آيا زنان اهل بيت امام حسين «عليه السلام» در اسارت روسرى داشتند يا خير؟

آيا زنان اهل بيت امام حسين «عليه السلام» در اسارت روسرى داشتند يا خير؟

در مورد واقعه عاشورا حرفها و مطالب بسيارى گفته مى شود و گاهى چنان از ظلم و جنايات سربازان عمرابن سعد سخن گفته مى شود كه انسان بر خود مى لرزد و متاسفانه در اين موارد اغراقهايى بسيارى صورت مى گيرد و گاهى از كاه كوه ساخته شده و با مقاصد گوناگون ترويج مى شود.

بايد توجه داشت كه عمر ابن سعد و سربازان او و ديگران حداقل مسلمان اسمى بودند و نمى توانيم مسلمان بودن آنها را منكر شويم از طرفى اينان مى دانستند كه اين خاندان، از شريف ترين خاندان مى باشند و سخنان پيامبر در مورد حسن و حسين هنوز هم فراموش نشده بود، زيرا در سال 61 برخى از صحابه كه آن سخنان را شنيده بودند در قيد حيات بودند. آنان سرورى، آقايى و بزرگى اين خانواده را مى دانستند واز آن آگاه بودند، اما بنا بر مصالح سياسى و شرايط خاص آن زمان مجبور به جنگ با اين خانواده شده و بسيارى از آنان با اكراه تن به اين عمل داده بودند (شايد اگر ما هم به جاى آنها مى بوديم، دقيقا محل آنها را انجام ميدايم) و فقط تعدادى كمى دشمن امام به حساب مى آمدند و بنا به دلايلى كينه آن خانواده را در دل داشته و از طرفى عاملان فجايع كه بلا نيز همين ها به حساب مى آيند و نه همه آن افراد.

اينان نيز گرچه از خاندان پيامبر نفرت داشتند، اما به دين اسلام تظاهر كرده و مصلحت را درك مى كردند و حتى ظاهرا به اين خانواده احترام هم قايل بودند آنچه كه بهانه براى جنگ به حساب مى آمد بيعت با خليفه و عدم دشمنى با او بود و همين زمينه اين فاجعه را فراهم نمود.

بعد از شهادت امام حسين و ياران او، غارت خيمه ها آغاز شد. غارتگران تمام وسايل را به غارت بردند و خصوصا وسايل قيمتى زنان را مزاحمتى براى زنان فراهم نكردند، مگر در حد همان تلاش براى به دست آوردن آنان. اين غارتگرى شامل همه امكانات كاروان، اسباب و وسايل شخصى و نظامى، وسايل عمومى و.. مى شد اما آنان به لباس و وسايل زنان كارى نداشتند خصوصا زيورآلات مخفى زنان گرچه احتمالا برخى از زنها مجبور شدند كه برخى از زيورآلات خود را خواسته و يا ناخواسته در اختيار افراد و دشمن قرار دهند ولى لباس زنها به غارت نرفته است.

با توجه به نكات بالا، مشخص است كه زنان اهل بيت داراى وسايل و لباسهاى براى پوشاندن سر بودند ازطرفى در آن زمان اصلا امكان اينكه سر زنى برهنه باشد، وجود نداشت و از سوى اينان زنان خانواده پيامبر بودند و نه زنان معمولى و كسى جرئت نداشت تا سر آنان را برهنه نمايد.

خلاصه ما كارى به روسرى نداريم چون در آن زمان روسرى در ميان اعراب معمول نبود، همانگونه كه امروزه نيز معمول نيست، بلكه منظور پوشاندن سر زنان است كه بله سر آنان و احتمالاً صورت آنان پوشيده بوده است و آنان داراى وسايل براى پوشاندن سر و صورت بوده اند لذا مى شود گفت كه بله آنان در طول اسارت پوشيده بودند و وسيله آن را در اختيار داشتند.

منابع:

1- بانوى كربلا، عايشه بنت الشاطى.

2- آلبوم عاشورا، محبوبه زارع.

3- نگاهى نو به جريان عاشورا، على رضا واسعى.

4- نگاه كوتاه به زندگى زينب كبرى، رسول محلاتى. به نقل از اداره پاسخگويى آستان قدس رضوى