درمان خود ارضايي با دارو
درمان خود ارضايي با دارو
آيا براى ترك خودارضايى دارويى وجود دارد؟ آيا مى شود براى ترك اين عادت به پزشك مراجعه كرد؟
دارودرمانى در اين مورد ممكن است ولى با عوارض بسيار همراه است توصيه ما اين است كه اين راهكارها را بكار بگيريد و بدانيد كه به نتيجه خواهيد رسيد و از طرفى ازدواج بهترين راه حل است و بايد در صدد ازدواج بر آييد و با اين كار آسيبهاى اين عمل كاهش پيدا مى كند
راههاى عملى درمان:
1 نخستين گام براى درمان اين عادت شوم، اعتقاد و ايمان به درمانپذيرى آن و دورى از يأس و نااميدى است. اما رسيدن به نتيجه و ايجاد هرگونه تغيير و دگرگونى نيازمند گذشت زمان، انتخاب راه صحيح و به كارگيرى دقيق دستورها است. البته ترك عادتِ نامطلوب، در زمانِ كوتاه بدون راهنماى كارآزموده و دلسوز، امكان ندارد. از همه اينها مهمتر، اراده و خواست فرد، نقش كليدى و محورى را ايفا مىكند. درمان و چاره جويى بايد منطبق بر خواست فرد باشد زيرا تا وقتى كه او نخواهد، مىتوان با قاطعيت گفت كه درمان نخواهد شد.
بنابراين بيمار اگر بخواهد، مىتواند بر بيمارى اش غلبه كند و جمله معروف «خواستن توانستن است»، عين حقيقت است. اراده همچون نهالى است كه بايد آن را پرورش داد تا به مرحله خودشكوفايى و ثمردهى برسد به عبارت ديگر، اراده تقويت شدنى و پرورش يافتنى است و راه پرورش و تقويت آن اين است كه برخلاف ميل خود، اندك اندك به مقابله با اين عادت شوم برخيزد تا پس از مدتى لذت توانستن را بچشد.(1)
2 تلاش براى تقويت اراده از گامهاى مهم در امر بهبود است. نگوييد اراده از ما سلب شده است ممكن است اراده انسان ضعيف شود ولى هيچ گاه از بين نمىرود. نشانه اينكه هنوز اراده باقى است، اين است كه شخص اين عمل را در حضور ديگران و در هر شرايطى انجام نمىدهد. براى تقويت اراده، راههاى زيادى پيشنهاد شده كه از جمله آنها تلقين به خود است.(2)
ويكتور پوشه- روان شناسِ فرانسوى- مىگويد: افراد مبتلا به اين عادت شوم، هر روز به دفعات مختلف با تمركز فكر به خود بگويند: «من به خوبى قادرم اين عادت بد را از خود دور كنم، من قادرم». تكرار اين عبارت ساده، اثر عجيبى در تقويت اراده و روحيه دارد.
پل ژاگو بر آن است كه: «تلقين، قبل از خواب نيز مؤثر است».(3)
جهت آگاهى بيشتر نگا: پرسش شماره 46 (تقويت اراده).
3 سعى شود شكم به هنگام خواب، بيش از حد معمول پر نباشد.
4 از پوشيدن لباسهاى تنگ و چسبان اجتناب گردد.
5 از نگاه كردن به مناظر، فيلمها و تصاوير تحريك كننده، خوددارى شود و شخص به محض مواجهه با اين امور، چشم خود را بسته و يا به زمين و يا آسمان نگاه كند.
6 از شنيدن و خواندن مباحث و مطالب جنسى و حتى شوخىهاى تحريككننده و فكر كردن در اين امور، دورى شود.
7 از خوردن مواد غذايى محرك، مانند خرما، پياز، فلفل، تخممرغ، گوشت قرمز و غذاهاى پرچرب- اجتناب و به ميزان ضرورت اكتفا شود.
8 قبل از خواب مثانه تخليه شود.
9 از نوشيدن افراطگونه آب و مايعات پرهيز شود (به خصوص شبها و قبل از خوابيدن).
10 هيچگاه نبايد به بدن عريان خود نگاه كرد.
11 از دستورزى با اندام جنسى، بايد اجتناب نمود و در هيچ شرايطى، نبايد دستورزى كرد
12 هرگز نبايد به رو خوابيد.
13 به منظور تخليه انرژى- زايد بدن، به طور منظم و زياد بايد ورزش كرد.
14 هيچگاه نبايد بيكار بود شخص بايد براى اوقات فراغت خود، برنامه داشته باشد و آن را با مطالعه، ورزش، زيارت، عبادت و… پر كند.
15 هرگز در مكانى خلوت و تنها و دور از نظر ديگران نبايد ماند.
16 هرگاه شخص مورد هجوم افكار جنسى واقع شد، بايد بلافاصله از مكان خلوت و دور از نظر ديگران خارج شود و خود را به كارى سرگرم كند. در اين زمينه گفت و گو با دوستان، مشاركت در عبادتهاى جمعى (مانند جلسات دعا، نماز جماعت و…) بسيار مفيد است.
17 هفتهاى يكى دو روز، روزه مستحبى مفيد است و اگر شخص توان آن را ندارد، ميزان صَرف غذا را كاهش و فاصله هر وعده غذا را افزايش دهد و يا تعداد دفعات غذا را كاهش داده و به حداقل خوراك اكتفا كند.
18 از سخن گفتن ملايمتآميز، شوخى و خنده با نامحرمان خوددارى كرده واز نرمى و لينت در كلام بايد اجتناب ورزيد.
19 هيچگاه نبايد با نامحرم و جنس مخالف، در مكان خلوت و دور از نگاه ديگران باقى ماند (حتى براى آموزش و…).
20 قرآن زياد بخواند و درباره معانى آيات آن فكر كند.
21 بايد هميشه براى ذهن فكر خود محتواى مطلوب و موضوع مناسب داشت.
22 منشأ اين مشكل، عدم پاسخ صحيح و مناسب به يكى از نيازهاى واقعى انسان است كه بايد به طور طبيعى و صحيح (ازدواج) ارضا و تأمين شود. اما اگر به شكل صحيح تأمين نشود، شخص دچار خطا و گناه خواهد شد كه عواقب سوء آن نيز دامنگير او مىشود. بنابراين در صورت امكان با كم كردن سطح توقعات و انتظارات، بايد براى ازدواج اقدام كرد چرا كه بهترين راه حل ازدواج است.
23 از كردارهاى پيشين خود بايد توبه كرد. خداوند توبه كاران را مىبخشد. توبه و اطمينان از قبول توبه، بزرگترين عامل تقويت و دلگرمى براى آغاز حركتى نو است. گناه هر چه باشد، نبايد احساس بىارزشى و نا اميدى به فرد دست دهد. بله گناه ناراحتى و عذاب وجدان دارد لكن به مفهوم پايان فرصتها و انتهاى راه و نابودى نيست. كسى كه از صميم دل رجوع كند و تصميم قاطع بر جبران لغزش بگيرد، محبوب درگاه خداوند است: « إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ»(4)
چه عاملى از اين كارسازتر كه شخص گنه كار احساس كند در صورت توبه، خداوند او را دوست مىدارد و در نظر خداوند چنان است كه گويى گناهى مرتكب نشده است. امام باقرعليه السلام در اين باره مىفرمايد: «التائب من الذنب كمن لاذنب له»(5) «توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است».
«توبه» يعنى شروع زندگى پاك و سازنده و حركت در نور و روشنايى. اگر شخص از گناه خويش مىترسد، بايد از بالاترين گناه (يأس و نوميدى) بترسد.
(1) مؤسسه پژوهشى- فرهنگى اشراق، خودارضايى يا ارضاى انحرافى جنسى، صص 29- 30)
000 (2) (جهت آگاهى بيشتر نگا: پرسش 46)
000 (3) (همان، ص 34)
000 (4) (بقره (2)، آيه 222)
000 (5) (اصول كافى، ج 2، ص 435) /پرسمان.