دعای عهد

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که هر کس چهل روز صبح ها این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم(علیه السلام) باشد.(1) به یقین تأثیر این گونه دعاها در مورد کسانى است که شرایط سربازى امام زمان(علیه السلام) را بدست آورده اند، نخست با خودسازى و تهذیب نفس و تلاش براى اصلاح جامعه، شایستگى حضور در میان یاران آن حضرت را کسب مى کنند وسپس با خواندن این دعا حضور خود را در خدمت حضرت تضمین مى نمایند. این دعا در مزار کبیر، مصباح الزائر و بحارالانوار ـ با تفاوت هایى نسبت به یکدیگر ـ آمده است و ما آن را مطابق نسخه متداول نقل مى کنیم:

اَللّـهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَرَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَرَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَمُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالاِْنْجیلِ وَالزَّبُورِ،
خدایا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار کرسى بلند و پروردگار دریاى جوشان و فرو فرستنده تورات و انجیل و زبور
وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَرَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالاَْنْبِیآءِ وَالْمُرْسَلینَ،
و پروردگار سایه و آفتاب داغ و فرو فرستنده قرآن بزرگ و پروردگار فرشتگان مقرّب و پیمبران و مرسلین
اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَبِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَمُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ،
خدایا از تو خواهم به ذات بزرگوارت و به نور جمال تابانت و فرمانروایى دیرینه ات اى زنده اى پاینده
اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى اَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالاَْرَضُونَ، وَبِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ وَالاْخِرُونَ،
از تو خواهم بدان نامت که روشن شد بدان آسمان ها و زمین ها و بدان نامت که صالح و شایسته گشتند بدان پیشینیان و پسینیان
یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَیا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَیا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَمُمیتَ الاَْحْیآءِ، یا حَىُّ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ،
اى زنده پیش از هر موجود، و اى زنده پس از هر موجود زنده و اى زنده در آن هنگام که زنده اى وجود نداشت اى زنده کن مردگان و اى میراننده زندگان اى زنده اى که معبودى جز تو نیست
اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقآئِمَ بِاَمْرِکَ، صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِ وعَلى ابآئِهِ الطّاهِرینَ،
خدایا برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه یافته و قیام کننده به فرمان تو که درودهاى خدا بر او و پدران پاکش باد
عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَمَغارِبِها، سَهْلِها وَجَبَلِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها،
از طرف همه مردان و زنان با ایمان در شرق هاى زمین و غرب هاى آن هموار آن و کوهش، خشکى آن و دریایش،
وَعَنّى وَعَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ، وَمِدادَ کَلِماتِهِ، وَما اَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَاَحاطَ بِهِ کِتابُهُ،
و از طرف من و پدر و مادرم درودهایى هموزن عرش خدا و شماره کلمات و سخنان او
اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا وَما عِشْتُ مِنْ اَیّامى، عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا اَحُولُ عَنْها وَلا اَزُولُ اَبَداً،
و آنچه را دانشش احصا کرده و کتاب و دفترش بدان احاطه دارد خدایا من تازه مى کنم در بامداد این روز و هر چه زندگى کنم از روزهاى دیگر عهدو پیمان و بیعتى براى آن حضرت در گردنم که هرگز از آن سرنپیچم و دست نکشم هرگز،
اَللّـهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ اِلَیْهِ فى قَضآءِ حَوآئِجِهِ،
خدایا قرار ده مرا از یاران و کمک کارانش و دفاع کنندگان از او و شتابندگان بسوى او در برآوردن خواسته هایش
وَالْمُمْتَثِلینَ لاَِوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ اِلى اِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ،
و انجام دستورات و اوامرش و مدافعین از آن حضرت و پیشى گیرندگان بسوى خواسته اش و شهادت یافتگان پیش رویش
اَللّـهُمَّ اِنْ حالَ بَیْنى وَبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَاَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى،
خدایا اگر حائل شد میان من و او آن مرگى که قرار داده اى آن را بر بندگانت حتمى و مقرّر پس بیرونم آر
شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى،
از گورم کفن به خود پیچیده با شمشیر آخته و نیزه برهنه پاسخ گویان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و بادیه
اَللّـهُمَّ اَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ، وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ،وَاکْحُلْ ناظِرى بِنَظْرَة مِنّى اِلَیْهِ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ،
خدایا بنمایان به من آن جمال ارجمند و آن پیشانى نورانى پسندیده را و سرمه وصال دیدارش را به یک نگاه به دیده ام بکش و شتاب کن در ظهورش
وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَاَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ، وَاشْدُدْ اَزْرَهُ،
و آسان گردان خروجش را و وسیع گردان راهش را و مرا به راه او درآور و دستورش را نافذ گردان و پشتش را محکم کن
وَاعْمُرِ اللّـهُمَّ بِهِ بِلادَکَ، وَاَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَاِنَّکَ قُلْتَ وَقَوْلُکَ الْحَقُّ، ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ اَیْدِى النّاسِ،
و آباد گردان خدایا بدست او شهرها و بلادت را و زنده گردان بوسیله اش بندگانت را زیرا که تو فرمودى و گفته ات حق است (که فرمودى): «آشکار شد تبهکارى در خشکى و دریا بخاطر کرده هاى مردم»
فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِکَ، حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْء مِنَ الْباطِلِ اِلاَّ مَزَّقَهُ، وَیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُحَقِّقَهُ،
پس آشکار کن براى ما خدایا نماینده ات را و فرزند دختر پیامبرت که همنام رسول توست تا دست نیابد به هیچ باطلى جز آن که از هم بدراند و پابرجا کند حق را ثابت کند آن را
وَاجْعَلْهُ اللّـهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ، وَناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ،
و بگردان آن بزرگوار را خدایا پناهگاه ستمدیدگان بندگانت و یاور کسى که جز تو یاورى برایش یافت نشود
وَمُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْکامِ کِتابِکَ، وَمُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دینِکَ، وَسُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ،
و تازه کننده آن احکامى که از کتاب تو تعطیل مانده و محکم کننده آنچه رسیده از نشانه هاى دین و آیینت و دستورات پیامبرت صلى الله علیه و آله
وَاجْعَلْهُ اللّـهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَاْسِ الْمُعْتَدینَ،
و قرارش ده خدایا از آنان که نگاهش دارى از صولت و حمله زورگویان
اَللّـهُمَّ وَسُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ،
خدایا شاد گردان (دل) پیامبرت محمّد صلى الله علیه و آله را به دیدارش و هم چنین هم که در دعوتش از آن حضرت پیروى کرد و رحم کن به بیچارگى ما پس از آن حضرت،
اَللّـهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، اِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَنَریهُ قَریباً،
خدایا بگشا این اندوه را از این امّت به حضور امام زمان و شتاب کن براى ما در ظهور آن جناب که اینان ظهورش را دور پندارند ولى ما نزدیک مى بینیم
بِرَحْمَتِـکَ یـا اَرْحَـمَ الرّاحِمیـنَ.
بـه مهرت اى مهربانترین مهربانان.
سپس سه مرتبه دست بر ران راست خود مى زنى و در هر مرتبه مى گویى: اَلْعَجَلَ الْعَجَلَ یا مَوْلاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ.(2)

 

فهرست کامل مفاتیح الجنان