تفاوت مذی و منی در زن

 

1-در نوشتار قبل احكام تشخيص مني در مردان و زنان و تفاوت رطوبت هاي خارج شده، مطرح شد از اینجا کلیک کنید و مطالعه نمایید.

2- استبرا و روش آن را از اینجا می توانید کلیک کنید و مطالعه نمایید.

3- از اینجا کلیک کنید و تعریف مذی و منی را در رساله 10 مرجع بخوانید. ضمنا منی مردان و زنان نجس است. 

پرسش:

تفاوت مذی و منی در زن چیست؟ می خواهم بدانم ترشحاتی که از زن خارج می شود به چند دسته تقسیم می شوند و کدام نجس هستند و کدامها پاک هستند و کدامها به غسل جنابت نیاز دارند؟

پاسخ:

آبی که گاهی بعد از ملاعبه و بازی کردن از انسان خارج می شود و به آن «مَذی» می گویند پاک است.

و نیز آبی که گاهی بعد از منی بیرون می آید و به آن «وَذی» گفته می شود

و آبی که گاهی بعد از بول بیرون می آید و به آن «وَدی» می گویند، اگر بول به آن نرسیده باشد، پاک است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء کند و بعد آبی از او خارج شود و شک کند که بول است یا یکی از اینها، پاک می باشد.

همه ی این آبها در صورتی که مجرا، آلوده به بول و منی نباشد پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی کند^[2]. در نتیجه، مایع خارج شده اگر بول نیست و مشخصات منی را ندارد ممکن است یکی از اقسام سه گانه (ودی، وذی و مذی) باشد. این رطوبت ها و ترشحات چه در زنان و چه در مردان پاک است و نیازی به شستن و غُسل ندارند؛ مگر اینکه یقین کند که بول یا منی است.

بدیهی است هر زمان که از انسان منی خارج شود، در خواب یا در بیداری؛ در اثر فکر و یا با انجام عمل خاصی مثل استمنا و یا نزدیکی، در تمام این موارد غسل جنابت بر انسان واجب می شود.

در نتیجه ترشحاتی که در اوج لذت از زن خارج می شود منی است ولی اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه، حکم به منی نمی شود و سایر ترشحات که لذت را به همراه ندارد مذی و پاک می باشد.

در عروه الوثقی آمده است: ترشحات زنانه پاک است و غسل ندارد، مگر آن که یقین کند بول یا منی است.^[3]

همه ی مراجع عظام (به جز آیات عظام تبریزی، بهجت و نوری):

خروج ترشحات زن، اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد، حکم به جنابت آنان می شود و لازم نیست با جستن بیرون آید و بدن سست شود و اگر بدون شهوت باشد، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.^[4]

آیت الله العظمی بهجت:

خروج ترشحات زن اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد و با جستن بیرون آید، حکم به منی می شود و اگر هیچ یک از دو علامت و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.^[5]

آیات عظام تبریزی و نوری:

خروج ترشحات زن اگر همراه با شهوت خاصی(اوج لذت جنسی) باشد و بدن پس از آن سست شود، حکم به منی می شود و اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.^[6]

آیت الله خامنه ای در خصوص خروج منی از زن می فرماید:

بطور کلی اگر زن به اوج لذّت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود جنابت محقق شده و غسل بر او واجب است ولی اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه و یا شک در خروج مایع داشته باشد، غسل واجب نیست و سایر ترشحات نیز پاک است.

و امروزه بعضی از متخصصین فن و دانشمندان فیزیولوژی عقیده دارند که منی زن خارج نمی شود و در نتیجه ترشحی به نام منی برای زن وجود ندارد.

پی نوشت:

• [1] توضیح المسائل محشی، امام خمینی)، ج‏1، ص 63، مسأله 73. [2] توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص۶۳. [3] العروة الوثقی، ج ۱، مستحبات غسل الجنابة، مسأله.[4] توضیح المسائل مراجع، مسأله ۳۴۶؛ وحید، توضیح المسائل، م ۳۵۲، سیستانی، تعلیقات علی العروة، ج ۱، غسل الجنابة، الاول، خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س ۱۷۱٫ صافی، هدایة العباد، ج ۱، مسأله ۱۷۵.[5] توضیح المسائل مراجع، مسأله ۳۴۶. [6] تبریزی، استفتائات، سوال ۲۴۸.منبع: پایگاه حوزه

---

مطابق نظر آيت الله خامنه اي

۳. منی
۱. منی انسان نجس است.
۲. کسی که پس از بول استبرا کند و همراه آن مایعی خارج شود که نداند منی است یا نه، چنانچه به منی بودن آن یقین پیدا نکند و خروج آن همراه با علامتهای شرعی خروج منی نباشد، حکم منی ندارد و پاک است.
توجه:
علایم منی
الف) در مردها
۱. شهوت (حالت خوشایند جنسی که در هنگام ارضای کامل غریزه به وجود می‌آید).
۲. دفق (فشار، جَستن).
۳. فتور (سست شدن بدن).
ب) در زنها: تنها شهوت. رساله آموزشی.

---

مطابق نظر آيت الله سيستاني

مسأله ۳۴۴ ـ به دو چیز انسان جنب می‌شود:
اوّل: جماع.
دوّم: بیرون آمدن منی، در خواب باشد یا بیداری، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بی شهوت، با اختیار باشد یا بی‌اختیار.

مسأله ۳۴۵ ـ اگر رطوبتی از مرد خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر اینها، چنانچه با شهوت و جستن بیرون آمده و بعد از بیرون آمدن آن بدن سست شده، آن رطوبت حکم منی را دارد، و اگر هیچ یک از این سه نشانه یا بعضی از اینها را نداشته باشد، حکم منی را ندارد. ولی در مریض لازم نیست آن رطوبت با جستن بیرون آمده باشد، و در موقع بیرون آمدن بدن سست شود، بلکه اگر با شهوت بیرون آید در حکم منی است.
و رطوبتی که زنان در موقع ملاعبه یا تصوّرات شهوت انگیز در خود موضع احساس می‌کنند و آن رطوبت به اندازه‌ای زیاد نیست که جاهای دیگر را آلوده کند، پاک است و غسل ندارد و وضو را نیز باطل نمی‌کند و امّا اگر زیاد باشد به حدّی که صدق (انزال) کند و لباس را آلوده نماید؛ در صورتی که همراه با رسیدن زن به اوج لذّت جنسی و ارضای کامل (ارگاسم) باشد، نجس و موجب جنابت است، بلکه اگر همراه با آن هم نباشد ـ بنا بر احتیاط لازم ـ نجس و موجب جنابت می‌باشد، و در مواردی که زن شک داشته باشد رطوبت به این حد از زیادی رسیده یا نه و یا شک در اصل خروج رطوبت داشته باشد، غسل واجب نیست و وضو و غسل هم باطل نمی‌شود.

مسأله ۳۴۶ ـ اگر از مردی که مریض نیست آبی بیرون آید که یکی از سه نشانه‌ای که در مسأله پیش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‌های دیگر را داشته یا نه، چنانچه پیش از بیرون آمدن آن آب وضو داشته می‌تواند به همان وضو اکتفا کند، و اگر وضو نداشته کافی است فقط وضو بگیرد و غسل بر او لازم نیست.

مسأله ۳۴۷ ـ مستحب است انسان بعد از بیرون آمدن منی بول کند، و اگر بول نکند و بعد از غسل رطوبتی از او بیرون آید که نداند منی است یا رطوبت دیگر، حکم منی را دارد.

مسأله ۳۴۸ ـ اگر انسان با زنی جماع کند و به‌اندازه ختنه‌گاه یا بیشتر داخل شود، در قبل باشد یا در دبر، بالغ باشند یا نابالغ، اگرچه منی بیرون نیاید هر دو جنب می‏شوند.

مسأله ۳۴۹ ـ اگر شک کند که به مقدار ختنه‌گاه داخل شده یا نه، غسل بر او واجب نیست.

مسأله ۳۵۰ ـ اگر ـ نعوذ بالله ـ با حیوانی نزدیکی نماید و منی از او بیرون آید، غسل تنها کافی است، و اگر منی بیرون نیاید، چنانچه پیش از وطی وضو داشته باز هم غسل تنها کافی است، و اگر وضو نداشته احتیاط واجب آن است که غسل کند و وضو هم بگیرد. و همچنین است حکم در نزدیکی نمودن با مرد یا پسر.

مسأله ۳۵۱ ـ اگر منی از جای خود حرکت کند و بیرون نیاید، یا انسان شک کند که منی از او بیرون آمده یا نه، غسل بر او واجب نیست.

مسأله ۳۵۲ ـ کسی که نمی‌تواند غسل کند ولی تیمم برایش ممکن است، بعد از داخل شدن وقت نماز هم می‌تواند با عیال خود نزدیکی کند.

مسأله ۳۵۳ ـ اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای آن غسل نکرده باید غسل کند، و نمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهایی را که احتمال می‏دهد پیش از بیرون آمدن آن منی خوانده، لازم نیست قضا نماید. رساله آیت الله سیستانی.

لينك كوتاه مطلب: https://hadana.ir/?p=11853

*- ضمنا شما می توانید از اینجا مشترک  خبرنامه سایت شوید و جدید ترین مطالب را دریافت کنید.

• ویژه نامه احکام طهارت(وضو، غسل، نجاسات و …)

*- احكام بانوان

1. چه كارهايي بر جنب حرام است
2. احكام تشخيص مني در مردان و زنان (مهم)
3. راه جنب شدن 
4. جنابت مرد
5. جنابت زن 
6. انواع ترشحات ( مذى، وذى و ودى)
7. شك در خروج مني هنگام خواب 
8. کارهایی که بر جنب مکروه است
9. حكم نماز و روزه در حال جنابت
10. وضو گرفتن بعد از غسل جنابت
11. غسل جنابت در زمان حيض
12. چگونگي استبراء از بول و مني
13. احکام غسل جنابت