حيا زن و شوهر برای هم خوب است يا بد؟

حيا به معناى شرم داشتن از ارتكاب محرمات و مذمومات است كه از نظر شرعى و عقلى و عرفى براى زن و مرد پسنديده است و با خجالت نيز فرق دارد زيرا خجالت اعم از آن است و گاه به امور غير مذموم بلكه به واجبات نيز تعلق مى گيرد و در اين صورت به شرك خفى مبدل مى شود مانند شرم از انجام غسل جنابت و يا شرم زن در برابر شوهر.

در برخى از نصوص چنين خجالتى را حياى احمقانه خوانده اند چنان كه پيامبر اكرم (ص) فرمودند:

الحياء حيائان: حيائ عقل و حياء حمق، فحياء العقل هو العلم و حياء الحُمق هو الجهل «(1).

اما آن حيايى كه خانم ها بيشتر به آن سفارش شده اند منظور شرم داشتن از برخورد و معاشرت با مرد نامحرم است و اين مسائله به جهت جذابيت و شرايط جسمى و روحى خانم ها است تا هم مورد سوء استفاده ديگران و استفاده ابزارى قرار نگيرند و هم ايمان و روحيه شخصى خويش را بهتر حفظ نمايند و واضح است كه اين مسائله گرچه براى مردان نيز ممدوح است ولى در اين مسائله مردان به اهميت خانم ها نيستند.

براى آگاهى بيشتر ر. ك: علم اخلاق اسلامى، ج 1- 3 (ترجمه جامع السعادات)، مولى مهدى نراقى، ترجمه: دكتر سيد جلال الدين مجتبوى.

تذكر اين نكته ضرورى است كه انچه در ارتباط زن و شوهر مهم است در خدمت تمام خواسته هاى همديگر بودن است و هيچ چيزى اعم از حيا و يا چيز ديگر نمى تواند مانع در خدمت همديگر بودن شود چون اجابت نياز همسرى بر تمام امور بايد مقدم شود و هيچ چيزى مانع ان نبايد شود

(1) (اصول كافى، باب حياء)

پرسمان