نيت عمره مفرده و قصد تبديل به تمتع
نيت عمره مفرده و قصد تبديل به تمتع
نيّت عمره مفرده و قصد تبديل به تمتّع
309- كسى كه وظيفه اش حج تمتع است، بايد در حال احرام بستن- اگرچه به نيت ارتكازى اجمالى- نيت عمره تمتع و بعد از آن نيت حج تمتع داشته باشد؛ پس اگر نيت عمره مفرده داشته باشد و بعد بخواهد آن را عمره تمتع قرار دهد، حج او اشكال پيدا مىكند.[1]
[1] ( 2)- آية اللَّه بهجت: جواز عدول از عمره مفرده در ماههاى حج، به عمره تمتّع، محل تأمّل و احتياط است، و اگر در اشهر حج به عمره مفرده محرم شد و داخل مكّه شد و وقت ضيق باشد از حج تمتّع، مىتواند با قصد، عدول به عمره تمتع نمايد در صورتى كه به سببى واجب نشده باشد بقا بر عمره مفرده بر او، با احتياط در اراقه دم( كتاب حج افراد، ص 4 و مناسك شيخ، ص 90).
آية اللَّه تبريزى: اگر در ماههاى حجعمره مفردهانجام دهد مىتواند آنرا بجاى عمره تمتع حساب كند.
آية اللَّه خويى، آية اللَّه فاضل: اگر در ماههاى حج، عمره مفرده انجام دهد و تا وقت حج اتفاقاً در مكه بماند، مىتواند آن را عمره تمتع قرار داده و حج تمتع بجا آورد، و در اين حكم بين حج واجب و مستحب فرقى نيست.( مناسك، مسأله 142).
آية اللَّه سيستانى: اگر در ماههاى حج عمره مفرده انجام دهد و تا روز هشتم ذىحجه در مكه بماند و قصد حج كند عمرهاش تمتع به حساب مىآيد و بايد حج تمتّع انجام دهد و فرقى بين حج واجب و مستحب نيست.( مسأله 142)
آية اللَّه مكارم: ولى از عمره مفرده( اگر در ماههاى حج واقع شده باشد) به عمره تمتّع جايز است ولى اين در مورد حج مستحبىّ است.
منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.