وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

زراره کیست

0

زراره کیست

سؤال: زراره کیست و چه جایگاهي در رجال و حدیث شیعه دارد؟

جواب: زرارة بن اعين از جمله اصحاب امام باقر و امام صادق ‏عليهما السلام مي باشد که روايات بسياري از آن دو بزرگوار در باب مسائل فقهي و ديگر مسائل نقل کرده است و حقّ بزرگي به گردن شيعه دارد.

نجاشي(ره) در ترجمه او مي‏گويد: «زرارة بن اعين بن سنسن… بزرگ اصحاب ما در زمانش و پيشتاز آنان. او قاري، فقيه، متکلّم، شاعر و اديبي بود، که فضيلت و دين در او جمع شده و در آنچه که روايت مي‏کرد، صادق بود…».[1]

شيخ طوسي‏(ره)در ترجمه وی مي‏گويد: «زرارة بن اعين، اسم او عبد ربّه و کينه‏اش ابوالحسن و و زراره لقب او است. اعين پدرش، بنده‏اي رومي براي مردي از بني شيبان بود که قرآن را فرا گرفت، سپس او را آزاد کرد… پدرش سنسن راهبي در کشور روم بود…».[2]

با مراجعه به کتب تراجم پي مي‏بريم که زراره از مدح و توثيق بالايي برخوردار است. و روايات فراواني در مدح او از اهل بيت عصمت و طهارت‏عليهم السلام وارد شده است. كه به برخي از آن‏ها اشاره مي‏کنيم:

1. امام صادق ‏عليه السلام فرمود: «ما أحد احيي ذکرنا و احاديث ابي الاّ زرارة و أبوبصير وليث المرادي و محمّد بن مسلم و بريد بن معاوية العجلي؛ و لولا هؤلاء ما کان أحد يستنبط هذا، هؤلاء حفّاظ الدين و أمناء أبي‏عليه السلام علي حلال اللَّه و حرامه، و هم السابقون إلينا في الدنيا و السابقون الينا في الآخرة»؛ [3]

کسي ذکر ما و احاديث پدرم را احيا نکرد به جز زراره و ابوبصير ليث مرادي و محمّد بن مسلم و بريد بن معاويه عجلي. و اگر اينان نبودند هرگز کسي اين را استنباط نمي‏نمود. اينان حافظان دين و امينان پدرم‏عليه السلام بر حلال و حرام خدايند. و آنان سبقت گيران به سوي ما در دنيا و آخرتند.

2. داوود بن سرحان از امام صادق ‏عليه السلام نقل کرده که فرمود: «انّ اصحاب أبي کانوا زيناً احياءً و أمواتاً، أعني زرارة و محمّد بن مسلم و منهم ليث المرادي و بريد العجلي. هؤلاء القوّامون بالقسط، و هؤلاء القوّامون بالصّدق، و هؤلاء السابقون السابقون اولئک المقربون»؛ [4]

همانا اصحاب پدرم زينت بودند در حال زنده بودن و مرگشان، مقصودم زراره و محمّد بن مسلم و از آن جمله ليث مرادي و بريد عجلي است. آنان برپاداران قسطند و آنان برپاداران صدقند. و آنان همان سبقت گيرندگان هستند، سبقت گيرندگاني که مقرّب درگاه الهي‏اند.

3. ابوبصير مي‏گويد: به ابي عبداللَّه عرض کردم: همانا پدرت مرا حديث گفت که ابوذر و مقداد و سلمان فارسي سرهاي خود را تراشيده تا با ابوبکر قتال نمايند. حضرت به من فرمود: «لولا زرارة لظننت انّ احاديث ابي ستذهب»؛[5]اگر زراره نبود گمان مي‏کردم که احاديث پدرم ضايع شود.

4. و نيز فرمود: «رحم اللَّه زرارة بن اعين، لولا زرارة و نظرائه لاندرست احاديث ابي‏ عليه السلام»؛ [6] خدا زرارة بن اعين را رحمت کند، اگر زراره و امثال او نبود احاديث پدرم مندرس و ضايع شده بود.

آيت اللَّه العظمي خويي‏رحمه الله در کتاب «معجم رجال الحديث»، ده‏ها روايت در مدح زراره از رجال کشّي نقل کرده که برخي از آن‏ها در ترجمه زراره آمده و برخي نيز در ترجمه ابوبصير ليث مرادي نقل شده است. آن‏گاه در آخر مي‏گويد: «اين روايات در حدّ استفاضه بوده با وجود آن‏که بسياري از آن روايات صحيح السند است».[7]

فهرستي از روايات زراره كه از امام باقر و امام صادق عليهما السلام نقل نموده بدین صورت است.

1 – زراره مجموعاً در سند 2097 حديث آمده است.

2 – روايات او از امام باقرعليه السلام 1236 روايت است.

3 – روايات او از امام صادق‏عليه السلام 449 روايت است.

4 – رواياتي را که از هر دو امام نقل کرده، به صورت «عنهما» 82 مورد است.

5 – رواياتي را که با تعبير «عن احدهما» از يکي از آن دو نقل کرده 156 مورد است.

[1] . رجال نجاشي، ترجمه زراره، ترجمۀ شماره463:«زرارة بن أعين بن سنسن، مولى لبني عبد الله بن عمرو السمين بن أسعد بن همام بن مرة بن ذهل بن شيبان، أبو الحسن. شيخ أصحابنا في زمانه ومتقدمهم، وكان قارئا فقيها متكلما شاعرا أديبا، قد اجتمعت فيه خلال الفضل والدين، صادقا فيما يرويه. قال أبو جعفر محمد بن علي بن الحسين بن بابويه رحمه الله رأيت له كتابا في الاستطاعة والجبر، ثم قال أخبرني أبي ومحمد بن الحسن، عن سعد وعبد الله بن جعفر، عن أحمد بن أبي عبد الله البرقي، عن أبيه، عن ابن أبي عمير، عن بعض أصحابه عن زرارة. ومات زرارة سنة خمسين ومائة».

[2] . الفهرست، ترجمه زراره، ترجمۀ شمارۀ302:«زرارة بن أعين و اسمه عبد ربه، يكنى أبا الحسن و زرارة لقب له و كان أعين بن سنسن عبدا روميا لرجل من بني شيبان تعلم القرآن ثم أعتقه فعرض عليه أن يدخل في نسبه فأبى أعين أن يفعله و قال له أقرني على ولائي، و كان سنسن راهبا في بلد الروم، و زرارة يكنى أبا علي أيضا، و له عدة أولاد منهم الحسن، و الحسين و رومي، و عبيد و كان أحول، و عبد الله و يحيى، بنو زرارة، و لزرارة إخوة جماعة، منهم حمران، و كان نحويا، و له ابنان حمزة بن حمران، و محمد بن حمران، و بكير بن أعين يكنى أبا الجهم، و ابنه عبد الله بن بكير، و عبد الرحمن بن أعين، و عبد الملك بن أعين، و ابنه ضريس بن عبد الملك، و لهم روايات كثيرة و أصول و تصانيف سنذكرها في أبوابها إن شاء الله و لهم أيضا روايات علي بن الحسين و الباقر و الصادق عليهم السلام نذكرهم في كتاب الرجال إن شاء الله تعالى، و لزرارة الفهرست للطوسي ص : 75تصنيفات، منها كتاب الاستطاعة و الجبر، أخبرنا به ابن أبي جيد عن ابن الوليد عن سعد بن عبد الله، و الحميري عن أحمد بن أبي عبد الله البرقي عن أبيه عن ابن أبي عمير عن بعض أصحابه عنه».

[3] . وسائل الشیعة(آل البیت)، ج27،ص144.

[4] . وسائل الشیعة(آل البیت)،ج27،ص146.

[5] . رجال کشي، ترجمه زرارة، ترجمۀ210. «حدثني جعفر بن محمد بن معروف، قال، حدثني محمد بن الحسين بن أبي الخطاب، عن جعفر بن بشير، عن أبان بن تغلب، عن أبي بصير، قال: قلت لابي عبدالله عليه السلام ان أباك حدثني أن الزبير والمقداد وسلمان الفارسي حلقوا رؤسهم ليقاتلوا أبا بكر، فقال لي: لو لا زرارة لظننت أن أحاديث أبي عليه السلام ستذهب».

[6] . وسائل الشیعة(آل البیت)، ج27،ص144.

[7] . معجم رجال الحديث، ج 7، ص 230.
مذاهب/.

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

با توجه به حجم سوالات، به سوالات تکراری پاسخ داده نمی شود لطفا در سایت «سرچ» کنید.