نماز حاجت
این نماز را بسیارى از علما، مانند «سیّد بن طاووس»، «شیخ صدوق»، «شیخ مفید» و «شیخ طوسى» نقل کرده اند که امام صادق(علیه السلام) فرمود: هرگاه حاجت مهمّى دارى، سه روز متوالى از چهارشنبه تا جمعه را روزه بگیر، در روز جمعه غسل کن و لباسى نو و پاکیزه بپوش و بالاى بام خانه ات (یا در فضاى باز) برو و دو رکعت نماز بخوان، و پس از نماز، دست ها را به سوى آسمان بلند کن و بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى حَلَلْتُ بِساحَتِکَ لِمَعْرِفَتى بِوَحْدانِیَّتِکَ وَصَمَدانِیَّتِکَ، وَاَنَّهُ لا قادِرَ عَلى قَضاءِ حاجَتى غَیْرُکَ،
خدایا من فرود آمدم به آستانت چون علم دارم به یگانگى و بى نیازى تو و این که کسى جز تو قادر به برآوردن حاجتم نیست
وَقَدْ عَلِمْتُ یا رَبِّ اَ نَّهُ کُلَّما تَظاهَرَتْ نِعْمَتُکَ عَلَىَّ، اِشْتَدَّتْ فاقَتى اِلَیْکَ،
و به خوبى دانسته ام اى پروردگار من که هراندازه نعمتت را در خود دریابم نیاز و احتیاجم به تو بیشتر مى گردد
وَقَدْ طَرَقَنِی هَمُّ کَذا وَکَذا
و اکنون اندوه فلان کار و فلان جریان به من وارد شده
به جاى کلمه «کذا و کذا» حاجت خود را ذکر کند و آنگاه ادامه دهد:
وَاَنْتَ بِکَشْفِهِ عالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّم، واسِعٌ غَیْرُمُتَکَلِّف،
و تو براى برطرف کردن آن داناى بدون معلم هستى و بدون مشقت رفع آن توانى
فَاَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلَى الْجِبالِ فَنُسِفَتْ، وَوَضَعْتَهُ عَلَى السَّمواتِ فَانْشَقَّتْ،
پس از تو خواهم به حق آن نامت که نهادى بر کوهها و آنها از هم پراکنده شد و نهادى آنرا بر آسمانها و آنها از هم شکافت
وَعَلَى النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ، وَعَلَى الاَْرْضِ فَسُطِحَتْ،
و بر ستارگان و آنها فروریخت و بر زمین نهادى پس گسترده شد
وَاَسْئَلُکَ بِالْحَقِّ الَّذى جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
و از تو خواهم بدان حقى که قرار دادى آنرا در پیش محمد صلى الله علیه وآله
وَ عِنْدَ عَلِىٍّ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، وَعَلِىٍّ وَمُحَمَّد، وَجَعْفَر وَمُوسى،
و در نزد على و حسن و حسین و على و محمد و جعفر و موسى
وَ عَلِىٍّ وَمُحَمَّد، وَعَلِىٍّ وَالْحَسَنِ، وَالْحُجَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ،
و على و محمد و على و حسن و حضرت حجت علیهم السلام
اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَیْتِهِ، وَاَنْ تَقْضِىَ لى حاجَتى، وَتُیَسِّرَلى عَسیرَها، وَتَکْفِیَنى مُهِمَّها،
که درود فرستى بر محمد و خاندانش و اینکه حاجتم برآورى و دشواریش را آسان کنى و مهمش را کفایت کنى
فَاِنْ فَعَلْتَ فَلَکَ الْحَمْدُ، وَاِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَکَ الْحَمْدُ،
پس اگر انجام دادى که ستایشت کنم و اگر هم انجام ندهى باز هم ستایشت کنم
غَیْرُ جآئِر فى حُکْمِکَ، وَلا مُتَّهَم فى قَضآئِکَ، وَلاحآئِف فى عَدْلِکَ
که ستمى در حکم تو نیست و نه در داوریت متهم هستى و نه از عدالت روگردانده اى
سپس گونه خود رابر زمین مى گذارى و مى گویى:
اَللّهُمَّ اِنَّ یُونُسَ بْنَ مَتّى عَبْدُکَ، دَعاکَ فى بَطْنِ الْحُوتِ وَهُوَ عَبْدُکَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ،
خدایا همانا یونس بن متى بنده ات تو را در شکم ماهى خواند و به خاطر این که بنده ات بود دعایش را مستجاب کردى
وَاَنَا عَبْدُکَ اَدْعُوکَ فَاسْتَجِبْ لى.
و من نیز بنده توام تو را مى خوانم پس دعایم مستجاب کن.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: بسیار مى شود حاجتى دارم، این دعا را مى خوانم و خداوند حاجتم را برآورده مى سازد.(1).
نمازى ديگر براى برآورده شدن حاجات
«مرحوم کلینى» به سند معتبر از عبدالرّحیم قصیر روایت کرده است که خدمت امام صادق(علیه السلام)
شرفیاب شدم و عرض کردم: فدایت شوم، از نزد خودم دعایى ساخته ام! حضرت فرمود: دعاى اختراعى خود را رها کن، هرگاه حاجتى داشتى، به رسول خدا پناه ببر و دو رکعت نماز بگذار و آن را به رسول خدا(صلى الله علیه وآله) هدیه کن. گفتم: چگونه آن را بجا آورم؟ فرمود: غسل مى کنى و سپس دو رکعت نماز مى خوانى (مثل دو رکعت نماز صبح) وقتى که نماز به پایان رسید مى گویى:
شاید این مطالب را هم بپسندید:
اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ، وَمِنْکَ السَّلامُ، وَاِلَیْکَ یَرْجِعُ السَّلامُ،
خدایا تویى سلام و از تو است سلام و بسوى تو بازگردد سلام
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَبَلِّغْ رُوحَ مُحَمَّد مِنِّى السَّلامَ، وَاَرْواحَ الاَْئِمَّةِ الصّادِقینَ سَلامى،
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و بفرست از جانب من به روح محمّد و ارواح امامان راستگو سلامم را
وَارْدُدْ عَلَىَّ مِنْهُمُ السَّلامَ، وَالسَّلامُ عَلَیْهِمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ،
و بازگردان بر من از ایشان سلامى و درود بر ایشان و رحمت خدا و برکاتش
اَللّهُمَّ اِنَّ هاتَیْنِ الرَّکْعَتَیْنِ هَدِیَّةٌ مِنّى اِلى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
خدایا این دو رکعت نماز هدیه اى است از من به پیشگاه رسول خدا صلى الله علیه و آله
فَاَثِبْنى عَلَیْهِما ما اَمَّلْتُ وَرَجَوْتُ فیکَ وَفى رَسُولِکَ، یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ
پس پاداشم بده بر آن دو بدانچه امید و آرزو دارم درباره تو و پیامبرت اى سرپرست مؤمنان
سپس به سجده مى روى و چهل مرتبه مى گویى:
یا حَىُّ یا قَیّومُ، یا حَیّاً لایَمُوتُ، یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
اى زنده و پاینده اى زنده اى که نمیرد اى زنده اى که معبودى جز تو نیست اى داراى جلالت و بزرگوارى اى مهربانترین مهربانان.
آنگاه جانب راست صورت را روى زمین مى گذارى و این دعا را چهل مرتبه مى خوانى، پس از آن جانب چپ صورت را بر زمین مى گذارى و چهل مرتبه این دعا را مى خوانى. آنگاه سر را بلند مى کنى و دستان خود را (به سمت آسمان) برمى دارى و چهل مرتبه این دعا را مى خوانى; سپس دست
یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللّهِ، اَشْکُوا اِلَى اللّهِ وَاِلَیْکَ حاجَتى،
اى محمّد اى رسول خدا بیاورم به سوى خدا و به سوى تو
وَاِلى اَهْلِ بَیْتِکَ الرّاشِدینَ حاجَتى، وَبِکُمْ اَتَوَجَّهُ اِلَى اللّهِ فى حاجَتى
و همچنین به سوى خاندان راه یافته ات حاجتم را و به وسیله شما رو کنم به سوى خدا در مورد حاجتم
سپس به سجده مى روى و به قدر یک نفس مى گویى:
یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ…
اى خدا اى خدا اى خدا…
سپس مى گویى:
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَافْعَلْ بى کَذا وَکَذا.
درود فرست بر محمّد و آل محمّد و انجام ده درباره من چنین و چنان.
(و به جاى این جمله اخیر، حاجت خود را مى گویى). امام صادق(علیه السلام) فرمود: من از جانب خداوند ضمانت مى دهم که از جاى خویش حرکت نکنى مگر آن که حاجت تو برآورده شود، ان شاءاللّه.(1)
