انتخاب ابوسفيان براى شكستن بت ها؟!
آيا انتخاب ابوسفيان براى شكستن بت هاى كعبه نشانگر بزرگى مقام او نزد پيامبر(ص ) نيست؟
جريان محو آثار شرك و بت پرستى و شكستن بتهاى كعبه كه در فتح مكه توسط لشكر اسلام اتفاق افتاد، در بيان مورخان و محدثان به صورتهاى گوناگونى نقل شده است:
1 طبق نقل ابن هشام و ابن اثير و واقدى، پس از ورود پيامبر (ص) و لشكر اسلام، حضرت در همان حال كه بر مركب خود سوار بودند، برگرد كعبه طواف كرده و با چوب دستى كه در دست داشتند، به بت ها اشاره كرده و آيه شريفه: «جا الحق و زهق الباطل، ان الباطل كان زهوقا» (1) را تلاوت مى كردند و با اشاره آن حضرت به هربت، آن بت از پشت بر زمين فرو افتاده و مى شكست. (2)
2 بسيارى ديگر از مورخان و محدثان گفته اند كه پيامبر (ص) اميرالمومنين (ع) را امر فرمود كه بر شانه و دوش آن حضرت رفته و خانه خدا را از لوث وجود مظاهر شرك و بت پرستى پاك و مبرا گرداند. (3)
3 عده اى نيز نوشته اند كه پيامبر (ص) تعدادى از بتها را با اشاره و برخى را توسط حضرت على (ع) منهدم كرد و از بين برد. (4) بنابراين در هيچ يك از كتب تاريخ و كتب معتبر حديث، از اينكه پيامبر (ص) ابى سفيان را مامور شكستن بتها نموده باشد، ذكرى به ميان نيامده است و بر فرض صحت چنين ادعايى مى توان گفت: با توجه به شخصيت ابى سفيان كه از سران شرك و كفرمحسوب مى شد و قيادت و فرماندهى جنگهاى مشركان بر ضد پيامبر (ص) را عهده دار بود (5) و آئين بت پرستى در عمق جان او رسوخ كرده بود، قطعا منظور پيامبر (ص) ازاين كار اين بود كه مى خواست آلودگى يك عمر بت پرستى از دل او زدوده شود و بااين عمل عجز و درماندگى بتهاى بى جان را، عملا به وى نشان داده و او را متوجه دروغين بودن هيئت و قدرت خيالى بتها بنمايد. براى اثبات ادعاى فوق (اينكه ابوسفيان از سران شرك بوده) شمه اى كوتاه از افعال و كردار و صفات وى را با توجه به مدارك معتبر تاريخى بررسى مى كنيم: او سردسته مشركان در جنگ احد و تجهيزگر لشكر كافران در نبرد احزاب و گوينده جمله معروف «اعل هبل بزرگ مرتبه باد بت هبل» و «ان لناالعزى و لا عزى لكم عزى از آن ماست و شما مسلمين را عزى نيست» بوده است كه پيامبر (ص) فرمودند در پاسخش بگوييد: «اللّه مولانا و لامولى لكم خدا مولاى ماست و شما را مولايى نيست». (6) ابوسفيان كسى است كه قرآن وى را از پيشوايان كفر دانسته است.(1) (7) همچنين به گفته بسيارى از مفسران در آيه شريفه: (ان الذين كفروا ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل اللّه، همانا كافران مالهاشان را در جهت بستن راه خدا صرف مى كنند). (8) مقصود ابى سفيان بوده است. (9) و سرانجام اينكه در هفت مورد (كه شكى در آن نيست) مورد لعن و نفرين رسول خدا (ص) قرار گرفته است.
(10) و مواردبسيار ديگرى كه در كتب تاريخى و حديثى آمده است و اگر به فرض ابى سفيان به امر پيامبر (ص) به فروريختن بتها مبادرت ورزيده باشد، سببى جز شكستن روحيه بت پرستى وشرك ورزى وى نداشته است.
پاسخ به شبهات اهل سنت، مركز پژوهشهاى اسلامى صدا و سيما 1- اسرا/ 2. 81- سيره ابن هشام، ج، 4 ص 37 الكامل فى التاريخ، ابن اثير، ج، 1 ص 618 تفسيرالكشاف، زمخشرى، ج، 2 ص. 698 تفسيرالدرالمنثور، سيوطى، ج، 5 ص 329 330 و….. 3- تفسير الكشاف، زمخشرى، ج، 2 ص 69
به نقل از سايت تبيان
(1) (توبه 12)
