دعاى عشرات

فهرست این نوشتار:

این دعا(1) از دعاهاى بسیار معتبر است که مستحب است – اگر کسى بتواند – هر صبح و شام آن را بخواند; ولى بهترین زمان خواندنش، عصر جمعه مى باشد. مرحوم «کفعمى» در «مصباح» آن را از امام حسین(علیه السلام) نقل کرده است.(2) و دعا طبق نقل «شیخ طوسى» در «مصباح المتهجّد»(3) چنین است:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِِ، وَلا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکبَرُ، وَلا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظِیمِ،

پاک و منزّه است خداوند و ستایش مخصوص اوست، و معبودى جز خداى یکتا نیست و او بزرگتر (از هر چیز) است و قدرت و نیرویى جز از خداى بلند مرتبه و با عظمت نیست،

سُبْحانَ اللهِ آناءَ اللَّیْلِ وَاَطْرافَ النَّهارِ، سُبْحانَ اللهِ بِالْغُدُوِّ وَالاْصالِ،

پاک و منزّه است خدا در تمام لحظه هاى شب و طول روز، و در سپیده دم و شامگاهان و ابتداى شب و روز،

سُبْحانَ اللهِ بِالْعَشِىِّ وَالاِْبْکارِ،سُبْحانَ اللهِ حینَ تُمْسُونَ وَحینَ تُصْبِحُونَ،

پاک و منزّه است خدا هنگامى که در شب و صبح داخل مى شوید،

وَلَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، وَعَشِیّاً وَحینَ تُظْهِرُونَ،

و ستایش در آسمان ها و زمین شبانگاه و هنگام ظهر

یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ، وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ، وَیُحْیىِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها، وَکَذلِکَ تُخْرَجُونَ،

مخصوص خداوندى است که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى آورد، و زمین را پس از مردنش زنده مى کند و شما نیز این چنین (در قیامت) بیرون آورده مى شوید، پروردگار تو،

سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ، وَسَلامٌ عَلَى المُرْسَلینَ، وَالْحَمْدُللهِِ رَبِّ الْعالَمِینَ،

خداى صاحب شکوه از آنچه توصیف مى کنند منزّه است، و درود و سلام بر فرستادگان او، و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است،

سُبْحانَ ذِى الْمُلْکِ وَالْمَلَکُوتِ، سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ وَالْجَبَرُوتِ،

پاک و منزّه است خداوندى که صاحب فرمانروایى و سلطه آسمانى است، پاک و منزّه است خداوند صاحب شکوه و بزرگى، پاک و منزّه است خداوند صاحب جلال و عظمت،

سُبْحَانَ ذِى الْکِبْرِیآءِ وَالْعَظَمَةِ، اَلْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُبینِ الْمُهَیْمِنِ الْقُدُّوسِ،

آن فرمانرواى حقیقى روشنگر و نگهبان و پاکیزه از هر عیب، پاک و منزّه است خداوند فرمانرواى زنده اى که (هرگز) نمى میرد،

سُبْحانَ اللهِ الْمَلِکِ الْحَىِّ الَّذِى لایَمُوتُ، سُبْحانَ اللهِ الْمَلِکِ الْحَىِّ الْقُدُّوسِ، سُبْحانَ الْقآئِمِ الدّآئِمِ، سُبْحانَ الدّآئِمِ الْقآئِمِ،

پاک و منزّه است خداوند فرمانرواى زنده پاکیزه از هر عیب، پاک و منزه است (خداى) پایدار پاینده، پاک و منزّه است پاینده پایدار،

سُبحَانَ رَبِّىَ الْعَظیِمِ، سُبْحانَ رَبِّىَ الاَْعْلى، سُبْحانَ الْحَىِّ القَیُّومِ، سُبْحانَ الْعَلِىِّ الاَْعْلى،

پاک و منزّه است پروردگار با عظمتم پاک و منزه است پروردگار بلند مرتبه ام، پاک و منزّه است (خداى) زنده جاودان، پاک و منزّه است (خداى) برتر بلند مرتبه،

سُبْحانَهُ وَتَعالى، سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ، رَبُّنا وَرَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ،(4)

او پاک و منزّه و برتر است بسیار منزّه و پاکیزه از هر عیب است پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و «روح» و پروردگار تمام موجودات،

سُبْحانَ الدّآئِمِ غَیْرِ الْغافِلِ، سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَیْرِ تَعْلِیم، سُبْحانَ خالِقِ ما یُرى ومَا لایُرى،

پاک و منزه است (خداى) پاینده آگاه، پاک و منزّه است (خداى) داناى ناآموخته، پاک و منزّه است آفریننده آنچه دیدنى و آنچه نادیدنى است،

سُبْحانَ الَّذى یُدْرِکُ الاَْبْصارَ، وَلا تُدْرِکُهُ الاَْبْصارُ، وَهُوَ اللَّطیفُ الْخَبِیرُ،

پاک و منزه است (خدایى) که بینندگان را مى بیند ولى آنها او را نمى بینند، و او مهربان و آگاه است،

اَللّـهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ وَاَمْسَیْتُ مِنْکَ فى نِعْمَة وَخَیْر وَبَرَکَة وَعافِیَة، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ،

خدایا من از (لطف و محبّت) تو صبح و شام در نعمت و خوشى و رحمت و سلامتى هستم، پس بر محمّد و آل (پاکش) درود فرست

وَاَتْمِمْ عَلَىَّ نِعْمَتَکَ وَخَیْرَکَ، وَبَرَکاتِکَ وَعافِیَتَکَ بِنَجاة مِنَ النّارِ،

و با نجات از آتش (غضبت) نعمت و خوشى و رحمت و سلامتى را (از جانب خویش) بر من تمام کن،

وَارْزُقْنِى شُکْرَکَ وَعافِیَتَکَ وَفَضْلَکَ وَکَرامَتَکَ اَبَداً ما اَبْقَیْتَنِى،

و مادامى که مرا زنده نگه داشته اى سپاسگزارى (از نعمت هایت) و سلامتى و لطف و بخشش همیشگى ات را روزى من بگردان،

اَللّـهُمَّ بِنُورِکَ اهْتَدَیْتُ، وَبِفَضْلِکَ اسْتَغْنَیْتُ، وَبِنِعْمَتِکَ اَصْبَحْتُ وَاَمْسَیْتُ،

خدایا به نور تو هدایت شده و به لطف تو بى نیاز شدم و به نعمت تو صبح و شب کردم،

اَللّـهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ وَکَفى بِکَ شَهِیداً، وَاُشْهِدُ مَلائِکَتَکَ واَنْبِیآئَکَ وَرُسُلَکَ،

خدایا تو را گواه مى گیرم و گواهى تو کافى است و (همچنین) فرشتگان، و پیامبران و فرستادگان

وَحَمَلَةَ عَرْشِکَ، وَسُکّانَ سَمواتِکَ وَاَرْضِکَ، وَجَمیعَ خَلْقِکَ،

و حاملان عرش و ساکنان آسمان ها و زمین و همه مخلوقاتت را گواه مى گیرم

بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ،

بر این که همانا تو خدایى هستى که معبودى جز تو نیست، یگانه اى که شریکى براى تو نیست

واَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ، وَاَنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدِیرٌ،

و این که محمّد که درود خدا بر او و خاندان (پاکش) باد بنده و فرستاده توست و این که تو بر هر کارى توانایى،

تُحْیى وَتُمیتُ، وَتُمیتُ وَتُحْیى، وَاَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ، وَاَنَّ النّارَ حَقٌّ، وَالنُّشُورَ حَقٌّ،

زنده کرده و مى میرانى و میرانده و زنده مى کنى و گواهى مى دهم که همانا بهشت و دوزخ و قیامت حق است

وَالسَّاعَةَ اتِیَةٌ لا رَیْبَ فیهَا، وَاَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى القُبُورِ،

و زمان آن بى شک فرا خواهد رسید و خداوند کسانى را که در گورها خفته اند بر مى انگیزاند،

وَاَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبیطالِب اَمیرُ الْمُؤْمِنینَ حَقّاً حَقّاً،

و گواهى مى دهم که همانا على بن ابى طالب حقیقةً و به حق امیرمؤمنان است

وَاَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاَْئمَّةُ الهُداةُ الْمَهْدِیُّونَ،غَیْرُ الضّآلّینَ وَلاَ الْمُضِلِّینَ،

و امامان از فرزندانش همان امامان هدایت کننده هدایت شده اى هستند که نه گمراهند و نه گمراه کننده

وَاَنَّهُمْ اَوْلِیآئُکَ الْمُصْطَفَوْنَ، وَحِزْبُکَ الْغالِبُونَ، وَصِفْوَتُکَ وَخِیَرَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ،

و (گواهى مى دهم) که همانا ایشان دوستان برگزیده تو و حزب پیروز و فاتح تو، و برگزیده و بهترین مخلوقات

وَنُجَبآئُکَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدینِکَ، وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ، واصْطَفْیَتَهُمْ عَلى عِبادِکَ،

و بزرگ زادگانى که ایشان را براى دین خود برگزیدى و از میان مخلوقاتت مخصوصشان ساخته و بر بندگانت برگزیدى

وَجَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعالَمینَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ والسَّلامُ وَرَحْمةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ،

و آنها را بر جهانیان حجّت و دلیل قرار دادى درود و سلام و رحمت خدا بر ایشان باد،

اَللّـهُمَّ اکْتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَةَ عِنْدَکَ، حَتّى تُلَقِّنیها یَوْمَ الْقِیمَةِ وَاَنْتَ عَنّى راض، اِنَّکَ عَلى ما تَشآءُ قَدیرٌ،

خدایا این شهادت و گواهى را براى من در نزد خود ثبت فرما تا این که در روز قیامت در حالى که از من خشنود هستى آن را بر زبانم جارى سازى زیرا که تو بر هر چه خواهى توانایى

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمدُ حَمْداً یَصْعَدُ اَوَّلُهُ، وَلا یَنْفَدُ آخِرُهُ،

خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى که ابتدایش بالا رود و پایانى ندارد،

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَکَ السَّمآءُ کَنَفَیْها، وَتُسَبِّحُ لَکَ الاَْرْضُ وَمَنْ عَلَیْها،

خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى که آسمان براى تو بالهایش را بر زمین نهد (و تواضع کند) و زمین و آنچه بر آن است تو را تسبیح گوید،

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً اَبَداً، لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَلا نَفادَ، وَلَکَ یَنْبَغى وَاِلَیْکَ یَنْتَهى،

خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى که پیوسته، ابدى متّصل و بى پایان است، (حمدى که) شایسته توست و به تو منتهى مى شود،

فِىَّ وَعَلَىَّ وَلَدَىَّ وَمَعى، وَقَبْلى وَبَعْدى وَاَمامِى وَفَوْقى وَتَحْتى،

(که اثر آن) در وجود من و بر من و نزد من و همراه من و پیش از من و پس از من و مقابلم و بالاى سرم و زیر پایم

وَ اِذا مِتُّ وَبَقیتُ فَرْداً وَحیداً ثُمَّ فَنیتُ، وَلَکَ الْحَمْدُ اِذا نُشِرْتُ وَبُعِثْتُ یا مَوْلاىَ،

و هنگامى که از دنیا رفتم و تک و تنها باقى ماندم و سپس فانى شدم (و در تمام حالات ظاهر شود) و ستایش مخصوص توست زمانى که دوباره زنده شده و برانگیخته شوم، اى مولاى من،

اَللّهُمَّ وَلَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الشُّکْرُ بِجَمیعِ مَحامِدِکَ کُلِّها، عَلى جَمیعِ نَعْمآئِکَ کُلِّها،

و ستایش و سپاس مخصوص توست به جمیع انواع آن بر تمامى نعمتهایت،

حَتّى یَنْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضى،

تا جایى که اى پروردگار من حمد من به خشنودى و رضایت تو منتهى گردد،

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى کُلِّ اَکْلَة وَشَرْبَة، وَبَطْشَة وَقَبْضَة وَبَسْطَة، وَفى کُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَة،

خدایا ستایش مخصوص توست بر هر خوردن و آشامیدنى و هر حرکت، بستن و گشایشى، و در محلّ روییدن هر مویى،

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خالِداً مَعَ خُلُودِکَ، ولَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِکَ،

خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى که جاودان است به جاودانگیت، و ستایش مخصوص توست ستایشى که نهایتى جز علم تو براى آن نیست،

وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا اَجْرَ لِقآئِلِهِ اِلاَّ رِضاکَ،

و ستایش مخصوص توست ستایشى که پایانى جز اراده و خواست تو براى آن نیست، و ستایش مخصوص توست ستایشى که پاداشى جز رضایت تو براى گوینده آن نیست

وَلَکَ الْحَمْدُ عَلى حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَلى عَفْوِکَ بَعْدَ قُدْرَتِکَ،

و ستایش مخصوص توست به خاطر بردبارى بعد از آگاهیت، و ستایش مخصوص توست به خاطر گذشت بعد از تواناییت،

وَلَکَ الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ وارِثَ الْحَمْدِ، ولَکَ الْحَمْدُ بَدیعَ الْحَمْدِ،

و ستایش مخصوص توست که انگیزه هر ستایشى و ستایش مخصوص توست که وارث ستایشى و ستایش مخصوص توست که ایجاد کننده آنى

وَلَکَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ، وَلَکَ الحَمْدُ مُبتَدِعَ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ،

و ستایش مخصوص توست که نهایت ستایش و ستایش مخصوص توست که به وجود آورنده آنى، و ستایش مخصوص توست که خریدار ستایشى،

وَلَکَ الْحَمْدُ وَلِىَّ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ قَدیمَ الْحَمْدِ،

و ستایش مخصوص توست که صاحب ستایشى و ستایش مخصوص توست که از ازل مورد ستایشى

وَلَکَ الْحَمْدُ صادِقَ الْوَعْدِ، وَفِىَّ الْعَهْدِ، عَزیزَ الجُنْدِ، قآئِمَ الْمَجْدِ،

و ستایش مخصوص توست که وعده ات راست، پیمانت پایدار، سپاهت بزرگ و بزرگواریت جاودان است،

وَلَکَ الْحَمْدُ رَفیعَ الدَّرَجاتِ، مُجیبَ الدَّعَواتِ، مُنزِلَ الاْیاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَموات،

و ستایش مخصوص توست که بلندمرتبه، برآورنده حاجات، فرو فرستنده آیات از بالاى هفت آسمان،

عَظیمَ الْبَرَکاتِ،مُخْرِجَ النُّورِمِنَ الظُّلُماتِ، وَمُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ اِلىَ النُّورِ،

صاحب رحمت گسترده، خارج کننده نور از تاریکى ها و خارج کننده کسى که در تاریکى است به روشنایى،

مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ حَسَنات، وَجاعِلَ الْحَسَناتِ دَرَجات،

تبدیل کننده بدى ها به خوبى ها و قرار دهنده مرتبه براى حسنات هستى،

اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ غافِرَ الذَّنْبِ، وَقابِلَ التَّوْبِ، شَدیدَ الْعِقابِ ذَاالطَّوْلِ، لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، اِلَیْکَ الْمَصیرُ،

خدایا ستایش مخصوص توست که آمرزنده گناه و پذیرنده توبه و سخت کیفر دهنده توانا هستى، معبودى جز تو نیست و بازگشت (همه) به سوى توست،

اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِى اللَّیْلِ اِذایَغْشى،وَلَکَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِاِذاتَجَلّى،

خدایا مخصوص توست ستایش در شب هنگامى که (جهان را) بپوشاند، و مخصوص توست ستایش در روز هنگامى که (جهان را) روشن سازد،

وَلَکَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَةِوَالاُْولى، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ کُلِّ نَجْم وَمَلَک فِى السَّمآءِ،

و مخصوص توست ستایش آخرین و اوّلین، و مخصوص توست ستایش به تعداد ستارگان و فرشتگان آسمان

وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرى وَالْحَصى وَالنَّوى، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوْفِ الأَرْضِ،

و مخصوص توست ستایش به مقدار خاک ها و تعداد ریگ ها و دانه ها، و مخصوص توست ستایش به تعداد آنچه در دل زمین است،

وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْزانِ مِیاهِ الْبِحارِ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْراقِ الاَْشْجارِ،

و مخصوص توست ستایش به اندازه آب دریاها، و مخصوص توست ستایش به تعداد برگ درختان،

وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلى وَجْهِ الاَْرْضِ، وَلَکَ اَلْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصى کِتابُکَ،

و مخصوص توست ستایش به تعداد آنچه که روى زمین است و مخصوص توست ستایش به تعداد آنچه که در کتاب تو شمارش شده

وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الاِْنْسِ وَالْجِنِّ،

و مخصوص توست ستایش به مقدار آنچه که علم تو به آن احاطه دارد و مخصوص توست ستایش به عدد انس و جنّ

وَالْهَوامِّ وَالطَّیْرِ، وَالْبَهآئِمِ وَالسِّباعِ، حَمْداً کَثیراً طَیِّباً مُبارَکاً فِیهِ،

و حشرات و پرندگان و چهارپایان و درندگان، ستایشى فراوان، پاکیزه و با برکت

کَما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضى، وَکَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِکَ وَعِزِّ جَلالِکَ.

همان گونه که تو اى پروردگار ما دوست دارى و خشنود مى شوى و همان گونه که سزاوار ذات بزرگوار و شکوه عظمتت مى باشد.

آنگاه ده مرتبه مى گویى:

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ.

معبودى جز خدا نیست، یگانه اى که شریکى براى او نیست، فرمانروایى و ستایش مخصوص اوست و او مهربان و آگاه است

و ده مرتبه:

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَیُمیتُ،

معبودى جز خدا نیست، یگانه اى که شریکى براى او نیست، فرمانروایى و ستایش مخصوص اوست، زنده کرده و مى میراند

و یُمیتُ وَیُحْیى، وَهُوَ حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.

و میرانده و و زنده مى کند، و او زنده اى است که (هرگز) نمى میرد، نیکى و خوشى بدست اوست و او بر هر چیز تواناست.

و ده مرتبه:

اَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا اِلـهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ.

آمرزش مى طلبم از خدایى که معبودى جز او که زنده و جاودان است، نیست و به سوى او باز مى گردم.

و ده مرتبه:

یااَللهُ یااَللهُ.

اى خدا اى خدا

و ده مرتبه:

یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ.

اى بخشنده، اى بخشنده

و ده مرتبه:

یا رَحیمُ یا رَحیمُ.

اى بخشایشگر، اى بخشایشگر

و ده مرتبه:

یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ.

اى به وجود آورنده آسمان و زمین

وده مرتبه:

یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ.

اى صاحب عظمت و احترام

و ده مرتبه:

یاحَنّانُ یا مَنّانُ.

اى بسیار دلسوز و اى بسیار سخاوتمند

و ده مرتبه:

یا حىُّ یا قَیُّومُ.

اى زنده، اى جاودان

و ده مرتبه:

یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ.

اى زنده اى که معبودى جز تو نیست.

و ده مرتبه:

یا اَللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ.

اى خدایى که معبودى جز تو نیست.

و ده مرتبه:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ.

به نام خداوند بخشنده مهربان

و ده مرتبه:

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد.

خدایا بر محمّد و آل پاکش درود فرست

و ده مرتبه:

اَللّـهُمَّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ.

خدایا آنچه را که تو شایسته آنى در مورد من انجام بده

و ده مرتبه:

آمینَ آمینَ.

(دعایم را) اجابت فرما…

و ده مرتبه سوره قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ. سپس ده مرتبه مى گویى:

اَللّهُمَّ اصْنَعْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ، وَلا تَصْنَعْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ،

خدایا آنچه را که تو شایسته آنى در مورد انجام بده نه آنچه که من شایسته آنم،

فَاِنَّکَ اَهْلُ التَّقْوى وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، وَاَنـَا اَهْلُ الذُّنُوبِ وَالْخَطایا،

پس همانا تو شایسته پرهیزگارى و آمرزش هستى و من اهل گناه و اشتباهم،

فَارْحَمْنى یا مَوْلاىَ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ.

پس به من رحم کن اى مولاى من، که تویى مهربان ترین مهربانان

و نیز ده مرتبه مى گویى:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ، تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا یَمُوتُ، وَالْحَمْدُللهِِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً،

قدرت و نیرویى جز از خدا نیست، خودم را به (خداى) زنده اى که (هرگز) نمى میرد مى سپارم و ستایش مخصوص خدایى است که نه فرزندى براى خود انتخاب کرده

وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً.

و نه شریکى در حکومت دارد و نه به خاطر ضعف و ذلت (حامى و) سرپرستى براى اوست و او را بسیار بزرگ بشمار.

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان