گفتن روابط گذشته به خواستگار

گناه دوران مجردى

پرسش 45 . اگه بخوام ازدواج كنم آيا لازمه كه به خواستگارم بگم قبلاً با كسى دوست بودم يا نه؟ اگه خودش پرسيد چى بگم؟ اگه بگم نداشتم دروغ گفتم، احساس مى كنم باهاش صادق نبودم، احتمال اين كه يه روزى خودش بفهمه نگرانم مى كنه و اگه راستش رو بگم كه مسلما هيچ كسى نمى تونه اين مسئله رو راحت قبول كنه، اگر هم قبول كنه بعدا باعث عدم اطمينانش به من مى شه؟

در اين رابطه لازم است نكات زير را رعايت كنيد:

1. مطمئن باشيد كار درست آن است كه هيچ گاه لغزش ها و گناهان گذشته خود را به كسى نگوييد. بگذاريد آنها بين شما و خدايتان باقى بماند و هرگز نگران اين مسئله نباشيد.

2. هر چند كار گذشته شما گناه بوده، اما خدا هم بسيار مهربان است و گناه افرادى را كه از گناه خود پشيمان هستند مى بخشد. لذا با توجه به توبه و  پشيمانى واقعى شما سعى كنيد گذشته را فراموش كنيد و به آن فكر نكنيد.

3. اعتراف به گناه در مقابل ديگران، خود يك گناه است و بايد از آن اجتناب شود. انسان بايد فقط در برابر خداوند به گناهان خود اعتراف كند و از هر گونه بازگويى اعمال خلافى كه مرتكب شده، به ديگرى اجتناب نمايد و در فرمايشات ائمه معصومين (علیهم السلام)  از آن نهى گرديده است.

پيامبر اكرم (صلی الله علیه وآله)  از گناهان پيروان و امت خود بسيار نگران بودند و فرمودند: «بار خدايا كارى كن كه در قيامت به جز تو و من از گناهان گنهكاران امت من كسى با خبر نشود. پيام آمد: رسول من! حتى در قيامت پرونده گناه گنهكاران امت تو را به شماى رسول خدا هم نشان نمى دهم و شما را از آن با خبر نمى كنم»[8].

در نتيجه اعتراف به گناه در برابر غيرخداوند خود نوعى گناه است و خداوند دوست ندارد كه ديگران بر اين موضوع اطلاع پيدا كنند حتى اگر رسول خدا (صلی الله علیه وآله)  باشد.

4. اعتراف به ارتباط دوستانه پيش از ازدواج با جنس مخالف در مقابل همسر، عملى كاملاً اشتباه است چه در زمان خواستگارى و چه پس از ازدواج و تشكيل زندگى مشترك. زيرا با اعتراف به اين كار، اكثريت قريب به اتفاق خواستگارانتان از ازدواج با شما پشيمان خواهند شد.

دخترى كه اعتراف به رابطه دوستانه با نامحرم مى كند، خود را از چشم خواستگاران مى اندازد و ارزش و اعتبار خود را از بين مى برد و در اين موضوع تنها با توبه واقعى و پاى بندى به زندگى پاك و سالم با همسرتان صداقتتان را نزد خدا و همسرتان  اثبات كنيد و در اين باره جدى باشيد و ترديد نكنيد، در حالى كه اگر گناه خود را مطرح كنيد اين نوع صداقت آثار منفى بسيار خواهد داشت و جايگاه واقعى خود را در نزد همسر آينده نخواهيد داشت و اعتماد به وفادارى شما از بين مى رود. اين كار مى تواند پايه هاى زندگى زناشويى را سست گرداند.

در اين حالت، مرد هميشه از اين عمل همسر در گذشته، احساس ناراحتى مى كند و نمى تواند آن را ناديده بگيرد. اين وضعيت مى تواند به استحكام و شيرينى زندگى زناشويى به شدت آسيب مى رساند. شما همواره به دليل اين كار، در مقابل همسر، سرافكنده و شرمسار خواهيد بود و پاسخى براى سرزنش هاى احتمالى او نخواهيد داشت و نيز آن جايگاه واقعى را در زندگى مشترك از دست خواهيد داد.

لذا توصيه اكيد ما اين است كه اين نوع رازهاى زندگى خود به هيچ كس به خصوص همسرتان (حتى پس از سال ها زندگى مشترك) بازگو نكنيد. سعى كنيد حادثه مزبور را فراموش كنيد و هيچ گاه از آن حرفى به ميان نياوريد. ضمنا به اين نكته توجه داشته باشيد كه گفتن اين امر، احساس اعتماد و وفادارى را كه ضرورى ترين امر براى هر ازدواج است، خدشه دار مى سازد. نگران بى صداقتى تان نسبت به شوهر آينده تان نباشيد. به هر حال هر انسانى ممكن است زمانى مرتكب يك اشتباه شود و بعد پشيمان گردد. با پشيمانى واقعى و جدى از يك گناه، عوارض و پيامدهاى آن به كلى مرتفع مى شود.

[8]. جامع السعادات، ج 2، باب سترالعيوب، ص 145.

• منبع: هدانا برگرفته از پرسمان، کتاب پرسش و پاسخ خواستگارى .

ویژه نامه مشاوره و زندگی دینی