دیدگاه علماء اصول پیرامون بی ثمره بودن «امر به امر»

مرحوم نائینی در انتهای بحث اجزاء می فرماید:
استاد ما به برخی مسائل اصولی پرداخته اند که فایده ای بر آنها مترتب نیست؛ سپس بعضی از مثال ها را ذکر می کنند از جمله« کمسألة انّ ألأمر بالأمر أمر» و از این رو به بحث از آن نمی پردازد. (فوائد الاصول ج.1 ص. 260)

دیدگاه علماء پیرامون بی فایده بودن موضوع« آیا امر آمر با علم به انتفای شرطش جایز است؟»

آیه الله مکارم شیرازی: ایشان تصریح می کنند که این بحث را برخی از اشاعره مطرح کرده اند و ثمره ای بر آن مترتب نیست!
«و الانصاف أنّ هذه المسألة من المسائل التی عنونها بعض الأشاعرة مع عدم وضوح المراد منها و مع عدم ترتّب ثمرة علیها» (انوار الاصول ج.1 ص.460 )

مرحوم آیه الله خوئی:
أنّه لاثمرة لهذه المسألة أصلاً (محاضرات فی اصول الفقه، ج.4 ص.10)

مرحوم نائینی:
ایشان در شمارش مباحث بی فائده اصول، یکی از مسائلی که نام می برد همین موضوع است:
مسألة امر الآمر مع علمه بانتفاء الشّرط (فوائدالاصول ج.1 ص. 260)

آیه الله خرازی :
فلا ثمرة فقهیّة لمسألة جواز أمر الأمر مع علمه بانتفاء الشرط (عمدةالاصول ج.3 ص 96)

مرحوم آیه الله روحانی:
هذا البحث مما لاثمرة له اصلاً من حیث العمل (منتقی الاصول ج2. ص.459)

کتاب زوائد اصول ص247.