نشانه قبولی توبه
آمرزش گناهان(پرسش و پاسخ)
پرسش:
براساس آموزه‌های وحیانی از کجا می‌توان فهمید که خدای متعال گناهان ما را بخشیده است؟
پاسخ:
یکی از مشکلات عمده انسان‌ها این است که رضایت همه کس برایمان مهم است مگر رضایت خدا!
نخست باید دانست صفحه دل آدمی آینه تجلی رحمت و غضب خداست و با رجوع به فطرت درونی و حالت قبلی خود می‌توان از رضایت و عدم رضایت خدا با خبر شد به طوری که اگر آثاری از اصرار برگناه در دل نمانده و پشیمانی کامل وجود دارد معلوم می‌شود که خداوند نیز آثاری از گناه را باقی نگذاشته است و توبه را پذیرفته است؛ چنان که گروهی از مردان خدمت حضرت موسی(ع) رسیدند و پرسیدند از کجا بدانیم خداوند از ما راضی است؟ حضرت موسی(ع) درخواست آنان را به خداوند منتقل کرد. خداوند فرمود: به بندگان من بگو: «بدانید هرگاه از من راضی شدید من هم از شما راضی‌ام» (تحف العقول).
آمرزش از طرف خداوند، در حقیقت، نتیجه توبه از طرف عبد و پذیرش آن است.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
در بحث پذیرش توبه آنچه اهمیت دارد وجود شرایط است. اگر کسی موفق شود با شرایطی که به تعبیر قرآن کریم، همان توبه نصوح است، توبه نماید. مسئله پذیرش و آمرزش از طرف خداوند قطعی خواهد بود.
عالمان اخلاقی با استفاده از منابع اسلامی فرموده‌اند: شخص توبه کننده، حتی اگر پس از توبه نصوح، به دلایلی دوباره به گناه آلوده گردد، و توبه نماید، پذیرش و آمرزش الهی را در پی خواهد داشت و این فرایند تا هنگام مرگ ادامه خواهد داشت.
مهمترین شرایط حداقلی توبه عبارت است از:
1- پشیمانی و ندامت از صمیم قلب و تصمیم بر عدم ارتکاب دوباره.
2- استغفار و طلب بخشش
3- تصمیم قاطع بر جبران گذشته و ادای حقوق، خصوصاً اگر حق‌الناس باشد.
4- بجا آوردن تمام واجب‌های ضایع نشده.
بنابراین خدای متعال با انجام فرائض و اعمالی که به آنها امر فرموده (مانند: نماز، روزه، جهاد، امر به معروف، احترام به والدین، انفاق، صدقه و احسان و صداقت و…) راضی و خشنود و از ارتکاب نواهی و منهیات ناراضی است. در روایتی از امام باقر(ع) همین معنا را می‌یابیم، که فرمود: خداوند سه چیز را در سه چیز پوشانده است. اول: خشنودی‌اش را در طاعتش قرار داده، پس هیچ طاعتی را کم مشمار، شاید رضایت خدا در آن طاعت باشد. دوم: خشمش را در معصیت پوشاند، پس معصیتی را ناچیز مشمار، شاید خشم او در آن معصیت باشد. سوم: اولیائش را در مردمان پنهان کرده، پس کسی را تحقیر مکن! شاید همو ولی خدا باشد. (بحار الانوار، ج 75، ص 187)
آری رضایت پروردگار یک نشانه روحی در انسان دارد، و آن شادی دل، سبکی قلب و سهل‌گیری در برابر شداید دنیا است. دریافت و درک این حالت نسبی و بسته به هر شخص متفاوت است.کیهان/.
