کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند
فهرست این نوشتار:
[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][ کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند]
مسأله 1068 کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می تواند خم شود (1) و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است روی چیز بلندی گذاشته (2) و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است، ولی باید (3) کف دستها و زانوها و انگشتان پا را بطور معمول به زمین بگذارد.
(1) (بهجت:) باید به اندازه ای که اولین مرتبه سجود صدق می کند خم شود..
(2) (زنجانی:) روی جای بلندی بگذارد و پیشانی را بر آن قرار دهد، به طوری که بگویند سجده کرده است و در صورت امکان باید بقیه مواضع سجده را بطور معمول بر زمین بگذارد.
(مکارم:) بر محل ّ بلندتری قرار دهد، که پیشانی به آن برسد و کف دستها و زانوها و انگشتان را بطور معمول بر زمین بگذارد.
(3) (فاضل:) ولی اگر مهر را بالا بیاورد و به پیشانی بچسباند سجده صحیح نیست امّا..
(بهجت:) ولی بنا بر احتیاط..
(سیستانی:) مسأله کسی که می تواند بنشیند ولی نمی تواند پیشانی را بر زمین برساند، اگر بتواند به قدری خم شود که عرفاً سجده بر آن صدق کند باید به آن مقدار خم شود و مُهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و پیشانی را بر آن بگذارد ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را در صورت امکان به طور معمول بر زمین بگذارد.
مسائل از 1069 تا 1096 اختصاصی
اشاره
(خوئی، تبریزی، زنجانی:) مسأله 1078 اگر چیز بلندی نباشد که مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است بر آن بگذارد، لازم است که مهر یا چیز دیگر را با دست بلند کرده و بر آن سجده نماید.
(سیستانی:) در فرض مذکور اگر..
(سیستانی:) و کسی هم نباشد که مثلًا مهر را بلند کند و بگیرد تا آن شخص بر آن سجده کند باید مهر یا چیز دیگر را با دست بلند کرده و بر آن سجده نماید.
[کسی که هیچ نمی تواند خم شود]
مسأله 1069 کسی که هیچ نمی تواند خم شود باید برای سجده بنشیند و با سر اشاره کند و اگر نتواند باید با چشمها اشاره نماید و در هر دو صورت احتیاط واجب آن است که اگر می تواند به قدری مهر را بلند کند که پیشانی را بر آن بگذارد (1) (و اگر نمی تواند احتیاط مستحب آن است که مهر را بلند کند و به پیشانی بگذارد (2)) و اگر با سر یا چشمها هم نمی تواند اشاره کند باید در قلب نیت سجده کند و بنا بر احتیاط واجب با دست و مانند آن برای سجده اشاره نماید.
(1) (فاضل:) در هر دو صورت احتیاط آن است که اگر می تواند مهر را بلند کند و بر پیشانی بگذارد..
(2) (گلپایگانی، صافی:) در هر دو صورت احتیاط واجب آن است که اگر می تواند مهر را بلند کند و پیشانی را بر آن بگذارد و اگر ممکن نیست مهر را به پیشانی بگذارد..
[قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: اراکی و فاضل نیست]
(خوئی، تبریزی:) مسأله کسی که هیچ نمی تواند سجده نماید باید برای سجده با سر اشاره کند و اگر نتواند باید با چشمها اشاره نماید و اگر با چشمها هم نمی تواند اشاره کند بنا بر احتیاط مستحب با دست و مانند آن برای سجده اشاره کند و در قلب نیز نیّت سجده نماید.
(سیستانی:) و مقداری که می تواند خم شود بر آن سجده صدق نمی کند..
(سیستانی:) باید در قلب نیت سجده کند و بنا بر احتیاط لازم با دست و مانند آن برای سجده اشاره کند و ذکر واجب را بگوید.
(بهجت:) مسأله کسی که هیچ نمی تواند خم شود برای سجده باید سر را به قصد سجده خم کند و برای برخاستن از سجده، سر را بلند کند و اگر این هم ممکن نشد، به قصد سجده چشم را می بندد و به قصد برخاستن، چشم را باز می کند و لازم نیست در این صورت بقیه اعضاء یعنی کف دست و زانو و انگشت بزرگ پا روی زمین باشد. گر چه این کار در صورت امکان موافق احتیاط است.
(زنجانی:) مسأله کسی که هیچ نمی تواند سجده کند باید در حالی که در قلب نیت سجده می کند با سر اشاره کند و کافی است و اگر ممکن نباشد بنا بر احتیاط با چشمها اشاره کند و پس از برطرف شدن عذر نماز را دوباره بخواند؛ و اگر اشاره نیز ممکن نباشد، سجده واجب نیست و بنا بر احتیاط واجب نماز را بدون سجده بخواند و بعد از برطرف شدن عذر اعاده کند و احتیاط مستحب آن است که در حال نماز به نیت سجده با دست اشاره کند و ذکر نیز بگوید.
(مکارم:) مسأله هر گاه نتواند خم شود باید با سر اشاره کند و الّا با چشمها اشاره می نماید یعنی آن را به قصد سجده می بندد و به نیّت سر برداشتن باز می کند و در هر صورت احتیاط واجب آن است که مهر را بلند کند و بر پیشانی بگذارد، اگر هیچ یک از اینها را نتواند احتیاط این است که در قلبش نیّت سجده کند.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
[ کسی که نمی تواند بنشیند، باید ایستاده نیت سجده کند]
مسأله 1070 کسی که نمی تواند بنشیند، باید ایستاده نیت سجده کند و چنانچه می تواند، برای سجده با سر اشاره کند و اگر نمی تواند، با چشمها اشاره نماید (1) و اگر این را هم نمی تواند، در قلب نیت سجده کند و بنا بر احتیاط واجب با دست و مانند آن برای سجده اشاره نماید.
(1) (فاضل:) یعنی آن را به قصد سجده می بندد و به نیّت سر برداشتن باز می کند..
(خوئی، بهجت، تبریزی، زنجانی، سیستانی، مکارم:) رجوع کنید به ذیل مسأله 1069.
[ اگر در پیشانی دمل و مانند آن باشد]
مسأله 1066 اگر در پیشانی دمل و مانند آن باشد، چنانچه ممکن است باید با جای سالم پیشانی سجده کند و اگر ممکن نیست باید زمین را گود کند و دمل را در گودال و جای سالم را به مقداری که برای سجده کافی باشد بر زمین بگذارد.
(مکارم:) مسأله هر گاه در پیشانی دمل و مانند آن باشد و نتواند آن را بر مهر و مانند آن بگذارد می تواند مهر را در کنار پیشانی یا در هر دو طرف قرار دهد و مهر را در هر دو طرف آن قدر از زمین بلند کند که دمل در وسط آن قرار گیرد به شرط این که از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و هر گاه دمل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد باید به یکی از دو طرف بیرون پیشانی سجده کند و اگر ممکن نیست چانه را بر مهر می گذارد و اگر آن هم ممکن نیست هر جای از صورت که ممکن شود بر مهر بگذارد و اگر به هیچ جای از صورت ممکن نشود باید به اندازه ای که می تواند خم شود.
(زنجانی:) مسأله اگر در پیشانی دمل و مانند آن باشد، که نتواند با آن سجده کند باید با جای سالم پیشانی سجده کند؛ و لو به این شکل که مهر بلندی بردارد و دمل را در کنار مهر قرار داده با قسمت سالم پیشانی سجده کند، یا زمین را گود کند و دمل را در گودال و جای سالم پیشانی را بر زمین بگذارد.
(سیستانی:) مسأله اگر در پیشانی دمل یا زخم و مانند آن باشد که نتواند آن را هر چند بدون فشار بر زمین بگذارد چنانچه آن دمل مثلًا همه پیشانی را فرا نگرفته باشد باید با جای سالم پیشانی سجده کند و اگر سجده کردن با جای سالم پیشانی توقّف بر آن داشته باشد که زمین را گود کند و دمل را در گودال و جای سالم را به مقداری که برای سجده کافی باشد بر زمین بگذارد باید این کار را انجام دهد (منظور از پیشانی در اوّل فصل سجود [مسأله 1045] ذکر شد).
[مسأله 1067 اگر دمل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد]
مسأله 1067 اگر دمل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد باید به یکی از دو طرف پیشانی سجده کند (1) و اگر ممکن نیست به چانه و اگر به چانه هم ممکن نیست باید (2) به هر جای از صورت که ممکن است سجده کند (3) و اگر به هیچ جای از صورت ممکن نیست (4) باید با جلو سر سجده نماید.
(1) (بهجت:) و احتیاط در این است که اگر طرف راست ممکن است آن را برطرف چپ پیشانی مقدّم بدارد و اگر ممکن نیست به چانه و اگر به چانه هم ممکن نیست باید با سر اشاره کند و اگر آن هم نشد با بستن و باز کردن چشم ها سجده را انجام می دهد.
(زنجانی:) و بنا بر احتیاط مستحب طرف راست را مقدم بدارد و اگر نتواند، بر ابرو سجده کند و بنا بر احتیاط واجب ابروی راست را مقدم بدارد و اگر نمی تواند، به چانه سجده نماید و اگر ممکن نیست، باید برای سجده کردن اشاره کند.
(2) (فاضل:) بنا بر احتیاط واجب باید..
(3) (گلپایگانی، صافی:) رجاءً سجده کند..
(4) (گلپایگانی، صافی:) با جلوی سر سجده نماید رجاءً و در این دو صورت با اشاره نیز رجاءً سجده نماید. (مکارم:) رجوع کنید به ذیل مسأله 1066.
(خوئی، تبریزی:) مسأله اگر دمل یا زخم تمام پیشانی را گرفته باشد بنا بر احتیاط باید به یکی از دو طرف پیشانی و چانه اگر چه به تکرار نماز باشد، سجده کند و اگر ممکن نیست فقط به چانه و اگر به چانه هم ممکن نیست باید برای سجده اشاره کند (تبریزی: و موی چانه حائل حساب نمی شود).
(سیستانی:) مسأله اگر دمل یا زخم تمام پیشانی را به معنایی که گفته شد فرا گرفته باشد باید بنا بر احتیاط واجب دو طرف آن را که ما بقی پیشانی است یا یکی از آنها را به هر نحو که می تواند بر زمین بگذارد و اگر نتواند باید به بعضی از اجزاءِ صورت خود سجده کند و احتیاط لازم آن است که اگر می تواند به چانه سجده کند؛ و اگر نمی تواند به یکی از دو طرف پیشانی سجده کند و اگر سجده کردن به صورت به هیچ وجه ممکن نبود، باید برای سجده اشاره کند.
- توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل، اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
لینک کوتاه مطلب: http://goo.gl/AxStII
*- ضمنا شما می توانید از اینجا مشترک خبرنامه سایت شوید و جدید ترین مطالب را دریافت کنید.
- نجس شدن مهر و محل سجده
- سجده کردن به صورت غیر معمول
- قرار دادن سر انگشت پا در سجده روی زمین
- در سجده کف دست و انگشتان بر زمین باشد
- سجده بر مهر چرک دار و سیاه چه حکمی دارد
- هم سطح بودن مکان سجده در نماز
کلید: X سجده بیمارX سجده مریضX سجده نشستهX کمر دردX پا درد بیماری که نمی تواند به درستی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کندکسی که نمی تواند به خوبی سجده کند کسی که نمی تواند به خوبی سجده کندکسی که نمی تواند به خوبی سجده کندکسی که نمی تواند به خوبی سجده کند
[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]
