هدايت دلها به دست امام عصر(عج) در کلام آیت الله جوادی آملی
هدايت دلها به دست امام عصر(عج) در کلام آیت الله جوادی آملی
…انبيا و اولياى الهى كه آشنايان طريقاند، سفيران هدايت خلقاند، از اينرو خداى سبحان نبى اعظم خويش را به صبر و همقدمى با سالكان جاده عبوديت امر مىكند: وَ اِصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ اَلَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ اَلْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ (13) زيرا سالكى كه بداند راهنماى مهربان با اوست، مسير را بىاضطراب مىپيمايد؛ ولى اگر راهنما ايصال به مطلوب نكرده او را رها سازد و فقط به نشان دادن راه-ارائه طريق-بسنده كند، سالك يا به مقصد نخواهد رسيد يا وصولش به مقصود با دشوارى و اضطراب همراه خواهد بود.
مفاد آيه مورد بحث، هميشه زنده است، چون آيه درباره رسالت و شخصيت حقوقى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است؛ نه شخصيت حقيقى و بدن عنصرى ايشان. در زمان ظهور و حضور وجود مبارك آن حضرت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بشر هم در خدمت حضور عنصرى آن جناب بود و هم در حضور رسالى و ولايىاش؛ امّا اكنون تنها در سايۀ رحمت و ولايت و رسالت او به سر مىبرد. هماكنون نيز اگر كسى در بامداد و شامگاه اهل ذكر باشد و به نماز واجب و مستحب و انجام فرائض و نوافل بپردازد و كارش براى خدا و در مسير حلال باشد، سالك راه و همسفر رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و عترت طاهرين عليهم السّلام و نيز همراه وجود مبارك ولىّ عصر عجل اللّه تعالى فرجه است.
گرچه اين آيه كريمه خطاب به پيامبر اعظم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است، ليكن امام زمان عجل اللّه تعالى فرجه كه جانشين آن جناب است نيز مخاطب اين آيه كريمه است و به آن عمل مىكند و براساس آن، راهنما و همسفر سالكان طالب وجه اللّه است؛ يعنى پيشاپيش آنها قدم مىنهد و سالكان در پى قدوم او گام برمىدارند.
اهل اين طريق، احساس امن و آرامش مىكند و مىيابد كه مولاى او پيشاپيش وى در حركت است. او نه تنها جامعه را در سياست و حكومت [واحد جهانى] رهبرى مىكند، مولاى سالكان كوى وصال نيز هست و آنان را در اين مسير نيز گام به گام پيش مىبرد. او امام دلهاست، همانطور كه امام بدنهاست؛ و امام جهاد اكبر است، همانگونه كه رهبر جهاد اوسط و جهاد اصغر است.
…امامان معصوم عليهم السّلام، افزون بر رهبرى ظاهرى و اداره امور ملكى، سير درونى و رهبرى ملكوتى جامعه را نيز به عهده دارند. اگرچه بيگانگان رهبرى ظاهرى را از ائمه اطهار عليهم السّلام گرفتند و آن ذوات مبارك را خانهنشين كردند، رهبرى ملكوتى، حقيقتى است كه از وجود مقدسشان جدايى و زوال نمىپذيرد، زيرا چنين قيادت ملكوتى نه با نصب اعتبارى اعطا مىشود و نه با تهاجم و غصب ظاهرى از دست مىرود.
نماز نمازگزار اگر پذيرفتنى باشد، كلمۀ طيّبى است كه به سوى خدا بالا مىرود و مايه تقرب صاحب آن به خداى سبحان مىشود، زيرا الصلاة قربان كل تقي(۸) و روزه، زكات، حج و ديگر عبادات نيز هركدام چنين است و براساس إِلَيْهِ يَصْعَدُ اَلْكَلِمُ اَلطَّيِّبُ(15) اين صعود و تقرّب، سيرى صيرورت گونه دارد كه مسلما نيازمند تحريك و رهبرى است؛ يعنى عمل صالح و صاعدى بايد كه ديگر اعمال را بالا برد و عامل سائد و اسوهاى بايد كه ديگر عاملان را رهبرى كند و چنين رهبرى، عمل صالح انسان كامل است كه امام معصوم هر عصرى است. اوست كه نمازش، نماز هر نمازگزار متقى را امامت مىكند و وجود مباركش نيز رهبرى ملكوتى انسانها به سوى هدف نهايى آفرينش بشر را بر عهده دارد.
براين اساس، هركس نماز را در اول وقت اقامه كند، نماز او به كاروان نمازهايى پيوسته كه با امامت نماز ولىّ خدا به سوى خدا در صعود است، چون امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه هماره آن وقت نماز مىگزارد.
امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه كه قافلهسالار ابدان و جانهاست، هر سال به حج مىآيد، به ويژه در عرفات و منا، چنانكه امام صادق عليه السّلام فرمود: يفقد الناس إمامهم؛ يشهد الموسم فيراهم و لا يرونه (16) ونائب خاص امام زمان عجل اللّه تعالى فرجه محمد بن عثمان عمرى رضى اللّه عنه نيز مىگويد: و اللّه! إنّ صاحب هذا الأمر ليحضر الموسم كل سنة؛ يرى الناس و يعرفهم و يرونه و لا يعرفونه(17) و بسيارى از تربيت يافتگان و شاگردان خاص آن حضرت در ميان حجّاج هستند و به مدد عنايت خاص حضرتش از ملكوت افراد آگاهى مىيابند.
شايان ذكر است كه مىشود مشكلاتى از برخى زائران، ناخودآگاه به بركت امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه برطرف شود؛ ليكن چنين نيست كه هر عمل خارق عادت و كرامتى كه در ايام حج و در سرزمين منا و عرفات رخ مىدهد، مستقيما به دست وجود مبارك آن حضرت انجام گيرد. ممكن است ناآشنا يا سالمندى راه خيمه و چادر خود را گم كند يا در بين راه بىزاد و راحله بماند و ولىّاى از اولياى خدا كه تربيت شدۀ مكتب ولايت امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه است، گره از كار فرو بستهاش بگشايد؛ چنين كسى با واسطه از وجود مبارك امام عليه السّلام فيض برده است.
18-امام مهدی (عج) موعود وموجود صص۹۳-۸۹