چند زیارت مخصوص امام زمان در سرداب سامرا

سرداب مقدّس کجاست؟

مرحوم محدّث قمى در «مفاتیح الجنان» مى گوید: آنچه به عنوان سرداب مطهّر حضرت حجّت(علیه السلام) گفته مى شود همان سرداب داخل خانه امام حسن عسکرى(علیه السلام) است که قبل از بناى جدید و ساختن قبّه و حرم براى قبر عسکریّین، راه ورود در آن سرداب در طرف پشت قبر مطهّر عسکریّین، یعنى نزدیک قبر نرجس خاتون قرار داشت که به مقیاس وضعیّت فعلى، ممکن است در قسمت رواق فعلى واقع شده باشد. این راه بود که با پایین رفتن از پله آن و سپس گذشتن از دالان به در سرداب غیبت مى رسیدند که در آن آیینه کارى شده و پنجره آن از طرف قبله، به صحن عسکریّین باز مى شود.

 
 زمان زیارت حضرت

در فصل زیارت ائمّه بقیع(علیهم السلام) گذشت که از روایت سلیمان بن عیسى از پدرش از امام صادق(علیه السلام) به دست مى آید که زیارت امام حىّ (که در این زمان حضرت مهدى(علیه السلام) مى باشد) در هر مکانى ممکن است چنان که از همین روایت استفاده مى شود که روز جمعه در میان سایر ایّام و زمان ها ویژگى خاصّى دارد.(1) پس بر عاشقان و شیعیان آن حضرت است که اگر ممکن شد هر صبح، یادى از آن حضرت کنند و با بعضى از زیارت ها و دعاهایى که ذکرش خواهد آمد، زمزمه و نجوایى با آن بزرگوار داشته باشند و هم براى سلامتى و ظهور حضرتش دعا کنند و اگر هر روز ممکن نشد لااقل هفته اى یک بار، روز جمعه آن حضرت را در مکان مناسبى زیارت کنند و به تعبیر بعضى از دعاها باید «دل را با یاد او آباد نگه داشت».(2)

 

اذن دخول

اذن دخول:
براى ورود در سرداب مقدّس اذن دخول زیر کفایت مى کند:همان اذن دخولى که «سیّدبن طاووس» آن را نقل کرده و از جهت مضامین، قریب به نخستین اذن دخولى است که در اوایل بخش زیارات تحت عنوان «اذن دخول» (صفحه 220) گذشت.
یا اذن دخولى که «علاّمه مجلسى» از نسخه اى قدیمى آن را نقل کرده و با «اللّهم إنّ هذه بقعة…» شروع مى شود و آن را نیز سابقاً در اوایل بخش زیارات (صفحه 222) به عنوان دوّمین اذن دخول ذکر کردیم.

 

زیارت اوّل (زیارت آل یاسین)

«شیخ جلیل، احمد بن على بن ابى طالب طبرسى» در کتاب شریف «احتجاج» روایت کرده که از ناحیه مقدّس حضرت مهدى(علیه السلام)زیارت زیر در پاسخ نامه «محمّد حمیرى» آمده است که زیارتى است بسیار عالى و پرمحتوا (و در سرداب مقدس و غیر آن مى توان از آن استفاده کرد)، آن حضرت فرمود: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، لا لاَِمْرِهِ تَعْقِلُونَ، وَلا مِنْ اَوْلِیائِهِ تَقْبَلُونَ، حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِى النُّذُرُ عَنْ قَوْم لا یُؤْمِنُونَ، اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَعَلى عِبادِ اللهِ الصّالِحینَ. هر گاه خواستید بوسیله ما به خدا، و به سوى ما توجّه کنید، این زیارت را بخوانید.
این زیارت مطابق نقل «بحارالانوار» چنین است:

سَلامٌ عَلى آلِ یس، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا داعِىَ اللهِ وَرَبّانِىَّ آیاتِهِ،
سلام بر آل یاسین سلام بر تو اى دعوت کننده به خدا و عارف به آیاتش
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بابَ اللهِ وَدَیّانَ دینِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیفَةَ اللهِ وَناصِرَ حَقِّهِ،
سلام بر تو اى واسطه خدا و سرپرست دین او سلام بر تو اى خلیفه خدا و یاور حقّ او
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ وَدَلیلَ اِرادَتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا تالِىَ کِتابِ اللهِ وَتَرْجُمانَهُ،
سلام بر تو اى حجّت خدا و راهنماى اراده اش سلام بر تو اى تلاوت کننده کتاب خدا و تفسیر کننده آیات او
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ فى آناءِ لَیْلِکَ وَاَطْرافِ نَهارِکَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ اللهِ فى اَرْضِهِ،
سلام بر تو در تمام آنات و دقایق شب و سرتاسر روز سلام بر تو اى بجاى مانده از طرف خدا در روى زمین
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا میثاقَ اللهِ الَّذى اَخَذَهُ وَوَکَّدَهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَعْدَ اللهِ الَّذى ضَمِنَهُ،
سلام بر تو اى پیمان محکم خدا که از مردم گرفت و سخت محکمش کرد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ، وَالْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ، وَالْغَوْثُ وَالرَّحْمَةُ الْواسِعَةُ، وَعْداً غَیْرَ مَکْذُوب،
سلام بر تو اى وعده خدا که تضمینش کرده سلام بر تو اى پرچم برافراشته و دانش ریزان و فریادرس خلق و رحمت وسیع حق، و آن وعده اى که دروغ نشود
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقُومُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقْعُدُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقْرَءُ وَتُبَیِّنُ،
سلام بر تو هنگامى که بپا مى ایستى سلام بر تو هنگامى که مى نشینى سلام بر تو هنگامى که (فرامین حق را) مى خوانى و تفسیر مى کنى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُصَلّى وَتَقْنُتُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَرْکَعُ وَتَسْجُدُ،
سلام بر تو هنگامى که نماز مى خوانى و قنوت کنى سلام بر تو هنگامى که رکوع و سجده بجاى آورى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُهَلِّلُ وَتُکَبِّرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَحْمَدُ وَتَسْتَغْفِرُ،
سلام بر تو هنگامى که «لا اله الا الله» و «الله اکبر» گویى سلام بر تو هنگامى که خدا را ستایش کنى و از او آمرزش خواهى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُصْبِحُ وَتُمْسى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ فِى اللَّیْلِ اِذا یَغْشى، وَالنَّهارِ اِذا تَجَلّى،
سلام بر تو هنگامى که بامداد کنى و شام کنى سلام بر تو در شب هنگامى که تاریکیش فرا گیرد و در روز هنگامى که پرده برگیرد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الاِْمامُ الْمَاْمُونُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَاْمُولُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ بِجَوامِعِ السَّلامِ،
سلام بر تو اى امام امین سلام بر تو اى مقدم (بر همه خلق و) مورد آرزو(ى آنان) سلام بر تو به همه سلام ها
اُشْهِدُکَ یا مَوْلاىَ اَنّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ،
گواه گیرم تو را اى مولا و سرور من که من گواهى دهم به این که معبودى نیست جز خداى یگانه که شریک ندارد
وَاَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، لا حَبیبَ اِلاَّ هُوَ وَاَهْلُهُ،
و نیز (گواهى دهم که) محمّد بنده و رسول اوست و محبوبى نیست جز او و خاندانش
وَاُشْهِدُکَ یا مَوْلاىَ اَنَّ عَلِیّاً اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ حُجَّتُهُ، وَالْحَسَنَ حُجَّتُهُ، وَالْحُسَیْنَ حُجَّتُهُ،
و گواه گیرم تو را اى مولاى من که على امیر مؤمنان حجّت خداست و حسن حجّت اوست و حسین حجّت اوست
وَعَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ حُجَّتُهُ، وَمُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ حُجَّتُهُ، وَجَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍّ حُجَّتُهُ،
و على بن الحسین حجّت اوست و محمّد بن على حجّت اوست و جعفر بن محمّد حجّت اوست
وَمُوسَى بْنَ جَعْفَر حُجَّتُهُ، وَعَلِىَّ بْنَ مُوسى حُجَّتُهُ، وَمُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ حُجَّتُهُ،
و موسى بن جعفر حجّت اوست و على بن موسى حجّت اوست و محمّد بن على حجّت اوست
وَعَلِىَّ بْنَ مُحَمَّد حُجَّتُهُ، وَالْحَسَنَ بْنَ عَلِىٍّ حُجَّتُهُ، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ حُجَّةُ اللهِ، اَنْتُمُ الاَْوَّلُ وَالاْخِرُ،
و على بن محمّد حجّت اوست و حسن بن على حجّت اوست و گواهى دهم که تو حجّت خدایى، شمایید اوّل و آخر
وَ اَنَّ رَجْعَتَکُمْ حَقٌّ لا رَیْبَ فیها، یَوْمَ لا یَنْفَعُ نَفْساً ایمانُها، لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ اَوْ کَسَبَتْ فى ایمانِها خَیْراً،
و مسلّماً بازگشت شما حق است که شکى در آن نیست، روزى که سود ندهد کسى را ایمانش که پیش از آن ایمان نیاورده یا در (مدت) ایمان خویش کار خیرى انجام نداده
وَاَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ، وَاَنَّ ناکِراً وَنَکیراً حَقٌّ، وَاَشْهَدُ اَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ، وَالْبَعْثَ حَقٌّ(1)،
و همانا مرگ حق است و ناکر و نکیر (دو فرشته سؤال قبر) حق است و گواهى دهم که زنده شدن پس از مرگ حق است و برانگیخته شده حق است
وَاَنَّ الصِّراطَ حَقٌّ، وَالْمِرْصادَ حَقٌّ، وَالْمیزانَ حَقٌّ، وَالْحَشْرَ حَقٌّ، وَالْحِسابَ حَقٌّ،
و صراط حق است و مرصاد (کمینگاه) حق است و میزان حق است و حشر (در قیامت) حق است و حساب حق است
وَالْجَنَّةَ وَالنّارَ حَقٌّ، وَالْوَعْدَ وَالْوَعیدَ بِهِما حَقٌّ،
و بهشت و دوزخ حق است و وعده و تهدید درباره آن دو حق است
یا مَوْلاىَ شَقِىَ مَنْ خالَفَکُمْ، وَسَعِدَ مَنْ اَطـاعَکُمْ،
اى مولاى من بدبخت است کسى که مخالفت شما را کرد و سعادتمند است کسى که پیرویتان کرد
فَاشْهَدْ عَلى ما اَشْهَدْتُکَ عَلَیْهِ، وَاَنَا وَلِىٌّ لَکَ، بَرىٌ مِنْ عَدُوِّکَ،
پس گواهى ده بر آنچه تو را بر آن گواه گرفتم و من دوست توام و بیزارم از دشمنت
فَالْحَقُّ ما رَضیتُمُوهُ، وَالْباطِلُ ما اَسْخَطْتُمُوهُ(2)، وَالْمَعْرُوفُ ما اَمَرْتُمْ بِهِ، وَالْمُنْکَرُ ما نَهَیْتُمْ عَنْهُ،
حق آن است که شما پسند کردید و باطل همان است که شما بدان خشم کردید و معروف (و کار نیک) همان بود که شما بدان دستور دادید و منکر همان بود که شما از آن جلوگیرى و نهى کردید،
فَنَفْسى مُؤْمِنَةٌ بِاللهِ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، وَبِرَسُولِهِ وَبِاَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَبِکُمْ یا مَوْلاىَ، اَوَّلِکُمْ وَآخِرِکُمْ،
من ایمان دارم به خداى یگانه اى که شریک ندارد و به رسول او و به امیرمؤمنان و به شما اى مولاى من از اوّل تا آخرتان
وَنُصْرَتى مُعَدَّةٌ لَکُمْ، وَمَوَدَّتى خالِصَةٌ لَکُمْ، آمینَ آمینَ
و یاریم براى شما آماده است و دوستیم خالص و پاک براى شماست آمین آمین
آنگاه این دعا خوانده شود:

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد نَبِىِّ رَحْمَتِکَ، وَکَلِمَةِ نُورِکَ،
خدایا از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد پیامبر رحمتت و کلمه نورت
وَاَنْ تَمْلاََ قَلْبى نُورَ الْیَقینِ، وَصَدْرى نُورَ الاْیمانِ، وَفِکْرى نُورَ النِّیّاتِ،
و دیگر آن که پرکنى دل مرا با نور یقین و سینه ام را با نور ایمان و اندیشه ام را با نور تصمیم ها
وَعَزْمى نُورَ الْعِلْمِ، وَقُوَّتى نُورَ الْعَمَلِ، وَلِسانى نُورَ الصِّدْقِ،
و اراده ام را با نور علم و نیرویم را با نور عمل و زبانم را با نور راستگویی
وَدینى نُورَ الْبَصآئِرِ مِنْ عِنْدِکَ، وَبَصَرى نُورَ الضِّیآءِ، وَسَمْعى نُورَ الْحِکْمَةِ،
و دین و مذهبم را با نور بینایی هایی از نزد خودت و چشمم را با نور روشنایى و گوشم را با نور فرزانگى و حکمت
وَمَوَدَّتى نُورَ الْمُوالاةِ لِمُحَمَّد وَآلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ،
و دوستیم را با نور موالات محمّد و آلش علیهم السلام
حَتّى اَلْقاکَ وَقَدْ وَفَیْتُ بِعَهْدِکَ وَمیثاقِکَ، فَتُغَشّیَنى رَحْمَتَکَ، یا وَلِىُّ یا حَمیدُ،
تا تو را دیدار کنم و من به عهد و پیمان تو وفا کردم پس رحمت خود را بر من بپوشان اى سرپرست و اى ستوده
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد حُجَّتِکَ فى اَرْضِکَ، وَخَلیفَتِکَ فى بِلادِکَ،
خدایا درود فرست بر محمّد حجّت تو در روى زمینت و جانشین تو در شهرهایت
وَالدّاعى اِلى سَبیلِکَ، وَالْقآئِمِ بِقِسْطِکَ، وَالثّآئِرِ بِاَمْرِکَ، وَلِىِّ الْمُؤْمِنینَ، وَبَوارِ الْکافِرینَ،
و دعوت کننده بسوى راهت و قیام کننده به عدل و دادت و انقلاب کننده به دستور تو، دوست مؤمنان و نابودى کافران
وَمُجَلِّى الظُّلْمَةِ، وَمُنیرِ الْحَقِّ، وَالنّاطِقِ بِالْحِکْمَةِ وَالصِّدْقِ، وَکَلِمَتِکَ التّآمَّةِ فى اَرْضِکَ،
و برطرف کننده تاریکى و روشن کننده حق و گویاى به حکمت و راستى و آن کلمه (دستور و فرمان) کاملت در روى زمین
اَلْمُرْتَقِبِ الْخآئِفِ، وَالْوَلِىِّ النّاصِحِ، سَفینَةِ النَّجاةِ، وَعَلَمِ الْهُدى،
که در حال انتظار و هراس بسر برد و آن سرپرست خیرخواه و کشتى نجات و پرچم هدایت
وَ نُورِ اَبْصارِ الْوَرى، وَخَیْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَارْتَدى، وَمُجَلِّى الْعَمى،
و روشنى دیدگان مردم و بهترین کسى که جامه وردا ببر کرد و زداینده گمراهى
اَلَّذى یَمْلاَُ الاَْرْضَ عَدْلاً وَقِسْطاً، کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ،
آن کس که پر کند زمین را از عدل و داد چنانچه پرشده باشد از ستم و بیدادگرى که براستى تو بر هر چیز توانایى
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى وَلِیِّکَ وَابْنِ اَوْلِیآئِکَ الَّذینَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ،
خدایا درود فرست بربنده مقرّب درگاهت و فرزند بندگان مقرّبت آنان که فرض کردى فرمانبرداریشان را
وَاَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ، وَاَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرْتَهُمْ تَطْهیراً،
و واجب گرداندى حقّشان را و دور کردى از ایشان پلیدى را و بخوبى پاکیزه شان کردى
اَللّـهُمَّ انْصُرْهُ وَانْتَصِرْ بِهِ لِدینِکَ، وَانْصُرْ بِهِ اَوْلِیآئَکَ، وَاَوْلِیآئَهُ وَشیعَتَهُ وَاَنْصارَهُ، وَاجْعَلْنا مِنْهُمْ،
خدایا یاریش کن و بدست او دینت را یارى کن و یارى کن بوسیله او دوستان خودت و دوستان او و شیعیان و یاورانش را و ما را نیز از آنان قرار ده
اَللّهُمَّ اَعِذْهُ مِنْ شَرِّ کُلِّ باغ وَطاغ، وَمِنْ شَرِّ جَمیعِ خَلْقِکَ،
خدایا نگاهش دار از شر هر متجاوز و سرکشى و از شر همه مخلوق خودت
وَاحْفَظْهُ مِنْ بَیْنَ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ، وَعَنْ یَمینِهِ وَعَنْ شِمالِهِ،
و محافظتش کن از پیش رُویش و از پشت سرش و از سمت راستش و از طرف چپش
وَاحْرُسْهُ وَامْنَعْهُ مِنْ اَنْ یُوصَلَ اِلَیْهِ بِسُوء، وَاحْفَظْ فیهِ رَسُولَکَ، وَآلَ رَسُولِکَ، وَاَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ،
و پاسداریش کن و نگاهش دار از این که گزند و آسیبى بدو رسد و (شوکت و عزت) رسول و آل رسولت را در (وجود) او حفظ فرما و آشکار (یا پیروز) گردان بدست او عدل و داد را
وَاَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ، وَانْصُرْ ناصِریهِ، وَاخْذُلْ خاذِلیهِ، وَاقْصِمْ قاصِمیهِ، وَاقْصِمْ بِهِ جَبابِرَةَ الْکُفْرِ،
و بیاریت کمکش کن و یاورش را نیز یارى کن و هر که دست از یاریش بردارد خوار گردان و در هم شکن شکننده اش را و بشکن بدست او قدرت و شوکت کافران را
وَاقْتُلْ بِهِ الْکُفّارَ وَالْمُنافِقینَ، وَجَمیعَ الْمُلْحِدینَ حَیْثُ کانُوا مِنْ مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها، بَرِّها وَبَحْرِها،
و آنان را بدست آن حضرت به خاک هلاک افکن و هم چنین منافقان و همه بى دینان ستیزه جو را در هر جا هستند از خاورهاى زمین و باخترهاى آن چه در خشکى و چه در دریا،
وَامْلاَْ بِهِ الاَْرْضَ عَدْلاً، وَاَظْهِرْ بِهِ دینَ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
و پرکن بوسیله او زمین را از عدل و داد و آشکار (یا پیروز) کن بوسیله اش دین پیامبرت صلى الله علیه و آله را
وَاجْعَلْنِى اللّهُمَّ مِنْ اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ، وَاَتْباعِهِ وَشیعَتِهِ،
و قرار ده خدایا مرا نیز از یاران و کمک کاران و پیروان و شیعیانش
وَاَرِنى فى آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِمُ السَّلامُ ما یَاْمُلُونَ، وَفى عَدُوِّهِمْ ما یَحْذَرُونَ،
و به من بنما در مورد آل محمّد علیهم السلام آنچه را آرزو داشتند و در مورد دشمنشان آنچه از آن مى ترسند
اِلـهَ الْحَقِّ آمیـنَ، یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.(3)
مستجاب گردان اى معبود حق و اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى مهربانترین مهربانان.
یادآورى: همان گونه که اشاره شد این زیارت از زیارات مطلقه است و اختصاصى به سرداب مقدّس ندارد، لذا در هر زمان ـ مخصوصاً عصر جمعه ـ مى توان آن را خواند.

 

زیارت دوم (زیارت مخصوص سرداب)

«علاّمه مجلسى» از «شیخ مفید» و «شهید اوّل» و «مولّف مزار کبیر» نقل مى کند که هرگاه از زیارت جدّ و پدر حضرت حجّت(علیه السلام) فارغ شدى بر دَرِ حرم آن حضرت بایست و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیفةَ اللهِ وَخَلَیفةَ آبآئِهِ الْمَهْدِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَصِىَّ الاَْوْصِیآءِ الْماضینَ،
سلام بر تو اى نماینده خدا و جانشین پدران راه یافته اش سلام بر تو اى وصى اوصیاى گذشته
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حافِظَ اَسْرارِ رَبِّ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ اللهِ مِنَ الصَّفْوَةِ الْمُنْتَجَبینَ،
سلام بر تو اى نگهبان رازها و اسرار پروردگار جهانیان سلام بر تو اى یادگار خدا از زبده برگزیدگان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الاَْنْوارِ الزّاهِرَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الاَْعْلامِ الْباهِرَةِ،
سلام بر تو اى فرزند نورهاى تابان سلام بر تو اى فرزند مشعل هاى فروزان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الْعِتْرَةِ الطّاهِرَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَعْدِنَ الْعُلُومِ النَّبَوِیَّةِ،
سلام بر تو اى فرزند عترت پاکیزه سلام بر تو اى معدن علوم نبوى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بابَ اللهِ الَّذى لا یُؤْتى اِلاَّ مِنْهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَبیلَ اللهِ الَّذى مَنْ سَلَکَ غَیْرَهُ هَلَکَ،
سلام بر تو اى درگاه خدا که نروند (بسوى او) جز از آن (درگاه) سلام بر تو اى راه خدا که هر که جز آن راه را پیمود به هلاکت افتاد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ناظِرَ شَجَرَةِ طُوبى، وَسِدْرَةِ الْمُنْتَهى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللهِ الَّذى لا یُطْفى،
سلام بر تو اى بیننده درخت طوبى و سدرة المنتهى سلام بر تو اى نور خدا آن نورى که خاموش نگردد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ الَّتى لا تَخْفى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللهِ عَلى مَنْ فِى الاَْرْضِ وَالسَّمآءِ،
سلام بر تو اى حجّت خداوند آن حجّتى که پوشیده نماند سلام بر تو اى حجّت خدا بر هر که در زمین و آسمان است
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ سَلامَ مَنْ عَرَفَکَ بِما عَرَّفَکَ بِهِ اللهُ، وَنَعَتَکَ بِبَعْضِ نُعُوتِکَ الَّتى اَنْتَ اَهْلُها وَفَوْقَها،
سلام بر تو سلام کسى که تو را شناخته است بدان سان که خدا تو را شناسانده است و توصیف کند به برخى از صفات تو که شایسته آنى و بالاتر از آن
اَشْهَدُ اَنَّکَ الْحُجَّةُ عَلى مَنْ مَضى وَمَنْ بَقِىَ، وَاَنَّ حِزْبَکَ هُمُ الْغالِبُونَ، وَاَوْلِیآئَکَ هُمُ الْفآئِزُونَ،
گواهى دهم که تویى حجّت بر رفتگان و باقیماندگان و حتماً گروه تو پیروز شوند و دوستان تو رستگارند
وَاَعْدآئَکَ هُمُ الْخاسِرُونَ، وَاَنَّکَ خازِنُ کُلِّ عِلْم، وَفاتِقُ کُلِّ رَتْق، وَمُحَقِّقُ کُلِّ حَقٍّ، وَمُبْطِلُ کُلِّ باطِل،
و دشمنانت زیانکارند و تویى خزینه دار هر دانشى و گشاینده هر گره بسته و پابرجا کننده هر حق، و باطل کننده هر باطل
رَضیتُکَ یا مَوْلاىَ اِماماً وَهادِیاً وَوَلِیّاً وَمُرْشِداً، لا اَبْتَغى بِکَ بَدَلاً، وَلاَ اَتَّخِذُ مِنْ دُونِکَ وَلِیّاً،
پسندیدم تو را اى سرور من به امامت و راهنمایى و سرپرستى و رهبرى و نجویم بجاى تو دیگرى را و نگیرم جز تو سرپرست دیگرى را
اَشْهَدُ اَنَّکَ الْحَقُّ الثّابِتُ الَّذى لا عَیْبَ فیهِ، وَاَنَّ وَعْدَ اللهِ فیکَ حَقٌّ،
گواهى دهم که تویى آن حق مسلّم و ثابتى که عیبى در آن نیست و براستى وعده خدا در تو مسلّم است
لاَ اَرْتابُ لِطُولِ الغَیْبَةِ وَبُعْدِ الاَْمَدِ، وَلا اَتَحَیَّرُ مَعَ مَنْ جَهِلَکَ وَجَهِلَ بِکَ،
و شک به خود راه ندهم بخاطر طول غیبت تو و دورى زمان و سرگردان نشوم به همراه آنان که تو را نشناختند و به تو جاهلند
مُنْتَظِرٌ مُتَوَقِّعٌ لاَِیّامِکَ، وَاَنْتَ الشّافِعُ الَّذى لا تُنازَعُ، و الْوَلِىُّ الَّذى لا تُدافَعُ،
چشم به راه و منتظر روزهاى حکومت و فرمانرواییت هستم و تویى آن واسطه و شفیعى که نزاعى در آن نیست و آن سرپرستى که مزاحم ندارى
ذَخَرَکَ اللهُ لِنُصْرَةِ الدّینِ، وَاِعْزازِ الْمُؤْمِنینَ، وَالاِْنْتِقامِ مِنَ الْجاحِدینَ الْمارِقینَ،
ذخیره ات کرده است خداوند براى یارى دین و شوکت مؤمنین و انتقام گرفتن از منکرین و بیرون رفتگان از دین
اَشْهَدُ اَنَّ بِوِلایَتِکَ تُقْبَلُ الاَْعْمالُ، وَتُزَکَّى الاَْفْعالُ، وَتُضاعَفُ الْحَسَناتُ، وَتُمْحَى السَّیِّئاتُ،
گواهى دهم که همانا بوسیله دوستى تو پذیرفته گردد اعمال و پاک شود کردار و چند برابر گردد کارهاى خوب و محو شود کارهاى بد
فَمَنْ جآءَ بِوِلایَتِکَ، وَاعْتَرَفَ بِاِمامَتِکَ، قُبِلَتْ اَعْمالُهُ، وَصُدِّقَتْ اَقْوالُهُ، وَتَضاعَفَتْ حَسَناتُهُ، وَمُحِیَتْ سَیِّئاتُهُ،
پس هر که ولایت تو را داشت و به امامت تو اعتراف کرد اعمالش پذیرفته و گفتارش مورد تصدیق و گواهى است و کارهاى نیکش مضاعف و بدیهایش محو گردد
وَمَنْ عَدَلَ عَنْ وِلایَتِکَ، وَجَهِلَ مَعْرِفَتَکَ، وَاسْتَبْدَلَ بِکَ غَیْرَکَ،
و هر که رو گرداند از ولایت و دوستى تو و تو را نشاخت و بجاى تو دیگرى را برگزید
کَبَّهُ اللهُ عَلى مَنْخَرِهِ فِى النّارِ، وَلَمْ یَقْبَلِ اللهُ لَهُ عَمَلاً، وَلَمْ یُقِمْ لَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَزْناً،
خداوند او را سرنگونش کند بصورت در آتش دوزخ و هیچ کارى را از او نپذیرد و میزانى براى او در قیامت بر پا نکند (و حسابى برایش باز نکند)
اُشْهِدُ اللهَ وَاُشْهِدُ مَلائِکَتَهُ، وَاُشْهِدُکَ یا مَوْلاىَ بِهذا ظاهِرُهُ کَباطِنِهِ، وَسِرُّهُ کَعَلانِیَتِهِ،
گواه گیرم خدا و فرشتگانش را و نیز گواه گیرم تو را اى سرور من بدانچه گفتم که ظاهر و باطنش یکسان است و نهان و آشکارش یکى است
وَاَنْتَ الشّاهِدُ عَلى ذلِکَ، وَهُوَ عَهْدى اِلَیْکَ، وَمیثاقى لَدَیْکَ،
و تو گواهى بر این، و این عهد و پیمان من است در پیش تو
اِذْ اَنْتَ نِظامُ الدّینِ، وَیَعْسُوبُ الْمُتَّقینَ، وَعِزُّ الْمُوَحِّدینَ، وَبِذلِکَ اَمَرَنى رَبُّ الْعالَمینَ،
چون تویى نظام بخش دین و بزرگ متقین و عزت بخش مردمان یکتاپرست و به همین دستور داده است مرا پروردگار جهانیان
فَلَوْ تَطاوَلَتِ الدُّهُورُ وَتَمادَّتِ الاَْعْمارُ لَمْ اَزْدَدْ فیکَ اِلاَّ یَقیناً، وَلَکَ اِلاّ حُبّاً،
و اگر طولانى گردد روزگارها و به درازا کشد عمرها نیفزاید مرا درباره تو جز یقین و زیاد نگرداند براى تو در من بجز محبّت
وَعَلَیْکَ اِلاَّ مُتَّکَلاً وَمُعْتَمَداً، وَلِظُهُورِکَ اِلاَّ مُتَوَقَّعاً وَمُنْتَظَراً، وَلِجِهادى بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَرَقَّباً،
و جز توکّل و اعتماد بر تو و جز انتظار و توقع ظهور و پیروزیت و جز آن که چشم براه آن باشم که در پیش رویت پیکار کنم
فَاَبْذُلُ نَفْسى وَمالى وَ وَلَدى، وَاَهْلى وَجَمیعَ ما خَوَّلَنى رَبّى بَیْنَ یَدَیْکَ، وَالتَّصَرُّفَ بَیْنَ اَمْرِکَ وَنَهْیِکَ،
و جان خود و مال و فرزند و خاندان و خلاصه هر چه را خدا به من داده است همه را در راهت نثار کنم و همه را در اختیار امر و نهى تو بگذارم
مَوْلاىَ فَاِنْ اَدْرَکْتُ اَیّامَکَ الزّاهِرَةَ، وَاَعْلامَکَ الْباهِرَةَ،
مولاى من اگر من آن دوران درخشان را درک کنم و آن پرچم هاى نمایان تو را ببینم
فَها اَنَا ذا عَبْدُکَ الْمُتَصَرِّفُ بَیْنَ اَمْرِکَ وَنَهْیِکَ، اَرْجُو بِهِ الشَّهادَةَ بَیْنَ یَدَیْکَ، وَالْفَوْزَ لَدَیْکَ،
پس من همان بنده تو باشم که خود را در اختیار امر و نهى تو بگذارم تا بلکه بدان وسیله در پیش رویت بشهادت رسم و در نزد تو کامیاب گردم،
مَوْلاىَ فَاِنْ اَدْرَکَنِى الْمَوْتُ قَبْلَ ظُهُورِکَ، فَاِنّى اَتَوَسَّلُ بِکَ وَبِابآئِکَ الطّاهِرینَ اِلَى اللهِ تَعالى،
اى مولاى من و اگر پیش از زمان ظهور تو مرگ به سراغم آید من توسّل جویم بوسیله تو و بوسیله پدران پاک تو بدرگاه خداى تعالى
وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ یَجْعَلَ لى کَرَّةً فى ظُهُورِکَ، وَرَجْعَةً فى اَیّامِکَ،
و از او خواهم که درود فرستد بر محمّد و آل محمّد و مقرّر فرماید بر من بازگشتن در زمان ظهورت را و دوباره آمدن در آن روزهاى درخشان حکومتت را
لاَِبْلُغَ مِنْ طاعَتِکَ مُرادى، وَاَشْفِىَ مِنْ اَعْدآئِکَ فُؤادى،
تا در مورد فرمانبردارى تو به مقصود خود برسم (و جراحت) دلم را از دشمنانت شفا بخشم
مَوْلاىَ وَقَفْتُ فى زِیارَتِکَ مَوْقِفَ الْخاطِئینَ النّادِمینَ، اَلْخآئِفینَ مِنْ عِقابِ رَبِّ الْعالَمینَ،
سرورا من ایستاده ام براى زیارت تو چون خطاکاران پشیمانى که ترسانند از کیفر پروردگار جهانیان
وَقَدِ اتَّکَلْتُ عَلى شَفاعَتِکَ، وَرَجَوْتُ بِمُوالاتِکَ وَشَفاعَتِکَ مَحْوَ ذُنُوبى، وَسَتْرَ عُیُوبى، وَمَغْفِرَةَ زَلَلى،
و تکیه کرده ام بر شفاعت و وساطت تو و از دوستى و شفاعت تو امید آن دارم که گناهانم محو شود و عیوبم پوشیده گردد و لغزش هایم آمرزیده شود
فَکُنْ لِوَلِیِّکَ یا مَوْلاىَ عِنْدَ تَحْقیقِ اَمَلِهِ، وَاسْئَلِ اللهَ غُفْرانَ زَلَـلِه،
پس تو هم اى مولاى من کمک چاکرت کن تا آرزویش تحقّق یابد و از خدابخواه که لغزشش را بیامرزد
فَقَدْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِکَ، وَتَمَسَّکَ بِوِلایَتِکَ، وَتَبَرَّءَ مِنْ اَعْدآئِکَ،
زیرا که به رشته محبّت تو چنگ زده و به ولایت و دوستى تو تمسّک جسته و از دشمنانت بیزارى جوید
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَنْجِزْ لِوَلِیِّکَ ما وَعَدْتَهُ،
خدایا درود فرست بر محمّد و آلش و وفا کن بدان وعده اى که به بنده مقرّبت داده اى،
اَللّـهُمَّ اَظْهِرْ کَلِمَتَهُ، وَاَعْلِ دَعْوَتَهُ، وَانْصُرْهُ عَلى عَدُوِّهِ وَعَدُوِّکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ،
خدایا آشکار کن سخن و آیینش را و بلند کن دعوتش را و یاریش ده بر دشمنش و بر دشمن تو اى پروردگار جهانیان
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَظْهِرْ کَلِمَتَکَ التّآمَّةَ، وَمُغَیَّبَکَ فى اَرْضِکَ، اَلْخآئِفَ الْمُتَرَقِّبَ،
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و آشکار کن آن کلمه تامه (و حجّت بالغه) خود را و آن پنهان شده در روى زمینت و آن هراسان نگران را
اَللّـهُمَّ انْصُرْهُ نَصْراً عَزیزاً،وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً قَرِیباً یَسیراً،
خدایا یاریش ده یارى نیرومندى و بگشا برایش گشایشى نزدیک و آسان
اَللّهُمَّ وَ اَعِزَّ بِهِ الدّینَ بَعْدَ الْخُمُولِ، وَاَطْلِعْ بِهِ الْحَقَّ بَعْدَ الاُْفُولِ، وَاَجْلِ بِهِ الظُّلْمَةَ، وَاکْشِفْ بِهِ الْغُمَّةَ،
خدایا نیرومند گردان بدست او دین را پس از گمنامى و طالع کن بدو (خورشید) حق (و حقیقت) را پس از غروب آن و برطرف کن بدو تاریکى را و بگشا بدو غم و اندوه را
اَللّهُمَّ وَآمِنْ بِهِ الْبِلادَ، وَاهْدِ بِهِ الْعِبادَ،
خدایا ایمن گردان بوسیله اش شهرها را و راهنمایى کن بدو بندگانت را
اَللّـهُمَّ امْلاَْ بِهِ الاَْرْضَ عَدْلاً وَقِسْطاً، کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً، اِنَّکَ سَمیعٌ مُجیبٌ،
خدایا پر کن زمین را بدو از عدل و داد چنانچه پرشده از ستم و بیدادگرى که براستى تو شنوا و پاسخ دهنده اى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللهِ، اِئْذَنْ لِوَلِیِّکَ فى الدُّخُولِ اِلى حَرَمِکَ،
سلام بر تو اى ولى خدا اجازه ده براى دوستت که در حرمت داخل شود
صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکَ وَعَلى ابآئِکَ الطّاهِرینَ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ.(1)
ـ درودهاى خدا بر تو و بر پدران پاکت و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد.
آنگاه به طرف سرداب غیبت آن حضرت حرکت کن و رخصت بطلب و وارد شو و بگو: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ و با طمأنینه و حضور قلب پایین برو و در عرصه سرداب، دو رکعت نماز بخوان وبگو:

اَللهُ اَکْبَرُ اَللهُ اَکْبَرُ، لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ، وَللهِِ الْحَمْدُ، اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذى هَدانا لِهذا،
خدا بزرگتر (از توصیف) است خدا بزرگتر (از توصیف) است معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگتر است و حمد خاص خداست، ستایش خداوندى را که ما را به این راه هدایت فرمود
وَعَرَّفَنا اَوْلِیآئَهُ وَاَعْدآئَهُ، وَوَفَّقَنا لِزِیارَةِ اَئِمَّتِنا، وَلَمْ یَجْعَلْنا مِنَ الْمُعانِدینَ النّاصِبینَ،
و دوستان و دشمنانش را به ما معرفى کرد و ما را به زیارت امامانمان موفقمان داشت و قرارمان نداد از دشمنان و ناصبیان
وَ لا مِنَ الْغُلاةِ الْمُفَوِّضینَ، وَلا مِنَ الْمُرْتابینَ الْمُقَصِّرینَ،
و نه از غالیانى (که غلو کردند و آنان) که معتقد به تفویض (و واگذاردن کار بدست آنها) هستند و نه از کسانى که شک و تردید داشتند و کوتاهى کنند
اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللهِ وَابْنِ اَوْلِیآئِهِ، اَلسَّلامُ عَلى الْمُدَّخَرِ لِکَرامَةِ اَوْلِیآءِ اللهِ، وَبَوارِ اَعْدآئِهِ،
سلام بربنده مقرّب خدا و فرزند بندگان مقرّبش سلام بر آن که ذخیره شده تا اولیاى خدا را گرامى کند و دشمنانش را نابود گرداند
اَلسَّلامُ عَلى النُّورِ الَّذى اَرادَ اَهْلُ الْکُفْرِ اِطْفآئَهُ، فَاَبَى اللهُ اِلاَّ اَنْ یُتِمَّ نُورَهُ بِکُرْهِهِمْ، وَاَیَّدَهُ بِالْحَیاةِ حَتّى یُظْهِرَ عَلى یَدِهِ الْحَقَّ بِرَغْمِهِمْ،
سلام برآن نور تابانى که اهل کفر آهنگ خاموش کردنش را کردند ولى خداوند نخواست جز آن که نور خود را آشکار و کامل گرداند گرچه آنان را ناخوش آید و او را وسیله زندگى (طولانى) نگاه داشت تا برغم آنان حق را بدست او آشکار سازد
اَشْهَدُ اَنَّ اللهَ اصْطَفیکَ صَغیراً، وَاَکْمَلَ لَکَ عُلُومَهُ کَبیراً،
گواهى دهم که براستى خداوند تو را در کوچکى برگزید و علوم خود را براى تو در بزرگى کامل کرد
وَ اَنَّکَ حَىٌّ لا تَمُوتُ حَتّى تُبْطِلَ الْجِبْتَ وَالطّاغُوتَ،
و تو زنده هستى و نخواهى مرد تا از میان بردارى جبت و طاغوت (معبودهاى ساختگى و یاغیان) را
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلى خُدّامِهِ، وَاَعْوانِهِ عَلى غَیْبَتِهِ وَنَاْیِهِ، وَاسْتُرْهُ سَتْراً عَزیزاً، وَاجْعَلْ لَهُ مَعْقِلاً حَریزاً،
خدایا درود فرست بر آن حضرت و بر خدمتکاران و کمک کارانش در دوران غیبت و دوریش و مستور دار در پرده عزّت (و نیرومندى) و او را در پناهگاه محکمى قرارش ده
وَاشْدُدِ اللّـهُمَّ وَطْاَتَکَ عَلى مُعانِدیهِ، وَاحْرُسْ مَوالِیَهُ وَزآئِریهِ،
و پایمال کردن و سرکوبى خود را به دشمنانش سخت و شدید گردان و دوستان و زائرینش را (از گزند روزگار) حفظ کن
اَللّهُمَّ کَما جَعَلْتَ قَلْبى بِذِکْرِهِ مَعْمُوراً، فَاجْعَلْ سِلاحى بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً،
خدایا چنانچه دل مرا به یاد آورى او آباد کردى اسلحه مرا نیز در یارى او (آماده کن و) از نیام بدر آر
وَ اِنْ حالَ بَیْنى وَبَیْنَ لِقآئِهِ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً، وَاَقْدَرْتَ بِهِ عَلى خَلیقَتِکَ رَغْماً،
و اگر حایل شد میان من و میان دیدار آن حضرت آن مرگى که مسلم کردى بر بندگانت و مقدر کردى آن را بر خلق خود تا بینیشان به خاک مالیده و زبونشان کنى
فَابْعَثْنى عِنْدَ خُرُوجِهِ ظاهِراً مِنْ حُفْرَتى، مُؤْتَزِراً کَفَنى،
پس مرا هنگام ظهورش برانگیز تا سر برآرم از قبرم و همان طور که کفن پوشیده ام
حَتّى اُجاهِدَ بَیْنَ یَدَیْهِ فى الصَّفِّ الَّذى اَثْنَیْتَ عَلى اَهْلِهِ فى کِتابِکَ، فَقُلْتَ کَاَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ،
پیکار کنم در پیش رویش در آن صفى که ستایش کردى اهل آن صف را در قرآن و فرمودى «گویى آنها بنایى استوارند»
اَللّـهُمَّ طالَ الاِْنْتِظارُ، وَشَمِتَ بِنَا الْفُجّارُ، وَصَعُبَ عَلَیْنَا الاِْنْتِصارُ،
خدایا انتظار ما به درازا کشید و مردمان فاجر بدکار ما را شماتت کنند و انتقام (از دشمن) بر ما دشوار گشت
اَللّـهُمَّ اَرِنا وَجْهَ وَلِیِّکَ الْمَیْمُونِ فى حَیاتِنا وَبَعْدَ الْمَنُونِ،
خدایا نشان ده به ما روى میمون بنده مقرّب و نماینده ات را در حال زندگى و پس از مرگ
اَللّـهُمَّ اِنّى اَدینُ لَکَ بِالرَّجْعَةِ بَیْنَ یَدَىْ صاحِبِ هذِهِ الْبُقْعَةِ،
خدایا من اعتقاد دارم به رجعت در پیش روى صاحب این بقعه،
اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ یا صاحِبَ الزَّمانِ، قَطَعْتُ فى وُصْلَتِکَ الْخُلاّنَ،
فریاد، فریاد، فریاد، اى صاحب الزمان براى رسیدن به تو از دوستان صمیمى بریدم
وَهَجَرْتُ لِزِیارَتِکَ الاَْوْطانَ، وَاَخْفَیْتُ اَمْرى عَنْ اَهْلِ الْبُلْدانِ،
و براى زیارتت وطن را ترک کردم و هدف و مقصودم را از مردم شهرها (ى سر راه) پنهان داشتم
لِتَکُونَ شَفیعاً عِنْدَ رَبِّکَ وَرَبّى، وَاِلى آبآئِکَ وَمَوالِىَّ فى حُسْنِ التَّوْفیقِ لى، وِاِسْباغِ النِّعْمَةِ عَلَىَّ، وَسَوْقِ الاِْحْسانِ اِلَىَّ،
تا تو شفیع من گردى در نزد پروردگار خود و پروردگار من و پیش پدرانت و سروران من در (خواستن) خوش توفیقى براى من و فراوانى نعمت بر من و روان شدن احسان و بخشش بسوى من
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد اَصْحابِ الْحَقِّ، وَقادَةِ الْخَلْقِ، وَاْسْتَجِبْ مِنّى ما دَعَوْتُکَ،
و آل محمّد ملازمین حق و راهبران خلق و به اجابت رسان برایم آنچه دعا کردم
وَاَعْطِنى ما لَمْ اَنْطِقْ بِهِ فى دُعآئى مِنْ صَلاحِ دینى وَدُنْیاىَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ،
و عطا کن به من آنچه را به زبان نیاوردم در دعایم از آنچه به صلاح دین و دنیاى من است که براستى تویى ستوده و بزرگوار
وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرینَ.
و درود خدا بر محمّد و آل پاکش باد.
آنگاه داخل صفّه (ایوان) شو و دو رکعت نماز بخوان و بگو:

اَللّـهُمَّ عَبْدُکَ الزّآئِرُ فى فِنآءِ وَلِیِّکَ، اَلْمَزُورِ الَّذى فَرَضْتَ طاعَتَهُ عَلَى الْعَبیدِ وَالاَْحْرارِ، وَاَنْقَذْتَ بِهِ اَوْلِیآئَکَ مِنْ عَذابِ النّارِ،
خدایا بنده زائر تو در آستان بنده مقرّب توست که به زیارتش آیند آن که واجب کردى فرمانبرداریش را بر هر بنده و آزاد و نجات دادى بوسیله اش دوستان خود را از عذاب دوزخ
اَللّـهُمَّ اجْعَلْها زِیارَةً مَقْبُولَةً ذاتَ دُعآء مُسْتَجاب، مِنْ مُصَدِّق بِوَلِیِّکَ غَیْرِ مُرْتاب،
خدایا این زیارت را زیارتى پذیرفته قرار ده و زیارتى که در آن دعایى مستجاب باشد از فردى که تصدیق کرده ولى تو را بدون هیچ تردیدى
اَللّـهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ بِهِ وَلا بِزِیارَتِهِ، وَلا تَقْطَعْ اَثَرى مِنْ مَشْهَدِهِ وَزِیارَةِ اَبیهِ وَجَدِّهِ،
خدایا قرارش مده آخرین بار آمدنم به آستان این بزرگوار و زیارتش و پاى مرا از زیارتگاه او و زیارت پدرو جدش مبر،
اَللّـهُمَّ اَخْلِفْ عَلَىَّ نَفَقَتى، وَانْفَعْنى بِما رَزَقْتَنى فى دُنْیاىَ وَآخِرَتى لى، وَلاِِخْوانى وَاَبَوَىَّ وَجَمیعِ عِتْرَتى،
خدایا آنچه در این راه خرج کردم عوض آن را به من بده و سود بخش کن و آنچه را روزى من کرده اى در دنیا و آخرتم و براى برادرانم و پدر و مادرم و همه خاندانم
اَسْتَوْدِعُکَ اللهَ اَیُّهَا الاِْمامُ الَّذى یَفُوزُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ، وَیَهْلِکُ عَلى یَدَیْهِ الْکافِرُونَ الْمُکَذِّبُونَ،
تو را به خدا مى سپارم اى امام بزرگوارى که رستگار شوند بوسیله او مؤمنان و نابود گردند بدست او مردمان کافر و تکذیب کننده
یا مَوْلاىَ یَابْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ، جِئْتُکَ زآئِراً لَکَ وَلاَِبیکَ وَجَدِّکَ، مُتَیَقِّناً الْفَوْزَ بِکُمْ، مُعْتَقِداً اِمامَتَکُمْ،
اى مولاى من اى فرزند حسن بن على به دربارت آمده ام براى زیارت تو و پدر و جدت و یقین به رستگارى خویش بوسیله شما دارم و معتقد به امامت شما هستم
اَللّـهُمَّ اکْتُبْ هذِهِ الشَّهادَةَ وَالزِّیارَةَ لى عِنْدَکَ فى عِلِّیّینَ، وَبَلِّغْنى بَلاغَ الصّالِحینَ، وَانْفَعْـنى بِحُبِّهِمْ یا رَبَّ الْعالَمیـنَ.(2)
خدایا ثبت کن این گواهى و زیارت مرا نزد خودت در بلندترین جاها و برسانم بدان جا که رسیدند بدان مردمان شایسته و از دوستى ایشان به من سود ده اى پروردگار جهانیان.

 

زیارت سوم

از جمله زیاراتی که مرحوم علامه مجلسی از سید بن طاووس نقل کرده، بدین قرار است: 
خطاب به آن حضرت می گوئی:

اَلسَّلامُ عَلَى الْحَقِّ الْجَدیدِ، وَالْعالِمِ الَّذى عِلْمُهُ لایَبیدُ، اَلسَّلامُ عَلى مُحْیِى الْمُؤْمِنینَ، وَمُبیرِ الْکافِرینَ،
سلام بر آن حق تازه و جدید و آن دانشمند بزرگوارى که دانشش تمام نگردد سلام بر زنده کننده مؤمنان و نابود کننده کافران
اَلسَّلامُ عَلى مَهْدِىِّ الاُْمَمِ، وَجامِعِ الْکَلِمِ، اَلسَّلامُ عَلى خَلَفِ السَّلَفِ، وَصاحِبِ الشَّرَفِ،
سلام بر مهدى همه ملل و جامع تمام کلمات (و احکام الهى) سلام بر یادگار گذشتگان و صاحب شرف (و بزرگى)
اَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ الْمَعْبُودِ، وَکَلِمَةِ الْمَحْمُودِ، اَلسَّلامُ عَلى مُعِزِّ الاَْوْلِیآءِ، وَمُذِلِّ الاَْعْدآءِ،
سلام بر حجّت (از طرف خداى) معبود و کلمه ستوده سلام بر عزت بخش دوستان حق و خوار کننده دشمنان او
اَلسَّلامُ عَلى وارِثِ الاَْنْبِیآءِ، وَخاتَمِ الاَْوْصِیآءِ، اَلسَّلامُ عَلَى الْقآئِمِ الْمُنْتَظَرِ، وَالْعَدْلِ الْمُشْتَهَرِ،
سلام بر وارث پیمبران و خاتم اوصیا سلام بر حضرت قائم منتظر و آن (سر تا پا) عدالت مشهور
اَلسَّلامُ عَلَى السَّیْفِ الشّاهِرِ، وَالْقَمَرِ الزّاهِرِ، وَالنُّورِ الْباهِرِ، اَلسَّلامُ عَلى شَمْسِ الظَّلامِ، وَبَدْرِ التَّمامِ،
سلام بر شمشیر از نیام کشیده (حق) و ماه تابان و نور درخشان سلام بر خورشید تاریکى و ماه شب چهارده
اَلسَّلامُ عَلى رَبیعِ الاَْنامِ، وَنَضْرَةِ الاَْیّامِ، اَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الصَّمْصامِ، وَفَلاَّقِ الْهامِ،
سلام بر بهار (شکوفان) مردمان و شادمانى و خرمى روزگار و دوران سلام بر صاحب شمشیر برّان و شکافنده سرها
اَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الدِّینِ الْمَاْثُورِ، وَالْکِتابِ الْمَسْطُورِ، اَلسَّلامُ عَلى بَقِیَّةِ اللهِ فى بِلادِهِ، وَحُجَّتِهِ عَلى عِبادِهِ،
سلام بر صاحب دین و آیین مقرّر (و رسیده از جانب خدا) و کتاب نگاشته سلام بر نماینده خدا در شهرهایش و حجّت او بر بندگانش
اَلْمُنْتَهى اِلَیْهِ مَواریثُ الاَْنْبِیآءِ، وَلَدَیْهِ مَوْجُودٌ آثارُ الاَْصْفِیآءِ، اَلْمُؤْتَمَنِ عَلَى السِّرِّ، وَالْوَلِىِّ لِلاَْمْرِ،
آنکه به او رسید میراث پیمبران و نزد او موجود است آثار برگزیدگان آن امین بر راز و سرپرست کار (امامت)
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْدِىِّ الَّذى وَعَدَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ الاُْمَمَ، اَنْ یَجْمَعَ بِهِ الْکَلِمَ، وَیَلُمَّ بِهِ الشَّعَثَ،
سلام بر مهدى که وعده کرده خداى عزوجل به آمدنش ملت ها را تا گرد آورد بوسیله اش گفته ها(ى همه) را و برطرف کند بوسیله اش پراکندگى را
وَیَمْلاََ بِهِ الاَْرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً، وَیُمَکِّنَ لَهُ، وَیُنْجِزَ بِهِ وَعْدَ الْمُؤْمِنینَ،
و پر کند بدست او زمین را از عدل و داد و موقعیتش را محکم و پابرجا کند و با آمدنش به وعده اى که به مؤمنین داده وفا کند
اَشْهَدُ یا مَوْلاىَ اَنَّکَ وَالاَْئِمَّةَ مِنْ آبآئِکَ اَئِمَّتى، وَمَوالِىَّ فِى الْحَیوةِ الدُّنْیا، وَیَوْمَ یَقُومُ الاَْشْهادُ،
گواهى دهم اى مولاى من که تو و پدران پیشواى تو امامان و سروران من هستید در زندگى دنیا و هم در آن روزى که گواهان (خلق) بپاخیزند
اَسْئَلُکَ یا مَوْلاىَ اَنْ تَسْئَلَ اللهَ تَبارَکَ وَتَعالى فى صَلاحِ شَاْنى، وَقَضآءِ حَوآئِجى، وَغُفْرانِ ذُنُوبى،
از تو خواهم اى مولاى من که درخواست کنى از خداى تبارک و تعالى اصلاح کارم را و برآوردن حاجاتم و آمرزش گناهانم را
وَالاَْخْذِ بِیَدى فى دینى وَدُنْیاىَ وَآخِرَتى، لى وَلاِِخْوانى وَاَخَواتِىَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ کآفَّةً، اِنَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ.
و دستگیریت از من در دین و دنیا و آخرتم و هم چنین براى برادران و خواهران با ایمانم همگى که او خدایى است آمرزنده و مهربان.

آنگاه دوازده رکعت نماز به عنوان نماز زیارت بجاى مى آورى بعد از هر دو رکعت، سلام مى دهى و تسبیح حضرت زهرا(علیها السلام) مى گویى و آن را به آن حضرت هدیه مى کنى

و هنگامى که از نماز فارغ شدى مى گویى:

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى حُجَّتِکَ فى اَرْضِکَ، وَخَلیفَتِکَ فى بِلادِکَ، اَلدّاعى اِلى سَبیلِکَ،
خدایا درود فرست بر حجّت خود در روى زمینت و جانشین خود در شهرهایت آن که دعوت کند به راه تو
وَالْقآئِمِ بِقِسْطِکَ، وَالْفآئِزِ بِاَمْرِکَ، وَلِىِّ الْمُؤْمِنینَ، وَمُبیرِ الْکافِرینَ، وَمُجَلِّى الظُّلْمَةِ،
و قیام کند به عدل تو و کامیاب به فرمان تو سرپرست مؤمنان و نابود کننده کافران و برطرف کننده تاریکى
وَمُنیرِ الْحَقِّ، وَالصّادِعِ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَالصِّدْقِ، وَکَلِمَتِکَ وَعَیْبَتِکَ، وَعَیْنِکَ فى اَرْضِکَ،
و روشنى بخش حق و گویاى به حکمت و پند نیکو و راستى و کلمه (و دستور) تو و گنجینه ات و دیده ات در روى زمینت
اَلْمُتَرَقِّبِ الْخآئِفِ،اَلْوَلِىِّ النّاصِحِ،سَفینَةِ النَّجاةِ،وَعَلَمِ الْهُدى، وَنُورِ اَبْصارِ الْوَرى،
آن نگران ترسان و آن دوستدار خیرخواه کشتى نجات و پرچم هدایت و نور دیدگان مردم
وَخَیْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَارْتَدى، وَالْوِتْرِ الْمَوْتُورِ، وَمُفَرِّجِ الْکَرْبِ، وَمُزیلِ الْهَمِّ، وَکاشِفِ الْبَلْوى،
و بهترین کسى که پیراهن و قباى (خلافت) به بر کُند و انتقام کشنده خون مظلومان و گشاینده گرفتارى و زداینده اندوه و برطرف کننده بلا
صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ الاَْئِمَّةِ الْهادینَ، وَالْقادَةِ الْمَیامینِ،
درودهاى خدا بر او و بر پدرانش آن پیشوایان راهنما و رهبران خجسته باد
ما طَلَعَتْ کَواکِبُ الاَْسْحارِ، وَاَوْرَقَتِ الاَْشْجارُ، وَاَیْنَعَتِ الاَْثْمارُ، وَاخْتَلَفَ اللَّیْلُ والنَّهارُ، وَغَرَّدَتِ الاَْطْیارُ،
تا هرگاه که سرزند اختران سحرگاه و برگ کند درختان و برسد میوه ها و گردش کند شب و روز و نغمه سرایى کنند پرندگان
اَللّهُمَّ انْفَعْنا بِحُبِّهِ، وَاحْشُرْنا فى زُمْرَتِهِ، وَتَحْتَ لِوآئِهِ، اِلهَ الْحَقِّ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.(1)

خدایا سودمند کن ما را به دوستیش و محشورمان کن در گروه او و در زیر پرچمش اى معبود به حق آمین اى پروردگار جهانیان.
مرحوم «سیّد بن طاووس» پس از زیارت فوق این صلوات را براى آن حضرت ذکر کرده است:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَیْتِهِ، وَصَلِّ عَلى وَلِىِّ الْحَسَنِ، وَوَصِیِّهِ وَ وارِثِهِ،
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش و درود فرست بر نماینده امام حسن و وصى او و وارثش
اَلْقآئِمِ بِاَمْرِکَ، وَالْغائِبِ فى خَلْقِکَ، وَالْمُنْتَظِرِ لاِِذْنِکَ،
آن که قیام کند بدستورت و آن پنهان در خلق تو و چشم براه اذن تو
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ، وَ قَرِّبْ بُعْدَهُ، وَاَنْجِزْ وَعْدَهُ، وَاَوْفِ عَهْدَهُ، وَاکْشِفْ عَنْ بَاْسِهِ حِجابَ الْغَیْبَةِ،
خدایا درود فرست بر او و نزدیک کن دوریش را و انجام ده وعده اش را و وفا کن به عهد و پیمانش و برطرف کن از نیرویش پرده غیبت را
وَاَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحآئِفَ الْمِحْنَةِ، وَقَدِّمْ اَمامَهُ الرُّعْبَ، وَثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ،
و پشت سر انداز با ظهور آن حضرت اوراق محنت و اندوه را و بفرست در پیش رویش رعب و ترس را و آرامش ده به او دل را
وَاَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ، وَاَیِّدْهُ بِجُنْد مِنَ الْمَلائِکَةِ مُسَوِّمینَ، وَسَلِّطْهُ عَلى اَعْدآءِ دینِکَ اَجْمَعینَ،
و برپا کن بدستش جنگ را و کمکش کن به لشکرى از فرشتگان نشاندار و مسلطش کن بر دشمنان دینت همگى
وَ اَلْهِمْهُ اَنْ لا یَدَعَ مِنْهُمْ رُکْناً اِلاَّ هَدَّهُ، وَلا هاماً اِلاَّ قَدَّهُ، وَلا کَیْداً اِلاَّ رَدَّهُ،
و به او الهام کن که پایه اى از آنها نگذارد جز آنکه فرو ریزد و نه سرى از آنها جز آن که دو نیم کند و نه نقشه شومى جز آن که بازش گرداند
وَلا فاسِقاً اِلاَّ حَدَّهُ، وَلا فِرْعَوْنَ اِلاَّ اَهْلَکَهُ، وَلا سِتْراً اِلاَّ هَتَکَهُ، وَلا عَلَماً اِلاَّ نَکَّسَهُ،
و نه بدکارى جز آن که حدّش زند و نه فرعون (گردنکشى) جز آن که هلاکش کند و نه پرده اى جز آن که بدرد و نه پرچمى جز آن که سرنگونش سازد
وَلا سُلْطاناً اِلاَّ کَبَسَهُ، وَلا رُمْحاً اِلاَّ قَصَفَهُ، وَلا مِطْرَداً اِلاَّ خَرَقَهُ، وَلا جُنْداً اِلاَّ فَرَّقَهُ،
و نه سلطنت و قدرتى جز آن که آن را برهم زند و نه نیزه اى جز آن که درهم شکند ونه زوبینى جز آن که بشکند و نه لشکرى جز آن که پراکنده سازد
وَلا مِنْبَراً اِلاَّ اَحْرَقَهُ، وَلا سَیْفاً اِلاَّ کَسَرَهُ، وَلا صَنَماً اِلاَّ رَضَّهُ، وَلا دَماً اِلاَّ اَراقَهُ،
و نه منبرى جز آن که بسوزاند و نه شمشیرى جز آن که بشکند و نه بتى جز آن که خرد کند و نه خونى جز آن که بریزد
وَلا جَوْراً اِلاَّ اَبادَهُ، وَلا حِصْناً اِلاَّ هَدَمَهُ، وَلا باباً اِلاَّ رَدَمَهُ، وَلا قَصْراً اِلاَّ اَخْرَبَهُ،
و نه ستم و بیدادگرى جز آن که از میان بردارد و نه قلعه و دژى جز آن که ویران کند و نه درى جز آن که ببندد و نه کاخ و قصرى جز آن که ویران کند
وَلا مَسْکَناً اِلاَّ فَتَّشَهُ، وَلا سَهْلاً اِلاَّ اَوْطَئَهُ، وَلا جَبَلاً اِلاَّ صَعَدَهُ، وَلا کَنْـزاً اِلاَّ اَخْـرَجَـهُ،
و نه مسکنى جز آن که بازرسى کند و نه زمین هموارى جز آن که زیر پا گذارد و نه کوهى جز آن که بالا رود و نه گنجى جز آن که بیرون آورد
بِـرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.(2)
به رحمتت اى مهربانترین مهربانان.

 

زیارت چهارم و استغاثه به امام زمان (ع)

براى استغاثه و طلب حاجت بوسیله آن حضرت از درگاه خداوند، دو رکعت نماز بخوان و آنگاه زیر آسمان، رو به قبله بایست و بگو:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خـداوند بخشنده مهربان
سَلامُ اللهِ الْکامِلُ التّآمُّ الشّامِلُ الْعآمُّ، وَصَلَواتُهُ الدّآئِمَةُ، وَبَرَکاتُهُ الْقآئِمَةُ التّآمَّةُ، عَلى حُجَّةِ اللهِ وَوَلِیِّهِ فى اَرْضِهِ وَبِلادِهِ،
سلام خدا بطور کامل و تمام و همه جانبه و عمومى و درودهاى ممتد و پیوسته و برکتهاى پابرجا و تام و تمامش بر حجت خدا و ولى او در زمین و سایر کشورهایش
وَخَلیفَتِهِ عَلى خَلْقِهِ وَعِبادِهِ، وَسُلالَةِ النُّبُوَّةِ، وَبَقِیَّةِ الْعِتْرَةِ وَالصَّفْوَةِ، صاحِبِ الزَّمانِ،
و جانشین او بر خلق و بندگانش و نژاد پاک نبوت و باقیمانده عترت و (آن سرور) برگزیده یعنى حضرت صاحب الزمان
وَمُظْهِرِ الاْیمانِ، وَ مُلَقِّنِ اَحْکامِ الْقُرْآنِ، وَمُطَهِّرِ الاَْرْضِ، وَناشِرِ الْعَدْلِ فِى الطُّولِ وَالْعَرْضِ،
و آشکارکننده ایمان و یاددهنده احکام قرآن و پاک کننده زمین و گسترنده عدالت در درازا و پهناى زمین
وَالْحُجِّةِ الْقآئِمِ الْمَهْدِىِّ الاِْمامِ الْمُنْتَظَرِ الْمَرْضِىِّ، وَابْنِ الاَْئِمَّةِ الطّاهِرینَ،
و حجت قائم مهدى آن امام منتظر پسندیده و فرزند امامان پاکیزه
اَلْوَصِىِّ بْنِ الاَْوْصِیآءِ الْمَرْضِیّینَ، اَلْهادِى الْمَعْصُومِ، اِبْنِ الاَْئِمَّةِ الْهُداةِ الْمَعْصُومینَ،
و وصى فرزند اوصیاى پسندیده آن راهنماى معصوم فرزند امامان راهنماى معصوم
السَّلامُ عَلَیْکَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ الْمُسْتَضْعَفینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یا مُذِلَّ الْکافِرینَ الْمُتَکَبِّرینَ الظّالِمینَ،
سلام بر تو اى عزت بخش مردم مؤمنى که ناتوان و خوارشان شمرند سلام بر تو اى خوارکننده کافران سرکش و ستمکار
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ،
سلام بر تو اى مولاى من اى صاحب الزمان سلام بر تو اى فرزند رسول خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ، سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ،
سلام بر تو اى فرزند امیرمؤمنان سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا بانوى زنان جهانیان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ الاَْئِمَّةِ الْحُجَجِ الْمَعْصُومینَ، وَالاِْمامِ عَلَى الْخَلْقِ اَجْمَعینَ،
سلام بر تو اى فرزند پیشوایان و حجتهاى معصوم و پیشواى بر خلق همگى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلاىَ، سَلامَ مُخْلِص لَکَ فِى الْوِلایَةِ،
سلام بر تو اى سرور من سلام مخلصانه من به تو در ولایت و پیرویت
اَشْهَدُ اَنَّکَ الاِْمامُ الْمَهْدِىُّ قَوْلاً وَفِعْلاً، وَاَنْتَ الَّذى تَمْلاَُ الاَْرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً، بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً،
گواهى دهم که تویى آن پیشواى راه یافته چه در گفتار و چه در کردار و تویى آن بزرگوارى که زمین را پر از عدل و داد کنى پس از آن که پر از ستم و بیدادگرى شده باشد
فَعَجَّلَ اللهُ فَرَجَکَ، وَسَهَّلَ مَخْرَجَکَ، وَقَرَّبَ زَمانَکَ، وَکَثَّرَ اَنْصارَکَ وَاَعْوانَکَ، وَاَنْجَزَ لَکَ ما وَعَدَکَ،
پس از خدا خواهم که شتاب کند در فرج تو و راه آمدنت را هموار و زمان ظهورت را نزدیک و یار و یاورت را بسیار گرداند و آنچه به تو وعده فرموده درباره ات وفا کند
فَهُوَ اَصْدَقُ الْقآئِلینَ: وَنُریدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوافِى الاَْرْضِ، وَنَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ.
زیرا که او راستگوترین گویندگان است که فرموده «و ما خواستیم بر کسانى که در زمین زبون شمرده مى شدند منّت نهیم و ایشان را پیشوایانى کنیم و وارثانشان گردانیم»
یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ، یَابْنَ رَسُولِ اللهِ، حاجَتى کَذا وَکَذا (بجاى کَذا وَکَذا حاجات خود را ذکر کند)
اى سرور من اى صاحب الزمان اى فرزند رسول خدا حاجتم این و این است
فَاشْفَعْ لى فى نَجاحِها، فَقَدْ تَوَجَّهْتُ اِلَیْکَ بِحاجَتى لِعِلْمى اَنَّ لَکَ عِنْدَ اللهِ شَفاعَةً مَقْبُولَةً، وَمَقاماً مَحْمُوداً،
پس شفاعت کن برایم در برآمدنش زیرا که من با حاجت خویش به تو متوجه شده ام زیرا مى دانم که شفاعت تو به درگاه خدا پذیرفته و مقامت پسندیده است
فَبِحَقِّ مَنِ اخْتَصَّکُمْ بِاَمْرِهِ، وَارْتَضاکُمْ لِسِرِّهِ، وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَکُمْ عِنْدَ اللهِ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُ،
پس به حق همان خدایى که شما را در کار خود مخصوص کرده و براى راز و سِرّش پسندیده و بدان مقامى که شما در نزد خدا میان خود و او دارید
سَلِ اللهَ تَعالى فى نُجْحِ طَلِبَتى، وَاِجابَةِ دَعْوَتى، وَکَشْفِ کُرْبَتى
که از خداى تعالى بخواهى من به خواسته ام برسم و دعایم اجابت شود و اندوهم برطرف گردد.
آنگاه هر حاجتى که دارى، بخواه که ان شاءالله تعالى برآورده مى شود.(1)

یادآورى: 
این زیارت و استغاثه نیز اختصاص به سرداب مقدّس ندارد بلکه هر زمان و هر مکان مى توان آن را بجا آورد.

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان