آیت الله حائری شیرازی (رحمه الله)
شناخت طبیعت و فطرت
مهم‌ترین موضوع کاری برای دانشجویان این است که فطرت و طبیعت را بشناسند. فطرت و طبیعت الفبای فهم مسائل و علوم انسانی اسلامی است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
علوم انسانی غرب یک بعد انسان را می‌شناساند و آن تنها غریزه است.
در علوم انسانی اسلامی، انسان فطرت‌گرا انسان برتراست. انسان طبیعتگرا محصول علوم انسانی غربی است.
کتاب‌های جامعه شناسی و ترجمه شده دانشگاه سوربن در دانشگاه تهران توسط استادهای خوب ما تدریس می‌شود.
حال ببینید قرآن درباره انسان طبیعتگرا، انسانی که علوم انسانی غرب او را انسان ایدهآل می‌داند، چه می‌گوید؟ «إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ»، بدرستی بدترین جنبندگان در نزد خدا، کرها و لال هایی هستند که تفکر نمی‌کنند.
از دیدگاه اسلام، هر جنبنده‌ای از انسان ایده آل غربی برتر است، این قدر تفاوت است بین انسان ایدهآل طبیعت گرا و انسان فطرت‌گرا! چرا می‌گوید «صُم»؟ چون گوش فطرتش باز نیست و کر است! چرا می‌گوید «بکم» چون فطرتش اصلاً حرف نزده، دعا هم بخواند زبانش نیست زبان طبیعتش است. انسانیکه دعا را با زبان طبیعت بخواند دعا نیست، بکم وگنگ است.
تا فطرت زنده نشود انسان یک یا الله را از روی فطرت نمی‌گوید. چرا دعاها مستجاب نمی‌شود؟ چون انسان با زبان طبیعت دعا می‌کند. چرا می‌گوید «أَمَّن یجِیبُ المُضطَرَّ اِذَا دَعَاهُ وَیکشِفُ السُّوءَ»، اینکه مضطر را اجابت می‌کند و بدی را از او برطرف می‌کند علتش این است که مضطر است. انسان طبیعتگرا حالت انسان مضطر پیدا نمی‌کند، مضطر حالت انسان فطرت‌گرا است.
