نهی از شکنجه و آزار حيوانات در روایات

نهی از شکنجه و آزار حيوانات در روایات
كشتن، آتش زدن وشكنجه حيوانات
1. در روايتى صحيح ومعتبر مىخوانيم كه از امام کاظم عليه السلام در مورد كشتن مورچه سؤال كردند. حضرت فرمود: «آن را نكشيد، مگر اينكه باعث آزارشما شود».[15]
2. در حديث است كه از امام کاظم عليه السلام در مورد كشتن مار پرسيدند. حضرت به نقل از حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود: «هر كس مار را براى اين نكشد كه كشتن آن گناه است از من نيست، امّا اگر براى اين نكشد كه حيوانى است كه به وى آزارى نرسانيده اشكالى ندارد».[16]
3. از امام رضا عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس مار (خطرناكى) را بكشد گويى كافر (حربى) را كشته است».[17]
4. در حديثى ديگر فرمود: «حضرت رسول صلى الله عليه و آله از كشتن پنج حيوان[18] نهى كرد: صُرَد (كركس)[19] وصوّام، هدهد، زنبور، مورچه، قورباغه ودستور كشتن چند حيوان را صادر كرد:… مار، عقرب، سگ درنده».[20]
5. در حديث است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله نهى كرد از اينكه حيوانى را به آتش بسوزانند.[21]
6. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خداوند متعال زنى را به جرم اينكه گربهاى را بسته بود تا از تشنگى مرد، عذاب كرد».[22]
[15] . قرب الإسناد، ص 225، ح 1146 و1147.
[16] . معانى الأخبار، ص 173.
[17] . الجعفريات، ص 245.
[18] . قابل ذكر اينكه از كلام دميرى وبيشتر علماى لغت استفاده مىشود كه «صُرد»و«صوام» يك حيوان است كهبه ضميمه چهار حيوان ديگر، پنج حيوان محسوب مىشوند.(بحارالأنوار، ج64، ص 264، ح 19.)
[19] . «صُرَد» مرغى است بزرگسر كه گنجشك شكار مىكند وبه آن شيرگنجشك نيزمىگويند (فرهنگ عميد).
[20] . خصال، ج 1، ص 266، ح 59؛ بحارالأنوار، ج 64، ص 264، ح 19.
[21] . كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 3؛ مكارم الأخلاق، ص 425.
[22] . ثواب الأعمال، ص 327، ح 6.