روایاتی درباره استفاده از ظرف طلا و نقره

روایاتی درباره استفاده از ظرف طلا و نقره
(مقدّمه:) خوردن و آشاميدن در ظرف طلا و نقره حرام است. و در مورد استفاده از چنين ظروفى در غير خوردن و آشاميدن اختلاف نظر وجود دارد و احتياط آن است كه براى تزيين نيز نگهدارى نشود. وضو گرفتن از ظروف طلا و نقره حرام است. و خوردن و آشاميدن از ظروف نقرهكوب و طلاكوب كراهت دارد. استفاده از ظرفى كه از پوست حيوان حلال گوشت كه به روش شرعى ذبح شده، اشكال ندارد، امّا اگر از پوست حيوان مرده باشد جايز نيست. (به رواياتى در اين باره توجّه كنيد:)
1. از رسول خدا صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر كه در دنيا از ظرف طلا و نقره آب بنوشد، در بهشت از اين ظروف محروم خواهد شد».[1]
2. در روايتى معتبر آمده است كه محمّد بن اسماعيل بن بزيع از امام رضا عليه السلام درباره استفاده از ظروف طلا و نقره پرسيد. حضرت فرمود: «كراهت دارد». راوى عرض كرد: شنيدهايم حضرت موسى بن جعفر عليه السلام آيينهاى داشت كه پوشش آن از نقره بود. امام فرمود: «خدا را سپاس، نه چنين نيست. آن آيينه اكنون نزد من است و تنها حلقهاى از نقره بر آن است».
سپس اضافه فرمود: «هنگامى كه عبّاس را ختنه كردند برايش عصايى ساختند كه پوشش آن از نقره بود، از قبيل چيزهايى كه براى كودكان مىسازند كه نقره آن در حدود ده درهم بود. چون پدرم آن را ديد دستور داد آن را شكستند».[2]
3. عمرو بن ابى المقدام مىگويد: ظرفى آب خدمت امام صادق آوردند كه نقرهاى بر آن چسبانده بودند. آن حضرت تكّه نقره را از ظرف جدا كرد، سپس آب نوشيد.[3]
4. در حديثى معتبر آمده است كه امام كاظم عليه السلام فرمود: «ظروف طلا و نقره كالاى كسانى است كه به جهان آخرت يقين ندارند».[4]
5. در حديثى موثّق از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: «آب خوردن از ظرفى كه نقرهكوب باشد يا قسمتى از آن نقره باشد كراهت دارد. روغن ماليدن از چنين روغندانى و شانه كردن با چنين شانهاى نيز مكروه است».[5]
[1] . خصال، ج 2، ص 93، ح 2؛ بحارالأنوار، ج 66، ص 527، ح 4.
[2] . محاسن، ص 582، ح 67؛ كافى، ج 6، ص 267، ح 2.
[3] . محاسن، ص 582، ح 64؛ كافى، ج 6، ص 267، ح 6.
[4] . محاسن، ص 582، ح 62؛ كافى، ج 6، ص 268، ح 7.
[5] . محاسن، ص 582، ح 66؛ كافى، ج 6، ص 267، ح 5.