احكام سفر شغلي
کسی که شغلش، سفر نیست ولی سفر، مقدمهی شغل او است، مانند معلم و کارگر و کارمند و سربازی که خودش ساکن شهری است و به مدت دو سه ماه هر ده روز حداقل یکبار برای کار به محل کارش سفر میکند، حکم کسی را دارد که سفر، شغل اوست.
احكام سفر شغلي
مطابق نظر آيت الله خامنه اي
سفر شغلی
۱. کسی که سفر، شغل اوست (یعنی قوام شغل و کار او به سفر است)، مانند راننده، خلبان، کشتیبان، ساربان، چوپان و مانند آنها در سفر سوم باید نماز را تمام بخواند ولی در سفر اول و دوم نمازش شکسته است.
توجه:
کسی که شغلش، سفر نیست ولی سفر، مقدمهی شغل او است، مانند معلم و کارگر و کارمند و سربازی که خودش ساکن شهری است و به مدت دو سه ماه هر ده روز حداقل یکبار برای کار به محل کارش سفر میکند، حکم کسی را دارد که سفر، شغل اوست.
دانشجویی، شغل و کار محسوب نمیشود، از این رو دانشجویانی که برای تحصیل علم به طور هفتگی یا روزانه سفر میکنند نمازشان مبتنی بر احتیاط است. بلی اگر مأمور به تحصیل باشند، مثل معلمان شاغلی که در کنار تدریس، مأمور به تحصیل هستند، نمازشان تمام خواهد بود.
زیارت، شغل به حساب نمیآید، بنابراین کسی که هر هفته برای زیارت حضرت معصومه۳ و انجام اعمال مسجد جمکران به شهر قم سفر میکند، در این سفر، حکم سایر مسافرین را دارد و نمازش قصر (شکسته) است.
کسی که رانندگی، شغل ثابت و دایمی او نیست، ولی برای مدت کوتاهی وظیفهی رانندگی به او محول میشود، مثل سربازانی که وظیفهی رانندگی را در پاسگاهها و غیر آن بر عهده میگیرند، اگر از نظر عرف، رانندگی در آن مدت موقت حداقل دو سه ماه شغل آنها محسوب شود حکم سایر رانندگان را خواهند داشت.
رفت و برگشت اگر در نظر عرف، یک سفر محسوب شود، مثل استادی که از وطن برای تدریس، به شهری سفر کرده و هنگام عصر یا فردای آن روز به مبدأ بر میگردد، در این صورت، رفت و برگشت، سفر اول محسوب میشود و اگر عرفاً یک سفر محسوب نشود، مثل رانندهیی که برای حمل کالا به مقصدی حرکت کرده و از آنجا به مکان دیگری برای حمل مسافر یا کالای جدید سفر نماید و سپس به وطن مراجعت میکند در این صورت، سفر اول با رسیدن به مقصد، تمام میشود.
۲. کسی که شغلش مسافرت است، اگر برای کار دیگری غیر از شغل خود مسافرت کند، باید مانند سایر مسافران نماز را شکسته بخواند، ولی اگر سفر به خاطر شغلی که در محل کار دارد باشد و در ضمن آن، اعمال خاصی از قبیل دیدن اقوام و دوستان را هم انجام میدهد و گاهی یک یا چند شب هم در آنجا میماند، باعث تغییر حکم سفر شغلی نمیشود و نماز تمام است. همچنان که انجام کارهای خصوصی و شخصی در سفر شغلی اداری بعد از پایان کار اداری حکم سفر شغلی را تغییر نمیدهد.
توجه:
تبلیغ و ارشاد یا امر به معروف و نهی از منکر اگر عرفاً شغل و کار یک مبلّغ دینی محسوب شود، در سفر برای انجام آن کارها حکم مسافری را دارد که به خاطر شغل و کارش سفر میکند، و اگر زمانی برای کاری غیر از ارشاد و تبلیغ مسافرت کرد، در آن سفر مانند سایر مسافران نمازش شکسته است.
۳. کسی که شغلش مسافرت است، اگر ده روز یا بیشتر در محلی بماند، خواه وطن او باشد یا نه، باید در سفر اولی که بعد از اقامت ده روزه برای کار کردن میرود نمازش را شکسته بخواند.
استفتاء جدید و اختصاصی سایت هدانا از دفتر مقام معظم رهبری
تاریخ:۳۰ خرداد ۱۳۹۷
شماره استفتاء: h0Zn2LqbSM
سوال:
1-کسى که مىخواهد ساليانى در مکانى بماند، تا چه مدتى بناى ماندن آنجا را داشته باشد، حکم وطن را دارد، و آيا بين ماندن در آنجا به قصد زندگى يا براى کار يا هر دو، تفاوتى وجود دارد؟
2-آیا درست است که نظر رهبری که قبلا هفت الی 8 سال بوده الان تغییر کرده است؟
پاسخ:
1) اگر کسی در مکانی به قصد زندگی همیشگی یا طولانی مدت (40-50 سال) و حداقل حدود چهار ماه از سال – هر چند به صورت پراکنده و هرچند برای کار – تصمیم داشته باشد در آنجا زندگی کند، در این صورت از همان زمان سکونت آنجا وطن او خواهد بود و تا زمانی که از آن اعراض نکرده است نمازش در آنجا کامل و روزه صحیح است.
2) کسی که قصد زندگی همیشگی یا طولانی مدت در محلی را ندارد، اگر به قصد زندگی یکی دو ساله ولو برای کار در آنجا ساکن شود با اینکه آنجا وطنش نخواهد بود اما چون مسافر محسوب نمی شود از ابتدای زمان سکونت تا زمانیکه در آنجا ساکن است بدون قصد ده روز نمازش کامل است و روزه اش صحیح است.
منبع: استفتاء سایت هدانا از دفتر استفتائات حضرت آیت الله خامنه ای.
بخش اول:نكات مهم در سفر شغلی
الف) . کسی که سفر، شغل اوست (یعنی قوام شغل و کار او به سفر است)، مانند راننده، خلبان، کشتیبان، ساربان، چوپان و مانند آنها در سفر سوم باید نماز را تمام بخواند ولی در سفر اول و دوم نمازش شکسته است.
توجه:
کسی که شغلش، سفر نیست ولی سفر، مقدمهی شغل او است، مانند معلم و کارگر و کارمند و سربازی که خودش ساکن شهری است و به مدت دو سه ماه هر ده روز حداقل یکبار برای کار به محل کارش سفر میکند، حکم کسی را دارد که سفر، شغل اوست.
دانشجویی، شغل و کار محسوب نمیشود، از این رو دانشجویانی که برای تحصیل علم به طور هفتگی یا روزانه سفر میکنند نمازشان مبتنی بر احتیاط است. بلی اگر مأمور به تحصیل باشند، مثل معلمان شاغلی که در کنار تدریس، مأمور به تحصیل هستند، نمازشان تمام خواهد بود.
زیارت، شغل به حساب نمیآید، بنابراین کسی که هر هفته برای زیارت حضرت معصومه۳ و انجام اعمال مسجد جمکران به شهر قم سفر میکند، در این سفر، حکم سایر مسافرین را دارد و نمازش قصر (شکسته) است.
کسی که رانندگی، شغل ثابت و دایمی او نیست، ولی برای مدت کوتاهی وظیفهی رانندگی به او محول میشود، مثل سربازانی که وظیفهی رانندگی را در پاسگاهها و غیر آن بر عهده میگیرند، اگر از نظر عرف، رانندگی در آن مدت موقت حداقل دو سه ماه شغل آنها محسوب شود حکم سایر رانندگان را خواهند داشت.
رفت و برگشت اگر در نظر عرف، یک سفر محسوب شود، مثل استادی که از وطن برای تدریس، به شهری سفر کرده و هنگام عصر یا فردای آن روز به مبدأ بر میگردد، در این صورت، رفت و برگشت، سفر اول محسوب میشود و اگر عرفاً یک سفر محسوب نشود، مثل رانندهیی که برای حمل کالا به مقصدی حرکت کرده و از آنجا به مکان دیگری برای حمل مسافر یا کالای جدید سفر نماید و سپس به وطن مراجعت میکند در این صورت، سفر اول با رسیدن به مقصد، تمام میشود.
ب) . کسی که شغلش مسافرت است، اگر برای کار دیگری غیر از شغل خود مسافرت کند، باید مانند سایر مسافران نماز را شکسته بخواند، ولی اگر سفر به خاطر شغلی که در محل کار دارد باشد و در ضمن آن، اعمال خاصی از قبیل دیدن اقوام و دوستان را هم انجام میدهد و گاهی یک یا چند شب هم در آنجا میماند، باعث تغییر حکم سفر شغلی نمیشود و نماز تمام است. همچنان که انجام کارهای خصوصی و شخصی در سفر شغلی اداری بعد از پایان کار اداری حکم سفر شغلی را تغییر نمیدهد.
توجه:
تبلیغ و ارشاد یا امر به معروف و نهی از منکر اگر عرفاً شغل و کار یک مبلّغ دینی محسوب شود، در سفر برای انجام آن کارها حکم مسافری را دارد که به خاطر شغل و کارش سفر میکند، و اگر زمانی برای کاری غیر از ارشاد و تبلیغ مسافرت کرد، در آن سفر مانند سایر مسافران نمازش شکسته است.
ج). کسی که شغلش مسافرت است، اگر ده روز یا بیشتر در محلی بماند، خواه وطن او باشد یا نه، باید در سفر اولی که بعد از اقامت ده روزه برای کار کردن میرود نمازش را شکسته بخواند.
۲-افرادي كه چند شغل دارند، اگر هر كمتر از ۱۰ روز يك سفر شغلي دارند،از سفر سوم به بعد نماز تمام است. و وحدت يا تعدد شغل و مسير ، تاثيري در حكم ندارد.
۳- فردي كه كثير السفر غير شغلي است، در سفرهايي كه براي غير شغل انجام مي شود، اگر چه متعدد باشد، نماز شكسته است.
۴- در سفر هايي كه از توابع و لوازم شغل محسوب مي شود مثل خريد لوازم يدكي يا گرفتن مدرك مورد نياز شغل ؛حكم سفرهاي شغلي را دارد. حضرت آقا در اجوبه- س ۶۵۱ مي فرمايند اگر در اين سفر شغل او رانندگي نباشد و عرف هم اين سفر را شغلي نداند. حكم ديگر مسافران را خواهد داشت.
۵- راننده اگر ۱۰ روز در وطن و يا غير وطن بماندبماند در اولين مسافرت بعد از اين توقف ۱۰ روزه نمازش قصر و روزه اش صحيح نيست.
۶- معلم ، كارگر و هر كس كه شغلش در سفر است اگر ۱۰ روز در محل كار بماند وظيفه او در اولين سفر بعد از ۱۰روز اينست كه : الف) اگر با قصد مانده باشد.نمازش قصر است. ب) اگر بدون قصد مانده باشد نمازش قصر است.
۷- كسي كه يك هفته براي بازديد به شهري مي رود و پس از آن يك هفته براي تجارت به شهر ديگر و پس از آن براي زيارت به شهر ديگري برود و اين براي مدتي هم ادامه داشته باشد، چون ملاك كثير السفر شغلي را ندارد، نماز قصر است.
۸- فردي كه مرتبا براي شغل مسافرت مي كند در سفري كه براي زيارت مي رود حكم مسافر را دارد و نمازش قصر است.
۹- كسي كه شغل او سفر است اگر زن و فرزند را با خود مي برد، نماز آنان قصر است.
۱۰-نماز خانواده كسي كه محل كار او تا وطنش بيش از مسافت شرعي است و هر روز به همراه پدر خانواده به محل كار مي روند و بر مي گردند ، در صورتي كه فقط همراه پدر خانواده اند و در آنجا شغلي ندارند نمازشان قصر است. اما اگر شغل دارند و يا به شغل پدر خانواده كمك مي كنند نماز آنان تمام است.
۱۲- رانندگان خطي بين شهر ها اگر گاهي در خط ديگري مسافرت مي كنند اي تاثيري در حكم نمي كند.
ادامه نكات را سعي كرده ايم در سوالها و جوابهاي ذيل برجسته كنيم.
بخش دوم :
احكام سفر در اجوبه الاستفتائات
آنکه شغلش مسافرت است يا سفر مقدمه شغل اوست
س 641: کسى که سفر مقدمه شغل اوست، آيا در سفر نمازش تمام و روزهاش صحيح است يا آن که اين حکم اختصاص به کسى دارد که شغل او حتماً مسافرت باشد؟ اين گفته مرجع تقليد حضرت امام خمينى(قدّسسرّه) که مىفرمايد: کسى که شغل او مسافرت است چه معنايى دارد؟ آيا کسى يافت مىشودکه خود سفر شغل او باشد؟ زيرا چوپان و راننده و ملوان و غير آنها هم کارشان چوپانى و رانندگى و کشيترانى است و اصولاً کسى که سفر را به عنوان شغل خود برگزيده باشد، وجود ندارد.
ج: کسى که سفر مقدمه کار او است، اگر در خلال هر ده روز حداقل يک بار براى کار به محل کارش رفت و آمد نمايد، نمازش تمام و روزهاش صحيح است، و در کلمات فقها (رضواناللهعليهم) مراد از کسى که شغل او مسافرت است، کسى است که قوام کار او به سفر است مانند شغلهايى که در سؤال ذکر شده است.
س 642: نظر حضرتعالى درباره نماز و روزه کسانى که به مدت معيّنى بيش از يک سال در شهرى براى کار اقامت مىکنند و يا سربازانى که به مدت يک يا دو سال براى انجام خدمات سربازى در شهرى مىمانند، چيست؟ آيا بعد از هر سفرى بايد قصد اقامت ده روز کنند تا نمازشان تمام و روزه آنها صحيح باشد؟ و اگر قصد ماندن کمتر از ده روز را داشته باشند، نماز و روزه آنها چه حکمى دارد؟
ج: اگر حداقل هر ده روز يکبار به خاطر شغل شان به محل کار سفر مىکنند، در غير سفر اول و دوم نمازشان تمام و روزهشان صحيح است، ولى در سفر اول و دوم، حکم ساير مسافرين را دارند، يعنى تا قصد اقامت ده روز را نکردهاند، نماز آنان شکسته است و روزه شان صحيح نيست.
س 643: نماز و روزه خلبانان هواپيماهاى جنگى که بيشتر روزها از پايگاههاى هوايىشان اقدام به پرواز کرده و مسافتى بسيار بيشتر از مسافت شرعى را مىپيمايند و مرتب اين عمل را تکرار مىکنند، چه حکمى دارد؟
ج: حکم آنان همان حکم ساير رانندگان و ملوانان و خلبانان هواپيماهاست، يعنى نماز آنها در سفر تمام و روزهشان صحيح است.
س 644: آيا قبيله هايى که يک يا دو ماه از قشلاق به ييلاق يا بر عکس منتقل مىشوند، ولى بقيه سال را در ييلاق يا قشلاق به سر مىبرند، داراى دو وطن هستند؟ مسافرتهايى که در ايام اقامت خود در يکى از اين دو مکان به مکان ديگر انجام مىدهند، از جهت قصر يا تمام بودن نماز چه حکمى دارد؟
ج: اگر قصد نقل و انتقال هميشگى از ييلاق به قشلاق و بر عکس را دارند تا روزهايى از سال را در يکى و روزهايى را در ديگرى بگذرانند و هر دو مکان را براى زندگى دائمى خود انتخاب کرده باشند، هر يک از آن دو مکان وطن آنان محسوب مىشود و بر آنان در آن دو مکان حکم وطن جارى مىگردد، و اگر فاصله بين آن دو به مقدار مسافت شرعى باشد، در راه سفر از يکى به ديگرى، حکم ساير مسافرين را دارند.
س 645: من کارمند يکى از ادارات دولتى شهر هستم. فاصله بين محل کار و محل سکونتم حدود سى و پنج کيلومتر است که هر روز اين مسير را براى رسيدن به محل کارم طى مىکنم. اگر براى کار خاصى قصد کنم چند شب در شهر بمانم، نمازم چه حکمى دارد، آيا واجب است نماز را تمام بخوانم يا خير؟ به عنوان مثال هنگامى که در روز جمعه براى زيارت اقوام به شهر سمنان مسافرت مىکنم، آيا واجب است نمازم را تمام بخوانم يا خير؟
ج: اگر مسافرت به خاطر کارى که هر روز براى آن سفر مىکنيد، نباشد، حکم سفر شغلى را ندارد، ولى اگر سفر به خاطر شغلى که در محل کار داريد، باشد و در ضمنِ آن، اعمال خاصى از قبيل ديدن اقوام و دوستان را هم انجام مىدهيد و گاهى يک يا چند شب هم در آنجا مىمانيد، باعث تغيير حکم سفر شغلى نمىشود و نماز تمام و روزه صحيح است.
س 646: اگر من در محل کارم پس از پايان وقت ادارى و انجام کارهاى ادارى که به خاطر آن مسافرت کردهام، به انجام کارهاى شخصى بپردازم. مثلاً از ساعت هفت صبح تا دو بعد از ظهر کارهاى ادارى را انجام دهم و از آن به بعد مشغول انجام کارهاى شخصى شوم، نماز و روزهام چه حکمى دارد؟
ج: انجام کارهاى خصوصى در سفر شغلى ادارى بعد از پايان کار ادارى، حکم سفر شغلى را تغيير نمى دهد.
س 647: نماز و روزه سربازانى که مى دانند بيش از ده روز در مکانى مىمانند، ولى از خود اختيارى ندارند، چه حکمى دارد؟ اميدواريم فتواى حضرت امام(قدّس سرّه) را هم بيان فرماييد.
ج: با اطمينان به اينکه ده روز يا بيشتر در يک مکان خواهند ماند، واجب است که نماز خود را تمام بخوانند و روزه بگيرند. فتواى امام(قدّس سرّه) هم همين است.
س 648: نماز و روزه نيروهاى کادرى که در استخدام ارتش يا سپاه پاسداران انقلاب اسلامى هستند و بيشتر از ده روز در پادگان و بيشتر از ده روز در مناطق مرزى مىمانند، چه حکمى دارد؟ خواهشمندم فتواى حضرت امام(قدّسسرّه) را هم بيان فرماييد.
ج: اگر قصد اقامت ده روز يا بيشتر را در مکانى دارند و يا مىدانند که ده روز يا بيشتر از آن مقدار در آنجا خواهند ماند، واجب است که نماز خود را تمام بخوانند و روزه هم بگيرند. فتواى امام(قدّس سرّه) هم همين است.
س 649: در رساله عمليه امام خمينى در بحث نماز مسافر، شرط هفتم، آمده است: «واجب است راننده در غير از سفر اول نماز خود را تمام بخواند ولى در سفر اول نمازش شکسته است هرچند طولانى باشد، آيا مقصود از سفر اول همان شروع حرکت از وطن تا بازگشت به آن است يا با رسيدن به مقصد سفر اوّل تمام مىشود؟
ج: اگر رفت و برگشت در نظر عرف، يک سفر محسوب شود مثل استادى که از وطن براى تدريس به شهرى سفر کرده و هنگام عصر يا فرداى آن روز به مبدء بر مىگردد، در اين صورت، رفت و برگشت سفر اوّل محسوب مىشود. و در صورتى که عرفاً يک سفر نباشد مثل رانندهاى که براى حمل کالا به مقصدى حرکت کرده و از آنجا به مکان ديگرى براى حمل مسافر يا کالاى جديد سفر نمايد وسپس به وطن مراجعت مىکند که در اين فرض، سفر اوّل با رسيدن به مقصد، تمام مىشود.
س 650: کسى که رانندگى ماشين شغل ثابت و دائمى او نيست، ولى براى مدت کوتاهى وظيفه رانندگى به او محول مىشود مثل سربازانى که وظيفه رانندگى را در پادگانها و پاسگاهها و غير آنها بر عهده مىگيرند، آيا اين افراد حکم مسافر را دارند يا آنکه واجب است نماز خود را تمام خوانده و روزه بگيرند؟
ج: اگر از نظر عرف، رانندگى ماشين در آن مدت موقت شغل آنها محسوب شود، حکم ساير رانندگان را خواهند داشت.
س 651: اگر ماشينِ رانندهاى بر اثر حادثهاى براى مدتى متوقف شود و راننده براى تعمير و خريد لوازم به شهر ديگرى مسافرت نمايد، با توجه به اينکه با ماشين خود سفر نکرده، آيا بايد در مانند اين سفر نمازش را تمام بخواند يا شکسته؟
ج: اگر در اين سفر شغل او رانندگى نباشد و عرف هم اين سفر را سفر شغلى نداند، حکم ديگر مسافران را خواهد داشت.
س۱. ملاک تمام بودن نماز در سفر شغلی چیست؟ آیا تعدّد سفر لازم است؟
ج. برای تمام بودن نماز و صحت روزه لازم است عرفاً سفر، شغل یا مقدمه شغل او محسوب شود؛ خواه با چند سفر باشد یا با یک سفر طولانی، مانند کسی که یک مسیر دریایی طولانی را برای شغل خود طی می کند.
س۲. معیار شغلی بودن سفر چیست؟
ج. برای آنکه عرفاً سفر را سفر شغلی بدانند سه چیز معتبر است:
الف) قصد انجام سفر شغلی.
ب) شروع سفر شغلی.
ج) قصد استمرار انجام سفر شغلی.
س۳. اگرشخصی در صدق عرفی شک داشته باشد یعنی شک داشته باشد که عرفاً مشمول حکم من شغله فی السفر می باشد یا خیر، حکم نماز و روزه اش در سفر های کاری چیست؟
ج. در فرض سوال نماز را قصر بخواند و روزه اش صحیح نیست.
س۵. برای اینکه نماز در سفر شغلی تمام باشد چه مقدار سفر لازم است (با فرض اینکه قصد استمرار در سالهای آینده را ندارد)؟
ج. چنانچه بخواهد مدت طولانی مثلاً حداقل سه ماه اشتغال به آن داشته باشد، نمازش در سفرهای شغلی تمام است و چنانچه مدت آن طولانی نباشد، حکم سفر شغلی را ندارد و نماز او قصر است.
س۶. برای صدق شغل در این سه ماه آیا لازم است که هر روز سفر برود؛ یا در ایام غیر تعطیل؛ یا هفته ای سه چهار روز و یا اینکه اگر در هر ده روز یک سفر کاری داشته باشد به نحویکه ده روز در جایی اقامت نداشته باشد کافی است؟
ج. این مساله موکول به صدق عرفی است، و ظاهراً قدر متیقن از این صدق آن است که در این مدت، شاغل به نحو متعارف باشد یعنی مستمراً سفر کند و به قدری که معمولاً اشخاص شاغل، کار را تعطیل می کنند (مثل ایام تعطیل و عزاداری و امثال آن) تعطیل کند.
س۸. کارمندی که همیشه سفرش کمتر از مسافت شرعی است، اگر اتفاقاً یک سفر به میزان مسافت شرعی برود وظیفه اش در این سفر چگونه است؟
ج. در فرض مرقوم نماز وی قصر است و روزه اش صحیح نیست.
س۷. کارمندی که در طول سال هفته ای یک بار در ارتباط با شغلش به سفر میرود، آیا در این سفر ها نمازش تمام است؟
ج. در فرض سؤال نمازش تمام است.
س۹. در صورتیکه کارمندی در وطن یا غیر وطن خود ده روز اقامت کند و هیچگونه مسافرتی نرفته باشد، آیا بعد از آن باز هم در سفر شغلی نمازش تمام است؟
ج. در فرض سؤال، در سفر اول نماز قصر و بعد ازآن، تمام است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
س۱۰. اگر کارمند بعد از اقامه عشره، یک مسافرت شخصی برود و بعد از آن به مسافرت کاری برود در اولین مسافرت کاری نمازش تمام است یا قصر؟
ج. نمازش تمام است لکن احتیاط به جمع بین قصر و تمام ترک نشود.
س۱۱. آیا در عدم تحقق اقامه عشره قبل از سفر کاری، لازم است سفر کاری نرفته باشد یا هر سفری را شامل می شود؟
ج. هر سفری را شامل می شود.
س۱۲. کارمندی که در ارتباط با شغلش ده روز یا بیشتر در محل ماموریت مانده است، حکم نماز وی در مسیر برگشت چگونه است؟
ج. در فرض سؤال نمازش قصر است.
س۱۲. کارمندی که در ارتباط با شغلش ده روز یا بیشتر در محل ماموریت مانده است، حکم نماز وی در مسیر برگشت چگونه است؟
ج. در فرض سؤال نمازش قصر است.
س۱۳. درصورتیکه کارمندی بعد از اتمام ماموریت به جهت کار های شخصی یک هفته یا بیشتر در شهری که به آنجا اعزام شده، بماند حکم نماز وی در مسیر برگشت چگونه است؟
ج. در صورتیکه ده روز در آن شهر نمانده باشد، در مسیر برگشت بنا بر احتیاط نماز را جمع بخواند.
س۱۴. اگر کارمند برای سفر کاری به مرکز استانی می رود و بعد برای همان سفر کاری در شهر های آن استان نیز ماموریتهایی را انجام می دهد، مثلا ًهر روز به شهری می رود و شب به مرکز استان برمی گردد، آیا همه این سفر ها یک سفر محسوب می شود و یا هر کدام سفر مستقلی است؟
ج. اگر به حدّ مسافت شرعی برسد، هر کدام سفر مستقلی محسوب می شود.
س۱۵. اگر قبل یا بعد از سفر کاری برای انجام کارشخصی چند روز زودتر می آید و یا چند روز بیشتر می ماند، حکم نماز در آن ایام چگونه است؟
ج. در هر دو صورت، نماز تمام است.
س۱۷. کارمندی که مشمول من شغله فی السفر است، اگر در هر سال سفر های کاری دیگری میرودکه برای کار ثابت و همیشگی او نیست، مثلاً سفر برای ماموریت آموزشی می رود آیا در آن سفر هم نمازش تمام است؟
ج. بله، در آن سفر ها هم نمازش تمام است.
س۱۸. کارمندانی که درسفر های کاری معمولاً خانواده را با خود همراه می برند آیا نماز خانواده هم تابع نماز کارمند و تمام است؟
ج. تابع ایشان نیستند.
س۲۱. کارمندی که در حین ماموریت به جهت کار شخصی ماموریت را رها کرده و برمی گردد، حکم نمازش در سفر برگشت چگونه است؟
ج. نمازش در این سفر قصر است.
س۲۲. کارمندی که تردد شغلی دارد ، اگر به سفر غیر شغلی برود، در صورتی که مراجعت از این سفر رجوع به محل کار بوده و انگیزه رجوع نیز، کاری بوده آیا سفر شغلی محسوب می شود یا غیر شغلی؟
ج. سفر شغلی محسوب و نماز در آن، تمام است و روزه نیز صحیح است.
س۱۶. کسی که تازه وارد کاری که لازمه اش انجام سفرهای متعدد شغلی است شده، آیا در اولین سفر کاری نمازش تمـام است یا بایـد چند ســفر انجام شود سپس نمازش تمـام میشود؟
ج. با توجه به آنچه که در جواب سوال دوّم بیان شد از زمانیکه عرفاً سفر لازمه شغل ایشان محسوب شود ولو از سفر اول، نمازش تمام است.
منبع: سايت رسمي مقام معظم رهبري
بخش سوم: استفتائات متداول
نماز و روزه در سفرهاى شغلى
سفر شغلى و ملاك تحقق آن
س116. کسى که سفر مقدمه شغل اوست، آيا در سفر نمازش تمام و روزهاش صحيح است يا آنکه اين حکم اختصاص به کسى دارد که شغل او حتماً مسافرت باشد؟ اين گفته مرجع تقليد حضرت امام خمينى (ره) که مىفرمايد: کسى که شغل او مسافرت است چه معنايى دارد؟ آيا کسى يافت مىشود که خود سفر شغل او باشد؟ زيرا چوپان و راننده و ملوان و غير آنها هم کارشان چوپانى و رانندگى و کشتيرانى است و اصولاً کسى که سفر را به عنوان شغل خود برگزيده باشد، وجود ندارد.
ج) کسى که سفر مقدمه کار او است، اگر در خلال هر ده روز حداقل يک بار براى کار به محل کارش رفت و آمد نمايد، نمازش تمام و روزهاش صحيح است، و در کلمات فقها (رضواناللهعليهم) مراد از کسى که شغل او مسافرت است، کسى است که قوام کار او به سفر است مانند شغلهايى که در سؤال ذکر شده است.
س117. استفتايى شده که: «شخصى در جايى کار مىکند که فاصله بين محل کار و وطنش به اندازه مسافت شرعى نيست اما در رابطه با کارش هفتهاى يا دو هفته يک بار به محل ديگرى به اندازه مسافت شرعى سفر مىكند.» در جواب گفته شده: «در محل دوم نمازش تمام است.» در حالى که مىدانيم معظمله حداقل يک سفر (شغلى) در طول ده روز را معتبر مىدانند. لطفاً اين مسأله را توضيح بفرماييد؟
ج) اگر بهخاطر شغل به جايى سفر کند که به اندازه مسافت شرعى از محل سکونت يا محل کارش دور باشد، مادامى که در طى ده روز حداقل يک مرتبه به آنجا رفت و آمد کند، در راه رفت و برگشت و در خود محل، نمازش تمام است؛ ولى اگر سفرش به آنجا سفر شغلى نباشد يا در هر دو هفته يک بار (مثلاً) به آنجا مىرود، نمازش شکسته است.
س118. خواهشمند است در مورد سفر براى شغل که فرمودهايد «در سفر سوم نماز تمام است» بفرماييد:
شخصى که مکرّر براى شغلش مسافرت مىکند اگر ده روز در وطن و يا جاى ديگر اقامت کند آيا در اين مورد هم در سفر سوم نمازش تمام است و يا اينکه پس از اقامت ده روز فقط در سفر اول نمازش قصر مىباشد؟
ج) در صورت اقامت ده روز در يک محل در بين سفرهاى شغلى فقط در سفر اول بعد از اقامت ده روز نمازش قصر است.
س119. کسى که سفر شغلى حداقل هر ده روز يک بار انجام مىدهد، تا چه مدّت آن را ادامه دهد حکم سفر شغلى بر آن مترتب مىشود؟
ج) ميزان صدق تکرّر سفر براى شغل است، همين که کارى که براى آن سفر مىکند شغل او محسوب باشد ولو شغل دو سه ماهه، و براى آن بدون تخلّل اقامت ده روز در يک جا مکرّراً مسافرت مىکند، در سفر سوّم نمازش تمام است.
س120. مکلف بعد از اينکه ده روز بين سفرش فاصله افتاده، از وطنش به محل کار مسافرت مىکند و چون سفر اولش هست نمازش را شکسته مىخواند، ولى بعد از رسيدن به محل کار صاحب کار از او مىخواهد به محل ديگرى ـ كه به اندازه مسافت شرعى است ـ برود. آيا اين سفر، سفر دوم محسوب مىشود تا نمازش را تمام بخواند، يا ابتداى سفر دوم بعد از بازگشت به وطن و سفر از وطن به محل کار است؟
ج) سفر مذبور، سفر دومش محسوب مىشود و نمازش تمام است.
س121. اينجانب با اجازه جنابعالى بر تقليد از حضرت امام (ره) باقى هستم. و در زمان آيت الله اراکى (ره) در حوزه مأموريت استانى نماز را کامل مىخواندم و فعلاً هم نمازم را در حوزه مأموريت (تمام شهرهاى استان) کامل مىخوانم. از طرفى منزل پدر خانمم در استان همجوار است. تکليفم در مأموريت ادارى و مرخصى (کار غيرادارى) در آن استان چيست؟
ج) اگر محل كار از محل سكونت حداقل به مقدار چهار فرسخ شرعى (22/5 كيلومتر) فاصله دارد و حداقل هر ده روز يك بار بين محل سكونت و محل كار رفت و آمد داريد، نماز شما تمام و روزه صحيح است و چنانچه فاصله كمتر از چهار فرسخ شرعى باشد، با قصد اقامت ده روز در محل سكونت يا محل كار و تحقق قصد اقامت ده روز، تردد شما بين محل كار و محل سكونت رافع حكم اقامت نيست بلكه نماز تمام و روزه صحيح است، ولى در سفر غيركارى براى خريد مايحتاج و يا رفتن به منزل پدر خانم حكم مسافر مترتب است.
س122. گاهى ما نظاميان براى مدت طولانى بنا به دستورات نظامى مىبايست در محلى خارج از وطن خود اقامت كنيم كه اين مدّت در برخى موارد به كل سى سال خدمت موظفى نيز منتهى مىگردد و در ابتداى امر نيز تشخيص اينكه چند سال در آن مكان به جهت شغل خود، حضور خواهيم داشت نامعين و نامشخص است. حال آيا اين گروه نظاميان با شرح فوق در محل اشتغالشان نيازمند قصد اقامت هستند؟
ج) ماندن در محل كار ولو به مدت طولانى بدون قصد زندگى موجب ترتّب حكم وطن نيست بلكه در صورت سفر از محل كار، در برگشت نياز به قصد اقامت دارند، مگر اينكه آنقدر آنجا بمانند كه عرفاً وطن آنان محسوب شود.
س123. نماز و روزه نيروهاى کادرى که در استخدام ارتش يا سپاه پاسداران انقلاب اسلامى هستند و بيشتر از ده روز در پادگان و بيشتر از ده روز در مناطق مرزى مىمانند، چه حکمى دارد؟ خواهشمندم فتواى حضرت امام (ره) را هم بيان فرماييد.
ج) اگر قصد اقامت ده روز يا بيشتر را در مکانى دارند و يا مىدانند که ده روز يا بيشتر از آن مقدار در آنجا خواهند ماند، واجب است که نماز خود را تمام بخوانند و روزه هم بگيرند. فتواى امام (ره) هم همين است.
س124. اگر يکى از طلاب علوم دينى قصد داشته باشد تبليغ را شغل خود قرار دهد، آيا با اين فرض مىتواند در سفر نماز خود را تمام بخواند و روزه هم بگيرد؟ اگر شخصى براى کارى غير از تبليغ و ارشاد يا امر به معروف و نهى از منکر مسافرت نمايد، نماز و روزهاش چه حکمى دارد؟
ج) اگر عرفاً تبليغ و ارشاد يا امر به معروف و نهى از منکر شغل و کار او محسوب شود، در سفر براى انجام آن کارها حکم مسافرى را دارد که بهخاطر شغل و کارش سفر مىکند، و اگر زمانى براى کارى غير از ارشاد و تبليغ مسافرت کرد، در آن سفر مانند ساير مسافران نمازش شکسته است و روزه او صحيح نيست.
س125. محل تولد من شهر کاشمر است و از سال 1345 هجرى شمسى تا سال 1369 ساکن تهران بودهام و آنجا را وطن براى خود انتخاب کردم، و مدت سه سال است که همراه با خانوادهام براى مأموريت ادارى به بندرعباس آمده و کمتر از يک سال ديگر به شهر تهران ـ که وطن من است ـ بازخواهم گشت. با توجه به اينکه در مدتى که در بندرعباس هستم، هر لحظه امکان دارد براى مأموريت به شهرهاى تابع بندرعباس بروم و مدتى در آنجا بمانم و زمان مأموريتهاى ادارى هم که به من ارجاع مىشود، قابل پيشبينى نيست، خواهشمندم اولاً: حکم نماز و روزه مرا بيان فرماييد.
ثانياً: با توجه به اينکه در اغلب اوقات يا در بعضى از ماههاى سال براى چند روز در مأموريت ادارى به سر مىبرم، آيا کثيرالسفر محسوب مىشوم يا خير؟
ج) نماز و روزه شما در محل کار فعلىتان که وطن شما نيست، حکم نماز و روزه مسافر را دارد، يعنى نماز شکسته است و روزهتان صحيح نيست، مگر آنکه در آنجا قصد اقامت ده روز کنيد و يا در هر ده روز حداقل يک بار بهخاطر کارى که مربوط به وظيفه شما است، مسافرت نماييد.
س126. من با شرکتى قرارداد بستهام که آنها متکفّل مخارج درس و آموزش من مىشوند تا درسم تمام شده و در آن شرکت کار کنم. محل درس از وطن اصلىام به اندازه مسافت شرعى فاصله دارد و تا مقدارى از حقوق کارمندان اين شرکت به من هم پرداخت مىشود. آيا آنجا محل درس و تحصيل من محسوب مىشود يا محل کارم؟ اگر محل تحصيل باشد، حکم نماز و روزه ماه رمضان چه خواهد بود؟ با توجه به اينکه هفتهاى يک بار به شهر اصلىام برمىگردم؟
ج) بعد از آنکه کارمند آن شرکت شده و به حساب و دستور شرکت مشغول به تحصيل گشتيد تا بعد از اتمام تحصيل در شرکت کار کنيد، سفر شما براى تحصيل ـ در فرض سؤال ـ حکم سفر شغلى را دارد، بنابراين نمازتان تمام است و در ماه رمضان بايد روزه بگيريد.
س127. آيا در سفر شغلى كه نماز تمام است لازم است در هر ده روز حداقل يك بار به محل كارش سفر كند يا همين كه در يك مكان ده روز نماند ـ ولو هر 15 روز يا 20 روز يا يك ماه به محل كارش سفر كند ـ كافى است؟
ج) ملاك اين است كه بين دو سفر شغلى ده روز در جايى اقامت نكند هر چند فاصله بين دو سفر شغلى بيش از ده روز باشد.
س128. بر اساس فتواى حضرتعالى نماز «من شغله في السفر» در سفر اول بعد از تخلّل ده روز شكسته است، ملاك و معيار سفر اول و پايان آن و آغاز سفر دوم چيست؟
ج) اگر براى انجام كارى سفر كرده كه در مقصد كارش تمام شده است و در آنجا تصميم مىگيرد که به وطن يا جاى ديگر برود برگشت از آن سفر، سفر دوم محسوب مىشود که اگر شغلى باشد نماز تمام است ولى اگر مثلاً كار او رفتن به مقصد و چيزى از آنجا براى مبدأ آوردن بوده، رفت و برگشت يك سفر محسوب مىشود.
س129. مأمورين غير محلى که هيچگاه ده روز در شهر محل کار نمىمانند، ولى مسافرت آنان کمتر از مسافت شرعى است، از جهت تمام يا شکسته بودن نماز چه وظيفهاى دارند؟
ج) در فرض سؤال، هرگاه ده روز در جايى اقامت نكنند، در غير سفر اول (و دوم در ابتداى كار) سفرشان شغلى محسوب مىشود و در محل سكونت، محل كار و بين آن دو نمازشان تمام است.
س130. در مورد شغلهايى همچون معلّمى، آيا در هر ده روز يک مرتبه سفر (شغلى) ولو به جاهاى مختلف (به اعتبار اين که تمام اين مکانها براى کار آموزشى است)، کفايت مىکند يا بايد محل سفر در هر مرتبه يکى باشد؟
ج) در سفر شغلى، وحدت مکان شرط نيست.
س131. شخصى هر روز از محل سکونتش به اندازه مسافت شرعى براى کار مىرود، اگر کارش موجب شود که به جاى ديگرى برود ـ که گاهى به اندازه مسافت شرعى است و گاهى کمتر ـ حکم نماز و روزه اش چيست؟
ج) مادامى که بين دو سفرش در يک جا ده روز فاصله نيفتد، نمازش تمام و روزهاش صحيح است.
وظيفه مکلف در سفر شغلى
س132. نظر حضرتعالى درباره نماز و روزه کسانى که به مدت معيّنى بيش از يک سال در شهرى براى کار اقامت مىکنند و يا سربازانى که به مدت يک يا دو سال براى انجام خدمات سربازى در شهرى مىمانند، چيست؟ آيا بعد از هر سفرى بايد قصد اقامت ده روز کنند تا نمازشان تمام و روزه آنها صحيح باشد؟ و اگر قصد ماندن کمتر از ده روز را داشته باشند، نماز و روزه آنها چه حکمى دارد؟
ج) اگر حداقل هر ده روز يکبار بهخاطر شغلشان به محل کار سفر مىکنند، در غير سفر اول و دوم نمازشان تمام و روزهشان صحيح است، ولى در سفر اول و دوم، حکم ساير مسافرين را دارند، يعنى تا قصد اقامت ده روز را نکردهاند، نماز آنان شکسته است و روزهشان صحيح نيست.
س133. گروهى از همكاران، هر روز جهت كار بين دو شهر (كه هيچكدام از آن دو شهر نيز وطن آنها نمىباشد) تردد مىنمايند، حكم نماز و روزه اين گروه در شهر محل كار، شهرستان محل سكونت، و بين آن دو شهر چيست؟
ج) با فرض اينكه بين محل كار و محل سكونت تردد مكرّر دارند و ده روز در يك جا نمىمانند، نماز و روزهشان در محل كار و بين راه و محل سكونت تمام است.
س134. وطن اينجانب در يکى از شهرستانهاى مازندران است که در حال حاضر در تهران مشغول به تحصيل و کار هستم. من در پايان هر هفته به هشتگرد بهمنظور صله ارحام مىروم. از شنبه تا چهارشنبه در تهران در کنار تحصيل در دانشگاه مشغول به کار نيز هستم، تقريباً هر 40 روز يکبار به مازندان مىروم. با توجه به اشتغال در تهران حکم نماز و روزه من چگونه است؟
ج) در سفر به هشتگرد بهمنظور صله ارحام، حکم مسافر داريد و در برگشت به تهران که اشتغال به کار نيز داريد، نماز تمام و روزه صحيح است و در محل کار نيز نماز تمام و روزه صحيح است و در سفر به وطن نيز در مسير رفتن نماز شکسته است ولى در برگشت به محل کار نماز تمام است.
انجام کار يا سفر غير شغلى، در خلال سفرهاى شغلى
س135. من کارمند يکى از ادارات دولتى شهر هستم. فاصله بين محل کار و محل سکونتم حدود سىوپنج کيلومتر است که هر روز اين مسير را براى رسيدن به محل کارم طى مىکنم. اگر براى کار خاصى قصد کنم چند شب در شهر بمانم، نمازم چه حکمى دارد؟ آيا واجب است نماز را تمام بخوانم يا خير؟ به عنوان مثال هنگامى که در روز جمعه براى زيارت اقوام به شهر سمنان مسافرت مىکنم، آيا واجب است نمازم را تمام بخوانم يا خير؟
ج) اگر مسافرت بهخاطر کار نباشد، حکم سفر شغلى را ندارد، ولى اگر سفر بهخاطر شغلى که در محل کار داريد، باشد و در ضمنِ آن، اعمال خاصى از قبيل ديدن اقوام و دوستان را هم انجام مىدهيد و گاهى يک يا چند شب هم در آنجا مىمانيد، باعث تغيير حکم سفر شغلى نمىشود و نماز تمام و روزه صحيح است.
س136. اگر من در محل کارم پس از پايان وقت ادارى و انجام کارهاى ادارى که بهخاطر آن مسافرت کردهام، به انجام کارهاى شخصى بپردازم. مثلاً از ساعت هفت صبح تا دو بعد از ظهر کارهاى ادارى را انجام دهم و از آن به بعد مشغول انجام کارهاى شخصى شوم، نماز و روزهام چه حکمى دارد؟
ج) انجام کارهاى خصوصى در سفر شغلى ادارى بعد از پايان کار ادارى، حکم سفر شغلى را تغيير نمىدهد.
س137. کسانى که بين محل کارشان و محل سکونتشان کمتر از مسافت شرعى است، مثلاً کسى که اهل تهران است و براى مدّتى در ارتباط با شغلش، براى کار در بوشهر منزل گرفته است و در 15 کيلومترى آن، محل کارش است و هر روز اين مسافت را تردّد دارد، حکم نماز آنان چگونه است؟
ج) در غير سفر اوّل (و دوّم در ابتداى کار) سفر شغلى محسوب مىشود و در محل سکونت، محل کار و بين آن دو، نماز تمام است.
س138. اگر پس از بازگشت به وطن يا شهر ديگر (بدون ماندن ده روز) که به بوشهر برمىگردد، يکى دو روز زودتر مىرود به محل سکونت خود، حکم چگونه است؟
ج) آن هم سفر شغلى محسوب مىشود.
س139. شخصى که هر ده روز يك سفر شغلى دارد، به مدت 15 روز سفر شغلى انجام نداده است اما سفرهاى زيارتى داشته و ده روز در يك محل نبوده است آيا وقتى سفرهاى شغلى او شروع مىشود، نماز او كامل است؟
ج) در فرض مرقوم نمازهاى او در سفرهاى شغلى بعد، تمام و روزههاى او صحيح است.
س140. بنده در شهر جديد پرند (در 40 كيلومترى شهر تهران) ساكن هستم و هر روز براى كار به تهران مىآيم و داراى شغل ادارى هستم فلذا بر اساس فتواى حضرتعالى دائمالسفر بوده و در تهران بايد نمازم را كامل بهجا آورم. حال از سوى اداره متبوع به مأموريتى اعزام شدهام كه داراى ماهيت غيرادارى بوده (مثلاً امنيتى ـ حفاظتى) و مدت آن كمتر از ده روز مىباشد.
1. در فرض ذكر شده نمازهاى بنده كامل خواهد بود يا شكسته؟
2. نمازهاى قبلى كه با فتواى شما همخوانى نداشته باشد يعنى فردى برخلاف آن عمل كرده باشد، چگونه خواهد بود؟
ج) با فرض اين كه مأموريت مذكور در راستاى شغل ادارى شما بوده، نمازتان كامل بوده است و چنانچه شكسته خواندهايد، نمازهاى چهار ركعتى را قضا كنيد.
س141. شخصى ساکن منطقه معيّنى است. در منطقه ديگرى به فاصله بيش از پنجاه کيلومتر به مدت دو ماه کارى براى او پيش آمده، به اينصورت که يک هفته کار مىکند و يک هفته تعطيل است. حکم نمازش چيست؟
ج) براى مدت کمتر از دو ماه کار در يک سال و يا در کل سال، صدق کار مشکل است. ملاک در ترتّب حکم سفر شغلى اين است که آن کار در نظر عرف برايش شغل محسوب شود. بنابراين اگر کارش عرفاً شغل او بهحساب آيد، از سفر سومِ کارى، در هنگام رفت و برگشت و در محل کار، نمازش تمام است، به شرط آنکه در مدت سفر شغلى، ده روز در يکجا مقيم نشود.
س142. کسى که شغل او در سفر است، اگر بين دو سفر شغلى بيش از ده روز فاصله بيفتد ولى تمام اين مدت (فاصله افتاده) را در وطن يا محل اقامتش مستقرّ نبوده، بلکه در ضمن آن براى سفر غير شغلى به اندازه مسافت شرعى يا کمتر از آن خارج شده، حکمش چيست؟
ج) در فرض مذکور، فاصله افتادن بين دو سفر شغلى محقّق نشده است.
س143. اگر در زمان مرخصى به مسافرت (مثلاً قم يا مشهد) بروم هنگام برگشت به وطن در بين مسير تكليف نماز چيست؟
ج) در سفر براى مرخصى و بين راه نماز شكسته است لكن اگر از آنجا براى كار به وطن مىآييد كه فرداى آن روز سر كار برويد در بين راه (اگر در محل مرخصى ده روز در يك محل نمانده باشيد) نماز تمام است.
س۴. صِرف علم اجمالی کارمندانی که هرسال سفرهایی برای شغلشان خواهند داشت،کفایت میکند ولو اینکه دو یا سه سفر بیشتر نباشد، یا اینکه باید حتماً تعداد مشخصی سفر مثلا ًده سفر یا تعداد ایام مشخصی مثلاً بیست روز یا یک ماه یا دو ماه را در سفر باشند تا مشمول این حکم واقع شوند؟
ج. عدد خاصی معتبر نیست لکن باید بنای بر استمرار سفر داشته باشد به مقداریکه عرفاً سفر شغل یا لازمه شغلش محسوب شود.
منبع: سايت رسمي مقام معظم رهبري
بخش چهارم:
ملاک تحقق سفر شغلى
س2. اگر بنده روزانه از محل سکونتم به محل کار که بيشتر از حدّ ترخّص فاصله دارد بروم حکم مسافر دارم يا خير؟ در اين صورت اگر به تهران سفر کنم واز تهران به محل کارم بروم حکم نماز و روزهام چگونه است؟
ج) کسى که از وطن خود براى کار مسافرت مىکند (حدود 45 كيلومتر با حداقل 5 /22 کيلومتر رفت) چنانچه طورى است که در هر ده روز چند بار يا حداقل يک بار مسافرت مىکند، چنين شخصى تا زمانى که ده روز در وطن يا جاى ديگر اقامت نکرده، نمازش از سفر سوم تمام و روزهاش صحيح است و اگر ده روز در جايى اقامت کند، در سفر اول نمازش قصر است؛ و صِرف رفتن به بيش از حدّ ترخّص، سفر شرعى صدق نمىکند و موجب شکسته شدن نماز و بطلان روزه نيست و رفتن از محل سکونت به تهران اگر براى شغل نباشد، در چنين سفرى نماز شکسته و روزه نيز صحيح نمىباشد.
س3. کسى که حداقل هر ده روز يک بار سفر شغلى انجام مىدهد، تا چه مدّت آن را ادامه دهد حکم سفر شغلى بر آن مترتب مىشود؟
ج) ميزان، صدق تکرّر سفر براى شغل است. همين که کارى که براى آن سفر مىکند شغل او محسوب باشد ولو شغل دو سه ماهه، و براى آن بدون تخلّل اقامت ده روز در يکجا مکرّراً مسافرت مىکند، در سفر سوّم نمازش تمام است.
س4. خواهشمند است در مورد سفر براى شغل که فرمودهايد «در سفر سوم نماز تمام است» بفرماييد:
شخصى که مکرّر براى شغلش مسافرت مىکند اگر ده روز در وطن و يا جاى ديگر اقامت کند آيا در اين مورد هم در سفر سوم نمازش تمام است و يا اينکه پس از اقامت ده روز فقط در سفر اول نمازش قصر مىباشد؟
ج) در صورت اقامت ده روز در يک محل در بين سفرهاى شغلى فقط در سفر اول بعد از اقامت ده روز نمازش قصر است.
س5. آيا در سفر شغلى كه نماز تمام است لازم است در هر ده روز حداقل يك بار به محل كارش سفر كند يا همين كه در يك مكان ده روز نماند كافى است؟
ج) ملاك اين است كه بين دو سفر شغلى ده روز در جايى اقامت نكند هر چند فاصله بين دو سفر شغلى بيش از ده روز باشد.
س6. قصد سفر شغلى چهار ماهه به خارج از شهر دارم، بهطورى که در بين آن از جايى به جاى ديگر ـ که بيش از مسافت شرعى فاصله دارند ـ منتقل مىشوم؛ در صورتى که کمتر از ده روز در يک مكان توقف داشته باشم، وظيفه من نسبت به نماز چيست؟
ج) اگر عرفاً صدق کند كه اين سفر شغل يا براى شغل است (يعنى در خلال ده روز اين سفرها متعدّد انجام گرفته و سفر دوم از مقصد سفر اول براى مقصد ديگر و از آنجا نيز به جاهاى ديگر باشد و هکذا)، در اين صورت در سفر اول و دوم نماز شکسته، و از سفر سوم به بعد نماز کامل است. ولى اگر تمام اين سفرها تا زمانى که به وطن يا محل سکونت برمىگرديد، يک سفر بهحساب آيد، در تمام طول سفر بايد نماز را شکسته بخوانيد.
منبع: سايت رسمي مقام معظم رهبري
لينك كوتاه مطلب: https://hadana.ir/?p=12749
كليد: احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي شغل دارند نماز و روزه در سفرهای شغلی احکام مساله سفر و روزه نماز خانواده كسي كه محل كار او تا وطن نماز معلم كارمند دانشجو نظامي راننده احكام سفر شغلي شغل دارند نماز و روزه در سفرهای شغلی احکام مساله سفر و روزه نماز خانواده كسي كه محل كار او تا وطن نماز معلم كارمند دانشجو نظامي راننده احكام سفر شغلي شغل دارند نماز و روزه در سفرهای شغلی احکام مساله سفر و روزه نماز خانواده كسي كه محل كار او تا وطن نماز معلم كارمند دانشجو نظامي راننده احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي احكام سفر شغلي
