وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

برای درمان پرخوابی چه کنیم

درمان پرخوابی و بی حالی

0

برای درمان پرخوابی چه کنیم

چه كنيم كمتر بخوابيم و پرخواب نباشيم؟

مبارزه با پر خوابی

خواب يكى از نيازهاى ضرورى ماست و انسان هايى در سن شما به 6 تا 8 ساعت خواب نياز دارند و معمولا كاستن از اين مقدار موجب افت دقت و كارآيى روزانه، خصوصا كار فكرى مى شود. اما اگر خواب شما بيش از اين اندازه است براى كاستن آن در اولين قدم به توصيه ‏هاى زير عمل كنيد. بايد علل زمينه‏اى پرخوابى را برطرف كرد كه برخى از آنها عبارتند از:

1- پرخورى در شب كه از مهمترين عوامل پرخوابى است. سعى كنيد شب‏ها به حداقل غذا اكتفا كنيد.

2- اگر طبع شما سرد است از خوردن غذاهايى مثل ماست، بادمجان، ترشيجات و غيره كه طبيعتا سرد هستند و موجب تشديد خواب ‏آلودگى مى‏شود بپرهيزيد و اگر طبيعت شما گرم است از غذايى كه طبيعت گرم دارند نيز اجتناب كنيد كه براى اين گروه افراد اين دسته غذاها موجب پرخوابى مى‏گردد.

3- غذا را سرشب ميل كنيد كه تا موقع خواب هضم شده باشد.

4- در صورت امكان از خواب قيلوله (قبل از ظهر) يا خواب بعد از ظهر بهره ‏مند باشيد.

5- فعاليت‏ هاى شديد بدنى در روز با خواب‏ آلودگى و افزايش خواب همراهند و گريزى از آنها نيست، لذا اگر اين نوع فعاليت‏ هاى شما زياد است آنها را تعديل كنيد. همچنين عدم تحرك و ترك ورزش روزانه باعث اجتماع رطوبت در بدن و خواب آلودگى مى شود. بنابراين تحرك بدنى از ضرورت هاى زندگى يك جوان است.

6- با برنامه ‏ريزى دقيق سعى كنيد به تدريج از ميزان خواب خود بكاهيد. مثلاً جدولى تنظيم كنيد كه به مدت يكماه از طول خواب خود يك ساعت كم كنيد. هر 5 روز 10 دقيقه (5 دقيقه از ابتدا و 5 دقيقه از انتها) از خواب خود بكاهيد و در 5 روز بعد اين مقدار را دوبرابر كنيد تا ظرف 30 روز 60 دقيقه از خواب شما كاسته شده باشد و به اصطلاح عادت شكنى تدريجى داشته باشيد. بعد از يك ماه اگر باز هم مدت خواب شما زياد است به همين ترتيب از طول آن بكاهيد. در عين حال ميزان كاهش نبايد از حد مورد نياز بدن افزون‏تر شود.                در پايان تأكيد مى شود هرگز در صدد كاهش ميزان خواب خود به سطح 4 ساعت در شبانه روز نباشيد و حداقل 6 الى 7 ساعت خواب براى شما ضرورى است.

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم مى فرمايد: مبغوض ترين شما در نزد خدا هر آن كسى است كه پرخواب و پرخور باشد از اين بيان بخوبى استفاده مى شود كه پر بودن معده، و خواب زياد و طولانى موجب دورى انسان از خداى متعال است.

پربودن معده، و خواب زياد و طولانى، موجب اين مى شود كه روح انسان از اقبال به سوى عالم اصلى خود و از اقبال به سوى عالم نور بازمانده و بعكس به سوى عالم ماده و طبيعت، و ظلمات كشيده شود.

در هر صورت بايد جانب اعتدال را رعايت كند تا سلامتى و اعتدال قواى جسمى او از بين نرود زيرا در تحصيل كمالات بيش از هر چيز بدن سالم و قواى معتدل جسمانى لازم است.

جهت مطالعه بيشتر ر. ك:(كتاب) مقالات استاد محمد شجاعى، طريق عملى، تزكيه 1، ص 176- 179 

پرسمان/

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

با توجه به حجم سوالات، به سوالات تکراری پاسخ داده نمی شود لطفا در سایت «سرچ» کنید.