آيا شفاعت با سنت الهى منافات دارد

 با توجه به اينكه قرآن، سنّت هاى الهى را ثابت و تغييرناپذير معرفى مى كند (سوره فاطر، آيه 43) آيا شفاعت با سنت الهى «كيفر مجرمان»، منافات ندارد؟

 

نکته:

چنان كه كيفر و عذاب، تحت شرايط خاصى متوجه مجرمان مى شود و اين يك سنّت الهى است؛ آمرزش و بخشش برخاسته از رحمت گسترده الهى نيز، تحت ضابطه و شرايط خاصى، متوجه گنه كاران مى شود؛ يعنى، «كيفر» و «بخشش» دو قانون و سنت الهى هستند كه هر كدام با ضوابط و شرايط مخصوصى، در گستره خاص خود جارى مى شوند. از طرف ديگر رحمت خدا بر غضب او غلبه دارد؛ بنابراين سنت «رحمت» حاكم بر سنت و قانون «غضب» است.

 

از اين رو با توجه به نوع جرم ها، دو نوع قانون وضع شده است و مجرمان دو دسته اند:

 

1. كسانى كه عقيده و عمل آنان در دنيا به گونه اى است كه استحقاق بخشش و مغفرت الهى را دارند. اين گروه بر اساس سنت الهى و قانون شفاعت، مورد رحمت و مغفرت الهى قرار مى گيرند.

 

2. كسانى كه به واسطه شدت زشتى عقايد و اعمالشان، استحقاق مغفرت الهى را ندارند. اين گروه بر اساس سنت و قانون كيفر الهى، با غضب الهى و كيفر اخروى مواجه خواهند شد.

 

منبع: هدانا برگرفته از پرسش ها و پاسخ ها«دعا و توسل».

ویژه نامه امامت پژوهی