بهترین شفاعت کننده در قیامت چیست؟

درباب شفاعت روایات فراوانی وجود دارد که بهترین شافعان روز قیامت را اهل البیت علیهم السلام معرفی می کند؛ که هم خوبان با شفاعت اهل البیت ارتقاء وجودی می یابند و هم گنه کاران از جهنم رهایی می یابند یا موجب تخفیف عذاب آنهاست. اما باید دانست که بهترین عامل برای اینکه انسان به شفاعت اهل البیت برسد عمل انسان است. در ادامه گوشه ای از این روایات را که حضرت استاد آیت الله جوادی آملی مطرح کرده اند را با هم می خوانیم.

باب 47 از ابواب «جهاد‌النفس» در وسائل، كتاب‌الجهاد؛ چون در وسائل بعد از جريان جهاد اصغر، جريان جهاد اكبر را مرحوم صاحب وسائل ذكر كردند، با اينكه دأب ايشان نبود بحثهاي اخلاقي و امثال ذلك را ذكر كنند، روايات فقهي محض را ذكر مي‌كردند، اينجا [باب 47 ] روايات اخلاقي را هم ذكر كردند.

يكي از رواياتي كه ايشان در اين باب 47 ذكر مي‌كنند، همان بيان حضرت امير(سلام الله عليه) است كه فرمود: «لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ»[1]؛ هيچ شفيعي سودمندتر از توبه نيست. انسانِ گناهكار بايد شفيع بياورد؛ اگر توبه كرد توبهٴ او مايهٴ شفاعت اوست.

در حديث يازدهم اين باب آمده است كه ابن‌ابي‌عمير از امام هفتم(سلام الله عليه) مي‌پرسد كه «فالشفاعة لِمَنْ تجب» به حضرت عرض كرد كه پس شفاعت براي چه كسي است؟

امام هفتم(سلام الله عليه) به ابن‌ابي‌عمير طبق اين نقل فرمود: «حدّثني أبي عن آبائه عن علي(عليهم السلام) قال، قال رسول الله(صلّي الله عليه و آله و سلّم) انّما شفاعتي لأهل الكبائر مِن أمّتي فأمَّا المُحْسنون فما عليهم مِن سبيل»[2] محسنون را در بعضي از قسمتها بر تائبين تطبيق كردند[3].

[شفاعت من در حقيقت براى آن افراد از امّت من است كه مرتكب گناهان كبيره شوند و اما نيكوكاران كه مشكلى ندارند].

حديث پنج باب 47 همان فرق بين تائب و غيرتائب است كه از امام صادق(سلام الله عليه) رسيده است «شَفاعتُنا لِأهل الكبائر مِن شيعتنا فَأَمّا التّائبون فإنّ الله يقول ﴿مَا عَلَي الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ﴾»[6] كه مُحسن را بر تائب تطبيق كرده‌اند.

[امام صادق عليه السلام فرمود: شفاعت ما براى شيعيانى است كه مرتکب گناهان كبيره شده اند ولى آنان كه توبه كرده اند خداوند درباره آنان مى فرمايد: (بر نیکوکاران راه مؤاخذه نیست)]

[1] – وسائل الشيعه، ج15، ص 334
[2] – وسائل الشيعه، ج15، ص 335
[3] – وسائل الشيعه، ج 15، ص 334
[4] – وسائل الشيعه، ج 15، ص 337
[5] – وسائل الشيعه، ج 15، ص 338
[6] -(سورهٴ توبه، آيهٴ 91)وسائل الشيعه، ج 15، ص 334

منبع: تقریرات و یادداشتهای حجت الاسلام مهدی طاها از جلسه تفسیر سوره نساء حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی؛ سایت هدانا.