حدیث کفر و شرک نسبت به معاملات

حالات مردم نسبت به کسب و کار

رسول اللّه صلى الله عليه و آله :

النّاسُ عَلى خَمسِ مَراتِبَ : مِنهُم مَن يَرى أنَّ الرِّزقَ مِنَ الكَسبِ لا مِنَ اللّهِ فَهُوَ كافِرٌ ؛ ومِنهُم مَن يَرى أنَّ الرِّزقَ مِنَ اللّهِ ومِنَ الكَسبِ فَهُوَ مُشرِكٌ ؛ ومِنهُم مَن يَرى أنَّ الرِّزقَ مِنَ اللّهِ وأنَّ الكَسبَ سَبَبٌ ، فَلا يَدري يُعطيهِ أم لا ، فَهُوَ مُنافِقٌ شاكٌّ ؛ ومِنهُم مَن يَرى أنَّ الرِّزقَ مِنَ اللّهِ وأنَّ الكَسبَ سَبَبٌ ، فَلا يُؤَدّي حَقَّهُ ويَعصِي اللّهَ مِن أجلِ الكَسبِ ، فَهُوَ فاسِقٌ ؛ ومِنهُم مَن يَرى أنَّ الرِّزقَ مِنَ اللّهِ ويَرَى الكَسبَ سَبَبا ، ويُؤَدّي حَقَّهُ ولا يَعصِي اللّهَ لِأَجلِالكَسبِ ، فَهُوَ مُؤمِنٌ مُخَلِّصٌ طُعمَهُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مردم در پنج مرتبه جاى دارند :

يكى آن كه مى پندارد روزى از كسب فراهم آيد نه از جانب خدا ، كه او كافر است

ديگرى آن كه گمان دارد روزى هم از كسب است و هم از جانب خدا ، كه وى مشرك است

و ديگر آن كه مى داند روزى از جانب خدا است و كسبْ وسيله است ، اما نمى داند كه خداوند روزى اش را عطا مى كند يا نه ، و او منافقى شك پيشه است 

و ديگرى آن كه مى داند روزى از جانب خدا است و كسبْ وسيله است ، اما حقِّ اين اعتقاد را به جاى نمى آورد و براى كسب ، خداى را نافرمانى مى كند ، و او فاسق است ؛

و ديگر آن كس است كه مى داند روزى از جانب خداوند است و كسب وسيله است و حق اين اعتقاد را نيز به جاى مى آورد و براى كسب ، خداى را نافرمانى نمى كند ، و او مؤمنى است كه راه هاى كسب درآمدش را پاك و سره ساخته است.

 

الاثنا عشريّة : 206

توسعه اقتصادي بر پايه قرآن و حديث (جلد 2)
محمّد محمّدی ری شهری
صفحه 524