زیارت دوم (زیارت مخصوص سرداب)

زیارت دوم (زیارت مخصوص سرداب)

«علاّمه مجلسى» از «شیخ مفید» و «شهید اوّل» و «مولّف مزار کبیر» نقل مى کند که هرگاه از زیارت جدّ و پدر حضرت حجّت(علیه السلام) فارغ شدى بر دَرِ حرم آن حضرت بایست و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیفةَ اللهِ وَخَلَیفةَ آبآئِهِ الْمَهْدِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَصِىَّ الاَْوْصِیآءِ الْماضینَ،
سلام بر تو اى نماینده خدا و جانشین پدران راه یافته اش سلام بر تو اى وصى اوصیاى گذشته
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حافِظَ اَسْرارِ رَبِّ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ اللهِ مِنَ الصَّفْوَةِ الْمُنْتَجَبینَ،
سلام بر تو اى نگهبان رازها و اسرار پروردگار جهانیان سلام بر تو اى یادگار خدا از زبده برگزیدگان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الاَْنْوارِ الزّاهِرَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الاَْعْلامِ الْباهِرَةِ،
سلام بر تو اى فرزند نورهاى تابان سلام بر تو اى فرزند مشعل هاى فروزان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الْعِتْرَةِ الطّاهِرَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَعْدِنَ الْعُلُومِ النَّبَوِیَّةِ،
سلام بر تو اى فرزند عترت پاکیزه سلام بر تو اى معدن علوم نبوى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بابَ اللهِ الَّذى لا یُؤْتى اِلاَّ مِنْهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَبیلَ اللهِ الَّذى مَنْ سَلَکَ غَیْرَهُ هَلَکَ،
سلام بر تو اى درگاه خدا که نروند (بسوى او) جز از آن (درگاه) سلام بر تو اى راه خدا که هر که جز آن راه را پیمود به هلاکت افتاد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ناظِرَ شَجَرَةِ طُوبى، وَسِدْرَةِ الْمُنْتَهى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللهِ الَّذى لا یُطْفى،
سلام بر تو اى بیننده درخت طوبى و سدرة المنتهى سلام بر تو اى نور خدا آن نورى که خاموش نگردد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ الَّتى لا تَخْفى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ عَلى مَنْ فِى الاَْرْضِ وَالسَّمآءِ،
سلام بر تو اى حجّت خداوند آن حجّتى که پوشیده نماند سلام بر تو اى حجّت خدا بر هر که در زمین و آسمان است
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ سَلامَ مَنْ عَرَفَکَ بِما عَرَّفَکَ بِهِ اللهُ، وَنَعَتَکَ بِبَعْضِ نُعُوتِکَ الَّتى اَنْتَ اَهْلُها وَفَوْقَها،
سلام بر تو سلام کسى که تو را شناخته است بدان سان که خدا تو را شناسانده است و توصیف کند به برخى از صفات تو که شایسته آنى و بالاتر از آن
اَشْهَدُ اَنَّکَ الْحُجَّةُ عَلى مَنْ مَضى وَمَنْ بَقِىَ، وَاَنَّ حِزْبَکَ هُمُ الْغالِبُونَ، وَاَوْلِیآئَکَ هُمُ الْفآئِزُونَ،
گواهى دهم که تویى حجّت بر رفتگان و باقیماندگان و حتماً گروه تو پیروز شوند و دوستان تو رستگارند
وَاَعْدآئَکَ هُمُ الْخاسِرُونَ، وَاَنَّکَ خازِنُ کُلِّ عِلْم، وَفاتِقُ کُلِّ رَتْق، وَمُحَقِّقُ کُلِّ حَقٍّ، وَمُبْطِلُ کُلِّ باطِل،
و دشمنانت زیانکارند و تویى خزینه دار هر دانشى و گشاینده هر گره بسته و پابرجا کننده هر حق، و باطل کننده هر باطل
رَضیتُکَ یا مَوْلاىَ اِماماً وَهادِیاً وَوَلِیّاً وَمُرْشِداً، لا اَبْتَغى بِکَ بَدَلاً، وَلاَ اَتَّخِذُ مِنْ دُونِکَ وَلِیّاً،
پسندیدم تو را اى سرور من به امامت و راهنمایى و سرپرستى و رهبرى و نجویم بجاى تو دیگرى را و نگیرم جز تو سرپرست دیگرى را
اَشْهَدُ اَنَّکَ الْحَقُّ الثّابِتُ الَّذى لا عَیْبَ فیهِ، وَاَنَّ وَعْدَ اللهِ فیکَ حَقٌّ،
گواهى دهم که تویى آن حق مسلّم و ثابتى که عیبى در آن نیست و براستى وعده خدا در تو مسلّم است
لاَ اَرْتابُ لِطُولِ الغَیْبَةِ وَبُعْدِ الاَْمَدِ، وَلا اَتَحَیَّرُ مَعَ مَنْ جَهِلَکَ وَجَهِلَ بِکَ،
و شک به خود راه ندهم بخاطر طول غیبت تو و دورى زمان و سرگردان نشوم به همراه آنان که تو را نشناختند و به تو جاهلند
مُنْتَظِرٌ مُتَوَقِّعٌ لاَِیّامِکَ، وَاَنْتَ الشّافِعُ الَّذى لا تُنازَعُ، و الْوَلِىُّ الَّذى لا تُدافَعُ،
چشم به راه و منتظر روزهاى حکومت و فرمانرواییت هستم و تویى آن واسطه و شفیعى که نزاعى در آن نیست و آن سرپرستى که مزاحم ندارى
ذَخَرَکَ اللهُ لِنُصْرَةِ الدّینِ، وَاِعْزازِ الْمُؤْمِنینَ، وَالاِْنْتِقامِ مِنَ الْجاحِدینَ الْمارِقینَ،
ذخیره ات کرده است خداوند براى یارى دین و شوکت مؤمنین و انتقام گرفتن از منکرین و بیرون رفتگان از دین
اَشْهَدُ اَنَّ بِوِلایَتِکَ تُقْبَلُ الاَْعْمالُ، وَتُزَکَّى الاَْفْعالُ، وَتُضاعَفُ الْحَسَناتُ، وَتُمْحَى السَّیِّئاتُ،
گواهى دهم که همانا بوسیله دوستى تو پذیرفته گردد اعمال و پاک شود کردار و چند برابر گردد کارهاى خوب و محو شود کارهاى بد
فَمَنْ جآءَ بِوِلایَتِکَ، وَاعْتَرَفَ بِاِمامَتِکَ، قُبِلَتْ اَعْمالُهُ، وَصُدِّقَتْ اَقْوالُهُ، وَتَضاعَفَتْ حَسَناتُهُ، وَمُحِیَتْ سَیِّئاتُهُ،
پس هر که ولایت تو را داشت و به امامت تو اعتراف کرد اعمالش پذیرفته و گفتارش مورد تصدیق و گواهى است و کارهاى نیکش مضاعف و بدیهایش محو گردد
وَمَنْ عَدَلَ عَنْ وِلایَتِکَ، وَجَهِلَ مَعْرِفَتَکَ، وَاسْتَبْدَلَ بِکَ غَیْرَکَ،
و هر که رو گرداند از ولایت و دوستى تو و تو را نشاخت و بجاى تو دیگرى را برگزید
کَبَّهُ اللهُ عَلى مَنْخَرِهِ فِى النّارِ، وَلَمْ یَقْبَلِ اللهُ لَهُ عَمَلاً، وَلَمْ یُقِمْ لَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَزْناً،
خداوند او را سرنگونش کند بصورت در آتش دوزخ و هیچ کارى را از او نپذیرد و میزانى براى او در قیامت بر پا نکند (و حسابى برایش باز نکند)
اُشْهِدُ اللهَ وَاُشْهِدُ مَلائِکَتَهُ، وَاُشْهِدُکَ یا مَوْلاىَ بِهذا ظاهِرُهُ کَباطِنِهِ، وَسِرُّهُ کَعَلانِیَتِهِ،
گواه گیرم خدا و فرشتگانش را و نیز گواه گیرم تو را اى سرور من بدانچه گفتم که ظاهر و باطنش یکسان است و نهان و آشکارش یکى است
وَاَنْتَ الشّاهِدُ عَلى ذلِکَ، وَهُوَ عَهْدى اِلَیْکَ، وَمیثاقى لَدَیْکَ،
و تو گواهى بر این، و این عهد و پیمان من است در پیش تو
اِذْ اَنْتَ نِظامُ الدّینِ، وَیَعْسُوبُ الْمُتَّقینَ، وَعِزُّ الْمُوَحِّدینَ، وَبِذلِکَ اَمَرَنى رَبُّ الْعالَمینَ،
چون تویى نظام بخش دین و بزرگ متقین و عزت بخش مردمان یکتاپرست و به همین دستور داده است مرا پروردگار جهانیان
فَلَوْ تَطاوَلَتِ الدُّهُورُ وَتَمادَّتِ الاَْعْمارُ لَمْ اَزْدَدْ فیکَ اِلاَّ یَقیناً، وَلَکَ اِلاّ حُبّاً،
و اگر طولانى گردد روزگارها و به درازا کشد عمرها نیفزاید مرا درباره تو جز یقین و زیاد نگرداند براى تو در من بجز محبّت
وَعَلَیْکَ اِلاَّ مُتَّکَلاً وَمُعْتَمَداً، وَلِظُهُورِکَ اِلاَّ مُتَوَقَّعاً وَمُنْتَظَراً، وَلِجِهادى بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَرَقَّباً،
و جز توکّل و اعتماد بر تو و جز انتظار و توقع ظهور و پیروزیت و جز آن که چشم براه آن باشم که در پیش رویت پیکار کنم
فَاَبْذُلُ نَفْسى وَمالى وَ وَلَدى، وَاَهْلى وَجَمیعَ ما خَوَّلَنى رَبّى بَیْنَ یَدَیْکَ، وَالتَّصَرُّفَ بَیْنَ اَمْرِکَ وَنَهْیِکَ،
و جان خود و مال و فرزند و خاندان و خلاصه هر چه را خدا به من داده است همه را در راهت نثار کنم و همه را در اختیار امر و نهى تو بگذارم
مَوْلاىَ فَاِنْ اَدْرَکْتُ اَیّامَکَ الزّاهِرَةَ، وَاَعْلامَکَ الْباهِرَةَ،
مولاى من اگر من آن دوران درخشان را درک کنم و آن پرچم هاى نمایان تو را ببینم
فَها اَنَا ذا عَبْدُکَ الْمُتَصَرِّفُ بَیْنَ اَمْرِکَ وَنَهْیِکَ، اَرْجُو بِهِ الشَّهادَةَ بَیْنَ یَدَیْکَ، وَالْفَوْزَ لَدَیْکَ،
پس من همان بنده تو باشم که خود را در اختیار امر و نهى تو بگذارم تا بلکه بدان وسیله در پیش رویت بشهادت رسم و در نزد تو کامیاب گردم،
مَوْلاىَ فَاِنْ اَدْرَکَنِى الْمَوْتُ قَبْلَ ظُهُورِکَ، فَاِنّى اَتَوَسَّلُ بِکَ وَبِابآئِکَ الطّاهِرینَ اِلَى اللهِ تَعالى،
اى مولاى من و اگر پیش از زمان ظهور تو مرگ به سراغم آید من توسّل جویم بوسیله تو و بوسیله پدران پاک تو بدرگاه خداى تعالى
وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ یَجْعَلَ لى کَرَّةً فى ظُهُورِکَ، وَرَجْعَةً فى اَیّامِکَ،
و از او خواهم که درود فرستد بر محمّد و آل محمّد و مقرّر فرماید بر من بازگشتن در زمان ظهورت را و دوباره آمدن در آن روزهاى درخشان حکومتت را
لاَِبْلُغَ مِنْ طاعَتِکَ مُرادى، وَاَشْفِىَ مِنْ اَعْدآئِکَ فُؤادى،
تا در مورد فرمانبردارى تو به مقصود خود برسم (و جراحت) دلم را از دشمنانت شفا بخشم
مَوْلاىَ وَقَفْتُ فى زِیارَتِکَ مَوْقِفَ الْخاطِئینَ النّادِمینَ، اَلْخآئِفینَ مِنْ عِقابِ رَبِّ الْعالَمینَ،
سرورا من ایستاده ام براى زیارت تو چون خطاکاران پشیمانى که ترسانند از کیفر پروردگار جهانیان
وَقَدِ اتَّکَلْتُ عَلى شَفاعَتِکَ، وَرَجَوْتُ بِمُوالاتِکَ وَشَفاعَتِکَ مَحْوَ ذُنُوبى، وَسَتْرَ عُیُوبى، وَمَغْفِرَةَ زَلَلى،
و تکیه کرده ام بر شفاعت و وساطت تو و از دوستى و شفاعت تو امید آن دارم که گناهانم محو شود و عیوبم پوشیده گردد و لغزش هایم آمرزیده شود
فَکُنْ لِوَلِیِّکَ یا مَوْلاىَ عِنْدَ تَحْقیقِ اَمَلِهِ، وَاسْئَلِ اللهَ غُفْرانَ زَلَـلِه،
پس تو هم اى مولاى من کمک چاکرت کن تا آرزویش تحقّق یابد و از خدابخواه که لغزشش را بیامرزد
فَقَدْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِکَ، وَتَمَسَّکَ بِوِلایَتِکَ، وَتَبَرَّءَ مِنْ اَعْدآئِکَ،
زیرا که به رشته محبّت تو چنگ زده و به ولایت و دوستى تو تمسّک جسته و از دشمنانت بیزارى جوید
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَنْجِزْ لِوَلِیِّکَ ما وَعَدْتَهُ،
خدایا درود فرست بر محمّد و آلش و وفا کن بدان وعده اى که به بنده مقرّبت داده اى،
اَللّـهُمَّ اَظْهِرْ کَلِمَتَهُ، وَاَعْلِ دَعْوَتَهُ، وَانْصُرْهُ عَلى عَدُوِّهِ وَعَدُوِّکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ،
خدایا آشکار کن سخن و آیینش را و بلند کن دعوتش را و یاریش ده بر دشمنش و بر دشمن تو اى پروردگار جهانیان
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَظْهِرْ کَلِمَتَکَ التّآمَّةَ، وَمُغَیَّبَکَ فى اَرْضِکَ، اَلْخآئِفَ الْمُتَرَقِّبَ،
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و آشکار کن آن کلمه تامه (و حجّت بالغه) خود را و آن پنهان شده در روى زمینت و آن هراسان نگران را
اَللّـهُمَّ انْصُرْهُ نَصْراً عَزیزاً،وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً قَرِیباً یَسیراً،
خدایا یاریش ده یارى نیرومندى و بگشا برایش گشایشى نزدیک و آسان
اَللّهُمَّ وَ اَعِزَّ بِهِ الدّینَ بَعْدَ الْخُمُولِ، وَاَطْلِعْ بِهِ الْحَقَّ بَعْدَ الاُْفُولِ، وَاَجْلِ بِهِ الظُّلْمَةَ، وَاکْشِفْ بِهِ الْغُمَّةَ،
خدایا نیرومند گردان بدست او دین را پس از گمنامى و طالع کن بدو (خورشید) حق (و حقیقت) را پس از غروب آن و برطرف کن بدو تاریکى را و بگشا بدو غم و اندوه را
اَللّهُمَّ وَآمِنْ بِهِ الْبِلادَ، وَاهْدِ بِهِ الْعِبادَ،
خدایا ایمن گردان بوسیله اش شهرها را و راهنمایى کن بدو بندگانت را
اَللّـهُمَّ امْلاَْ بِهِ الاَْرْضَ عَدْلاً وَقِسْطاً، کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً، اِنَّکَ سَمیعٌ مُجیبٌ،
خدایا پر کن زمین را بدو از عدل و داد چنانچه پرشده از ستم و بیدادگرى که براستى تو شنوا و پاسخ دهنده اى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللهِ، اِئْذَنْ لِوَلِیِّکَ فى الدُّخُولِ اِلى حَرَمِکَ،
سلام بر تو اى ولى خدا اجازه ده براى دوستت که در حرمت داخل شود
صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکَ وَعَلى ابآئِکَ الطّاهِرینَ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ.(1)
ـ درودهاى خدا بر تو و بر پدران پاکت و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد.
آنگاه به طرف سرداب غیبت آن حضرت حرکت کن و رخصت بطلب و وارد شو و بگو: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ و با طمأنینه و حضور قلب پایین برو و در عرصه سرداب، دو رکعت نماز بخوان وبگو:

اَللهُ اَکْبَرُ اَللهُ اَکْبَرُ، لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ، وَللهِِ الْحَمْدُ، اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى هَدانا لِهذا،
خدا بزرگتر (از توصیف) است خدا بزرگتر (از توصیف) است معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگتر است و حمد خاص خداست، ستایش خداوندى را که ما را به این راه هدایت فرمود
وَعَرَّفَنا اَوْلِیآئَهُ وَاَعْدآئَهُ، وَوَفَّقَنا لِزِیارَةِ اَئِمَّتِنا، وَلَمْ یَجْعَلْنا مِنَ الْمُعانِدینَ النّاصِبینَ،
و دوستان و دشمنانش را به ما معرفى کرد و ما را به زیارت امامانمان موفقمان داشت و قرارمان نداد از دشمنان و ناصبیان
وَ لا مِنَ الْغُلاةِ الْمُفَوِّضینَ، وَلا مِنَ الْمُرْتابینَ الْمُقَصِّرینَ،
و نه از غالیانى (که غلو کردند و آنان) که معتقد به تفویض (و واگذاردن کار بدست آنها) هستند و نه از کسانى که شک و تردید داشتند و کوتاهى کنند
اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللهِ وَابْنِ اَوْلِیآئِهِ، اَلسَّلامُ عَلى الْمُدَّخَرِ لِکَرامَةِ اَوْلِیآءِ اللهِ، وَبَوارِ اَعْدآئِهِ،
سلام بربنده مقرّب خدا و فرزند بندگان مقرّبش سلام بر آن که ذخیره شده تا اولیاى خدا را گرامى کند و دشمنانش را نابود گرداند
اَلسَّلامُ عَلى النُّورِ الَّذى اَرادَ اَهْلُ الْکُفْرِ اِطْفآئَهُ، فَاَبَى اللهُ اِلاَّ اَنْ یُتِمَّ نُورَهُ بِکُرْهِهِمْ، وَاَیَّدَهُ بِالْحَیاةِ حَتّى یُظْهِرَ عَلى یَدِهِ الْحَقَّ بِرَغْمِهِمْ،
سلام برآن نور تابانى که اهل کفر آهنگ خاموش کردنش را کردند ولى خداوند نخواست جز آن که نور خود را آشکار و کامل گرداند گرچه آنان را ناخوش آید و او را وسیله زندگى (طولانى) نگاه داشت تا برغم آنان حق را بدست او آشکار سازد
اَشْهَدُ اَنَّ اللهَ اصْطَفیکَ صَغیراً، وَاَکْمَلَ لَکَ عُلُومَهُ کَبیراً،
گواهى دهم که براستى خداوند تو را در کوچکى برگزید و علوم خود را براى تو در بزرگى کامل کرد
وَ اَنَّکَ حَىٌّ لا تَمُوتُ حَتّى تُبْطِلَ الْجِبْتَ وَالطّاغُوتَ،
و تو زنده هستى و نخواهى مرد تا از میان بردارى جبت و طاغوت (معبودهاى ساختگى و یاغیان) را
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلى خُدّامِهِ، وَاَعْوانِهِ عَلى غَیْبَتِهِ وَنَاْیِهِ، وَاسْتُرْهُ سَتْراً عَزیزاً، وَاجْعَلْ لَهُ مَعْقِلاً حَریزاً،
خدایا درود فرست بر آن حضرت و بر خدمتکاران و کمک کارانش در دوران غیبت و دوریش و مستور دار در پرده عزّت (و نیرومندى) و او را در پناهگاه محکمى قرارش ده
وَاشْدُدِ اللّـهُمَّ وَطْاَتَکَ عَلى مُعانِدیهِ، وَاحْرُسْ مَوالِیَهُ وَزآئِریهِ،
و پایمال کردن و سرکوبى خود را به دشمنانش سخت و شدید گردان و دوستان و زائرینش را (از گزند روزگار) حفظ کن
اَللّهُمَّ کَما جَعَلْتَ قَلْبى بِذِکْرِهِ مَعْمُوراً، فَاجْعَلْ سِلاحى بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً،
خدایا چنانچه دل مرا به یاد آورى او آباد کردى اسلحه مرا نیز در یارى او (آماده کن و) از نیام بدر آر
وَ اِنْ حالَ بَیْنى وَبَیْنَ لِقآئِهِ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً، وَاَقْدَرْتَ بِهِ عَلى خَلیقَتِکَ رَغْماً،
و اگر حایل شد میان من و میان دیدار آن حضرت آن مرگى که مسلم کردى بر بندگانت و مقدر کردى آن را بر خلق خود تا بینیشان به خاک مالیده و زبونشان کنى
فَابْعَثْنى عِنْدَ خُرُوجِهِ ظاهِراً مِنْ حُفْرَتى، مُؤْتَزِراً کَفَنى،
پس مرا هنگام ظهورش برانگیز تا سر برآرم از قبرم و همان طور که کفن پوشیده ام
حَتّى اُجاهِدَ بَیْنَ یَدَیْهِ فى الصَّفِّ الَّذى اَثْنَیْتَ عَلى اَهْلِهِ فى کِتابِکَ، فَقُلْتَ کَاَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ،
پیکار کنم در پیش رویش در آن صفى که ستایش کردى اهل آن صف را در قرآن و فرمودى «گویى آنها بنایى استوارند»
اَللّـهُمَّ طالَ الاِْنْتِظارُ، وَشَمِتَ بِنَا الْفُجّارُ، وَصَعُبَ عَلَیْنَا الاِْنْتِصارُ،
خدایا انتظار ما به درازا کشید و مردمان فاجر بدکار ما را شماتت کنند و انتقام (از دشمن) بر ما دشوار گشت
اَللّـهُمَّ اَرِنا وَجْهَ وَلِیِّکَ الْمَیْمُونِ فى حَیاتِنا وَبَعْدَ الْمَنُونِ،
خدایا نشان ده به ما روى میمون بنده مقرّب و نماینده ات را در حال زندگى و پس از مرگ
اَللّـهُمَّ اِنّى اَدینُ لَکَ بِالرَّجْعَةِ بَیْنَ یَدَىْ صاحِبِ هذِهِ الْبُقْعَةِ،
خدایا من اعتقاد دارم به رجعت در پیش روى صاحب این بقعه،
اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ یا صاحِبَ الزَّمانِ، قَطَعْتُ فى وُصْلَتِکَ الْخُلاّنَ،
فریاد، فریاد، فریاد، اى صاحب الزمان براى رسیدن به تو از دوستان صمیمى بریدم
وَهَجَرْتُ لِزِیارَتِکَ الاَْوْطانَ، وَاَخْفَیْتُ اَمْرى عَنْ اَهْلِ الْبُلْدانِ،
و براى زیارتت وطن را ترک کردم و هدف و مقصودم را از مردم شهرها (ى سر راه) پنهان داشتم
لِتَکُونَ شَفیعاً عِنْدَ رَبِّکَ وَرَبّى، وَاِلى آبآئِکَ وَمَوالِىَّ فى حُسْنِ التَّوْفیقِ لى، وِاِسْباغِ النِّعْمَةِ عَلَىَّ، وَسَوْقِ الاِْحْسانِ اِلَىَّ،
تا تو شفیع من گردى در نزد پروردگار خود و پروردگار من و پیش پدرانت و سروران من در (خواستن) خوش توفیقى براى من و فراوانى نعمت بر من و روان شدن احسان و بخشش بسوى من
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد اَصْحابِ الْحَقِّ، وَقادَةِ الْخَلْقِ، وَاْسْتَجِبْ مِنّى ما دَعَوْتُکَ،
و آل محمّد ملازمین حق و راهبران خلق و به اجابت رسان برایم آنچه دعا کردم
وَاَعْطِنى ما لَمْ اَنْطِقْ بِهِ فى دُعآئى مِنْ صَلاحِ دینى وَدُنْیاىَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ،
و عطا کن به من آنچه را به زبان نیاوردم در دعایم از آنچه به صلاح دین و دنیاى من است که براستى تویى ستوده و بزرگوار
وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرینَ.
و درود خدا بر محمّد و آل پاکش باد.
آنگاه داخل صفّه (ایوان) شو و دو رکعت نماز بخوان و بگو:

اَللّـهُمَّ عَبْدُکَ الزّآئِرُ فى فِنآءِ وَلِیِّکَ، اَلْمَزُورِ الَّذى فَرَضْتَ طاعَتَهُ عَلَى الْعَبیدِ وَالاَْحْرارِ، وَاَنْقَذْتَ بِهِ اَوْلِیآئَکَ مِنْ عَذابِ النّارِ،
خدایا بنده زائر تو در آستان بنده مقرّب توست که به زیارتش آیند آن که واجب کردى فرمانبرداریش را بر هر بنده و آزاد و نجات دادى بوسیله اش دوستان خود را از عذاب دوزخ
اَللّـهُمَّ اجْعَلْها زِیارَةً مَقْبُولَةً ذاتَ دُعآء مُسْتَجاب، مِنْ مُصَدِّق بِوَلِیِّکَ غَیْرِ مُرْتاب،
خدایا این زیارت را زیارتى پذیرفته قرار ده و زیارتى که در آن دعایى مستجاب باشد از فردى که تصدیق کرده ولى تو را بدون هیچ تردیدى
اَللّـهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ بِهِ وَلا بِزِیارَتِهِ، وَلا تَقْطَعْ اَثَرى مِنْ مَشْهَدِهِ وَزِیارَةِ اَبیهِ وَجَدِّهِ،
خدایا قرارش مده آخرین بار آمدنم به آستان این بزرگوار و زیارتش و پاى مرا از زیارتگاه او و زیارت پدرو جدش مبر،
اَللّـهُمَّ اَخْلِفْ عَلَىَّ نَفَقَتى، وَانْفَعْنى بِما رَزَقْتَنى فى دُنْیاىَ وَآخِرَتى لى، وَلاِِخْوانى وَاَبَوَىَّ وَجَمیعِ عِتْرَتى،
خدایا آنچه در این راه خرج کردم عوض آن را به من بده و سود بخش کن و آنچه را روزى من کرده اى در دنیا و آخرتم و براى برادرانم و پدر و مادرم و همه خاندانم
اَسْتَوْدِعُکَ اللهَ اَیُّهَا الاِْمامُ الَّذى یَفُوزُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ، وَیَهْلِکُ عَلى یَدَیْهِ الْکافِرُونَ الْمُکَذِّبُونَ،
تو را به خدا مى سپارم اى امام بزرگوارى که رستگار شوند بوسیله او مؤمنان و نابود گردند بدست او مردمان کافر و تکذیب کننده
یا مَوْلاىَ یَابْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ، جِئْتُکَ زآئِراً لَکَ وَلاَِبیکَ وَجَدِّکَ، مُتَیَقِّناً الْفَوْزَ بِکُمْ، مُعْتَقِداً اِمامَتَکُمْ،
اى مولاى من اى فرزند حسن بن على به دربارت آمده ام براى زیارت تو و پدر و جدت و یقین به رستگارى خویش بوسیله شما دارم و معتقد به امامت شما هستم
اَللّـهُمَّ اکْتُبْ هذِهِ الشَّهادَةَ وَالزِّیارَةَ لى عِنْدَکَ فى عِلِّیّینَ، وَبَلِّغْنى بَلاغَ الصّالِحینَ، وَانْفَعْـنى بِحُبِّهِمْ یا رَبَّ الْعالَمیـنَ.(2)
خدایا ثبت کن این گواهى و زیارت مرا نزد خودت در بلندترین جاها و برسانم بدان جا که رسیدند بدان مردمان شایسته و از دوستى ایشان به من سود ده اى پروردگار جهانیان.

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان