چرا باید خدا را عبادت کنیم، گفتاری از آیت الله شاه آبادی

ای عزیز، اکنون که فرصت و سرمایه عمر عزیز در دست است و طریق سلوک الی الله مفتوح است، و درهای رحمت حق باز است، و سلامتی و قوت اعضا و قوا برقرار است […] همتی کن و قدر این نِعَمِ الهیه را بفهم […] و ارض طبیعت مظلمه خود را به نور الهی روشن کن و […] تبدیل این ارض ظلمانی را به ارض نورانی بلکه به آسمان عقلانی کن:

یَومَ تُبَدَّلُ الأرضَ غَیرَ الأرضِ[۱]. و أشرَقَتِ الأرضُ بِنورِ رَبِّها[۲].

در آن روز اگر ارض تو غیر ارض نشده باشد و به نور رب، نورانی نگردیده باشد، ظلمت‌ها و سختی‌ها… داری. عمده مقصد و مقصود انبیاء عظام و تشریع شرایع و تأسیس احکام و نزول کتاب‌های آسمانی، خصوصاً قرآن شریف […]، نشر توحید و معارف الهیه و قطع ریشه کفر و شرک و دوبینی و دوپرستی بوده، و سرّ توحید و تجرید در جمیع عبادات قلبیه و قالبیه ساری و جاری است. بلکه شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی روحی‌فداه می‌فرمودند:

«عبادات اجراء[۳] توحید است در مُلک بدن از باطن تا قلب.»

بالجمله، نتیجه مطلوبه از عبادات، تحصیل معارف و تمکین توحید و دیگر معارف است در قلب، و این مقصد حاصل نشود مگر آنکه حظوظ قلبیۀ عبادات را سالک استیفاء کند، و از صورت و قالب به حقیقت و لُبّ عبور نماید.

منبع: آداب نماز، امام خمینی (ره)، چاپ نهم، ص ۱۵۲-۱۵۴؛ برگرفته از عارف کامل، ص ۱۱۶-۱۱۷