كثيرالشك در طواف
كثيرالشك در طواف
702- كسى كه در عدد اشواط، كثير الشك است، به شكش اعتنا نكند[1] و احتياط آن است كه كسى را وادار كند كه عدد را حفظ كند.
[1] ( 1)- آية اللَّه بهجت: كثير الشكّ در طواف مثل كثير الشك در نماز است و همان وظيفه را دارد؛ و گمان درطواف معتبر است.
آية اللَّه خويى: كثيرالشك در طواف تا به حدّ وسواس نرسد بايد به شكش اعتنا كند.( المسائل الشرعيه، ج 1، ص 343).
آية اللَّه سيستانى: كثيرالشك در طواف نبايد به شكش اعتنا كند چنانچه در نماز نبايد اعتنا كند.( ملحق مناسك، س 212).
آية اللَّه مكارم: و بنا را بر آنچه به نفع اوست بگذارد.
معيار كثير الشك
704- معيار در كثير الشك بودن در طواف، عرفى است.[1]
[1] ( 2)- آية اللَّه سيستانى: معيار اين است: شكى كه براى او حاصل مىشود، نسبت به كسانى كه در موجبات حواسپرتى مانند او هستند، به مقدار معتنابه بيشتر باشد.
705- معيار كثير الشك در تعداد دورهاى طواف و تعداد ريگهاى رمى چيست؟ و عدم اعتنا به چنين شكى به چه معناست؟ آيا بنا بر اقلّ بگذارد يا اكثر؟[1]
[1] ( 3). آيةاللَّه بهجت: عرفى است كه بنا را بر فعل، يا بر صحيح مىگذارد.
آيت اللَّه تبريزى: مىتواند با كسى كه عدد اشواط را حفظ كرده و يقين داشته باشد همراهى كرده و بر طبق يقين همراه عمل كند و اگر به حدّ وسواس برسد، نبايد به شك در نقيصه اعتنا كند. واللَّه العالم.
آيت اللَّه خامنها ى: معيار كثير الشك در طواف عرفى است و به همان معنايى است كه براى كثيرالشك در نماز بيان شده است؛ و اما كثير الشك در رمى، حكم خاصى ندارد؛ و در صورت شك در عدد انداختن، بايد آن قدر بيندازد تا علم پيدا كند.
آيت اللَّه سيستانى: كثير الشك كسى است كه شك او با ملاحظه همگونى در موجبات فراموشى، بيش از حدّ متعارف است و بايد بنا را بر اكثر بگذارد.
آيت اللَّه صافى: معيار در كثيرالشك نظر عُرف است و معناى عدم اعتنا اين است كه بنا به نفع خود؛ يعنى به اكثر بگذارد، مگر اين كه بنا بر زيادى، موجب بطلانِ عمل گردد، كه در اين صورت بنا بر اقلّ مىگذارد كه عمل صحيح شود؛ واللَّه العالم.
آيتاللَّه فاضل: معيار در كثيرالشك يك امر عرفى است و اگر كسى در يك طواف يا دو طواف يا سه طواف پى در پى، سه بار شك كند، حكم كثيرالشك را دارد و بنا را بر اقل بگذارد.
آيت اللَّه مكارم: اگر در عرف بگويند« زياد شك مىكند»، بنابر طرفى مىگذارد كه به نفع عمل او است.
آيتاللَّه نورى: معيار در كثير الشك عرف است، عدم اعتنا يعنى بنا بگذارد كه اتيان كرده است، مگر اين كه اتيان آن شىء مشكوك مبطل باشد كه در اين صورت بنابر عدم اتيان آن مىگذارد.
منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.