آيا در دعا بايد فقط دعاهايى كه معصومين(ع) بيان نموده اند بخوانيم؟

گرچه دعا با هر زبان و لغت و لهجه اى و در هر مكان و زمانى، اگر از روى خلوص نيّت ادا شود، خوب و مفيد و مؤثر است، ولى برترين دعاها آنهايى است كه از زبان اولياى الهى نقل شده است مانند دعاهايى كه در قرآن كريم از قول انبياء و بندگان شايسته خدا نقل گرديده و يا در روايات شريفه از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) و ائمّه اطهار (عليهم السلام) نقل شده است. به دو دليل اين دعاها از ديگر دعاها برتر است:

اين گونه دعاها از سوى كسانى صادر شده كه آداب عبوديت را بهتر از ما مى‏دانسته اند، معرفتشان نسبت به خداى متعال از ديگران بيشتر بوده و راه و رسم دعا كردن را نيز بهتر از ساير مردم مى‏دانسته اند، گذشته از آن كه، به دليل معرفت كاملترى كه داشتند، آنچه را مى‏خواستند مطلوبتر و برتر از خواستهاى ماست. بنا بر اين، بايد از آنان بياموزيم كه چگونه دعا كنيم و چه چيز و چگونه بخواهيم.

با خواندن دعاهايى كه از انبيا و ائمه هدى (عليهم السلام) نقل شده است، در واقع، به ايشان تأسى كرده ايم و مشمول ادله اى واقع مى‏شويم كه تأسى به رسول خدا و اولياى او را توصيه كرده است. پس با خواندن دعاهاى رسيده از ائمه (عليهم السلام)، علاوه بر آن كه بهترين دعا ها را با بهترين آداب آن خوانده ايم، به شيوه اولياى خدا نيز عمل كرده ايم كه اين فضيلتى اضافه بر اصل دعاست.

بر درگاه دوست، آيت الله مصباح يزدى