معنای حدیث به کسی که جز خدا یاوری ندارد آزار نرسان چیست

حديث به كسى كه جز خدا ياورى ندارد آزار مرسانيد به چه معنى است؟ مگر غير از خدا كسى مى تواند يار انسان باشد؟ كه چنانچه كسى او را داشت با كس و يار و ياور و چنانچه او را نداشت بى يار و ياور باشد؟ لطفا توضيح دهيد؟

يارى خداوند در طول يارى سايرين است يعنى يارى دهنده و امداد رسان در كل عالم هستى خداوند است ولى سايرين كه همديگر را يارى ميدهند دست خداوند و وسيله هستند در رسانيدن اين فيض به ديگران بنا بر اين مراد از اين روايت اين است كه ؛

از ظلم به كسى كه به حسب اسباب ظاهرى يار وياورى ندارد بپرهيزيد اين مطلب غير قابل انكار است كه انسان مى بيند برخى داراى عده وعده وقبيله اند وبه ظاهرداراى حاميان زياد كه حامى بودن آنان منافاتى با حمايت خداوند ندارد ودر طول ان است و در عرض نيست تا بگوييم مگر حاميى غير از خدا هست وبرخى به حسب ظاهر حاميى ندارند، افراد بى كس وضعيف وبى زبانى كه قادر به دفاع از خود نيستند وتنها خداست كه از او دفاع مى كند ودفع شرمى كند.

ولى عده اى هستند كه كوچكترين تعرض را تلافى مى كنند و احدى جرئت چپ نگاه كردن به آنها را ندارد. روايت در مقام بيان اين است كه از ظلم به اين دسته بپرهيزيد كه خداوند حامى انان است وممكن است به اسبابى كه براى شما آشكار نباشد از انان حمايت كند وداد آنان را از شما بستاند كه همان اسباب مخفى نيز حمايتشان در طول حمايت خداوند است و خداوند به وسله آنان حمايت خودش را آشكار ميكند.

پرسمان