آيا در قرآن مجيد درباره زندگى مشترك زن و شوهر و همسردارى آيه اى داريم؟

آيا در قرآن مجيد درباره زندگى مشترك زن و شوهر و همسردارى آيه اى داريم؟
آيا در قرآن مجيد درباره زندگى مشترك زن و شوهر و همسردارى آيه اى داريم؟
قرآن كريم دو چيز را ركن و اساس تحكيم بنيان خانواده مىداند، كه بىتوجهى به آن، راه نفوذ شيطان را هموار مىسازد كه آن دو، آرامش و محبت بين زن و شوهر است. خداوند سبحان مىفرمايد: «وَ مِن آياتِهِ اَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ انفسكم اَزْواجاً لِتسكنوا اليها و جعل بينكم مودهً وَ رَحْمهً اِنَّ فى ذلكَ لآياتٍ لِقُوْمَ يَتَفكَّرُونَ»(1) يكى از آيات الهى آن است كه براى شما از جنس خودتان جفتى بيافريد كه در برِ او آرامش يافته و با هم انس گيريد و ميان شما رأفت و مهربانى برقرار فرمود در اين (- (زندگى مشترك)-) نشانههايى است براى كسانى كه تفكر مىكنند»(2). از اين رو، سفارش شده با دختر بسيار دوستار و مهربان، ازدواج كنيد. رسول اكرمصلى الله عليه وآله مىفرمايد: «اِنَّ خَيْرَ نِسائِكُمْ اَلْوَلُود والْوَدُودُ اَلْعَفيفَهُ»(3) «بهترين زنان شما، زنان فرزند آور، بسيار دوستدار و پاكدامن هستند». زن و شوهر اگر بخواهند زندگى موفق و پايدارى داشته باشند، بايستى رمز و رازهايى كه باعث سعادت و ايجاد محبت بوده، بدست آورده و آن را در زندگى به كار ببندند. نبى اكرمصلى الله عليه وآله مىفرمايد: «جِهادُ الْمَرأَهِ حُسْنُ التَّبَعُّل»(4) «جهاد زن، همسردارى نيكو است». و نيز درباره مرد مىفرمايد: «اَلكادُّ عَلى عِيالِهِ كَالْمُجاهِدِ فى سَبيلِ اللَّهِ»(5) «كسى كه براى آوردن روزى خانواده و فرزندان كار و تلاش كند، همانند مجاهد در راه خداست». بنابراين زن و شوهر همانند دو مجاهدند كه يكى بيشتر در خانه و ديگرى بيشتر در بيرون از خانه، هم پاى يكديگر كوشش كرده و بنيان ثبات خانواده و روابط دوستانه و صميمانه را شكل مىدهند و نزد خداوند از جايگاهى شايسته برخودار مىگردند. آشنايى به امور همسردارى، خانه دارى و اصول تربيتى براى هر دخترى كه زندگى مشترك را شروع مىكند لازم و بايسته است تا در پرتو آن بتواند امنيت و آرامش را در محيط خانه فراهم نمايد. امروزه لازم است دورههاى آموزشى براى زوجهاى جوان حتى قبل از ازدواج برگزار گردد و يا حداقل از طريق مطالعه و دقت در تجربه ديگران بتوانند استحكام بنياد خانه و خانواده را تضمين كنند.
حسن خلق كه در آيات قرآنى از آن سخن به ميان آمده و حتى پيامبر با عنوان «إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ»(6) مورد تمجيد و ستايش خداوند قرار گرفته، به معناى نرمخويى، نيك گفتار بودن و گشادهرويى با ديگران است. بنابراين با توجه به كاربردها و مصاديقى كه قرآن براى حسن خلق بيان داشته مىتوان گفت كه «حسن التبعل» «و نيكوهمسردارى از سوى خانمها» به معناى رفتارها و هنجارهاى نيك و حتى فراتر از آن است. همچنان كه خوشرويى و تلاش و فداكارى مرد در رديف جهاد دانسته شده و چنين مردى را مجاهد در راه خدا برشمرده است.
(1) روم (30)، آيه. 21
000 (2) در سوره اعراف آيه 189 نيز تعبير سكونت و آرامش آمده است.
000 (3) وسائلالشيعه، ج 14، ص. 41
000 (4) مستدركالوسائل، ج 8، ص. 9
000 (5) وسائلالشيعه، ج 12، ص. 34
000 (6) قلم (68)، آيه. 4
پرسمان