تلقین میت

در نوشتار قبل « احکام جامع دفن» مطرح شد از اینجا کلیک کنید و در تکمیل نوشتار حاضر مطالعه نمایید.

مستحبّات دفن

[دعا و اعمال تلقین میت در قبر]

مسأله 628 خوب است به امید آن که مطلوب پروردگار باشد قبر را (1) به اندازه قد انسان متوسط گود کنند و میّت را در نزدیکترین قبرستان دفن نمایند، مگر آن که قبرستان دورتر، از جهتی بهتر باشد، مثل آن که مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند، یا مردم برای فاتحه اهل قبور بیشتر به آنجا بروند و نیز جنازه را در چند ذرعی قبر، زمین بگذارند و تا سه مرتبه کم کم نزدیک ببرند و در هر مرتبه زمین بگذارند و بردارند و در نوبت چهارم وارد قبر کنند و اگر میّت مرد است، در دفعه سوم طوری زمین بگذارند که سر او طرف پایین قبر باشد و در دفعه چهارم از طرف سر وارد قبر نمایند و اگر زن است در دفعه سوم طرف قبله قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در موقع وارد کردن، پارچه ای روی قبر بگیرند و نیز جنازه را به آرامی از تابوت بگیرند و وارد قبر کنند و دعاهایی که دستور داده شده، پیش از دفن و موقع دفن بخوانند و بعد از آن که میّت را در لحد گذاشتند، گره های کفن را باز کنند و صورت میّت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او بسازند و پشت میت، خشت خام یا کلوخی بگذارند که میّت به پشت برنگردد و پیش از آن که لحد را به پوشانند، دست راست را به شانه راست میّت بزنند و دست چپ را به قوت بر شانه چپ میّت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او ببرند و به شدّت حرکتش دهند و سه مرتبه بگویند (2):

«اسمَع افهَم یا فُلان َ بن َ فُلان» و به جای فلان، اسم میّت و پدرش را بگویند مثلًا اگر اسم او محمّد و اسم پدرش علی است سه مرتبه بگویند:

«اسمَع افهَم یا مُحَمَّدَ بن َ عَلی» پس از آن بگویند:

«هَل انت َ عَلَی العَهدِ الَّذِی فَارَقتَنا عَلَیه ِ مِن شَهَادَهِ ان لا إِله َ إِلَّا اللّه ُ وَحدَه ُ لَا شَریک َ لَه ُ وَ ان َّ مُحَمَّداً صَلّی اللّه ُ عَلَیه ِ وَ آلِه ِ عَبدُه ُ وَ رَسُولُه ُ وَ سَیِّدُ النَّبِیّین َ وَ خاتَم ُ المُرسَلِین َ و ان َّ عَلِیاً أَمیرُ المُؤمِنین َ وَ سَیِّدُ الوصِیِّین َ وَ امام ٌ افتَرَض َ اللّه ُ طاعَتَه ُ عَلَی العالَمِین َ وَ ان َّ الحَسَن َ وَ الحُسَین َ وَ عَلِی َّ بن َ الحُسَین ِ وَ مُحَمَّدَ بن َ عَلِی ٍّ وَ جَعفَرَ بن َ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بن َ جَعفَرٍ وَ عَلِی َّ بن مُوسی وَ مُحَمَّدَ بن َ عَلِی ٍّ وَ عَلی بن َ مُحَمَّدٍ وَ الحَسَن َ بن َ عَلی ٍّ وَ القائِم َ الحُجَّهَ المَهدِی َّ صَلَوات ُ اللّه ِ عَلَیهِم ائِمَّهُ المُؤمِنین َ وَ حُجَج ُ اللّه ِ عَلَی الخَلق ِ أَجمَعِین َ وَ ائِمَّتُک َ ائِمَّهُ هُدی ً بِک َ (3) ابرارٌ یا فُلان َ بن َ فُلان ٍ»

و به جای فلان بن فلان اسم میّت و پدرش را بگوید. و بعد بگوید:

«اذا اتاک َ المَلَکان ِ المُقَرَّبان ِ رَسُولَین ِ مِن عِندِ اللّه ِ تَبارَک َ وَ تَعالَی وَ سَأَلاک َ عَن رَبِّک َ وَ عَن نَبِیِّک َ وَ عَن دِیِنک َ وَ عَن کِتابِک َ وَ عَن قِبلَتِک َ وَ عَن ائِمَّتِک َ فَلا تَخَف وَ لا تَحزَن وَ قُل فِی جَوابِهِما اللّه ُ رَبّی وَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّه ُ عَلَیه ِ وَ آلِه ِ نَبِیِّی وَ الإِسلام ُ دِینِی وَ القُرآن ُ کِتابِی وَ الکَعبَهُ قِبلَتِی وَ امیرُ المُؤمِنین َ عَلِی ُّ بن ُ أبی طالِب ٍ امامی وَ الحَسَن ُ بن ُ عَلِی ٍّ الُمجتَبی امامی وَ الحُسَین ُ بن ُ عَلِی ٍّ الشَّهیدُ بِکَربَلاءَ امامِی وَ عَلِی ٌّ زَین ُ العابِدِین َ امَامِی وَ مُحَمَّدٌ البِاقِرُ امَامِی وَ جَعفَرٌ الصّادِق ُ امَامِی وَ مُوسَی الکاظِم ُ إِمامی وَ عَلِی ٌّ الرِّضا إِمامی و مُحَمَّدٌ الجَوادُ إِمامی و عَلی ٌّ الهَادِی امَامِی وَ الحَسَن ُ العَسکَری ُّ امَامِی وَ الحُجَّهُ المُنتَظَرُ (4) امامی هؤُلاءِ صَلَوات ُ اللّه ِ عَلَیهِم أَجمَعِین َ (5) ائِمَّتِی وَ سَادَتِی وَ قَادَتِی وَ شُفَعَائِی بِهِم أَتَولَّی وَ مِن اعدائِهِم أَتَبَرَّأُ فِی الدُّنیَا وَ الآخِرَهِ ثُم َّ اعلَم یا فُلان َ بن َ فُلان» و به جای فلان بن فلان اسم میّت و پدرش را بگوید و بعد بگوید: «ان َّ اللّه َ تَبَارَک َ وَ تَعَالَی نِعم َ الرَّب ُّ وَ ان َّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّه ُ عَلَیه ِ وَ آلِه ِ نِعم َ الرَّسُول ُ وَ ان َّ عَلِی َّ بن َ أَبِی طالِب ٍ وَ اولادَه ُ المَعصُومین َ الأَئِمَّهَ الاثنَی عَشَرَ نِعم َ الأئِمَّهُ وَ ان َّ ما جَاءَ بِه ِ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللّه ُ عَلَیه ِ وَ آلِه ِ حَق ٌ وَ ان َّ المَوت َ حَق ٌ وَ سُؤال َ مُنکَرٍ وَ نَکیرٍ فِی القَبرِ حَق ٌّ وَ البَعث َ حَق ٌّ وَ النُّشُورَ حَق ٌّ وَ الصِّراطَ حَق ٌّ وَ المِیزان َ حَق ٌّ وَ تَطایُرَ الکُتُب ِ حَق ٌّ وَ ان َّ الجَنَّهَ حَق ٌّ وَ النّارَ حَق ُّ وَ ان َّ السَّاعَهَ آتِیَهٌ لا رَیب َ فِیهَا وَ ان َّ اللّه َ یَبعَث ُ مَن فِی القُبُورِ» پس بگوید: «أَ فَهِمت َ یا فُلان ُ» و به جای فلان، اسم میّت را بگوید پس از آن بگوید:

«ثَبَّتَک َ اللّه ُ بِالقَول ِ الثَّابِت ِ وَ هَداک اللّه ُ إِلَی صِرَاطٍ مُستَقِیم ٍ عَرَّف َ اللّه ُ بَینَک َ وَ بَین َ اولیائِک َ فی مُستَقَرٍّ مِن رَحمَتِه ِ» پس بگوید:

«اللّهُم َّ جَاف ِ الأَرض َ عَن جَنبَیه ِ وَ اصعَد بِرُوحِه ِ الَیک َ وَ لَقِّه ِ (6) مِنک َ بُرهَاناً اللّهُم َّ عَفوَک َ عَفوَک» (7).

این مسأله، در رساله آیت اللّه بهجت نیست

(1) (گلپایگانی، اراکی، خوئی، فاضل، سیستانی، تبریزی، صافی، زنجانی، نوری:) مستحب است قبر را..

(2) (مکارم:) مستحب است به امید این که مطلوب پروردگار باشد، امور زیر را در دفن میّت رعایت کنند: (1) قبر را به اندازه قامت انسان متوسّط گود کنند. (2) میّت را در نزدیکترین قبرستان دفن نمایند، مگر آن که قبرستان دورتر، از جهتی بهتر باشد، مثل این که افراد خوب در آنجا دفن شده اند یا مردم برای فاتحه، بیشتر به آنجا می روند. (3) هنگام دفن، جنازه را در چند قدمی ِ قبر بر زمین بگذارند و تا سه مرتبه، کم کم نزدیک ببرند و در مرتبه چهارم وارد قبر کنند. (4) اگر میّت مرد است، او را از طرف سر وارد قبر کنند و اگر زن است از طرف عرض بدن و به هنگام وارد کردن او پارچه ای روی قبر بگیرند. (5) جنازه را به آرامی از تابوت بردارند و با آرامی وارد قبر کنند، و دعاهایی که دستور داده شده پیش از دفن و موقع دفن بخوانند. (6) قبر لحد داشته باشد، یعنی آن را طوری بسازند که خاک روی بدن میّت نریزد، به این ترتیب که قسمت پایین قبر را باریکتر کنند و بعد از گذاشتن میّت در قبر، بالای آن خشت یا آجر بچینند و یا طرف قبله قبر را کمی از پایین توسعه دهند به اندازه ای که میّت در آن قرار بگیرد. (7) پشت سر میّت مقداری خاک یا خشت بگذارند که وقتی او را به طرف راست می خوابانند به عقب برنگردد. (8) بعد از گذاشتن در قبر گره کفن را باز کنند و صورت میّت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او قرار دهند. (9) کسی که میّت را در قبر می گذارد با طهارت و سر برهنه و پا برهنه باشد و غیر از خویشان میّت، با پشت دست خاک بر قبر بریزند و بگویند «إِنّا لِلّه ِ وَ إِنّا إِلَیه ِ راجِعُون َ» و اگر میّت زن است کسی که با او محرم است او را در قبر بگذارد و اگر محرم نباشد خویشانش او را در قبر بگذارند. (10) پیش از آن که «لحد» را به پوشانند دست راست به شانه میّت بزنند و او را حرکت دهند و سه مرتبه بگویند:..

(3) [کلمه «بِک َ» در رساله آیات عظام: گلپایگانی، خوئی، زنجانی، سیستانی، صافی، فاضل و مکارم نیست]

(4) (گلپایگانی، صافی:) الحُجَّهُ القائِم ُ المُنتَظَرُ.. (5) [کلمه «اجمعین» در رساله آیات عظام: خوئی، تبریزی، سیستانی و زنجانی نیست] (6) (فاضل:) وَ لَقِّنه ُ..

(7) (تبریزی:) و اگر میّت زن است، تمام خطابها و ضمیرها و افعال مؤنث ذکر شود.

(زنجانی:) و در صورتی که میت زن باشد پاره ای از این دعا تغییر می کند به این ترتیب: «اسمَعِی، افهَمِی یا فُلانَهَ ابنَهَ فُلان ٍ» و به جای «فُلانَهَ» نام میت و به جای فلان نام پدرش را بگوید و پس از آن بگوید: «هَل أَنت ِ عَلَی العَهدِ الَّذی فارَقتِنا.. أَئِمَّتُک ِ ائِمَّهُ هُدی ً ابرارٌ یا فُلانَهَ ابنَهَ فُلان ٍ» و به جای «فلانه» اسم میت و به جای فُلان اسم پدرش را بگوید پس بگوید: «اذا أَتاک ِ المَلَکان ِ المُقَرَّبان ِ رَسُولَین ِ مِن عِندِ اللّه ِ تَبارَک َ وَ تَعالی وَ سَأَلاک ِ عَن رَبِّک ِ وَ عَن نَبِیِّک ِ وَ عَن دِینِک ِ وَ عَن کِتابِک ِ وَ عَن قِبلَتِک ِ وَ عَن أَئِمَّتِک ِ فَلا تَخافِی وَ لا تَحزَنِی وَ قُولِی فی جَوابِهِما.. ثُم َّ اعلَمِی یا فُلانَهَ ابنَهَ فُلان» و به جای «فلانه» اسم میت و به جای فلان نام پدرش را بگوید و بعد بگوید: «أ فَهِمت ِ یَا فُلَانَهُ» و به جای «فلانه» اسم میت را بگوید پس از آن بگوید: «ثَبَّتَک ِ اللّه ُ بِالقَول ِ الثّابِت ِ وَ هَداک ِ اللّه ُ الی صِراطٍ مُستَقیم ٍ عَرَّف َ اللّه ُ بَینَک ِ وَ بَین َ أَولِیائِک ِ فی مُستَقَرٍّ مِن رَحمَتِه ِ» پس بگوید: «اللّهُم َّ جاف ِ الأَرض َ عَن جَنبَیها وَ اصعَد بِرُوحِها إِلَیک َ وَ لَقّها مِنک َ بُرهاناً اللّهُم َّ عَفوَک َ عَفوَک َ».

• توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل،  اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.

---

 

مستحبّات دفن
مسأله 617 ـ مستحب است قبر را به‌اندازه قد انسان متوسط یا ارتفاع شانه وی گود کنند، و میت را در نزدیکترین قبرستان دفن نمایند، مگر آنکه قبرستان دورتر از جهتی بهتر باشد، مثل آنکه مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند، یا مردم برای فاتحه اهل قبور بیشتر به آنجا بروند. و نیز مستحب است جنازه را در چند ذراعی قبر، زمین بگذارند و تا سه مرتبه کم‌کم نزدیک ببرند و در هر مرتبه زمین بگذارند و بردارند، و در نوبت چهارم وارد قبر کنند. و اگر میت مرد است در دفعه سوّم طوری زمین بگذارند که سر او طرف پایین قبر باشد، و در دفعه چهارم از طرف سر وارد قبر نمایند. و اگر زن است در دفعه سوّم طرف قبله قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در موقع وارد کردن پارچه‌ای روی قبر بگیرند. و نیز مستحب است جنازه را به آرامی از تابوت بگیرند و وارد قبر کنند، و دعاهایی که دستور داده شده پیش از دفن و موقع دفن بخوانند، و بعد از آنکه میت را در لَحَد گذاشتند گره‌های کفن را باز کنند و بهتر است ابتدا بند کفن از طرف سر میت را باز کنند سپس صورت میت را روی خاک بگذارند، و بالشی از خاک زیر سر او بسازند، و پشت میت خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت نگردد، و پیش از آنکه لحد را پوشانند دست راست را به شانه راست میت بزنند، و دست چپ را به قوّت بر شانه چپ میت بگذارند، و دهان را نزدیک گوش او ببرند و به شدّت حرکتش دهند و سه مرتبه بگویند: «اِسْمَعْ اِفْهَمُ یا فلان ابن فلان» و به‌جای فلان ابن فلان اسم میت و پدرش را بگویند. مثلاً اگر اسم او محمّد و اسم پدرش علی است سه مرتبه بگویند: «اِسْمَعْ اِفْهَمْ یا مُحَمَّدَ بنَ عَلِی»، پس از آن بگویند: «هَلْ اَنْتَ عَلَی العَهْدِ الَّذِی فارَقْتَنا عَلَیهِ، مِنْ شَهادَةِ اَن لا اِله إلاّ الله وَحْدَهُ لا شَرِیک لَهُ و اَنّ مُحَمَّداً صَلَّی الله عَلَیهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَسَیدُ النَّبِیینَ وَخاتَمُ المُرْسَلِینَ، و اَنّ عَلِیاً اَمِیرُ المُؤْمِنینَ وَسَیدُ الوَصِیینَ وَاِمامٌ اِفْتَرَضَ الله طاعَتَهُ عَلَی العالَمین و اَنّ الحَسَنَ وَالحُسَینَ وَعَلِی بنَ الحُسَینِ وَمُحَمَّدَ بنَ عَلِی وَ جَعْفَرَ بنَ محَمَّد وَ مُوسَی بنَ جَعْفَرٍ وَ عَلی بنَ مُوسی وَ مَحَمّد بنَ علی وَ عَلی بنَ محمّدٍ و الحسنَ بنَ عَلی وَالْقائِمَ الحُجَّةَ المَهْدِی صَلَواتُ الله عَلَیهِمْ اَئِمَّةُ المُؤْمِنِینَ وَحُجَجُ الله عَلَی الخَلْقِ اَجْمَعِینَ، وَأئِمَّتُک أَئِمَّةُ هُدی بِک اَبرارٌ، یا فلان ابن فلان» و به‌جای فلان ابن فلان اسم میت و پدرش را بگوید و بعد بگوید: «إذا اَتاک المَلَکانِ المُقَرَّبانِ رَسُولَینِ مِنْ عِنْدِ الله تَبارَک وَتَعالی وَسَأَلاک عَنْ رَبّک وَعَنْ نَبِیک وَعَنْ دِینِک وَعَنْ کتابِک وَعَنْ قِبْلَتِک وَعَنْ اَئِمَّتِک فَلا تَخَفْ وَلا تَحْزَنْ وَقُلْ فِی جَوابِهِما: الله رَبّی وَمُحَمَّدٌ صلی الله علیه و‏ آله و سلم نَبِیی، وَالاِسْلامُ دِینِی وَالقُرْآنُ کتابِی، وَالکعْبَةُ قِبْلَتِی وَاَمِیرُ المُؤْمِنِینَ عَلِی بنُ اَبی طالِبٍ اِمامِی، وَالحَسَنُ بْنُ عَلِی المُجْتَبی إمامِی، وَالحُسَینُ بنُ عَلِی الشَّهِیدُ بِکرْبَلا إمامِی، وَعَلِی زَینُ العابِدِین اِمامِی، وَمُحَمَّدٌ الباقِرُ اِمامِی، وَجَعْفَرٌ الصادِقُ اِمامِی، وَمُوسَی الکاظِمُ اِمامی، وَعَلِی الرّضا اِمامِی، وَمُحَمَّدٌ الجَوادُ اِمامِی، وَعَلِی الهادِی اِمامِی، وَالحَسَنُ العَسْکرِی اِمامِی، وَالحُجَّةُ المُنْتَظَرُ اِمامِی، هؤُلاءِ صَلَواتُ الله عَلَیهِمْ اَئِمَّتِی وَسادَتِی وَقادَتِی وَشُفَعائِی، بهم اَتَوَلّی وَمِنْ اَعْدائِهِمْ اَتَـبَرّأ فِی الدُّنْیا وَالآخِرَةِ. ثُمَّ اعْلَمْ یا فلان ابن فلان» و به‌جای فلان ابن فلان اسم میت و پدرش را بگوید و بعد بگوید: «اَنَّ الله تَبارَک وَتَعالی نِعْمَ الرَّبُّ، و اَنّ مُحَمَّداً صلی الله علیه و‏ آله و سلم نِعْمَ الرَّسُولُ، و اَنّ عَلِی بْنَ اَبِی طالِبٍ وَاَوْلادَهُ المَعْصُومِینَ الاَئِمَّةَ الاِثْنی عَشَرَ نِعْمَ الاَئِمَّةُ، و اَنّ ما جاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و‏ آله وسلم حَقٌّ، و اَنّ المَوْتَ حَقٌّ وَسُؤالَ مُنْکرٍ وَنَکیرٍ فِی القَبْرِ حَقٌّ، وَالبَعْثَ حَقٌّ، وَالنُّشُورَ حَقٌّ، وَالصّراطَ حَقٌّ، وَالمِیزانَ حَقٌّ، وَتَطایرَ الکتُبِ حَقٌّ، و اَنّ الجَنَّةَ حَقٌّ، وَالنّارَ حَقٌّ، و اَنّ الساعَةَ آتِیةٌ لا رَیبَ فِیها، و اَنّ الله یبْعَثُ مَنْ فِی القُبُورِ» پس بگوید «اَفَهِمْتَ یا فُلان» و به‌جای فلان اسم میت را بگوید، پس از آن بگوید: «ثَبَّتَک الله بِالقَوْلِ الثّابِتِ وَهَداک الله إلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ، عَرَّفَ الله بَینَک وَبَینَ اَوْلِیائِک فِی مُسْتَقَرٍ مِنْ رَحْمَتِهِ» پس بگوید: «اللهمَّ جافِ الأرْضَ عَنْ جَنْبَیهِ، وَ اَصْعِدْ بِرُوحِهِ اِلَیک، وَلَقِّهِ مِنْک بُرْهاناً، اللهمَّ عَفْوَک عَفْوَک».
مسأله 618 ـ مستحب است کسی که میت را در قبر می‏گذارد، با طهارت و سر برهنه و پا برهنه باشد، و از طرف پای میت از قبر بیرون بیاید، و غیر از خویشان میت کسانی که حاضرند، با پشت دست خاک بر قبر بریزند و بگویند: «إنّا لله وَاِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ». و اگر میت زن است کسی که با او محرم می‏باشد او را در قبر بگذارد، و اگر محرمی نباشد خویشانش او را در قبر بگذارند.
مسأله 619 ـ مستحب است قبر را، چهار گوشه بسازند و به‌اندازه چهار انگشت از زمین بلند کنند، و نشانه‌ای روی آن بگذارند که اشتباه نشود، و روی قبر آب بپاشند، و بعد از پاشیدن آب کسانی که حاضرند دست‌ها را بر قبر بگذارند و انگشت‌ها را باز کرده در خاک فرو برند، و هفت مرتبه سوره مبارکه «إنّا أنزلناه» را بخوانند، و برای میت طلب آمرزش کنند و این دعا را بخوانند: «اللهمَّ جافِ الاَرْضَ عَنْ جَنْبَیهِ، وَاَصْعِدْ اِلَیک رُوحَهُ وَلَقِّهِ مِنْک رِضْواناً، وَاَسْکنْ قَبْرَهُ مِنْ رَحْمَتِک ما تُغْنِیهِ بِهِ عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواک».
مسأله 620 ـ پس از رفتن کسانی که تشییع جنازه کرده‌اند، مستحب است ولی میت یا کسی که از طرف ولی اجازه دارد، دعاهایی را که دستور داده شده به میت تلقین کند.
مسأله 621 ـ بعد از دفن، مستحب است صاحبان عزا را سر سلامتی دهند، ولی اگر مدّتی گذشته است که به واسطه سر سلامتی دادن مصیبت یادشان می‏آید، ترک آن بهتر است. و نیز مستحب است تا سه روز برای اهل خانه میت غذا بفرستند، و غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است.
مسأله 622 ـ مستحب است انسان در مرگ خویشان، مخصوصاً در مرگ فرزند صبر کند، و هر وقت میت را یاد می‏کند «إنّا لله وَاِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ» بگوید، و برای میت قرآن بخواند، و سر قبر پدر و مادر از خداوند متعال حاجت بخواهد، و قبر را محکم بسازد که زود خراب نشود.
مسأله 623 ـ بنا بر احتیاط جایز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن خود را بخراشد، و موی خود را قطع کند، ولی به سر و صورت زدن جایز است.
مسأله 624 ـ پاره کردن یقه در مرگ غیر پدر و برادر ـ بنا بر احتیاط ـ جایز نیست، و احتیاط مستحب آن است که در مصیبت آنان هم یقه پاره نکند.
مسأله 625 ـ اگر زن در عزای میت صورت خود را بخراشد و خونین کند یا موی خود را بکند، ـ بنا بر احتیاط مستحب ـ یک بنده آزاد کند، یا ده فقیر را طعام دهد و یا بپوشاند. و همچنین است اگر مرد در مرگ زن یا فرزند یقه یا لباس خود را پاره کند.
مسأله 626 ـ احتیاط مستحب آن است که در گریه بر میت، صدا را خیلی بلند نکنند.

منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات حضرت آیت الله العظمی سیستانی

 

 

لینک کوتاه مطلب: http://goo.gl/YuFspv

 

*- ضمنا شما می توانید از اینجا مشترک  خبرنامه سایت شوید و جدید ترین مطالب را دریافت کنید.

• ویژه نامه احکام اموات

1. احکام محتضر / رساله 10 مرجع
2. آيا رو به قبله نمودن محتضر واجب است
3. دعا و سوره برای راحت جان دادن محتضر
4. مستحبات بعد از مرگ
5. وجوب غسل و کفن و نماز و دفن مسلمان
6. اجازه ولی یا وصی میت در دفن میت
7. احکام غسل میت / رساله 10 مرجع
8. غسل ميت توسط محارم 
9. روش تيمم ميت
10. غسل ارتماسي ميت
11. احکام کفن میت / رساله 10 مرجع
12. احکام حنوط / رساله 10 مرجع
13. نماز میت / رساله 10 مرجع

کلید: تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت تلقین میت  تلقین میت تلقین میت زن دعای تلقین میت تلقین میت اهل سنت دعای تلقین میت زن تلقین میت چیست دعای تلقین میت  در تلقین میت چه باید بگوییم