ارزش دینداری در آخرالزمان
ارزش دینداری در آخرالزمان
آيا اينكه ايمان مردم آخر الزمان در نظر پيامبر(ص) عجيب خوانده شده تخفيف يا پاداش ويژه اى براى مردم با ايمان دارد؟ مردم آخر الزمان يعنى ما چه امتيازاتى داريم؟ آيا ارزش با ايمان در سال 1428 قمرى با شخص با ايمان در 40 قمرى يكسان است؟ حضرت على(ع) فرموده آنچه با چشم ديده شود در دل نشيند. لطفا بيشتر توضيح بديد
مردم اخر الزمان در شرايطى به سر مى برند كه اوج فتنه ها و شبه ها آنها را احاطه كرده است. به گونه اى كه در روايات داريم، حفظ دين در آخر الزمان، مانند نگه داشتن آتش كف دست است. اين در حالى است كه آنها همچون نسلهاى گذشته خود، امام زمانشان را نديده اند و از اين رو حفظ ايمان در چنين شرايطى، ارزشش بيش از موقعى است كه مردم امام زمانشان راديده اند. از اين رو در روايات آمده كه مؤمنين آخر الزمان از مؤمنين ديگر زمان بهتر هستند و اجرشان هم بيشتر است. چرا كه طبيعى است كههرچه امتحان سخت تر باشد، امتيازش بالاتر است. بنا بر اين در روايتى ديگر داريم: «إنّ عظيمَ الأجر لمَعَ عَظيم البَلاء». يعنى بالاترين اجرها با سخت ترين بلاهاست.
قال على بن الحسين سيد العابدين: من ثبت على موالاتنا فى غيبه قائمنا اعطاه الله عز و جل اجر الف شهيدا من شهداء بدر و احد.
ترجمه: امام چهارم حضرت زين العابدين فرمودند: هر كس بر ولايت ما در زمان غيبت قائم ما ثابت قدم بماند، خداوند عز و جل ثواب هزار شهيدى كه در جنگ بدر يا احد، به شهادت رسيده باشد را به او اعطا مى كند.
در روايت ديگرى مى خوانيم:
2- قال رسول الله- صلى الله عليه و آله- يا على و اعلم ان اعجب الناس ايمانا و اعظمهم يقينا قوم يكونون فى آخر الزمان، لم يلحقوا النبى فحجبت عنهم الحجه فامنوا على سواد على بياض.
رسول خدا- كه سلام خدا بر او و خاندان پاكش باد- فرمودند: اى على بدان كه عجيب ترين مردم و از نظر ايمانى و عظيم ترين ايشان در يقين (به خداوند و نشانه هاى او) گروهى در آخر الزمان هستند كه پيامبر را نديده اند و حجت خدا نيز از ايشان غايب شده است، اما آنان هم چنان به سياهى بر روى سپيدى ايمان دارند.
(يعنى ايمانشان به واسطه ى نوشته هاى سياه بر كاغذ هاى سفيدى است كه از پيشينيانشان به يادگار دارند.)
آرى آنان كه حجت خدا را ديدند و به او ايمان آوردند كجا و آنان كه هرگز حجت خدا را نديده اند و او را از نوشته هايشان شناختند، به او ايمان آوردند، حضور سبزش را در كنار خود حس نمودند و عمرى دم از محبت و ولايتش زدند كجا؟
آنان كه هر لحظه و ساعت، صداى آسمانى امامشان را شنيده اند و زلال جانشان را در معارف الهى او شسته اند كجا، شوريدگانى كه هر لحظه در عطش انتظار ديدار مولايشان سوخته اند كجا؟
قطعا خدا گروه دوم را بيشتر دوست مى دارد و ثواب و منزلتى بيش از گروه اول برايشان در نظر خواهد گرفت.
حال اى منتظران مهدى اى كسانى كه مرواريد محبت او و پدران پاكش را در دل سفته ايد اى كسانى كه عشق و علاقه ى خود را بر او نثار مى كنيد اى ارادتمندان درگاه پاكش قدر خود و محبتتان و علاقه و عشقتان به اهل بيت را بدانيد. دست بيعتى دوباره به مولايتان دهيد و با او عهد كنيد كه تا آخرين دم، بر ولايت و محبتش استوار خواهيد ماند و او را يارى خواهيد نمود.
پيامبر اكرم (ص) مى فرمايند:
هر يك از آنان (مومنان واقعى دوره غيبت) اعتقاد و دين خويش را با هر سختى حفظ مى كنند چنان كه گويى درختان خار مغيلان را در شب تاريك با دست پوست مى كنند يا آتش پر دوام را با دست نگاه مى دارند. [[10
معلوم مى شود آنها با توجه به اين قبيل از روايات، علاوه بر افزودن بر تلاش و كوشش، با موانع و مشكلات نيز آشنا مى شوند و پيشاپيش آمادگيهاى لازم را در خود ايجاد مى كنند و درنتيجه در سخت ترين پيشامدها بر ايمان و عقايد خود پاى مى فشارند و در حد توان به زمينه سازى ظهور كمك مى نمايند. امام سجاد (ع) در توصيف مومنان عصر غيبت مى فرمايند: مردم زمان غيبت مهدى (ع) كه به امامت آن حضرت پاى بندند و همواره در حال انتظار ظهور به سر مى برند از مردم همه زمانها برترند، زيرا خدا چنان درك و فهم و نيروى تشخيص آنان را قوت مى بخشد كه غيبت نزد آنان همانند زمان ظهور باشد… آنان به حق اخلاص ورزانند… [[11
انسان دين دار عصر غيبت كه دسترسى عادى به امام زمان (عج) ندارد بر اساس درك عقلى و تهذيب اخلاق و انديشه به يقين والايى دست مى يابد و همواره به دفاع از احكام و عقايد دينى مى پردازد و اين در شرايطى است كه اغلب مردم در زرق و برق و لذات مادى خود را غرق ساخته اند و به احكام و ارزشهاى دينى و فضيلت هاى انسانى بى توجه شده اند.
امام صادق (ع) مى فرمايد:
پيامبر (ص) و على (ع) فرمودند ياعلى بزرگترين مردمان در ايمان و يقين كسانى هستند كه در آخر الزمان زندگى مى كنند، آنها پيامبرشان را نديده اند و امامشان در غيبت به سر مى برد، با اين همه آنان از روى علوم و معارف و كتابهايى كه در اختيار دارند ايمان آورده و در ايمان خود پايدارى مى ورزند… [[12 بنابراين يكى از راههاى مهم در امان ماندن از فتنه هاى آخر الزمان، عمل به وظايف دينى و وظايف و مسئوليتهاى مربوط به دوران غيبت است كه به طور خلاصه اين وظايف عبارتند از:
1 ج تلاش براى شناخت بيشتر امام عصر (ع)
2 ج خودسازى و تهذيب نفس
3 ج انتظار فرج امام زمان (ع)
4 ج سعى در اصلاح وضع جامعه
5 ج حفظ و تحكيم پيوند معنوى با امام عصر (ع)
6 ج پيروى از نائبان امام زمان (ع)
در رابطه با حديثى كه نقل كرديد هم مى شود همين نتيجه را گرفت كه چون مردم قبل از آخر الزمان امام زمانشان را با چشم ديده اند و براى آنها دلنشين تر بوده، پس ارزش ايمان مردم آخر الزمان كه چون نديدند بر حسب ظاهر ممكن است با اكراه مواجه شوند پا روى اين حس خود مى گذارند، بالا تر است. اگرچه در شناخت امام زمان و دين آنچه بيشتر از چشم ظاهر به آدمى كمك مى كند، بصيرت دل هست.
از طرفى اگرچه حفظ دين به خاطر شرايطى كه آخر الزمان دارد سخت تر است اما در عوض امكانات موجود در آخر الزمان، بسى بيشتر و كامل تر از زمانهاى ديگر است. چرا كه در هيچ زمانى به اندازه زمان ما، ابزار و وسايلى كه بتوان به كمك آنها دين را شناخت فراهم نبوده است. به عنوان مثال، اگر در گذشته شخصى براى استماع حديثى فرسنگ ها راه بيابان را طى مىنمود، امروز با زدن چند كليد رايانه و يا مراجعه ساده به كتابها و نيز امواج راديويى و تصويرى، مىتواند به همان اطلاعات دسترسى پيدا كند. اين در حالى است كه مردم آخر الزمان، ازعقل و هوش بيشترى نيز برخوردارهستند. پرسمان