چه موضوعاتى را امام على(ع) در مورد سلطه امويان پيش بينى مى كرد؟
ظلم و استبداد و استيثار بنى اميه و اينكه ديگر از اين عدل و مساوات امروز خبرى نخواهد بود و از «لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله»(1) و از اينكه «لن تقدس امه حتى يؤخذ للضعيف حقه…»(2) خبرى نخواهد بود كه فرمود: «… لا يكون انتصار احدكم منهم الا كانتصار العبد من ربه»(3) مسلم بن عقبه در وقعه مدينه از مردم بيعت بر عبوديت و غلامى يزيد گرفت. اين طور، پيش بينى مولا محقق شد.
2 اينكه نخبه ها و نيكان و فهميدگان و روشنفكران شما را خواهند كشت، و هر سرى كه در آن سر، مغزى و در آن مغز، برقى از روشنى موجود باشد روى تن باقى نخواهد گذاشت، كه فرمود: «عمت خطتها و خصت بليتها و اصاب البلاء من ابصر فيها و اخطآ البلاء من عمى عنها».
3 حرمت احكام اسلام عملا از بين مى رود. حرامى باقى نمى ماند مگر آنكه حلال مى شود: «والله لا يزالون حتى لا يدعو الله محرما الا استحلوه و لا عقد الا حلوه، و حتى لا يبقى بيت مدر و لا وبر الا دخله ظلمهم أ و نبا به سوء رعيهم»(4) عبدالله بن حنظله گفت: ما از پيش كسى مى آييم كه «ينكح الامهات و الاخوات».
شاید این مطالب را هم بپسندید:
4 اينكه اسلام مورد تحريف و پشت رو كردن قرار مى گيرد، عناصر غير اسلامى وارد افكار مردم مى شود: «يكفا الاسلام كما يكفا الاناء»(5) «وليس الاسلام لبس الفرو مقلوبا»(6)
همه اينها كه على مثل اينكه در آينه ببيند، ديده واقع شد و يكى از دلايل محبت زائدالوصف عدهاى نسبت به على (ع)، گذشته از سيرت و عدل و خلقش، وقوع اين پيش بينىها بود.
مجموعه آثار شهيد مطهرى ج 17 حماسه حسينى صفحه 437. 438
(1) آل عمران/ 64
(2) (نهج البلاغه/ نامه 53)
(3) (نهج البلاغه، خ 91)
(4) (نهج البلاغه، خ 96)
(5) (نهج البلاغه/ خ 101)
(6) (نهج البلاغه/ 106)
پرسمان
