وبگاه پاسخگویی به سوالات دینی هدانا

دابه الارض کیست

0

دابه الارض کیست

مى توان از «دابة الارض» مفهوم کلى ترى را استفاده کرد که بر هر یک از پیشوایان بزرگ، که در آخر زمان قیام و حرکت فوق العاده مى کنند، و حق و باطل و مؤمن و کافر را از هم مشخص مى سازند منطبق مى شود.

 

«دابّه» به معنى «جنبنده» و «أرض» به معنى «زمین» است، و بر خلاف آنچه بعضى مى پندارند، «دابّه» تنها به جنبندگان غیر انسان اطلاق نمى شود، بلکه مفهوم وسیعى دارد که انسان ها را نیز در بر مى گیرد، چنان که در آیه 6 سوره «هود» مى خوانیم: وَ ما مِنْ دَابَّة فِی الْأَرْضِ إِلاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُها: «هیچ جنبنده اى در زمین نیست مگر این که روزى او بر خدا است».
و در آیه 61 سوره «نحل» آمده: وَ لَوْ یُؤاخِذُ اللّهُ النّاسَ بِظُلْمِهِمْ ما تَرَکَ عَلَیْها مِنْ دَابَّة: «اگر خداوند مردم را به خاطر ستم هایشان مجازات مى کرد، جنبنده اى را بر صفحه زمین باقى نمى گذاشت».
و در آیه 22 سوره «انفال» مى خوانیم: إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لا یَعْقِلُونَ: «بدترین جنبندگان نزد خداوند افراد کر و گنگى هستند که چیزى نمى فهمند».
اما در مورد تطبیق این کلمه، همان گونه که در تفسیر آیه بیان کردیم، قرآن به طور سر بسته از آن گذشته، گوئى بنا بر اجمال و ابهام بوده، تنها وصفى که براى آن ذکر کرده این است که: با مردم سخن مى گوید، و افراد بى ایمان را اجمالا مشخص مى کند.

ولى در روایات اسلامى و سخنان مفسرین، بحث هاى زیادى در این زمینه دیده مى شود که در یک جمع بندى مى توان آن را در دو تفسیر خلاصه کرد:

1 ـ گروهى آن را یک موجود جاندار و جنبنده غیر عادى از غیر جنس انسان با شکلى عجیب دانسته اند، و براى آن عجائبى نقل کرده اند که: شبیه خارق عادات و معجزات انبیاء است.
این جنبنده، در آخر الزّمان ظاهر مى شود، از کفر و ایمان سخن مى گوید، منافقین را رسوا مى سازد و بر آنها علامت مى نهد.

2 ـ جمعى دیگر به پیروى از روایات متعددى که در این زمینه وارد شده او را یک انسان مى دانند، یک انسان فوق العاده، یک انسان متحرک و جنبنده و فعال که یکى از کارهاى اصلیش جدا ساختن صفوف مسلمین از منافقین و علامت گذارى آنها است.
حتى از پاره اى از روایات استفاده مى شود که: عصاى موسى(علیه السلام) و خاتم سلیمان(علیه السلام) با او است، و مى دانیم: عصاى موسى(علیه السلام)، رمز قدرت و اعجاز، و خاتم سلیمان(علیه السلام)، رمز حکومت و سلطه الهى است، و به این ترتیب، او یک انسان قدرتمند و افشاگر است!
در حدیثى از «حذیفه» از پیامبر(صلى الله علیه وآله) در توصیف «دابّة الأرض» چنین آمده است:

لا یُدْرِکُها طالِبٌ وَ لا یَفُوتُها هارِبٌ فَتَسِمُ الْمُؤْمِنَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ، وَ تَکْتُبُ بَیْنَ عزیْنَیْهِ مُؤْمِنٌ وَ تَسِمُ الْکافِرَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ وَ تَکْتُبُ بَیْنَ عَیْنَیْهِ کافِرٌ، وَ مَعَها عَصا مُوسى وَ خاتَمُ سُلَیْمانَ:

«او به قدرى نیرومند است که هیچ کس به او نمى رسد و کسى از دست او نمى تواند فرار کند، در پیشانى مؤمن علامت مى گذارد و مى نویسد: «مؤمن» و در پیشانى کافر علامت مى گذارد و مى نویسد: کافر! با او عصاى موسى و انگشتر سلیمان است».(1)

و در روایات متعددى بر شخص امیرمؤمنان على(علیه السلام) تطبیق شده است:

در تفسیر «على بن ابراهیم» از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «مردى به «عمار یاسر» گفت: آیه اى در قرآن است که فکر مرا پریشان ساخته و مرا در شک انداخته است، «عمار» گفت: کدام آیه؟ گفت: آیه «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ» این کدام جنبنده است؟

عمار مى گوید: به خدا سوگند! من روى زمین نمى نشینم، غذائى نمى خورم، و آبى نمى نوشم تا دابة الأرض را به تو نشان دهم! سپس همراه آن مرد، به خدمت على(علیه السلام) آمد، در حالى که غذا مى خورد، هنگامى که چشم امام(علیه السلام) به عمار افتاد، فرمود: بیا، عمار آمد و نشست و با امام(علیه السلام) غذا خورد.
آن مرد سخت در تعجب فرو رفت، و با ناباورى به این صحنه مى نگریست، چرا که «عمار» به او قول داده بود، و قسم خورده بود، تا به وعده اش وفا نکند غذا نخورد، گوئى قول و قسم خود را فراموش کرده است.
هنگامى که «عمار» برخاست و با على(علیه السلام) خداحافظى کرد، آن مرد رو به او کرده گفت: عجیب است تو سوگند یاد کردى که غذا نخورى و آب ننوشى و بر زمین ننشینى مگر این که «دابة الأرض» را به من نشان دهى؟

عمار در جواب گفت: أَرَیْتُکَها اِنْ کُنْتَ تَعْقِلْ!: «من او را به تو نشان دادم اگر مى فهمیدى»!(2)

نظیر همین حدیث در تفسیر «عیاشى» از «ابوذر»(رحمه الله) نقل شده است.(3)

«علامه مجلسى» در «بحار الانوار» با سند معتبرى از امام صادق(علیه السلام) چنین نقل مى کند: «على(علیه السلام) در مسجد خوابیده بود، پیامبر(صلى الله علیه وآله) آنجا آمد، على(علیه السلام) را بیدار کرده، فرمود: قُمْ یا دابَّةَ اللّهِ!: «برخیز اى جنبنده الهى».
کسى از یاران عرض کرد: اى رسول خدا آیا ما حق داریم یکدیگر را بر چنین اسمى بنامیم؟ پیامبر فرمود: نه، این نام مخصوص او است، و او است «دابة الارض» که خداوند در قرآن فرموده: «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ…».

سپس فرمود: اى على! در آخر زمان خداوند تو را در بهترین صورت زنده مى کند و وسیله اى در دست تو است که دشمنان را با آن علامت مى نهى».(4)
طبق این روایات، آیه فوق مربوط به «رجعت» است و با آیه اى که بعداً درباره رجعت مى آید، هماهنگ مى باشد.

مرحوم «ابوالفتوح رازى» در تفسیر خود، ذیل آیه فوق، مى نویسد: بر طبق اخبارى که از طریق اصحاب ما نقل شده، «دابة الْأرض» کنایه از حضرت مهدى صاحب الزمان(علیه السلام) است.(5)

با در نظر گرفتن این حدیث، و احادیث فوق، مى توان از «دابة الارض» مفهوم کلى ترى را استفاده کرد که بر هر یک از پیشوایان بزرگ، که در آخر زمان قیام و حرکت فوق العاده مى کنند، و حق و باطل و مؤمن و کافر را از هم مشخص مى سازند منطبق مى شود.

این تعبیر که در روایات وارد شده که عصاى موسى(علیه السلام) و انگشتر سلیمان(علیه السلام)که رمز قدرت و پیروزى و حکومت است با او است، قرینه اى است بر این که دابة الارض یک انسان بسیار فعال است نه یک حیوان.

و نیز این که: در روایات وارد شده که مؤمن و کافر را نشانه گذارى مى کند و صفوفشان را مشخص مى سازد با انسان سازگار است.

سخن گفتن با مردم که در متن آیه قرآن به عنوان توصیف او آمده نیز مناسب همین معنى است.

در یک جمع بندى به اینجا مى رسیم:

از یکسو واژه «دابه» بیشتر در غیر انسان ها به کار مى رود (هر چند در قرآن کراراً در مفهوم اعم و یا در مورد انسان ها استعمال شده) از سوى دیگر، قرائن متعدد در خود آیه وجود دارد، و روایات فراوانى در تفسیر آیه وارد شده است که نشان مى دهد: منظور از «دابة الارض» در اینجا انسانى است با ویژگى هائى که در بالا ذکر کردیم، انسانى است بسیار فعال، مشخص کننده خط حق و باطل، مؤمن و منافق و کافر، انسانى است که در آستانه رستاخیز، ظاهر مى شود و خود یکى از آیات عظمت پروردگار است.

 * * *

  • 1 ـ «مجمع البیان»، جلد 7، صفحه 234، ذیل آیه مورد بحث.
  • 2 و 3 ـ «مجمع البیان»، جلد 7، صفحه 234، ذیل آیه مورد بحث.
  • 4 ـ «بحار الانوار»، جلد 53، صفحه 52.
  • 5 ـ تفسیر «ابوالفتوح»، جلد 8، صفحه 423.
  • منبع: سایت هدانا، برگرفته از  > تفسیر نمونه جلد 15 > 1 ـ دابّة الارض چیست؟.

حتما بخوانيد

ویژه نامه قرآن و عترت پژوهی



کلید:  دابة الارض دابه الارض کیست معنی دابه خروج دابة الارض دابة الارض از نظر شیعه آیه دابه الارض دابه یعنی چه؟ آیه 82 سوره نمل دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیستدابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست دابه الارض کیست

نظر مخاطبان درباره این مطلب:

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.

با توجه به حجم سوالات، به سوالات تکراری پاسخ داده نمی شود لطفا در سایت «سرچ» کنید.