دعا براى فرزنددار شدن

فرزندان در كلام معصومان علیهم السلام
اهميّت وتعداد فرزند

1. از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روايت شده است كه فرمود: «فرزند صالح گلى از گل‌هاى بهشت است».[1] 
2. ودر حديثى ديگر فرمود: «فرزند صالح از سعادت انسان است».[2] 
3. ودر روايتى ديگر فرمود: «هر كه بدون فرزند بميرد گويا هرگز در ميان مردم نبوده وكسى كه از خود فرزندى به‌جا گذاشته، گويى نمرده است».[3] 
 4. و در سخنى ديگر فرمود: «فرزند بسيار داشته باشيد كه من به جمعيّت فراوان مسلمانان در روز قيامت مباهات مى‌كنم».[4] 
 
 

تأثير اعمال فرزند در كارنامه والدين

1. در حديثى معتبر مى‌خوانيم كه پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود:

«حضرت عيسى از كنار قبرى گذشت كه صاحبش را عذاب مى‌كردند. سال ديگر از كنار همان قبر عبور كرد امّا خبرى از عذاب نبود. در اين مورد از پروردگار سؤال كرد. وحى رسيد: امسال فرزند صاحب قبر به سنّ بلوغ رسيد وجادّه‌اى را اصلاح كرد ويتيمى را پناه داد، بدين سبب او را آمرزيدم. سپس فرمود: ميراثى كه از براى خدا از بنده مى‌ماند، فرزندى است كه پس از او خدا را عبادت كند».[5] 
 
 

پاداش زحمات پدر ومادر

1. از حضرت على علیه السلام روايت شده است كه فرمود:

«چون بيمارى گريبانگير فرزند مى‌شود، كفّاره گناهان والدين اوست».[6] 

2. در حديثى صحيح مى‌خوانيم: «روزى جبرئيل نازل شد وديد حضرت رسول وعلى علیهم السلام ناله مى‌كنند. علّت را پرسيد. حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: دو طفل ما گريه كردند وبر اثر گريه آنها ما اذيّت شديم. جبرئيل گفت: خداوند متعال فرموده است: گريه كودكان تا هفت سال همچون ذكر «لااِلهَ اِلّاالله» واز هفت تا چهارده سالگى، طلب آمرزش براى پدر ومادر است وچون به سنّ بلوغ برسند، پدر ومادر در ثواب اعمال آنها شريك‌اند ودر گناهانشان شريك نيستند».[7] 
 

 
ثواب دوران باردارى وشيردهى

از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله روايت شده است كه فرمود: «از هنگامى كه زن باردار مى‌شود تا زمانى كه وضع حمل كند وفرزندش را از شير مى‌گيرد، مانند كسى است كه در مرزهاى كشور اسلامى با كافران جهاد كرده وشرّ آنها را از سر مسلمانان كوتاه مى‌كند. واگر در اين بين بميرد، ثواب شهيدان را دارد».[8] 
 
 

دختر يا پسر

1. در روايتى معتبر آمده است كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: «خداوند بر دختران مهربان‌تر از پسران است. وهر مردى كه شاد كند زنى را كه با او خويشاوندى دارد ومحرم اوست، خداوند او را در قيامت شاد مى‌گرداند».[9] 
2. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «دختران حسنات هستند وپسران نعمت وخداوند بر حسنه ثواب مى‌دهد واز نعمت سؤال مى‌كند».[10] 
3. امام صادق علیه السلام به يكى از اصحابش فرمود: «شنيده‌ام خداوند دخترى به تو عنايت كرده ولى او را نمى‌خواهى؟ مگر چه ضررى براى تو دارد؟ دختر گلى است كه اورامى‌بويى وروزيش راخدا مى‌دهد وپيامبر پدر دختران بود».[11] 
4. ودر سخنى ديگر فرمود: «هر كس آرزوى مرگ دختران را كند وآنها بميرند، ثوابى در كارنامه اعمالش نخواهد بود ودر روز قيامت نزد خداوند گناهكار باشد».[12] 
5. در حديثى ديگر آمده است: «كسى نزد رسول خد صلی الله علیه و آله نشسته بود، به وى خبر دادند خداوند دخترى به تو داد، رنگش تغيير كرد. حضرت فرمود: زمين گهواره او وآسمان سايبانش وخداوند روزيش را مى‌دهد. وگلى است كه او را مى‌بويى (از چه چيز ناراحتى؟) سپس رو به يارانش كرد ودر مورد كسانى كه يك يا چند دختر دارند سفارش‌هايى فرمود».[13] 
6. از حضرت رسول اعظم صلی الله علیه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر كس نفقه سه دختر يا سه خواهر را دهد بهشت بر او واجب مى‌شود. سپس فرمود: بلكه هر كس دو يا يك تن از آنان را نفقه دهد، بهشت بر او واجب مى‌شود».[14] 
 
 

دعا براى فرزنددار شدن

دعاهاى مخصوص

1. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسانى كه ديرهنگام صاحب فرزند مى‌شوند اين دعا را بخوانند: اَللّهُمَّ لا تَذَرْنِى فَرْدآ وَاَنْتَ خَيْرُ الْوارِثينَ وَحيدآ وَحْشآ، فَيَقْصُرُ شُكْري عَنْ تَفَكُّري بَلْ هَبْ لي عاقِبَةَ صِدْقٍ ذُكُورآ وَاِناثآ، آنَسُ بِهِمْ مِنَ الْوَحْدَةِ وَاَسْكُنُ اِلَيْهِمْ مِنَ الْوَحْدَةِ وَاَشْكُرُکَ عِنْدَ تَمامِ النِّعْمَةِ، يا وَهّابُ يا عَظيمُ يا مُعْظِمُ. ثُمَّ اَعْطِنى فى كُلِّ عافِيَةٍ شُكْرآ حَتّى تُبَلِّغَنى مِنْها رِضْوانَکَ فى صِدْقِ الْحَديثِ وَاَداءِ الاَْمانَةِ وَوَفاءٍ بِالْعَهْدِ».[15] 
2. از امام سجّاد علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس اين دعا را بخواند، خداوند دعاهايش را در مورد ثروت وفرزند وخير دنيا وآخرت مستجاب مى‌كند: رَبِّ لا تَذَرْني فَرْدآ وَاَنْتَ خَيْرُ الْوارِثينَ وَاجْعَلْ لى مِنْ لَدُنْکَ وَلِيّآ يَرِثُنى فى حَياتي وَيَسْتَغْفِرُ لي بَعْدَ مَوْتى وَاجْعَلْهُ خَلْقآ سَوِيّآ وَلا تَجْعَلْ لِلشَّيْطانِ فيهِ نَصيبآ. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَغْفِرُکَ وَاَتُوبُ اِلَيْکَ، اِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ[16]  وبراى فرزنددار شدن، هفتاد مرتبه آن را بخواند».[17] 
 3. در حديث است كه كسى از نداشتن فرزند به امام صادق علیه السلام شكايت كرد. حضرت فرمود: «هرگاه بخواهى با همسر خود آميزش كنى اين دعا را بخوان : اَللّهُمَّ اِنْ رَزَقْتَني ذَكَرآ سَمَّيْتُهُ مُحَمّدآ».[18] 
 
 

استغفار

1. ابرش كلبى به امام محمّد باقر علیه السلام عرض كرد: صاحب فرزند نمى‌شوم. حضرت فرمود: «هر روز يا هر شب صد مرتبه استغفار كن».[19] 
 وبهتر آن است كه «اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّى وَاَتُوبُ اِلَيْهِ» بگويد.
2. در روايتى ديگر از آن حضرت آمده است كه براى حلّ مشكل نداشتن فرزند چنين بگويد: هر صبح وشام هفتاد بار «سُبْحانَ اللهِ»، سپس ده بار «اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبّى وَاَتُوبُ إِلَيْهِ»، بعد نُه بار «سُبْحانَ اللهِ» وبه دنبال آن، يك بار «اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبّى وَاَتُوبُ إِلَيْهِ». راوى مى‌گويد: جمع بسيارى به اين دستور عمل كردند وبر آن مداومت نمودند وفرزندان فراوانى روزى آنها شد. ودر هر يك از اينها مى‌توان به يك «اَسْتَغْفِرُ اللهَ» اكتفا كرد.[20]
 3. در حديث است كه كسى خدمت امام باقر علیه السلام رسيد واز كمى فرزند شكايت كرد. حضرت فرمود: «سه روز پس از نماز صبح وعشا هفتاد مرتبه «سُبْحانَ الله» وهفتاد مرتبه «اَسْتَغْفِرُ الله» بگو وپس از آن اين آيات شريفه را تلاوت كن: (إِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِّدْرَارًا * وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا).[21]  سپس در شب سوم با همسر خود آميزش كن، خداوند پسرى سالم به تو خواهد داد».[22] 
 4. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه براى فرزنددار شدن سفارش كرد : «هر شب سحر صد بار استغفار كن واگر شبى فراموش شد در وقت ديگر قضاى آن را به جا آور».[23] 
 5. از امام حسن مجتبى علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس فرزند بخواهد، بسيار استغفار كند».[24] 
 

 
تلاوت آياتى از قرآن براى زاد و ولد

1. در حديث است كه حارث نصرى مى‌گويد به امام صادق علیه السلام گفتم از خاندانى هستم كه منقرض شدند وفرزند ندارم. حضرت فرمود: «در حال سجود چنين دعا كن: رَبِّ هَبْ لِى مِنْ لَّدُنْکَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّکَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ.[25]  رَبِّ لاَ تَذَرْنِى فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ».[26]  اين كار را كردم وخداوند متعال به من على و حسين را عطا فرمود.[27] 
2. مردى از اينكه صاحب فرزند نمى‌شد به امام صادق علیه السلام شكايت كرد. حضرت فرمود: «هرگاه بخواهى با همسر خود آميزش كنى، اين سه آيه را از قرآن بخوان، إن شاء الله خداوند فرزندى روزى تو كند: (وَذَاالنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِى الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّى كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنْ الْغَمِّ وَكَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِينَ * وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لاَ تَذَرْنِى فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ)».[28] 

نماز مخصوص، اذان ونام على

1. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس بخواهد همسرش حامله شود، پس از نماز جمعه دو ركعت نماز بخواند وركوع وسجودش را طولانى كند وپس از نماز بگويد : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْاَلُکَ بِما سَألَکَ بِهِ زَكَرِيّا : «رَبِّ لاَ تَذَرْنِى فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثينَ، رَبِّ هَبْ لِى مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّکَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ» اَللّهُمَّ بِاسْمِکَ اِسْتَحْلَلْتُها وَفي اَمانَتِکَ اَخَذْتُها، فَاِنْ قَضَيْتَ في رَحِمِها وَلَدآ فَاجْعَلْهُ غُلامآ مُبارَكآ زَكيّآ وَلا تَجْعَلْ لِلشَّيْطانِ فِيهِ شِرْكآ وَلا نَصيبآ».[29] 
2. در حديث است كه كسى خدمت امام رض علیه السلام رسيد وعرض كرد: همواره بيمارم وصاحب فرزند نمى‌شوم. حضرت فرمود: «در خانه‌ات با صداى بلند اذان بگو» آن شخص به دستور امام عمل كرد، بيماريش برطرف وفرزندان بسيارى نصيبش شد.[30] 
 3. از امام صادق علیه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس فرزندى روزى‌اش نشده،اگرنيّت كندكه نام فرزندش راعلى بگذارد، خداوند پسرى به او عطا كند».[31] 
 4. در روايت ديگرى مى‌خوانيم: «نام فرزند را على بگذاريد تا عمرش درازتر شود».[32] 

[1] . كافى، ج 6، ص 3، ح 10؛ مكارم الأخلاق، ص 218.
[2] . كافى، ج 6، ص 3، ح 11.
[3] . كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 309، ح 1493.
[4] . كافى، ج 6، ص 2، ح 3.
[5] . كافى، ج 6، ص 3، ح 12؛ عدّة الدّاعى، ص 77.
[6] . كافى، ج 6، ص 52، ح 1؛ ثواب الأعمال، ص 230، ثواب مرض الصّبى، ح 1.
[7] . كافى، ج 6، ص 52، ح 5.
[8] . مكارم الأخلاق، ص 234.
[9] . كافى، ج 6، ص 6، ح 7.
[10] . كافى، ج 6، ص 6، ح 8؛ ثواب الأعمال، ص 239، ثواب اب البنات، ح 1.
[11] . كافى، ج 6، ص 6، ح 9.
[12] . كافى، ج 6، ص 5، ح 4؛ مكارم الأخلاق، ص 219.
[13] . كافى، ج 6، ص 5، ح 6؛ مكارم الأخلاق، ص 219.
[14] . كافى، ج 6، ص 6، ح 10؛ مكارم الأخلاق، ص 219.
[15] . ترجمه: «بار خدايا، مرا تنها وامگذار وتويى بهترين وارثان، تنهاى ترس‌آورى كه تفكّرم از شكرگزاريممى‌كاهد، بلكه مرا عاقبتى صادقانه با پسران ودخترانى ببخش كه از تنهايى به آنان مأنوس بوده وآرام گيرمودر هنگام كامل شدن، نعمت تو را شكر كنم اى بخشنده، اى بزرگ، اى بزرگ‌كننده. سپس در هر عافيتىتوفيق شكر وسپاس به من عطا كن تا مرا در راستگويى واداى امانت ووفاى به پيمان، به خشنودى وبهشتتو برساند». كافى، ج 6، ص 7، ح 1.
[16] . ترجمه: «پروردگارا، مرا تنها وامگذار. وتويى بهترين وارثان واز نزد خود براى من ياورى (فرزندى) قرار دهكه در زندگى به من كمك كند وپس از مرگ برايم طلب مغفرت نمايد واو را خلقتى موزون قرار ده واز براىشيطان در او بهره‌اى قرار مده! بار خدايا، من از تو طلب مغفرت مى‌كنم وبه سوى تو بازمى‌گردم، زيرا توبخشنده ومهربانى».
[17] . مكارم الأخلاق، ص 224.
[18] . ترجمه: «خدايا، اگر فرزند پسرى روزى‌ام كنى او را محمّد ناميدم». كافى، ج 6، ص 11، ح 1؛ مكارمالأخلاق، ص 225.
[19] . كافى، ج 6، ص 8، ح 4.
[20] . كافى، ج 6، ص 8، ح 5؛ مكارم الأخلاق، ص 224.
[21] . ترجمه: «از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است ـ تا باران‌هاى پربركت آسمان را پىدر پى بر شما فرو فرستد ـ وشما را با اموال وفرزندان فراوان كمك كند وباغ‌هاى سرسبز ونهرهاى جارى دراختيارتان قرار دهد». سوره نوح، آيات 10 ـ 12.
[22] . طبّ الائمّه، ص 129.
[23] . كافى، ج 6، ص 9، ح 6.
[24] . مكارم الأخلاق، ص 226.
[25] . ترجمه: «پروردگارا، از نزد خود نسلى پاكيزه به من ببخش، كه تو شنونده دعايى». سوره آل عمران، آيه 38.
[26] . ترجمه: «پروردگارا، مرا تنها وامگذار (وفرزندى برومند به من عطا كن)؛ وتو بهترين وارثانى». سوره انبياء،آيه 89.
[27] . كافى، ج 6، ص 8، ح 2.
[28] . ترجمه: «و(به ياد آر) صاحب ماهى (يونس) را در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت وچنينمى‌پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت ؛ (امّا وقتى كه در كام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمت‌ها(ىمتراكم) صدا زد: «(خداوندا،) جز تو معبودى نيست ؛ منزّهى تو! من از ستمكاران بودم». ما دعاى او را بهاجابت رسانديم ؛ واز آن اندوه نجاتش بخشيديم ؛ واين‌گونه مؤمنان را نجات مى‌دهيم. و(به ياد آر) زكريّا رادر آن هنگام كه پروردگارش را خواند (وعرض كرد): «پروردگار من، مرا تنها مگذار (وفرزندى برومند به منعطا كن)؛ وتو بهترين وارثانى». (سوره انبياء، آيات 87 ـ 89) كافى، ج 6، ص 10، ح 10.
[29] . ترجمه: «بار خدايا، از تو مى‌خواهم آنچه را كه زكريّا از تو خواست «پروردگارا، مرا تنها وامگذار وتو بهترينوارثانى. بار خدايا، از نزد خود نسلى پاكيزه به من ببخش زيرا تو شنونده دعايى»، بار خدايا، با نام تو او را برخود حلال كردم وبه امانت تو او را گرفتم، پس اگر در رحم او فرزندى مقدّر كرده‌اى او را مبارك وپاك گردانواز براى شيطان در او شريك وبهره‌اى قرار مده». كافى، ج 6، ص 8، ح 3؛ تهذيب، ج 3، ص 348، ح 974.
[30] . كافى، ج 6، ص 9، ح 9؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 189، ح 903.
[31] . كافى، ج 6، ص 10، ح 11.
[32] . همان، ص 11، ح 2.