آيا ممنوع بودن ارتباط دختر و پسر موجب عدم شناخت قبل از ازدواج و سرانجام جدايى نمىشود؟
آيا ممنوع بودن ارتباط دختر و پسر موجب عدم شناخت قبل از ازدواج و سرانجام جدايى نمىشود؟
آيا ممنوع بودن ارتباط دختر و پسر موجب عدم شناخت قبل از ازدواج و سرانجام جدايى نمىشود؟
بدون ترديد افرادى كه در صدد ازدواج و تشكيل زندگى مشترك هستند، بايد از يكديگر شناخت و آگاهىداشته باشند و زندگى خود را بر اساس شناختى كه از يكديگر دارند، بنا كنند. در غير اين صورت، زندگىاى كه بر اساس توهّم و خيالات واهى بنا گردد، فرو مىريزد. پس ما نيز همانند شما، ضرورت شناخت را قبول داريم و معتقديم: بنيان زندگى مشترك بر اساس شناخت صحيح و مطابق با واقع تشكيل مىشود. طبق آموزههاى اسلامى دختر و پسر، اگر تصميم جدى بر ازدواج دارند، مىتوانند قبل از عقد نسبت به وضعيت ظاهرى يكديگر، آگاهى پيدا كنند و حتى طى چند جلسه گفتوگو، از خصوصيات اخلاقى و انتظارات زندگى آينده، شناخت داشته باشند.
آنچه نياز به بررسى دارد، چگونگى اين آگاهى و ميزان دقّت آن است. به گواهى آمار، درصد قابل توجهى از طلاقها و مشاجرات، ناشى از شناختها و اطلاعات غلط و يا سطحى و گذرا است. اين واقعيت تلخ نشانگر آن است- به رغم قبول ضرورت شناختِ از يكديگر- در مسير تحصيل اين آگاهى، دچار خطا شدهاند از اينرو همانگونه كه شناخت دو طرف از يكديگر بايسته است، رعايت راه و رسم رسيدن به اين شناخت و شرايط دسترسى به آن نيز ضرورت دارد و زير پا گذاشتن آنها، به اين چنين پيامدهاى تلخى، ختم خواهد شد.
حال بايد روشن شود قواعد، شرايط و راه صحيح تحصيل اين نوع شناخت و آگاهى چيست؟ ابتدا ويژگىهاى همسر ايدهآل را مدنظر قرار دهيد و به منظور كسب اطلاع از برخوردار بودن فرد مورد نظر از ويژگىهاى مثبت و بيگانه بودن وى با ويژگىها و اوصاف منفى، اقدام به برنامهريزى جهت كسب آگاهى نموده و به تحقيق و پرسش و… دست مىزنيد. چون هر ويژگىاى از طريقى خاص به دست مىآيد: عدم سوء سابقه با مراجعه به مركزى خاص يا عدم ابتلا به بيمارىهاى ژنتيكى و وراثتى، از رهگذر مراجعه به مركز مشاوره ژنتيكى سازگارى گروه خونى وRH خون از راه آزمايش خون، حسن اخلاق، اصالت خانوادگى و پايبندى به اعتقادات دينى و… از طريق شناخت خانواده و گفتوگو به دست مىآيد. پس تنها ارتباط دختر و پسر راهگشا نيست. از جانب ديگر چون هدف تحصيل «شناخت و آگاهى» است، رعايت اصول زير لازم و ضرورى است:
1 در اين ارتباط، جز پيامشناختى، پيام ديگرى مبادله نشود، از اينرو خوش و بش كردن و گلگفتن و گلشنيدن به اين ارتباط ضرر مىرساند و آن را از هدف خود دور مىسازد.
2 راه شناخت تنها ارتباط مستقيم با فرد مورد نظر نيست بلكه تحقيق، پرس و جو و مراجعه به سابقه زندگى و… از راههاى ديگر شناخت است. حتى به بعضى از شرايط همسر ايدهآل، نمىتوان از طريق ارتباط مستقيم و گفتو گو پى برده و چه بسا بهره گرفتن از آگاهى فرد مورد اعتماد و آگاه و مصلحتانديش كارگشاتر است تا گفت و گوهاى طولانى و دو نفره آميخته به عشقورزى و محبت.
3 در صورت ضرورت ارتباط مستقيم ديدارى، بايد موضوع جلسه و سؤالاتى كه در پى پاسخ آن هستيد، از قبل مشخص باشد و حتى به صورت جزئى، معيّن و روشن بيان گردد و از سخنان بىثمر و كلى جداً پرهيز شود.
4 مدت زمان جلسه ارتباط ديدارى، نبايد زياد طولانى باشد.
5 چون هدف كسب آگاهى از يكديگر است لذا حضور فرد ثالث- كه نقاط پنهان و مبهم گفت و گو را به طرفين گوشزد كند- ضرورى است (حتى اگر از نظر شناختى، به حضور فرد ثالث نياز نباشد) فضاى خلوت دو نامحرم، جايگاه نفوذ شيطان است.
پنهان از نظاره ديگران به ارتباط ديدارى اقدام نكنيد كه اگر فضا به شهوت و عشق آلوده گردد، چشم عقل كور مىشود و ديگر نمىتوان به آگاهى درست و دقيق دست يافت.
پرسمان.