دعاهای مربوط به امام زمان در مفاتیح الجنان

در پایان این فصل (فصل زیارات حضرت حجّت(علیه السلام)) به پنج دعا اشاره مى کنیم که در ارتباط با سلامتى و تعجیل ظهور آن حضرت و رفع مشکلات یاران او و این که ما نیز از سربازان و مدافعان و شیعیان واقعى آن بزرگوار و از ملازمان او بعد از ظهورش باشیم وارد شده است.

دعای اوّل (دعای ندبه)

این دعا در بخش دوم این کتاب در صفحه 189 گذشت.

دعای دوم (دعای بعد از نماز صبح)

از دعاهایى که در «مصباح الزائر» بعد از دعاى ندبه ذکر شده (و از آن به زیارت تعبیر گردیده است) دعایى است که بعد از نماز صبح خوانده مى شود:

اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلاىَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها،
خدایا برسان به مولاى من حضرت صاحب الزمان که درودهاى تو بر او باد از طرف همه مردان و زنان با ایمان که در شرق ها وغربهاى زمینند
وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَیِّهِمْ وَمَیِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدَىَّ وَوُلْدى، وَعَنّى
و در خشکى و دریا هستند و در هموارى زمین و کوهند، زنده شان و مرده شان و از طرف پدر و مادر و فرزندان و خود من
مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِیّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ، وَمِدادَ کَلِماتِهِ،
درودها و تحیّت هایى هموزن عرش خدا و به شماره کلمات و سخنانش
وَ مُنْتَهى رِضاهُ، وَعَدَدَ ما اَحْصاهُ کِتابُهُ، وَاَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ،
و نهایت مرتبه خشنودیش و به شماره آنچه برشمرده است آن را دفتر و کتابش و احاطه دارد بدان دانشش
اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى هذَا الْیَوْمِ، وَفى کُلِّ یَوْم عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فى رَقَبَتى،
خدایا من نو مى کنم براى آن جناب در این روز و در هر روز عهد و پیمان و بیعتى را در گردنم
اَللّـهُمَّ کَما شَرَّفْتَنى بِهذَا التَّشْریفِ، وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضیلَةِ، وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَةِ،
خدایا چنانچه مرا مفتخر ساختى بدین افتخار و برتریم دادى به این فضیلت و مخصوصم داشتى بدین نعمت
فَصَلِّ عَلى مَوْلاىَ وَسَیِّدى صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْنى مِنْ اَنْصارِهِ وَاَشْیاعِهِ وَالذّآبّینَ عَنْهُ،
پس درود فرست بر مولا و آقایم حضرت صاحب الزمان و قرارم ده از یاران و پیروان و دفاع کنندگان آن حضرت
وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ، طـائِعاً غَیْرَ مُکْرَه فِى الصَّفِّ الَّذى نَعَتَّ اَهْلَهُ فى کِتابِکَ،
و بگردانم از شهادت یافتگان در پیش رویش از روى میل و رغبت بدون اکراه و ناراحتى در آن صفى که اهل آن را در کتاب خود (قرآن) توصیف کرده
فَقُلْتَ صَفّاً کَاَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ عَلى طاعَتِکَ، وَطاعَةِ رَسُولِکَ وَآلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ،
و فرمودى: «صفى که گویا بنایى استوارند» در راه فرمانبردارى تو و فرمانبردارى رسول تو و آل رسولت که بر تمامى آنها سلام باد
اَللّـهُمَّ هذِهِ بَیْعَةٌ لَهُ فى عُنُقى اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ.(1)
خدایا این بیعتى است از آن جناب در گردن من تا روز قیامت.
و در حقیقت با این دعا با آن حضرت تجدید بیعت مى کنى.

دعای سوم (دعای عهد)

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که هر کس چهل روز صبح ها این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم(علیه السلام) باشد.(1) به یقین تأثیر این گونه دعاها در مورد کسانى است که شرایط سربازى امام زمان(علیه السلام) را بدست آورده اند، نخست با خودسازى و تهذیب نفس و تلاش براى اصلاح جامعه، شایستگى حضور در میان یاران آن حضرت را کسب مى کنند وسپس با خواندن این دعا حضور خود را در خدمت حضرت تضمین مى نمایند. این دعا در مزار کبیر، مصباح الزائر و بحارالانوار ـ با تفاوت هایى نسبت به یکدیگر ـ آمده است و ما آن را مطابق نسخه متداول نقل مى کنیم:

اَللّـهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَرَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَمُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالاِْنْجیلِ وَالزَّبُورِ،
خدایا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار کرسى بلند و پروردگار دریاى جوشان و فرو فرستنده تورات و انجیل و زبور
وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَرَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالاَْنْبِیآءِ وَالْمُرْسَلینَ،
و پروردگار سایه و آفتاب داغ و فرو فرستنده قرآن بزرگ و پروردگار فرشتگان مقرّب و پیمبران و مرسلین
اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَبِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَمُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ،
خدایا از تو خواهم به ذات بزرگوارت و به نور جمال تابانت و فرمانروایى دیرینه ات اى زنده اى پاینده
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى اَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالاَْرَضُونَ، وَبِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ وَالاْخِرُونَ،
از تو خواهم بدان نامت که روشن شد بدان آسمان ها و زمین ها و بدان نامت که صالح و شایسته گشتند بدان پیشینیان و پسینیان
یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَیا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَیا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَمُمیتَ الاَْحْیآءِ، یا حَىُّ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ،
اى زنده پیش از هر موجود، و اى زنده پس از هر موجود زنده و اى زنده در آن هنگام که زنده اى وجود نداشت اى زنده کن مردگان و اى میراننده زندگان اى زنده اى که معبودى جز تو نیست
اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقآئِمَ بِاَمْرِکَ، صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِ وعَلى ابآئِهِ الطّاهِرینَ،
خدایا برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه یافته و قیام کننده به فرمان تو که درودهاى خدا بر او و پدران پاکش باد
عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها، سَهْلِها وَجَبَلِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها،
از طرف همه مردان و زنان با ایمان در شرق هاى زمین و غرب هاى آن هموار آن و کوهش، خشکى آن و دریایش،
وَعَنّى وَعَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ، وَمِدادَ کَلِماتِهِ، وَما اَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَاَحاطَ بِهِ کِتابُهُ،
و از طرف من و پدر و مادرم درودهایى هموزن عرش خدا و شماره کلمات و سخنان او
اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا وَما عِشْتُ مِنْ اَیّامى، عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا اَحُولُ عَنْها وَلا اَزُولُ اَبَداً،
و آنچه را دانشش احصا کرده و کتاب و دفترش بدان احاطه دارد خدایا من تازه مى کنم در بامداد این روز و هر چه زندگى کنم از روزهاى دیگر عهدو پیمان و بیعتى براى آن حضرت در گردنم که هرگز از آن سرنپیچم و دست نکشم هرگز،
اَللّـهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ اِلَیْهِ فى قَضآءِ حَوآئِجِهِ،
خدایا قرار ده مرا از یاران و کمک کارانش و دفاع کنندگان از او و شتابندگان بسوى او در برآوردن خواسته هایش
وَالْمُمْتَثِلینَ لاَِوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ اِلى اِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ،
و انجام دستورات و اوامرش و مدافعین از آن حضرت و پیشى گیرندگان بسوى خواسته اش و شهادت یافتگان پیش رویش
اَللّـهُمَّ اِنْ حالَ بَیْنى وَبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَاَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى،
خدایا اگر حائل شد میان من و او آن مرگى که قرار داده اى آن را بر بندگانت حتمى و مقرّر پس بیرونم آر
شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى،
از گورم کفن به خود پیچیده با شمشیر آخته و نیزه برهنه پاسخ گویان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و بادیه
اَللّـهُمَّ اَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ، وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ،وَاکْحُلْ ناظِرى بِنَظْرَة مِنّى اِلَیْهِ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ،
خدایا بنمایان به من آن جمال ارجمند و آن پیشانى نورانى پسندیده را و سرمه وصال دیدارش را به یک نگاه به دیده ام بکش و شتاب کن در ظهورش
وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَاَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ، وَاشْدُدْ اَزْرَهُ،
و آسان گردان خروجش را و وسیع گردان راهش را و مرا به راه او درآور و دستورش را نافذ گردان و پشتش را محکم کن
وَاعْمُرِ اللّـهُمَّ بِهِ بِلادَکَ، وَاَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَاِنَّکَ قُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ، ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ اَیْدِى النّاسِ،
و آباد گردان خدایا بدست او شهرها و بلادت را و زنده گردان بوسیله اش بندگانت را زیرا که تو فرمودى و گفته ات حق است (که فرمودى): «آشکار شد تبهکارى در خشکى و دریا بخاطر کرده هاى مردم»
فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِکَ، حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْء مِنَ الْباطِلِ اِلاَّ مَزَّقَهُ، وَیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُحَقِّقَهُ،
پس آشکار کن براى ما خدایا نماینده ات را و فرزند دختر پیامبرت که همنام رسول توست تا دست نیابد به هیچ باطلى جز آن که از هم بدراند و پابرجا کند حق را ثابت کند آن را
وَاجْعَلْهُ اللّـهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ، وَناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ،
و بگردان آن بزرگوار را خدایا پناهگاه ستمدیدگان بندگانت و یاور کسى که جز تو یاورى برایش یافت نشود
وَمُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْکامِ کِتابِکَ، وَمُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دینِکَ، وَسُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
و تازه کننده آن احکامى که از کتاب تو تعطیل مانده و محکم کننده آنچه رسیده از نشانه هاى دین و آیینت و دستورات پیامبرت صلى الله علیه و آله
وَاجْعَلْهُ اللّـهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَاْسِ الْمُعْتَدینَ،
و قرارش ده خدایا از آنان که نگاهش دارى از صولت و حمله زورگویان
اَللّـهُمَّ وَسُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ،
خدایا شاد گردان (دل) پیامبرت محمّد صلى الله علیه و آله را به دیدارش و هم چنین هم که در دعوتش از آن حضرت پیروى کرد و رحم کن به بیچارگى ما پس از آن حضرت،
اَللّـهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، اِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَنَریهُ قَریباً،
خدایا بگشا این اندوه را از این امّت به حضور امام زمان و شتاب کن براى ما در ظهور آن جناب که اینان ظهورش را دور پندارند ولى ما نزدیک مى بینیم
بِرَحْمَتِـکَ یـا اَرْحَـمَ الرّاحِمیـنَ.
بـه مهرت اى مهربانترین مهربانان.
سپس سه مرتبه دست بر ران راست خود مى زنى و در هر مرتبه مى گویى: اَلْعَجَلَ الْعَجَلَ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ.(2)

 

دعای چهارم

یونس بن عبدالرحمن از امام رضا(علیه السلام) نقل کرده که آن حضرت امر فرمودند که با این دعا حضرت صاحب الامر(مهدى(علیه السلام)) را دعا کنید:

اَللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ وَخَلیفَتِکَ وَحُجَّتِکَ عَلى خَلْقِکَ، وَلِسانِکَ الْمُعَبِّرِ عَنْکَ،
خدایا دور کن (هر بلایى را) از نماینده و خلیفه ات و حجّت تو بر آفریدگانت و زبان گویایت
اَلنّاطِقِ بِحِکْمَتِکَ، وَعَیْنِکَ النّاظِرَةِ بِاِذْنِکَ، وَشاهِدِکَ عَلى عِبادِکَ، اَلْجَحْجاحِ الْمُجاهِدِ،
و سخن گوینده به حکمتت و دیده بیناى تو به اذن خودت و گواه تو بر بندگانت آن بزرگ مرد مجاهد
اَلْعائِذِ بِکَ، اَلْعابِدِ عِنْدَکَ، وَاَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمیعِ ما خَلَقْتَ، وَبَرَاْتَ وَاَنْشَاْتَ وَصَوَّرْتَ،
و پناهنده به تو و پرستش کننده در نزد تو، پناهش ده از شرّ تمام آنچه آفریده و خلق کردى و پدید آوردى و صورت بخشیدى
وَاحْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ وَعَنْ یَمینِهِ وَعَنْ شِمالِهِ، وَمِنْ فَوْقِهِ وَمِنْ تَحْتِهِ،
و نگهداریش کن از پیش رویش و از پشت سرش و از طرف راستش و از سمت چپش و از بالاى سر و از زیر پایش
بِحِفْظِکَ الَّذى لا یَضیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ، وَاحْفَظْ فیهِ رَسُولَکَ وَابآئَهُ اَئِمَّتَکَ وَدَعآئِمَ دینِکَ،
به نگهدارى خودت که تباه نگردد هر که را بدان نگهدارى کنى و نگهدارى کن در وجود او (و بوسیله آن حضرت) پیامبرت و پدران او که پیشوایان و پایه هاى دین تو هستند
وَاجْعَلْهُ فى وَدائِعِکَ الَّتى لا تَضیعُ، وَفى جِوارِکَ الَّذى لا یُخْفَرُ، وَفى مَنْعِکَ وَعِزِّکَ الَّذى لاَ یُقْهَرُ،
و قرار ده آن حضرت را در سپرده هاى خودت که چیزى در آن ضایع نگردد و در جوار تو که فرقش شکسته نشود و در حفظ و عزت خودت که مقهور کسى نگردد
وَآمِنْهُ بِاَمانِکَ الْوَثیقِ الَّذى لا یُخْذَلُ مَنْ آمَنْتَهُ بِهِ، وَاجْعَلْهُ فى کَنَفِکَ الَّذى لاَ یُرامُ مَنْ کانَ فیهِ،
و ایمن دار او را به امان محکمت که هر که را بدان ایمن کردى خوار نگردد و در کنف حمایت خودت قرارش ده که هر که در آن بود مورد دستبرد واقع نگردد
وَانْصُرْهُ بِنَصْرِکَ الْعَزیزِ، وَاَیِّدْهُ بِجُنْدِکَ الْغالِبِ، وَقَوِّهِ بِقُوَّتِکَ، وَاَرْدِفْهُ بِملائِکَتِکَ،
و یاریش کن به یارى نیرومندت و کمکش کن به لشگر پیروزمندت و نیرومندش کن به نیرویت و فرشتگانت را پشت سرش بدار
وَ والِ مَنْ والاهُ، وَعادِ مَنْ عاداهُ، وَاَ لْبِسْهُ دِرْعَکَ الْحَصینَةَ، وَحُفَّهُ بِالْمَلائِکَةِ حَفّاً،
و دوست دار دوستدارش را و دشمن دار دشمنش را و بپوشان به برش زره محکمت را و گرداگردش فرشتگانت را بطور منظم بدار
اَللّـهُمَّ اشْعَبْ بِهِ الصَّدْعَ، وَارْتُقْ بِهِ الْفَتْقَ، وَاَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ، وَاَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ،
خدایا ترمیم کن بوسیله اش شکستگى (دین) را و پیوست کن بوسیله اش گسیختگى را و بمیران بدستش ستم را و نمایان کن بوسیله اش عدالت را
وَ زَیِّنْ بِطُولِ بَقآئِهِ الاَْرْضَ، وَاَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ، وَانْصُرْهُ بِالرُّعْبِ، وَقَوِّ ناصِریهِ، وَاخْذُلْ خاذِلیهِ،
و زینت ده به درازى عمرش زمین را و کمکش کن به یارى خود و یاریش کن به ایجاد رعب (او در دل دشمنان) و نیرومند کن یاورش را و خوار گردان خوددارى کننده از یاریش را
وَ دَمْدِمْ مَنْ نَصَبَ لَهُ، وَدَمِّرْ مَنْ غَشَّهُ، وَاقْتُلْ بِهِ جَبابِرَةَ الْکُفْرِ وَعُمُدَهُ وَدَعآئِمَهُ،
و به هلاکت رسان و نابود کن کسى که به او خیانت کند و بکش بدست او گردنکشان کفر و استوانه ها و پایه هاى آن را
وَاقْصِمْ بِهِ رُؤُوسَ الضَّلالَةِ، وَشارِعَةَ الْبِدَعِ، وَمُمیتَةَ السُّنَّةِ، وَمُقَوِّیَةَ الْباطِلِ،
و بشکن بوسیله آن حضرت (شوکت) رؤساى گمراهى و بدعت گذاران و آنان که آیین اسلام را نابود کرده و باطل را تقویت کنند
وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبّارینَ، وَأَبِرْ بِهِ الْکافِرینَ، وَجَمیعَ الْمُلْحِدینَ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها،
و خوار کن بدستش گردنکشان را و ریشه کن ساز بوسیله آن جناب کافران و تمام بى دینان را در شرق هاى زمین و غرب هاى آن
وَ بَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَتّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیّاراً، وَلا تُبْقى لَهُمْ آثاراً،
و خشکى و دریاى آن و سرزمین هاى هموار و کوه آن تا آن جا که فردى از آنها باقى نگذارى و اثرى از ایشان بجاى نگذارى
اَللّـهُمَّ طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ، وَاشْفِ مِنْهُمْ عِبادَکَ، وَاَعِزَّ بِهِ الْمُؤْمِنینَ،
خدایا پاک کن از وجود آنها شهرها و بلادت را و شفا ده به نابودیشان دل بندگانت را و عزّت بخش بدان وسیله مؤمنان را
وَاَحْىِ بِهِ سُنَنَ الْمُرْسَلینَ، وَدارِسَ حُکْمِ النَّبِیّینَ، وَجَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحى مِنْ دینِکَ، وَبُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ،
و زنده کن بوسیله آن جناب آیین پیمبران مرسل و احکام کهنه پیمبران را و تازه کن بوسیله اش آنچه محو گشته از دینت و تغییر یافته از فرمانت
حَتّى تُعیدَ دینَکَ بِهِ، وَعَلى یَدَیْهِ جَدیداً غَضّاً مَحْضاً صَحیحاً لا عِوَجَ فیهِ، وَلا بِدْعَةَ مَعَهُ،
تا این که بازگردد دین تو بوسیله او و بدست آن جناب تر و تازه و خالص و صحیح که اعوجاجى در آن نباشد و بدعتى همراهش نباشد
وَحَتّى تُنیرَ بِعَدْلِهِ ظُلَمَ الْجَوْرِ، وَتُطْفِئَ بِهِ نیرانَ الْکُفْرِ، وَتوُضِحَ بِهِ مَعاقِدَ الْحَقِّ، وَمَجْهُولَ الْعَدْلِ،
و تا این که روشن گردد بوسیله عدالتش تاریکى هاى بیدادگرى و خاموش گردد بوسیله اش آتش هاى کفر و آشکار گردد بدان جناب مشکلات و گره هاى حق و موارد مجهول عدل و داد
فَاِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذىِ اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ، وَاصْطَفَیْتَهُ عَلى غَیْبِکَ،
زیرا که او آن بنده بزرگوار تو است که انتخابش کردى براى خودت و برگزیدیش براى جریانات غیب (و پس پرده) خود
وَعَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ، وَبَرَّاْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ، وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ، وَسَلَّمْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ،
و نگاهش داشتى از گناهان و مبرایش گردانیدى از عیوب و پاکش کردى از پلیدى و سالمش داشتى از چرکى
اَللّـهُمَّ فَاِنّا نَشْهَدُ لَهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ، وَیَوْمَ حُلُولِ الطّآمَّةِ، اَنَّهُ لَمْ یُذْنِبْ ذَنْباً، وَلا اَتى حُوباً، وَلَمْ یَرْتَکِبْ مَعْصِیَةً،
خدایا ما براى او گواهى دهیم در روز قیامت و روز وقوع آن حادثه بزرگ که براستى او گناهى مرتکب نشده و دست به کار زشتى نزده و مرتکب معصیتى نشده
وَلَمْ یُضَیِّعْ لَکَ طـاعَةً، وَلَمْ یَهْتِکْ لَکَ حُرْمَةً، وَلَمْ یُبَدِّلْ لَکَ فَریضَةً، وَلَمْ یُغَیِّرْ لَکَ شَریعَةً،
و هیچ فرمانبردارى تو را وانگذارده و حرمتى را از تو هتک نکرده و واجبى را تغییر نداده و آیینى را به هم نزده
وَاَنَّهُ الْهادِى الْمُهْتَدِى الطّاهِرُ، اَلتَّقِىُّ النَّقِىُّ، اَلرَّضِىُّ الزَّکِىُّ،
و اوست راهنماى راه یافته پاک پرهیزکار پاکیزه پسندیده و زبده
اَللّـهُمَّ اَعْطِهِ فى نَفْسِهِ وَاَهْلِهِ وَوَلَدِهِ، وَذُرِّیَّتِهِ وَاُمَّتِهِ، وَجَمیعِ رَعِیَّتِهِ، ما تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ،
خدایا به او عطا کن درباره خودش و درباره خاندان و فرزندان و نژاد و ملّت و تمام افراد رعیت (و فرمانبردارانش) آنچه دیده اش را بدان روشن کنى
وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ، وَتَجْمَعُ لَهُ مُلْکَ الْمُمْلَکاتِ کُلِّها، قَریبِها وَبَعیدِها،وَعَزیزِها وَذَلیلِها،
و دلش را بدان خوشحال گردانى و گردآورى براى او فرمانروایى همه ممالک را نزدیک ودورش را و نیرومند و خوارش را
حَتّى تُجْرِىَ حُکْمَهُ عَلى کُلِّ حُکْم، وَتَغْلِبَ بِحَقِّهِ کُلَّ باطِل،
تا این که حکم و فرمانش را فوق همه حکم ها جارى کنى و بوسیله آیین حقّ او هر باطلى را مغلوب گردانى
اَللّهُمَّ اسْلُکْ بِنا عَلى یَدَیْهِ مِنْهاجَ الْهُدى، وَالْمَحَجَّةَ الْعُظْمى،
خدایا ما را وادار بدست آن بزرگوار به راه روشن هدایت و جاده بزرگ (دیانت)
وَالطَّریقَةَ الْوُسْطَى الَّتى یَرْجِعُ اِلَیْهَا الْغالى، وَیَلْحَقُ بِهَا التّالى،
و طریقه مستقیمى که بازگردد بدان راه پیش افتاده تندرو و خود را برساند بدان عقب مانده،
وَقَوِّنا عَلى طـاعَتِهِ، وَثَبِّتْنا عَلى مُشایَعَتِهِ، وَامْنُنْ عَلَیْنا بِمُتابَعَتِهِ،
و نیرویمان ده براى فرمانبرداریش و پابرجایمان دار بر پیرویش و منّت گذار بر ما به متابعت از آن حضرت
وَاجْعَلْنا فى حِزْبِهِ الْقَوّامینَ بِاَمْرِهِ، اَلصّابِرینَ مَعَهُ، اَلطّالِبینَ رِضاکَ بِمُناصَحَتِهِ،
و در حزب و گروه او قرارمان ده آنان که بدستورش قیام کنند و با او صبر کنند و در خیرخواهى کردن نسبت به آن جناب طالب رضا و خشنودى تو مى باشند
حَتّى تَحْشُرَنا یَوْمَ الْقِیمَةِ فى اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ، وَمُقَوِّیَةِ سُلْطانِهِ،
تا این که در روز قیامت ما را جزء یاران و اعوان او و هم جزء تقویت کنندگان حکومتش محشورمان دارى
اَللّـهُمَّ وَاجْعَلْ ذلِکَ لَنا خالِصاً مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَشُبْهَة، وَرِیاء وَسُمْعَة،
و این کار را براى ما از هر شک و شبهه و خودنمایى و شهرت طلبى خالص و بدور گردان
حَتّى لانَعْتَمِدَ بِهِ غَیْرَکَ، وَلا نَطْلُبَ بِهِ اِلاَّ وَجْهَکَ، وَحَتّى تُحِلَّنا مَحَلَّهُ،
تا در این کار به غیر تو اعتماد نداشته و جز رضا و خشنودى تو چیزى نخواهیم و تا این که ما را به جایگاه آن حضرت وارد کنى
وَ تَجْعَلَنا فِى الْجَنَّةِ مَعَهُ، وَاَعِذْنا مِنَ السَّاْمَةِ وَالْکَسَلِ وَالْفَتْرَةِ،
و جایمان را در بهشت با آن بزرگوار قرار دهى و نگاهمان دارى از خستگى و کسالت و سستى
وَاجْعَلْنا مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدینِکَ، وَتُعِزُّ بِهِ نَصْرَ وَلِیِّکَ، وَلاتَسْتَبْدِلْ بِنا غَیْرَنا،
و ما را از جمله کسانى قرار ده که بدست آنها دینت را یارى کنى و شوکت مند گردانى بدانها پیروزى ولى و نماینده خود را و این افتخار را نصیب دیگرى غیر از ما مکن
فَاِنَّ اسْتِبْدالَکَ بِنا غَیْرَنا عَلَیْکَ یَسیرٌ، وَهُوَ عَلَیْنا کَثیرٌ،
زیرا که براى تو آسان است که دیگران را جاى ما بگذارى ولى این کار بر ما بسیار گران و ناگوار است
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى وُلاةِ عَهْدِهِ، وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ، وَبَلِّغْهُمْ آمآلَهُمْ، وَزِدْ فى آجآلِهِمْ،
خدایا درود فرست بر پیمانداران و پیشوایان پس از او و آنان را به آرزوهاشان برسان و عمرشان را طولانى گردان
وَاَعِزَّ نَصْرَهُمْ، وَتَمِّمْ لَهُمْ ما اَسْنَدْتَ اِلَیْهِمْ مِنْ اَمْرِکَ لَهُمْ، وَثَبِّتْ دَعآئِمَهُمْ،
و شوکتمند کن پیروزیشان را و کامل کن براى آنها آنچه از دستورات خود را که به آنها مستند کردى و پایه هاى (حکومت) آنان را پا برجا کن
وَاجْعَلْنا لَهُمْ اَعْواناً، وَعَلى دینِکَ اَنْصاراً، فَاِنَّهُمْ مَعادِنُ کَلِماتِکَ، وَخُزّانُ عِلْمِکَ،
و ما را از اعوان او و از یاران دین و آیینت قرار ده زیرا که آنها معادن کلمات (و فرامین) تو و خزینه دارهاى دانش تواند
وَ اَرْکانُ تَوْحیدِکَ، وَدَعآئِمُ دینِکَ، وَوُلاةُ اَمْرِکَ، وَخالِصَتُکَ مِنْ عِبادِکَ، وَصَفْوَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ،
و آنهایند ارکان یگانه پرستیت و استوانه هاى دینت و سرپرستان دستورت و زبده هاى از بندگانت و برگزیدگان از آفریدگانت
وَاَوْلِیآؤُکَ وَسَلائِلُ اَوْلِیآئِکَ، وَصَفْوَةُ اَوْلادِ نَبِیِّکَ، وَالسَّلامُ عَلَیْهِمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ.(1)
و بندگان مقرّبت و نژاد دوستانت و چکیده فرزندان پیامبرت و سلام بر ایشان و رحمت خدا و برکاتش.

 

دعای پنجم

«سیّد بن طاووس» در «جمال الاسبوع» از «عثمان بن سعید» نائب اوّل از نوّاب اربعه نقل کرده، و مى نویسد: اگر از خواندن جمیع آنچه به عنوان تعقیبات نماز عصر در روز جمعه آورده ایم معذور هستى، این دعا را بخوان و به آن اعتماد کن:

اَللّـهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَکَ،
خدایا خود را به من بشناسان زیرا اگر تو خود را به من نشناسانى من پیامبرت را نخواهم شناخت
اَللّـهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ،
خدایا پیامبرت را به من بشناسان که اگر پیامبرت را به من نشناسانى حجّت تو را نخواهم شناخت
اَللّـهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى،
خدایا بشناسان به من حجّت خود را که اگر حجّتت را به من نشناسانى از دینم گمراه گردم
اَللّـهُمَّ لا تُمِتْنى میتَةً جاهِلِیَّةً، وَلا تُزِغْ قَلْبى بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنى،
خدایا نمیران مرا به مرگ دوران جاهلیت و منحرف مساز دلم را پس از این که هدایتم کردى
اَللّهُمَّ فَکَما هَدَیْتَنى لِوِلایَةِ مَنْ فَرَضْتَ طاعَتَهُ عَلَىَّ، مِنْ وُلاةِ اَمْرِکَ بَعْدَ رَسُولِکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
خدایا هم چنانکه راهنماییم کردى به فرمانبردارى کسى که اطاعتش را بر من واجب کردى از آن کارداران تو که پس از پیامبرت که درودهاى تو بر او و آلش باد
حَتّى والَیْتُ وُلاةَ اَمْرِکَ اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ وَالْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ،
آمدند تا به راهنمایى تو من زمامدارى فرماندارانت را پذیرفتم که آنان (عبارتند از) امیر مؤمنان و حسن و حسین
وَعَلِیّاً وَمُحَمَّداً وَجَعْفَراً وَمُوسى وَعَلِیّاً وَمُحَمَّداً وَعَلِیّاً
و على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمّد و على
وَالْحَسَنَ وَالْحُجَّةَ الْقآئِمَ الْمَهْدِىَّ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ،
و حسن و حجّت قائم مهدى که درودهاى تو بر همگى ایشان باد
اَللّهُمَّ فَثَبِّتْنى عَلى دینِکَ، وَاسْتَعْمِلْنى بِطاعَتِکَ، وَلَیِّنْ قَلْبى لِوَلِىِّ اَمْرِکَ،
خدایا مرا ثابت قدم بدار بر دین خودت و بکار فرمانبرداریت وادارم کن و دلم را براى (فرمانبردارى) ولیّت نرم گردان
وَعافِنى مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَکَ، وَثَبِّتْنى عَلى طـاعَةِ وَلِىِّ اَمْرِکَ،
و معافم دار از آنچه خلق خود را بدان آزمودى و پابرجایم بدار بر اطاعت زمامدارت
اَلَّذى سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ، وَبِاِذْنِکَ غابَ عَنْ بَرِیَّتِکَ، وَاَمْرَکَ یَنْتَظِرُ،
آن بزرگوارى که از خلق خود او را پوشاندى و به اذن خودت او را از دیده آفریدگانت پنهان کردى و او چشم به راه فرمان توست
وَاَنْتَ الْعالِمُ غَیْرُ الْمُعَلَّمِ بِالْوَقْتِ الَّذى فیهِ صَلاحُ اَمْرِ وَلِیِّکَ، فِى الاِْذْنِ لَهُ بِاِظْهارِ اَمْرِهِ وَکَشْفِ سِرِّهِ،
و تویى دانا بى آن که کسى به تو خبر داده باشد بدان وقتى که در آن صلاح ولى توست که به او اجازه دهى براى آشکار ساختن کارش و کنار رفتن سرّش
فَصَبِّرْنى عَلى ذلِکَ، حَتّى لا اُحِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ، وَلا تَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ،
پس به من صبرى بر این جریان عطا کن که دوست نداشته باشم پیش افتادن چیزى را که پس انداختى و پس انداختن چیزى را که پیش انداختى
وَلا کَشْفَ ما سَتَرْتَ، وَلاَالْبَحْثَ عَمّا کَتَمْتَ، وَلا اُنازِعَکَ فى تَدْبیرِکَ،
و نه آشکار ساختن آنچه را پوشاندى و نه کنجکاوى از آنچه پنهان داشتى و کشمکش نکنم با تو در تدبیرت
وَلا اَقُولَ لِمَ وَکَیْفَ وَما بالُ وَلِىِّ الاَْمْرِ لا یَظْهَرُ،
و نگویم چرا و چگونه و براى چیست که آن کس که کار بدست اوست آشکار نشود
وَقَدِ امْتَلاََتِ الاَْرْضُ مِنَ الْجَوْرِ، وَاُفَوِّضُ اُمُورى کُلَّها اِلَیْکَ،
با این که زمین از ستم پر شده و واگذارم همه کارهایم را به تو
اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تُرِیَنى وَلِىَّ اَمْرِکَ ظاهِراً نافِذَالاَْمْرِ،
خدایا از تو خواهم که ولىّ امرت را آشکارا و نافذالامر به من بنمایانى
مَعَ عِلْمى بِاَنَّ لَکَ السُّلْطانَ، وَالْقُدْرَةَ وَالْبُرْهانَ، وَالْحُجَّةَ وَالْمَشِیَّةَ، وَالْحَوْلَ وَالْقُوَّةَ،
با این که مى دانم تمام سلطنت و قدرت و دلیل و برهان و خواست و جنبش و نیرو خاص توست
فَافْعَلْ ذلِکَ بى وَ بِجَمیعِ الْمُؤْمِنینَ، حَتّى نَنْظُرَ اِلى وَلِیِّکَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِ، ظاهِرَ الْمَقالَةِ،
ولى این مرحمت را درباره من و همه مؤمنین بفرما تا نظر کنیم بصورت ولى امر تو که درودهاى تو بر او باد در حالى که با سخنى آشکار
واضِحَ الدِّلالَةِ، هادِیاً مِنَ الضَّلالَةِ، شافِیاً مِنَ الْجَهالَةِ، اَبْرِزْ یا رَبِّ مُشاهَدَتَهُ، وَثَبِّتْ قَواعِدَهُ،
و با دلیلى واضح مردم را از گمراهى نجات دهد و از بیمارى نادانى شفا بخشد پروردگارا جمال زیبایش را براى مشاهده ما از پرده برون آر و پابرجا کن بنیاد کارهایش را
وَاجْعَلْنا مِمَّنْ تَقِرُّ عَیْنُهُ بِرُؤْیَتِهِ، وَاَقِمْنا بِخِدْمَتِهِ، وَتَوَفَّنا عَلى مِلَّتِهِ، وَاحْشُرْنا فى زُمْرَتِهِ،
و بگردان ما را از کسانى که روشن گردد دیده شان به دیدارش و بگمارمان براى خدمتش و بمیرانمان بر کیش و آیینش و محشورمان گردان در گروهش
اَللّهُمَّ اَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمیعِ ما خَلَقْتَ، وَذَرَاْتَ وَبَرَاْتَ، وَاَنْشَاْتَ وَصَوَّرْتَ،
خدایا در پناهش گیر از شرّ تمام آنچه خلق فرموده و آفریدى و پدید آورده و پروریدى و صورت دادى
وَ احْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ، وَعَنْ یَمینِهِ وَعَنْ شِمالِهِ، وَمِنْ فَوْقِهِ وَمِنْ تَحْتِهِ،
و محافظتش کن از پیش رویش و از پشت سرش واز راست و چپش و از بالاى سر و از زیر پایش
بِحِفْظِکَ الَّذى لا یَضیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ، وَاحْفَظْ فیهِ رَسُولَکَ، وَوَصِىَّ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ،
به نگهدارى خودت که تباه نشود هر که را بدان نگهدارى کردى و نگهدار بوجود او (آیین) رسولت و وصى رسولت را که بر او و آلش سلام باد
اَللّهُمَّ وَ مُدَّ فى عُمْرِهِ، وَزِدْ فى اَجَلِهِ، وَاَعِنْهُ عَلى ما وَلَّیْتَهُ وَاسْتَرْعَیْتَهُ، وَزِدْ فى کَرامَتِکَ لَهُ،
خدایا طولانى گردان عمرش را و بیفزا در اجلش و یاریش ده در آنچه بدستش سپرده اى و رعایتش را از او خواسته اى و بیفزا در کرامتت بر او
فَاِنَّهُ الْهادِى الْمَهْدِىُّ، وَالْقآئِمُ الْمُهْتَدى، وَالطّاهِرُ التَّقِىُّ، اَلزَّکِىُّ النَّقِىُّ، اَلرَّضِىُّ الْمَرْضِىُّ، اَلصّابِرُ الشَّکُورُ الْمُجْتَهِدُ،
که او راهنماى راه یافته و قیام کننده راهبرى است و پاک و با تقوا و پاکیزه و خالص و راضى (از حق) و پسندیده و بردبار و سپاسگزار و کوشاست
اَللّـهُمَّ وَلا تَسْلُبْنَا الْیَقینَ لِطُولِ الاَْمَدِ فى غَیْبَتِهِ، وَانْقِطـاعِ خَبَرِهِ عَنّا،
خدایا و از ما مگیر یقین به طولانى شدن زمان غیبتش را و منقطع شدن خبرش را از ما
وَلا تُنْسِنا ذِکْرَهُ وَانْتِظـارَهُ وَالاْیمانَ بِهِ، وَقُوَّةَ الْیَقینِ فى ظُهُورِهِ،
و از یاد ما مبر آن بزرگوار را و هم چنین انتظار آمدنش و ایمان به او و قوت یقین در ظهورش را
وَالدُّعآءَ لَهُ وَالصَّلاةَ عَلَیْهِ، حَتّى لا یُقَنِّطَنا طُولُ غَیْبَتِهِ مِنْ قِیامِهِ،
و دعاى بر آن حضرت و درود بر او را تا به حدى که نومید نکند ما را طول غیبت آن حضرت از قیام و ظهورش
وَیَکُونَ یَقینُنا فى ذلِکَ، کَیَقینِنا فى قِیامِ رَسُولِکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَما جآءَ بِهِ مِنْ وَحْیِکَ وَتَنْزیلِکَ،
و یقین ما در این باره مانند یقینى باشد که ما در قیام رسولت که درودهاى تو بر او و آلش باد داریم و همچنین مانند یقینى باشد که به وحى و قرآن او داریم
فَقَوِّ قُلُوبَنا عَلَى الاْیمانِ بِهِ، حَتّى تَسْلُکَ بِنا عَلى یَدَیْهِ مِنْهاجَ الْهُدى، وَالْمَحَجَّةَ الْعُظْمى، وَالطَّریقَةَ الْوُسْطى،
پس تقویت کن دل هاى ما را بر ایمان به او تا درآورى ما را بدست آن جناب در راه روشن هدایت و راهنمایى و شاهراه (دین) و جاده مستقیم
وَقَوِّنا عَلى طاعَتِهِ وَثَبِّتْنا عَلى مُتابَعَتِهِ، وَاجْعَلْنا فى حِزْبِهِ وَاَعْوانِهِ وَاَنْصارِهِ وَالرّاضینَ بِفِعْلِهِ،
و نیرومند کن ما را براطاعت او و پابرجایمان کن بر پیرویش و قرارمان ده در گروه او و اعوان و یارانش و کسانى که راضى به کارهاى اویند
وَلا تَسْلُبْنا ذلِکَ فى حَیاتِنا، وَلا عِنْدَ وَفاتِنا، حَتّى تَتَوَفّانا وَنَحْنُ عَلى ذلِکَ، لا شـآکّینَ وَلا ناکِثینَ، وَلا مُرْتابینَ وَلا مُکَذِّبینَ،
و این عقیده را از ما مگیر نه در زندگى و نه هنگام مرگمان تا بمیرانى ما را بر این عقیده که نه شک داشته باشیم و نه پیمان شکن و نه شبهه اى داشته و نه تکذیب کننده باشیم
اَللّـهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَاَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ، وَانْصُرْ ناصِریهِ، وَاخْذُلْ خاذِلیهِ،
خدایا تعجیل فرما در ظهورش و تأییدش کن به یارى خود و یارى کن یاورش را و خوار کن هر که دست از یاریش بردارد
وَ دَمْدِمْ عَلى مَنْ نَصَبَ لَهُ وَکَذَّبَ بِهِ، وَاَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ، وَاَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ،
و به هلاکت رسان هر که را به دشمنیش برخیزد و او را تکذیب کند و آشکار کن به او حق را و بمیران به او جور و ستم را
وَاسْتَنْقِذْ بِهِ عِبادَکَ الْمُؤْمِنینَ مِنَ الذُّلِّ، وَانْعَشْ بِهِ الْبِلادَ، واقْتُلْ بِهِ جَبابِرَةَ الْکُفْرِ،
و نجات بخش به او بندگان با ایمانت را از خوارى و زنده کن به او شهرها را و بکش بدست او سرکشان کفر را
وَاقْصِمْ بِهِ رُؤُسَ الضَّلالةِ، وَذَلِّلْ بِهِ الْجَبّارینَ وَالْکافِرینَ، وَاَبِرْ بِهِ الْمُنافِقینَ وَالنّاکِثینَ،
و در هم شکن بوسیله اش سرکرده هاى گمراهى را و خوار گردان بوسیله اش گردنکشان و کافران را و نابود کن بدو منافقان و پیمان شکنان
وَ جَمیعَ الْمُخالِفینَ وَالْمُلْحِدینَ، فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها،
و همه مخالفان (اسلام) و بى دینان را که در شرق هاى زمین و غرب هاى آن و در خشکى و دریا و در هموارى زمین و کوه ها هستند
حَتّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیّاراً، وَلا تُبْقِىَ لَهُمْ آثاراً، طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ، وَاشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبادِکَ،
تا آن که بجاى نگذارى از آنها احدى را و اثرى از آنها باقى نگذارى و پاک گردان از ایشان شهرهایت را و شفابخش از نابودى آنها سینه هاى بندگانت را
وَجَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحى مِنْ دینِکَ، وَاَصْلِحْ بِهِ ما بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ، وَغُیِّرَ مِنْ سُنَّتِکَ،
و تازه کن بدو آنچه محو گشته از دینت و اصلاح کن بوسیله اش آنچه تبدیل شده از حکم و قانونت و تغییر یافته از روش و سنّتت
حَتّى یَعُودَ دینُکَ بِهِ، وَعَلى یَدَیْهِ غَضّاً جَدیداً صَحیحاً لا عِوَجَ فیهِ، وَلا بِدْعَةَ مَعَهُ،
تا در نتیجه بازگردد دین تو بوجود آن جناب و بدست او تر و تازه و صحیح که هیچ گونه کجى و بدعتى در آن نباشد
حَتّى تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نیرانَ الْکافِرینَ، فَاِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذى اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ،
و بدینوسیله به برکت عدل و داد او خاموش گردانى آتش کفار را که همانا آن بزرگوار بنده تو است که او را خاص خود گرداندى
وَارْتَضَیْتَهُ لِنُصْرَةِ دینِکَ، وَاصْطَفَیْتَهُ بِعِلْمِکَ، وَعَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ
و براى یارى دینت پسندیدى و به علم خویشتن برگزیدى و از گناهان نگاهش داشتى
وَبَرَّاْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ، وَاَطْلَعْتَهُ عَلَى الْغُیُوبِ، وَاَنْعَمْتَ عَلَیْهِ، وَطَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ، وَنَقَّیْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ،
و از عیوب مبرّایش ساختى و بر نادیدنى ها مطلعش کردى و بر او انعام فرمودى و از پلیدى و از چرکى پاک و پاکیزه اش کردى
اللّـهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ الاَْئِمَّةِ الطّاهِرینَ، وَعَلى شیعَتِهِ الْمُنْتَجَبینَ،
خدایا درود فرست بر او و بر پدرانش امامان پاک و بر شیعیان برگزیده اش
وَبَلِّغْهُمْ مِنْ آمالِهِمْ اَفْضَلَ ما یَاْمَلُونَ، وَاجْعَلْ ذلِکَ مِنّا خالِصاً مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَشُبْهَة وَرِیآء وَسُمْعَة،
و برسان آنان را به هر آرزویى که دارند و این عقیده ما را خالص و پاک گردان از هر شک و شبهه و خودنمایى و شهرت طلبى
حَتّى لا نُریدَ بِهِ غَیْرَکَ، وَلا نَطْلُبَ بِهِ اِلاَّ وَجْهَکَ،
تا نخواهیم بدان غیر تو را و نجوییم بدان جز ذات تو را
اَللّـهُمَّ اِنّا نَشْکُو اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا، وَغَیْبَةَ اِمامِنا، وَشِدَّةَ الزَّمانِ عَلَیْنا،
خدایا ما به تو شِکوه کنیم از فقدان پیامبرمان و غیبت امام و رهبرمان و سختى روزگار بر ما
وَوُقُوعَ الْفِتَنِ بِنا، وَتَظـاهُرَ الاَْعْدآءِ عَلَیْنا، وَکَثْرَةَ عَدُوِّنا، وَقِلَّةَ عَدَدِنا،
و درآمدن فتنه ها بر سر ما و پشت بهم دادن دشمنان بر دشمنى ما و بسیارى دشمنان و کمى افراد ما
اَللّـهُمَّ فَفَرِّجْ ذلِکَ عَنّا بِفَتْح مِنْکَ تُعَجِّلُهُ، وَنَصْر مِنْکَ تُعِزُّهُ، وَاِمامِ عَدْل تُظْهِرُهُ، اِلـهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعالَمینَ،
خدایا پس بگشا از ما این اندوه را به گشایشى از طرف خود که زود بفرستى و یارى از خودت که عزتش دهى و به امام عادلى که آشکارش کنى اى معبود به حق و پروردگار عالمیان
اَللّـهُمَّ اِنّا نَسْئَلُکَ اَنْ تَاْذَنَ لِوَلِیِّکَ فى اِظْهارِ عَدْلِکَ فى عِبادِکَ، وَقَتْلِ اَعْدآئِکَ فى بِلادِکَ،
خدایا از تو خواهیم که به نماینده و ولیّت اذن دهى براى آشکار ساختن عدالتت در میان بندگان تو و کشتن دشمنانت را در شهرهایت
حَتّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یا رَبِّ دِعامَةً اِلاَّ قَصَمْتَها، وَلا بَقِیَّةً اِلاَّ اَفْنَیْتَها،
تا این که پروردگارا ستونى براى ظلم و ستم باقى نگذارى جز آن که درهم شکنى و نه بازمانده اى جز آن که نابودش کنى
وَ لا قُوَّةً اِلاَّ اَوْهَنْتَها، وَلا رُکْناً اِلاَّ هَدَمْتَهُ، وَلا حَدّاً اِلاَّ فَلَلْتَهُ،
و نه نیرویى جز آن که سستش کنى و نه پایه اى جز آن که درهم فرو ریزى و نه تیزى جز آن که کندش کنى
وَلا سِلاحاً اِلاَّ اَکْلَلْتَهُ، وَلارایَةً اِلاَّ نَکَّسْتَها، وَلا شُجاعاً اِلاَّ قَتَلْتَهُ، وَلا جَیْشاً اِلاَّ خَذَلْتَهُ،
و نه اسلحه اى جز آن که از کار بیندازى و نه پرچمى جز آن که سرنگون سازى و نه پهلوانى جز آن که بکشى و نه سپاهى جز آن که خوارش گردانى
وَارْمِهِمْ یا رَبِّ بِحَجَرِکَ الدّامِغِ، وَاضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقاطِعِ، وَبَاْسِکَ الَّذى لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمینَ،
و سنگبارانشان کن پروردگارا به سنگ کوبنده ات و بزن آنها را به شمشیر برنده ات و بدان حمله و انتقامت که بازش نگردانى از مردمان بدکار
وَعَذِّبْ اَعْدآئَکَ، وَاَعْدآءَ وَلِیِّکَ(1) وَاَعْدآءَ رَسُولِکَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، بِیَدِ وَلِیِّکَ وَاَیْدى عِبادِکَ الْمُؤْمِنینَ،
و عذاب کن دشمنان خودت و دشمنان ولیّت و دشمنان رسولت را که درودهاى تو بر او و آلش باد بدست ولیّت و بدست بندگان مؤمنت
اَللّـهُمَّ اکْفِ وَلِیَّکَ وَحُجَّتَکَ فى اَرْضِکَ هَوْلَ عَدُوِّهِ، وَکَیْدَ مَنْ اَرادَهُ، وَامْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بِهِ،
خدایا کفایت کن ولیّت و حجّتت را در روى زمین از هراس دشمنش و از حیله هرکس که سوء قصدش کند و مکر کن با هرکس که به او مکر کند
وَاجْعَلْ دآئِرَةَ السَّوْءِ عَلى مَنْ اَرادَ بِهِ سُوءًا، وَاقْطَعْ عَنْهُ مادَّتَهُمْ،
و چرخ بد روزگار را براى هرکس که سوء قصدش را دارد به گردش درآور و شرّ آنها را از سر آن بزرگوار بگردان
وَاَرْعِبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ، وَزَلْزِلْ اَقْدامَهُمْ، وَخُذْهُمْ جَهْرَةً وَبَغْتَةً، وَشَدِّدْ عَلَیْهِمْ عَذابَکَ،
و در دل هاى آنها رعب او را بیفکن و پاهاشان را بلغزان و بطور آشکارا و ناگهانى آنها را بگیر و عذابت را بر ایشان سخت گردان
وَاَخْزِهِمْ فى عِبادِکَ، وَالْعَنْهُمْ فى بِلادِکَ، وَاَسْکِنْهُمْ اَسْفَلَ نارِکَ،
و رسواشان کن در میان بندگانت و لعنتشان کن در شهرهایت و در ته دوزخ خود جایشان ده
وَاَحِطْ بِهِمْ اَشَدَّ عَذابِکَ، وَاَصْلِهِمْ ناراً، وَاحْشُ قُبُورَ مَوْتاهُمْ ناراً، وَاَصْلِهِمْ حَرَّ نارِکَ،
و محیط گردان بر ایشان سخت ترین عذابت را و در آتش جایشان ده و پر کن گور مردگان را از آتش و در سوز آتشت واردشان کن
فَاِنَّهُمْ اَضَلُّوا وَاَضاعُوا الصَّلاةَ، وَاتَّبَعُوا الشَّهَواتِ، وَاَضَلُّوا عِبادَکَ، [وَاَخْرَبُوا بِلادَکَ](2)،
زیرا که اینان گمراه شدند و نماز را ضایع کردند و از شهوات پیروى کردند و بندگانت را گمراه کردند و شهرهایت را ویران کردند
اَللّهُمَّ وَاَحْىِ بِوَلِیِّکَ الْقُرْآنَ، وَاَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَیْلَ فیهِ، وَاَحْىِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَیِّتَةَ،
خدایا زنده کن بدست ولیّت قرآن را و بنمایان به ما نور آن بزرگوار را همیشگى که شب (و تاریکى) نداشته باشد و زنده کن بوسیله آن جناب دل هاى مرده را
وَاشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَةَ، وَاجْمَعْ بِهِ الاَْهْوآءَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلَى الْحَقِّ،
و بهبودى بخش بدو سینه هاى سوخته را و جمع کن بوسیله او آراى مختلفه را بر حق
وَاَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَةَ، وَالاَْحْکامَ الْمُهْمَلَةَ، حَتّى لا یَبْقى حَقٌّ اِلاَّ ظَهَرَ، وَلا عَدْلٌ اِلاَّ زَهَرَ،
و برپا کن بدو حدود تعطیل شده و احکام واگذارده شده را تا آن جا که حقّى بجاى نماند جز آن که آشکار شود و نه عدل و دادى جز آن که شکفته گردد
وَاجْعَلْنا یا رَبِّ مِنْ اَعْوانِهِ، وَمُقَوِّیَةِ سُلْطانِهِ، وَالْمُؤْتَمِرینَ لاَِمْرِهِ،
و قرار ده پروردگارا ما را از گروه یاران و تقویت کننده سلطنتش و فرمانبرداران فرمانش
وَالرّاضینَ بِفِعْلِهِ، وَالْمُسَلِّمینَ لاَِحْکامِهِ، وَمِمَّنْ لا حاجَةَ بِهِ اِلَى التَّقِیَّةِ مِنْ خَلْقِکَ،
و خشنودان از کارش و تسلیم شوندگان احکام و دستوراتش و از کسانى که احتیاج به تقیّه (و اظهار خلاف عقیده) از ترس مردم نداشته باشند
وَاَنْتَ یا رَبِّ الَّذى تَکْشِفُ الضُّرَّ، وَتُجیبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاکَ،
و تویى پروردگارا که برطرف کنى گرفتارى را و اجابت کنى از درمانده چون تو را بخواند
وَتُنْجى مِنَ الْکَرْبِ الْعَظیمِ، فَاکْشِفِ الْضُّرَّ عَنْ وَلِیِّکَ، وَاجْعَلْهُ خَلیفَةً فى اَرْضِکَ کَما ضَمْنِتَ لَهُ،
و از اندوه بزرگ نجات بخشى پس برطرف کن گرفتارى را از ولى خود و او را خلیفه خود در زمینت قرار ده چنانچه تعهد کرده اى
اَللّـهُمَّ لا تَجْعَلْنى مِنْ خُصَمآءِ آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِمُ السَّلامُ، وَلا تَجْعَلْنى مِنْ اَعْدآءِ آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِمُ السَّلامُ،
خدایا قرارم مده از ستیزه جویان آل محمّد علیهم السلام و قرارم مده از دشمنان آل محمّد علیهم السلام
وَلا تَجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ الْحَنَقِ وَالْغَیْظِ عَلى آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِمُ السَّلامُ،
و قرارم مده از اهل کینه و خشم بر آل محمّد علیهم السلام
فَاِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ ذلِکَ فَاَعِذْنى، وَاَسْتَجیرُ بِکَ فَاَجِرْنى،
زیرا که من پناه به تو مى برم از این جریان و تو پناهم ده و از تو پناه مى خواهم و تو در پناهم گیر
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاجْعَلْنى بِهِمْ فائِزاً عِنْدَکَ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ، وَمِنَ الْمُقَرَّبینَ، آمینَ رَبَّ الْعالَمیـنَ.(3)
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و مرا بوسیله ایشان از نزد خود رستگارم کن در دنیا و آخرت و از مقرّبان درگاهت قرارم ده آمین اى پروردگار جهانیان.

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان