كندن گياه و درخت حرم در حال احرام

كندن گياه و درخت حرم در حال احرام
17- كندن گياه و درخت حرم
هفدهم- كندن[1] درخت يا گياهى[2] كه در حرم روييده باشد.
[1] ( 2). آيات عظام: بهجت، خامنه اى، سيستانى، فاضل، نورى: و بريدن آن.
[2] ( 3). آية اللَّه سيستانى: حتى اگر اصل آن در خارج حرم و شاخه آن در حرم يا به عكس باشد.
453- اگر گياه يا درختى بعد از منزل گرفتن روييده باشد، اگر خودش آن را كاشته، جايز است آن را بكند؛[1] و اگر خودش آن را نكاشته، بنابر احتياط[2] آن را قطع نكند، گرچه اقوى جواز است.
[1] ( 4). آية اللَّه سيستانى: اختصاص به محرم ندارد و فرقى بين كاشتن خود شخص و ديگرى در اين صورت نيست، ولى اگر گياه يا درختى را خود شخص كاشته باشد مىتواند قطع كند، هرچند در ملك ديگرى باشد.
[2] ( 5). آيات عظام بهجت، تبريزى، خويى و گلپايگانى: مانعى ندارد كندن درخت و گياه در اين صورت.
454- اگر گياهى بعد از منزل گرفتن روييده، ولى خودش آن را نكاشته باشد، بنابر احتياط واجب،[1] آن را قطع نكند.
[1] ( 6). نظريه آيات عظام در مسأله قبل گذشت.
آية اللَّه سيستانى، آية اللَّه نورى: قطع آن جايز است.
آية اللَّه بهجت: نظر ايشان در حاشيه مسأله قبل گذشت.
آيات عظام خويى، مكارم: اين احتياط واجب نيست بلكه مستحب است.
455- اگر منزلى خريده باشد كه داراى درخت و گياه است، نبايد آن را قطع كند.[1]
456- قطع درختان ميوه و درخت خرما[2] و گياه «اذخر»، مانع ندارد.
[1] ( 1). آية اللَّه نورى: منزلى كه در آن سكونت كرده ولو نخريده باشد.
آية اللَّه گلپايگانى: متعرض اين فرع نشدهاند.
آية اللَّه مكارم: تنها قطع درختان و گياهان خودرو كه قبل از بنا در آن بوده حرام است و غير آن حرام نيست.
[2] ( 2). آية اللَّه فاضل: ميوههاى آنها و شاخههايى از آنها را كه در كمّيت يا كيفيّت ميوه تأثير مىگذارد مىتواند قطع كند اما خود آنها را نبايد قطع كند.
آية اللَّه مكارم: قطع درختان ميوه اگر خودرو باشد خالى از اشكال نيست.
457- اگر كسى درختى را كه نبايد كنده شود، بكند، احتياط آن است كه[1] اگر بزرگ باشد، يك گاو، و اگر كوچك باشد، يك گوسفند، كفّاره بدهد.[2]
[1] ( 3). آية اللَّه بهجت: در صورتى كه در درخت كوچك و در بعض درخت رعايت عدم نقصان از قيمت بشود.( مناسك شيخ، ص 30).
[2] ( 4). آية اللَّه نورى: واجب است.
آيات عظام: تبريزى، خويى، سيستانى: كفّاره كندن درخت از بيخ،( آية اللَّه سيستانى: بنابر احتياط) قيمت همان درخت است و كفاره قطع مقدارى از آن، قيمت همان مقدار است. و كندن علف يا قطع آن كفّاره ندارد.
آيةاللَّه صافى: و ظاهر آن است كه اگر گاو يا گوسفند را به قصد ما فىالذمّه، از عين آنها يا قيمت درخت، بدهد و قيمت درخت، بيشتر نباشد كافى است.
آية اللَّه خامنه اى، آيةاللَّه مكارم: در هر دو صورت احتياط يك گاو است.
آية اللَّه خامنه اى: كندن گياه و بوتههاى خشك حرم كفاره ندارد ولى واجب است استغفار كند، اما اگر درختى را كه بريدن آن حرام است، ببرد، بنابر احتياط واجب بايد يك گاو كفاره بدهد.
458- اگر قسمتى از درخت را قطع كند، بايد بنابر اقوى،[1] قيمت آن را كفّاره بدهد.
[1] ( 5). آية اللَّه بهجت: به ذيل مسأله قبلى مراجعه شود.
آية اللَّه سيستانى: بلكه احوط است.
459- در قطع گياه، جز استغفار كفّاره نيست.[1]
[1] ( 6). آيات عظام تبريزى، خويى، سيستانى: كفّاره ندارد.( مناسك، ص 114).
461- احكامى كه براى قطع در حرم ذكر شد، مختص به محرم نيست، و براى همه ثابت است.
462- اگر در هنگام راه رفتنِ متعارف، گياهى قطع شود، اشكالى ندارد.[1]
[1] ( 1). آية اللَّه بهجت: درصورت عدم ضرورت با علم به قطع، احتياط شود.
منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.