آيا خانه نشينى و سكوت حضرت على(ع) در زمان خلافت خلفاى سه گانه تقرير وامضأ كارهاى آنها نبوده است؟
آيا خانه نشينى و سكوت حضرت على(ع) در زمان خلافت خلفاى سه گانه تقرير وامضأ كارهاى آنها نبوده است؟
آيا خانه نشينى و سكوت حضرت على(ع) در زمان خلافت خلفاى سه گانه تقرير وامضأ كارهاى آنها نبوده است؟
الف- خانه نشينى آن حضرت تقرير به حساب نمى آيد به دلايل زير:
1- اين خانه نشينى تحميلى بوده است و در صورت وجود شرايط رهبرى و زعامت سياسى و اجتماعى هرگز آن حضرت در خانه نمىنشستند.
2- خانه نشينى آن حضرت به معناىسكوت نبود از اين رو در موارد ممكن همواره نظرات خود را ابراز مىداشتند.
3- سكوت زمانى تقرير است كه از آن رضايت معصوم (ع) نسبت به عمل انجام شده انتزاع گردد و در صورتى كه سكوت به علت عدم امكان مخالفت يا رعايت مصالحاهم باشد تقرير نخواهد نبود.
ب و ج) توضيح آن از مطالب فوق به دست مىآيد به عبارت ديگر در مواردى آن حضرت به ذكر خطاها پرداختهاند و در مواردى نيز به خاطر عدم امكان مخالفت يا عدم مصلحت در ابراز مخالفت دم فرو بستهاند.
د) بر اساس ضرورت مذهب شيعه يكى از علوم اهل بيت (ع) علم لدنى است كه از آن به علم غيب نيز تعبير مىشود.
ه) قيام نيازمند شرايط اجتماعى گوناگونى است و ائمه اطهار (ع) با ملاحظه تمام شرايط و نتايجى كه ممكن است از يك حركت گرفته شود عمل مىكردند. در نتيجه حضرت على (ع) به لحاظ شرايط خاص اجتماعى قيام را مناسب و نتيجه بخش ندانسته و بدان مبادرت نورزيدند.
بررسى دقيق اين مسأله نيازمند كاوشى ژرف در وضعيت اجتماعى مسلمين بعد از رحلت پيامبر (ص) مىباشد. در اين رابطه به كتابهاى تاريخى پيرامون زندگانى آن حضرتمراجعه فرماييد از جمله: پژوهشى پيرامون زندگى امام على (ع)، جعفر سبحانى جاذبه و دافعه امام على (ع) شهيد مطهرى فروغ ولايت، جعفر سبحانى تحليلى از تحولات سياسى و فكرى پس از رحلت حضرت رسول (ص)، رسول جعفريان /پرسمان.