراب دعا برای شفای افسردگی دعا برا رفع افسردگی دعا ضد افسردگی دعا برای ضد افسردگی دعا هنگام افسردگی دعا جهت افسردگی دعای شفای افسردگی دعا برای شفای افسردگی دعا برای برطرف شدن افسردگی دعا برای خوب شدن افسردگی دعا برای افسردگی دعا برا افسردگی تاثیر دعا بر افسردگی بهترین دعا برای افسردگی دعا برای بیماری افسردگی دعا برای رفع بیماری افسردگی دعا برای ازبین بردن افسردگی دعا ی افسردگی دعا برای رهایی از افسردگی دعا برای نجات از افسردگی دعا برای دوری از افسردگی دعای مخصوص افسردگی دعا رفع افسردگی دعا برای رفع افسردگی و اضطراب دعا برا رفع افسردگی دعا درمان افسردگی دعای درمان افسردگی دعای دفع افسردگی دعا جهت درمان افسردگی دعا برای دفع افسردگی دعا و افسردگی دعا برای رفع افسردگی و اضطراب