خبرچینی در اسلام

خبرچینی در اسلام

نمامی
اگر کسی فردی را برای نمّامی اجیر کند، این معامله حرام است. (مکاسب محرمه، ج۴۵۴، ص۶)
معنای نمیمه
نمیمه آن است که قولی را از کسی پیش کسی ببرید و آن کسی که قول را پیش او بردید، همان کسی است که آن قول دربارۀ او گفته شده است؛ مثل اینکه زید نزد شما از عمرو بدگویی میکند و شما عین کلام او را به عمرو میگویید. (مکاسب محرمه، ج۴۵۵، ص۷)
فرقی ندارد که نمّام و سخنچین قصد فساد و فتنه داشته باشد یا خیر! در هر صورت کار او در جهت فساد و افساد است؛ یعنی جهت خیری در آن وجود ندارد، نیّت خیری در او نیست و به قصد خیر این کار انجام نمیگیرد. (مکاسب محرمه، ج۴۵۵، ص۷)
مطابق نظر آيت الله سيستاني
مسئله 316ـ تا سخن از غیبت به میان می آید عادتاً یک عمل زشت دیگر هم به ذهن می آید و آن نمامی و سخن چینی است که کسی به دیگری بگوید “فلانی درباره شما چنین و چنان می گفت” و هدف سخن چین آن است که ارتباط با صفای دو برادر ایمانی را تیره سازد و یا تیرگی را عمیق تر کند.
از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل است که فرمود:
“الا انبّئکم بشرارکم …؟”: آیا به شما خبر دهم که بدترین ها کیستند؟
فرمود: کسانی هستند که برای سخن چینی راه می افتند و میان دوستان جدایی می افکنند.
و امام باقر (علیه السلام) فرمود: بهشت بر غیبت کنندگان و سخن چینان حرام است.
و امام صادق (علیه السلام) فرمود: سه تن وارد بهشت نشود: بسیار خونریز، دائم الخمر، و سخن چین.
منبع: سایت هدانا برگرفته از کتاب فقه برای غرب نشینان، آیت الله العظمی سیستانی.