حرمت خوردن خون در قرآن کریم
خون
در آیاتی قسمتهای قبل، دیدیم که حرمت خوردن خون در قرآن کریم، صریحاً بیان شده است. همچنین خون، یکی از نجاسات است که بودن آن بر روی بدن یا لباس یا محل نمازگزار، باعث بطلان نماز و عبادت او می شود. شاید مطالبی که در ادامه می آید، تاحدی دلیل سختگیری اسلام را درباره خون، مشخص سازد.
یکی از وظائف خون، حمل سموم و مواد زائد بدن و رساندن آنها ریه ها، کلیه‌ها و غده های عرق است تا از بدن دفع شوند. مهم‌ترین مواد زائد دفع شونده به کمک خون، عبارتند از اوره (Urea) و گاز دی اکسید کربن (CO2) که از سوخت و ساز سلولها، آزاد میشوند. همچنین برخی از سموم تولید شده در قسمتهای مختلف بدن از طریق خون به کبد می‌رود تا تعدیلاتی روی آن انجام پذیرد. در اثر خوردن خون، میزان اوره در بدن به شدت بالا رفته و می تواند منجر به کما (Coma) می‌شود.
همچنین خون در گلبول‌های قرمز خود، دارای هموگلوبین (hemoglobin) است که به سختی هضم می‌گردد و معده تحمل آن را ندارد؛ از طرفی اگر خون لخته شده باشد به دلیل در برداشتن فیبرین (Fibrin) که رشته هایی نامحلول است، هضم آن به مراتب سخت‌تر خواهد بود.
علاوه بر آن خون محل مناسبی برای رشد و پرورش انواع میکروب‌ها می‌باشد.
تمام ميكروب‌هايى كه وارد بدن انسان مى شوند به خون حمله مى كنند و آن را مركز فعاليت خويش قرار مى دهند؛ به همين دليل گلبول‌هاى سفيد كه محافظان بدن انسان هستند، همواره در خون حضور دارند تا ميكروب‌ها به اين بخش حساس كه با تمام مناطق بدن ارتباط نزديك دارد راه پيدا نكنند.
هنگامى كه خون از جريان مى افتد و به اصطلاح مى ميرد، گلبول‌هاى سفيد از بين مى روند و به همين دليل ميكروب‌ها كه ميدان را خالى از حريف مى بينند به سرعت زاد و ولد كرده گسترش مى يابند. بنابراين اگر گفته شود خون در حیوان مرده، آلوده ترين اجزاى بدن است، گزاف گفته نشده است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
از سوى ديگر امروز در علم تغذیه، ثابت شده كه غذاها از طريق تاثير در غده ها و ايجاد هورمون‌ها در روحيات و اخلاق انسان اثر مى گذارند. از قديم نيز تأثير خون‌خوارى در قساوت و سنگدلى به تجربه رسيده و حتى ضرب المثل شده است.225
در ادامه حدیث قبلی از امام صادق (علیه السلام)، آن حضرت درباره فلسفه تحریم خون فرموده اند: «وَ أَمَّا الدَّمُ فَإِنَّهُ يُورِثُ آكِلَهُ الْمَاءَ الْأَصْفَرَ وَ يُورِثُ الْكَلَبَ وَ قَسَاوَةَ الْقَلْبِ وَ قِلَّةَ الرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ حَتَّى لَا يُؤْمَنَ عَلَى حَمِيمِهِ وَ لَا يُؤْمَنَ عَلَى مَنْ صَحِبَهُ»؛ «خداوند خون را حرام كرد، زيرا [تغذيه از خون] موجب پيدا شدن بیماری زردی و بیماری هاری می شود و باعث سنگدلی و كم شدن مهر و عطوفت می شود به گونهای که به صمیمی ترین نزدیکانش نیز ایمنی نیست».
به این ترتیب مشاهده می شود که خون‌خوارى هم زيان شدید جسمى دارد و هم اثرات سوء اخلاقى برجای میگذارد.
225- تفسير نمونه، ج 1، ص 585 و 586.
منبع: سایت هدانا برگرفته از قرآن و پزشکی.
