خودارضايي چيست

خودارضايي چيست و دلايل به وجود آمدن آن چيست و انسان داراي خصيصه زشت خودارضايي چگونه است و راههاي جلوگيري از به وجود آمدن آن چيست؟

 

نکته:

 

«استمنا» يا «خودارضايى» يكى از راه هاى انحرافى در ارضاى ميل جنسى است كه نسل جوان را در معرض آسيب هاى جدى قرار مى دهد. اين كار عادت بسيار زشت و زيان آوري است كه مي تواند استعداد و توانايي هاي فراوان يك جوان را به نابودي بكشاند و حال و آينده او را تباه كند.

 

 

نکته:

 

استمنا و يا به عبارتي خود ارضايي، از نظر شرعي و اخلاقي، حرام و از گناهان بزرگ محسوب مي شود.
اين عادت ناپسندي به لحاظ اخلاقي، بعد معنوي انسان را به سختي مي آزارد، روح او را تاريك مي نمايد، آزادي معنوي انسان را سلب مي كند و در مسير خود سازي و كمال، آدمي را با چالش جدي مواجه مي كند. مطابق تحقيقات انجام شده توسط روانشناسان، خودارضايي نوعي اعتياد و بيماري زشتي است كه آثار و ضررهاي فراواني بر جسم و روان آدمي باقي مي گذارد.
كساني كه گرفتار اين عمل شنيع شده اند، آن را گريزگاهي فرعي و عاجل براي خارج شدن از فشار جنسي و پاسخي براي لذت طلبي خود تصور مي كنند، در صورتي كه اگرتوجه نمايند، بدين وسيله گرفتار آثار و تبعات زيان آوري مي شوند كه گاها قابل جبران نيست.

 

 

نکته:

 

شهوت يكي از اموري است كه با طبيعت انسان در آميخته و در جاي خود از نعمت هاي خداوند است، ولي اگر از حالت تعادل خارج و بر افروخته شود، ممكن است سرمايه هاي عظيم انساني را به خاكستر تبديل كند. اين نيرو به طور قطع نياز به ارضاع دارد، ولي با روشي كه با نظام طبيعت و شريعت سازگار باشد.

 

 

گناه خودارضايي: 

 

به طور قطع خودارضايي يكي از گناهان است و هر گناهي متناسب با آن مجازات اخروي خود را دارد. و اما در زمينه كبيره بودن گفتني است: برخي از عالمان ديني و اخلاقي نسبت به كبيره بودن آن نيز تأكيد نموده اند. از ميان ايشان خصوصا مرحوم شهيد آيه الله دستغيب در كتاب خويش گناهان كبيره فصلي را گشوده و بر بزرگي آن تأكيد نموده است .
از نظر شرعي، ملاك كبيره بودن يك عمل، وعده عذاب از جانب پروردگار مي باشد. در اين زمينه امام صادق(ع) و در ضمن روايتي از عذابي دردناك براي فاعل آن خبر داده است. آن حضرت(ع) فرموده است: «سه دسته از مردمان اند كه خداي متعال در روز قيامت به ايشان نگاه رحمت نمي افكند، آنها را تذكيه نمي نمايد و عذابي دردناك براي ايشان فراهم نموده است: كسي كه موي سپيد خود را مي كند، كسي كه با خود نكاح (استمناء) مي نمايد و كسي كه مفعول واقع مي شود».
به فرض صغيره بودن گناه خودارضايي در صورت عدم تكرار، ملاك ديگر كبيره بودن گناه، تكرار و به تعبير روايات اصرار بر آن است ، به همين دليل چون به طور معمول، خودارضايي، در افرادي كه به آن گرفتارند ، به صورت عادت و اعتياد در مي آيد ، تبدبل به گناه كبيره مي شود.
البته حرمت و بزرگي گناه خودارضايي در حد گناهاني همچون زنا و لواط نيست، ولي در عين حال شرايط آن به گونه اي است كه مي توان گفت: ضررهاي بدني و رواني آن از اين دو معصيت بيشر است؛ زيرا موقعيت براي آنها هميشه مهيا نيست، ولي موقعيت براي خودارضايي و عادت به آن هميشه مهيا مي باشد.

 

حرمت خودارضايي در آيات و روايات:

 

خداوند در سوره مؤمنون مي فرمايد يكي از ويژگي هاي انسان هاي مؤمن اين است كه در مسائل جنسي خودشان را از آلوده شدن به گناه حفظ مي كنند و صرفا از طريق ازدواج غريزه جنسي خود را ارضا مي كند سپس مي فرمايد هر كس از غير مسير ازدواج غريزه جنسي خودش را ارضا كند از تجاوزكاران است «الذين هم لفروجهم حافظون الا علي ازواجهم او ما ملكت ايمانهم فانهم غير ملومين . فمن ابتغاء وراء ذلك فاولئك هم العادون » و عمل استمنا مشمول آيه 7 سوره مؤمنون مي شود كه مي فرمايد هر كسي غير از اين طريق را (جهت بهره گيري جنسي) طلب كند تجاوزگر است».

 

علاوه بر اين در سخنان گهربار معصومين(ع) نيز از عمل استمنا به زشتي ياد شده و مورد نهي قرار گرفته است كه در اينجا به احاديثي از پيامبر(ص) و امام صادق(ع) اشاره مي كنيم:

 

1. امام صادق(ع): روز قيامت خداوند با شخص خودارضا گفت و گو نمى كند و از چشم خدا مى افتد. (ميزان الحكمة، ح 18749)

 

2. رسول خدا(ص): لعنت خدا و ملائكه خداوند و تمام بشر بر شخص خودارضا. (همان، ح 18748)

 

3. رسول خدا(ص): كسى كه خودارضايى مى كند، ملعون است. (همان، ح 18751)

 

4. امام صادق(ع): خودارضايى گناه بزرگى است كه خداوند در قرآن از آن نهى فرموده است. (همان، ح 18750)

 

5. امام صادق(ع): براى كسى كه خودارضايى كند در قيامت عذاب دردناكى در نظر گرفته شده است. (همان، ح 18749)
علاوه اين عمل شيطاني است كه خداوند نهي كرده كه از شيطان تبعيت كنيم و فرموده: لا تعبد و الشيطان ائمه دين عليهم السلام مفسران قرآن و تبيين كنندگان مراد واقعي آيات الهي هستند و هر چه در قرآن صريحا نيامده در كلام ايشان مطرح شده است.
عملي كه از نظر پزشكي و علوم روز هم مردود و مذموم است و مشكلات فراواني را به دنبال مي آورد و در روايات هم مورد نهي قرار گرفته و پيامبر (ص) فاعل آن را ملعون ناميده ترديدي درقبح اين عمل وجود ندارد. (بحارالانوار، ج 104، ص 30، روايت 1 و 2)

 

در مورد عمل خودارضايي يا استمنا و استشها بايد توجه داشت كه اين عمل در هر صورت حرام و از گناهان بزرگ است و تنها راه ارضاي مشروع غريزه جنسي براى فرد فقط از طريق ازدواج و نزديكى با همسر شرعي خود مي باشد.
انسان يك سلسله نيازهايي دارد كه بايد در شرايط زماني مناسب به نحو صحيح ارضا شود يكي از اين نيازها كه آغاز ارضاء آن در ايام جواني است اما بيداري كه در ايام نوجواني رخ مي دهد نياز جنسي است. اين نياز در ايام نوجواني و بلوغ بر اثر ترشح هورمون هاي جنسي و تغييرات فيزيولوژيكي و رواني كه در فرد به وجود مي آيد، بيدار مي شود ولي به دليل فراهم نبودن ساير شرايط ازدواج مانند بلوغ فكري، اجتماعي و اقتصادي در بيشتر افراد با كمي تأخير ارضاء مي شود و بهترين دوران ارضاء اين نياز آغاز جواني است يعني وقتي ساير شرايط ازدواج نيز به طور نسبي فراهم شد اما به دلايلي ممكن است بعضي از جوانان درارضاء اين نياز دچار انحراف جنسي شوند و از طريق نامشروع بخواهند اين نياز طبيعي را ارضاء كند يكي از اين راه هاي انحرافي كه عوارض رواني – جسماني بسيار نامطلوبي نيز به دنبال دارد مبتلا شدن به خودارضايي در پسران و استشها در دختران است. عواملي مانند دست ورزي با آلت تناسلي، پوشيدن لباس هاي تنگ، نگاه كردن به مناظر شهوت آلود مانند نگاه كردن به فيلم هاي مبتذل، نگاه به نامحرم، قرار گرفتن در تنهايي، وارونه خوابيدن، گوش دادن به موسيقي هاي شوت برانگيز، خوردن بعضي از غذاهاي شهوت زا و… مي تواند باعث بروز اين بيماري خانمانسوز شود.

 

 

روش ترك اين عادت زشت:

 

همانگونه كه عالمان اخلاقي مطرح نموده اند، هر روش درماني در اخلاق و خود سازي، مبتني بر طي كردن سه مرحله علم، حال و عمل است، ولي چون مرحله حالت (پشيماني و ندامت) به صورت انفعال در انسان پديد مي آيد و در حقيقت بازتاب آگاهي است، اين مرحله به صورت يك روش مستقل مطرح نمي شود؛ بنابراين براي خارج شدن از اين مشكل، دو روش درماني شناختي و رفتاري پيشنهاد مي شود. وظيفه ما دادن آگاهي و شناخت است و كاري كه خود شما بايد انجام دهيد التزام عملي به دستورالعمل ها و به كار گيري دقيق روش هاي رفتاري اي است كه در ذيل پاسخ ارائه مي شود

 

نياز به آگاهي:

 

خود ارضايي يك انحراف عملي است و بايد با عمل و رفتار با آن مقابله كرد و راه درمان آن جز با رعايت دقيق دستورالعمل محقق نمي شود, ولي چون هر عملي نياز به دانش و اطلاعات خاص خود دارد, بنابراين راه كنترل و درمان اين بيماري و عادت زشت نيز بدون كسب آگاهي ميسر نيست .

 

آگاهي, ازطريق مطالعه در آثار و اطلاعاتي كه در اين زمينه وجود دارد، بدست مي آيد. زمينه هاي مطالعه عبارتند از:

 

1- اينكه اين عمل به لحاظ شرعي حرام و از نظر اخلاقي گناه محسوب مي شود و هر گناهي نور ايمان را تضعيف مي كند و باعث تاريكي و آلودگي روح انسان مي شود. نوري كه انسان بدان نياز فراوان دارد و در اثر فقدان آن، در قيامت دچار عذاب و حسرت خواهد شد.

 

2- مطالعه در پي آمد ها و عواقب سوء آن.

 

3- آشنايي با روش پيشگيري و درمان.
كسب آگاهي در موارد ياد شده باعث بيداري انسان مي شود و زمينه توبه, پشيماني و كنترل آن را در او فراهم مي آورد.

 

گناه خود ارضايي:

 

در اين زمينه گفتني است «استمنا» يا «خودارضايى» يكى از راه هاى انحرافى در ارضاى ميل جنسى است كه نسل جوان را در معرض آسيب هاى جدى قرار مى دهد. اين كار عادت بسيار زشت و زيان آوري است كه مي تواند استعداد و توانايي هاي فراوان يك جوان را به نابودي بكشاند و حال و آينده او را تباه كند. از اينكه متوجه زشتي اين عمل شده ايد خداي را شاكريم و در پاسخ گويي به سوال شما مطالبي را پيرامون معرفي ، حرمت و روش درمان آن بيان مي نماييم، اميد است با كمك الهي و استمداد از معصومين(ع) و اطلاعاتي كه در اين زمينه برايتان ارسال مي شود، در حفظ نفس و كنترل شهوت موفق باشيد.

 

استمنا و يا به عبارتي خود ارضايي، از نظر شرعي واخلاقي، حرام و گناه محسوب مي شود. اين عادت ناپسندي به لحاظ اخلاقي، بعد معنوي انسان را به سختي مي آزارد، روح او را تاريك مي نمايد، آزادي معنوي انسان را سلب مي كند و در مسير خود سازي و كمال، آدمي را با چالش جدي مواجه مي كند. مطابق تحقيقات انجام شده توسط روانشناسان، خود ارضايي نوعي اعتياد و بيماري زشتي است كه آثار و ضررهاي فراواني بر جسم و روان آدمي باقي مي گذارد.
كساني كه گرفتار اين عمل شنيع شده اند، آن را گريزگاهي فرعي و عاجل براي خارج شدن از فشار جنسي و پاسخي براي لذت طلبي خود تصور مي كنند، در صورتي كه اگرتوجه نمايند، بدين وسيله گرفتار آثار و تبعات زيان آوري مي شوند كه گاها قابل جبران نيست.

 

شهوت يكي از اموري است كه با طبيعت انسان در آميخته و در جاي خود از نعمت هاي خداوند است، ولي اگر از حالت تعادل خارج و بر افروخته شود، ممكن است سرمايه هاي عظيم انساني را به خاكستر تبديل كند. اين نيرو به طور قطع نياز به ارضاع دارد، ولي با روشي كه با نظام طبيعت و شريعت سازگار باشد.
خداي متعال كه به حكمت بالغه اش اين غريزه را در نهاد انسان گزارده ، تا نسل انسان باقي بماند، از روي رحمت و هدايت خود راه هاي آسان و معقول كنترل و ارضاع آن را پيش پاي او قرار داده است و نسبت به بيراهه ها و انحراف از مسير درست نيز، هشدارهاي لازم را به انسان داده است ،راههايي كه بايد با شناخت و عمل به آنها، سلامت جسم و جان خويش را پاس بداريم و از خطر و پي آمد كارهايي همچون خود ارضايي و مانند آن برهانيم.

 

كبيره بودن:

 

به طور قطع خود ارضايي يكي از گناهان است . در اين زمينه برخي از عالمان ديني و اخلاقي نسبت به كبيره بودن آن نيزتاكيد نموده اند. از ميان ايشان خصوصا مرحوم شهيد آيه الله دستغيب در كتاب خويش گناهان كبيره فصلي را گشوده و بر بزرگي آن تاكيد نموده است .
از نظر شرعي، ملاك كبيره بودن يك عمل، وعده عذاب از جانب پروردگار مي باشد. در اين زمينه امام صادق (ع) و در ضمن روايتي از عذابي دردناك براي فاعل آن خبر داده است. آن حضرت(ع) فرموده است: «سه دسته از مردمان اند كه خداي متعال در روز قيامت به ايشان نگاه رحمت نمي افكند، آنها را تذكيه نمي نمايد و عذابي دردناك براي ايشان فراهم نموده است: كسي كه موي سپيد خود را مي كند، كسي كه با خود نكاح (استمناء) مي نمايد و كسي كه مفعول واقع مي شود».
به فرض صغيره بودن گناه خود ارضايي در صورت عدم تكرار، ملاك ديگر كبيره بودن گناه، تكرار و به تعبير روايات اصرار بر آن است ، به همين دليل چون به طور معمول، خود ارضايي، در افرادي كه به آن گرفتارند ، به صورت عادت و اعتياد در مي آيد ، تبدبل به گناه كبيره مي شود.
البته حرمت و بزرگي گناه خود ارضايي در حد گناهاني همچون زنا و لواط نيست، ولي در عين حال شرايط آن به گونه اي است كه مي توان گفت: ضررهاي بدني و رواني آن از اين دو معصيت بيشر است ؛ زيرا موقعيت براي آنها هميشه مهيا نيست، ولي موقعيت براي خود ارضايي و عادت به آن هميشه مهيا مي باشد.

 

آسيب شناسي خود ارضايي:

 

آسيب هاى ناشى از خودارضايى به گونه هاى مختلفى تقسيم پذير است كه به اختصار به برخى از آنها اشاره مى شود:

 

يك. آسيب هاى جسمانى
يكى از روش هاى شناخت پيشرفت بيمارى ها در پزشكى، مرحله بندى علايم بيمارى است. براين اساس، برحسب عوارض ايجاد شده در بيمار مبتلا به خودارضايى، سه مرحله بيان شده است:

 

1. مرحله مشكل ساز .
در افرادى كه مدتى است گرفتار خودارضايى شده اند، زودرس ترين عوارض ناشى از خودارضايى عبارت است از:

 

الف. خستگى و كوفتگى.

 

ب. عدم تمركز حواس.

 

ج. ضعف حافظه.

 

د. استرس و اضطراب.

 

2. مرحله گرفتارى شديد.
بروز علايم زير در فرد گرفتار، نشان دهنده آن است كه شدت ابتلاى وى يا مدت آن بيش از مرحله اول است و در نتيجه عوارض شديدترى ظاهر شده است:

 

الف. خستگى و كوفتگى.

 

ب. نوسان خلق يا تغييرات سريع خلقى.

 

ج. حساسيت بيش از حد و زودرنجى.

 

د. كمردرد.

 

ه. نازك شدن موها .

 

و. ناتوانى جنسى زودرس در جوانى .

 

ز. بى خوابى يا بدخوابى و مشكلات مشابه .

 

3. مرحله گرفتارى بسيار شديد يا حالت اعتياد .

 

الف. خستگى و كوفتگى .

 

ب. ريزش شديد موها .

 

ج. تارشدن ديد چشم ها .

 

د. وز وز گوش .

 

ه. انزال زودرس و غيرارادى يا خروج منى به صورت قطره قطره .

 

و. درد كشاله ران و ناحيه تناسلى .

 

ز. دردهاى قولنجى در ناحيه لگن و استخوان دنبالچه .

 

دو. آسيب هاى روحى و روانى 

 

ضعف حافظه و حواس پرتى، اضطراب، منزوى شدن و گوشه گيرى، افسردگى، بى نشاطى و لذت نبردن از زندگى، پرخاشگرى، بداخلاقى و تندخويى، كسالت دائمى و ضعف اراده، احساس حقارت، عدم اعتماد به نفس، احساس گناه و عذاب وجدان بروندادهاى روانى و روحى خودارضايى است. شرح پاره اى از اين موارد در مباحث گذشته روشن شد.

 

سه. آسيب هاى اجتماعى 

 

ناسازگارى خانوادگى، بى ميل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، از بين رفتن عزّت، پاكى، شرافت و جايگاه اجتماعى، دير ازدواج كردن و لذت نبردن از زندگى مشترك .
جهت آگاهى بيشتر نگا:
– قائمى، على، خانواده و مسائل جنسى كودكان، تهران: انتشارات انجمن اوليا و مربيان جمهورى اسلامى ايران، چاپ دهم، 1376.

 

چهار. آسيب هاى معنوى و اخروى 

 

هيچ يك از آسيب هاى پيش گفته، به اهميت آسيب هاى معنوى نيست؛ زيرا آسيب هاى معنوى، جان و دلو به عبارت ديگر كنه حقيقت وجود آدمى را تباه مى سازد. خودارضايى از نظر دين يك گناه است و به تعبير قرآن زنگار بر دل مى نهد:

«كَلاَّ بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ؛ چنين مباد! بلكه اعمال (ناشايست) دل هاى آنان را زنگار زده است».(مطففين (83)، آيه 24)
زنگ يا زنگار در اشياى مادى، همان چيزى است كه روى فلزات و اشياى قيمتى مى نشيند و معمولاً نشانه پوسيدن و از بين رفتنِ شفافيت و درخشندگى آن و در نهايت ضايع شدن و از بين رفتن آن است.

 

علامه طباطبايى در تفسير الميزان طباطبايى (سيد محمد حسين، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه سيد محمد باقر موسوى همدانى، (تلخيص)، (قم: دفتر انتشارات اسلامى، بى چا، بى تا)، ج 20، ص 385)مى فرمايد: از آيه شريفه سه نكته استفاده مى شود:

 

1. اعمال زشت، نقش و صورتى به نفس و روح انسان مى دهند؛

 

2. اين نقش و صورت خاص، مانع آن است كه نفس آدمى حق و حقيقت را درك كند؛

 

3. نفس آدمى به حسب طبع اوليه اش صفا و جلايى دارد كه با داشتن آن، حق را آن طور كه هست درك مى كند.
همچنين آسيب هاى معنوى جهان گذران را در مى نوردد و اگر اصلاح نگردد، حيات جاودان آدمى را در معرض تباهى و شوربختى قرار مى دهد. از اين رو نصوص دينى نسبت به آن هشدارهاى لازم را داده اند. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم در اين باره مى فرمايد: «ناكح الكف ملعون؛ ملعون است كسى كه خودارضايى كند».(رى شهرى، محمد، ميزان الحكمة، ج 12، ص 5654)
امام صادق عليه السلام نيز مى فرمايد: «با سه گروه خداوند در روز قيامت سخن نمى گويد و پاكشان نمى خواند و عذابى دردناك دارند، از آن سه اند، خودارضايى كننده و كسى كه لواط دهد».(همان، ح 19049)
در روايات ديگرى امام صادق عليه السلام خودارضايى را گناه عظيم و مورد نهى الهى معرفى فرموده است.( همان، ح 19050)

 

 

چند راهكار كلي:

 

براي كنترل غريزة جنسي هم خود فرد و هم والدين و اطرافيان مسئوليت دارند. آن چه مربوط به خود فري مي شود و سؤال شما از اين زاويه است عبارتند از:

 

1- برنامه ريزي براي كار مداوم

 

جوانان و نوجوانان از نيروي سرشار و فوق العاده اي برخوردارند. اين نيرو اگر در زمينه هاي ديگر مورد اساتفاده قرار نگيرد و به صورت مطلوب از آن استفاده نشود، با توجه به شرايط سني آن ها در قالب امور جنسي و شهواني ظاهر خواهد شد. اگر جوانان و نوجوانان به كار مداوم عادت كنند و نيرو و توان خود رادر اين زمينه به مصرف برسانند تا حدودي از انحرافات اخلاقي و شهوت و غريزة جنسي در آنان پيشگيري مي شود. كارهاي بدني موجب تعادل جسم و روان مي شود. اگر نيك بنگريم افرادي كه به كار مداوم مشغول هستند و نيرو و استعدادشان را در زمينه هاي مثبت و سالم به كار مي اندازند، كم تر دچار انحرافات اخلاقي و بحران هاي روحي مي شوند. كار موجب مي شود نيرو و انرژي جوان قبل از آن كه به چربي هاي اضافي تبديل گردد و اختلالاتي در ساز و كار اندام هاي بدن ايجاد گردد، از طريق سوخت و ساز مفيد و سالم به مصرف برسد.

 

2- تنظيم خواب

 

تحقيقات نشان مي دهد كه بيش تر انحرافات به خصوص در زمينه مسايل جنسي از فكرهاي ناسالم و خيال پردازي هايي كه جوانان قبل از خواب رفتن دارند، ناشي مي شود. اگر جوان قبل از آن كه به خواب برود، فكرش به خودش و يك سري مسايل و موضوعات مربوط به دورة جواني، معطوف گردد، كم كم به انحرافات كشيده خواهد شد. بنابراين، يكي از روش هاي پيشگيري از انحرافات اين است كه برنامة خواب به صورت دقيق تنظيم شود و تا زماني كه خواب بر شما غالب نشده به رختخواب نرويد. وقتي به رختخواب برويد كه كاملاً خسته و آمادة خواب هستيد. لازمة اين كا اين است كه در طول روز مشغول فعاليت هاي مهم بوده و به اندازة كافي كار كرده باشد.
طبيعي است اگر جوان با خستگي به رختخواب نرود، به ناچار مدت زماني را در بستر بيدار خواهد ماند تا به تدريج به خواب رود و چون افكار و انديشه هاي شهواني و تحريك آميز معمولاً در اين مواقع به سراغ جوان مي آيند، تنظيم ساعات خواب براي جوان، ضرورت خاصي مي يابد. يكي از روان شناسان در اين باره مي گويد: نيمة اول شب بيش از نيمة دوم آن به بدن نيرو مي دهد بنابراين بايد از آن به نحوي مفيد استفاده شود. و صبحگاهان به محض اينكه از خواب بيدار شديد. بي درنگ از بستر برخيزيد و توجه داشته باشيد كه بامدادان بيدار ماندن در بستر خواب، بسيار زيان بار است، جسم را سست و ناتوان مي سازد و وسوسه هاي شوم در دل فرد ايجاد مي شود.

 

3- دوري از محيط هاي آلوده و ناسالم

 

يكي از علل و عوامل انحرافات جنسي و به طور كل انحرافات اخلاقي، محيط آلوده و محرك هاي شهواني است. محيط از طريق وارد نمودن عناصر محرك در گرايش هاي انحرافي، منجر به طغيان غريزة جنسي در جوان مي شود. مسايلي از قبيل بدحجابي، روابط ناسالم و آزاد دختر و پسر، برخي از سريال هاي تلويزيوني و فيلم هاي خارجي و هم چنين استفادة نادرست از اينترنت در تحريك شهوت و غريزة جنسي جوان مؤثر است شايد براي برخي زا نوجوانان يادآوري و تذكر مسايل ديني و اخلاقي چيزي بيهوده و غير ضروري تلقي شود، زيرا آن ها نه در فكر سلامت خويش هستند و نه مسايل اخلاقي و ديني را مي پذيرند، اما براي شما كه روحية مذهبي قوي داريد و همين مسأله باعث شد تا نگران آينده تان باشيد، گفتن اين مسايل مهم و ضروري است. اگر واقعاً مي  خواهيد از جواني تان به خوبي استفاده كنيد و در راه درست و سالم گام برداريد، سعي كنيد از محيط هاي آلوده و ديدن عوامل تحريك كننده، جداً پرهيز نماييد.

 

4- استفاده درست و مطلوب از اوقات فراغت

 

يكي از زمينه هاي پيدايش انحرافات در جوانان و نوجوانان، استفادة نادرست آن ها از اوقات فراغت است. اوقات فراغت طولاني و بي برنامه نوجوانان را عاصي و سرگردان مي كند. آن ها به تدريج سرخورده و مأيوس مي شوند و در نتيجه به دنياي درون خويش پناه مي برند و در كنج خلومت و انزوا راهي براي مشغوليت خود مي جويند.

 

5- پيشگيري از روابط ناسالم

 

جوانان و نوجواناني كه روابط نامطلوب و ناسالم دارند و با افراد منحرف و بي بند و بار دوست و رفيق هستند، كم كم به انحرافات كشيده مي شوند و تحت تأثير امور شهواني قرار مي گيرند. نفوذپذيري جوانان از دوستان و همسالان بيش از ساير گروه ها است. در سنين بلوغ صحبت هاي آهسته و در گوشي بين نوجوانان بيش تر مي شود و محور اين گفتگوها، غالباً مسايل جنسي و امور شهواني است كه به صورت مخفيانه و به دور از انظار بزرگ ترها طرح مي شود. براي پيشگيري از انحرافات اخلاقي سعي كنيد از دوستي هاي آلوده و مشكوك جداً پرهيز نموده و با افراد سالم و مذهبي ارتباط برقرار نماييد.

 

6- پرورش تقوا و معنويت در وجود خويش

 

همة آنچه بيان شد، به نحوي مي توانند در پيشگيري از انحرافات اخلاقي و طغيان شهوت و غريزة جنسي نقش داشته باشند، اما آن چه بيش از همه ضروري است و به صورت زيربنايي در شخصيت و رفتار جوان مؤثر است. پرورش معنويت و تقويت ايمان و تقواي الهي است. ما در عصري زندگي مي كنيم كه جهان به شدت در ماديات فرو رفته و يك سره غرق در جاذبه هاي نفساني و امور شهواني گرديده است. در شرايط كنوني، خلأ عظيم و هولناكي از اخلاق و معنويت پديد آمده و تمامي مشكلات انسان ها نيز از همين جا ناشي شده است.
اگر با تقويت ايمان و نيروي اراده، باورها و اعتقادات نوجوانان تقويت گردند، بدون شك بخشي از مشلكات آنان به ويژه در زمينة مسايل اخلاقي و شهوت و غريزة جنسي درمان مي شود.
اگر نوجوان از ته دل باور نمود كه تمام اعمال و رفتار او را خدا مي بيند و بر اساس عملكرد افراد به آن ها پاداش مي دهد و اساساً سعادت و خوشبختي انسان به دست خودش مي باشد، در اين صورت احتمال اينكه مرتكب گناه نشود بسيار زياد است.
يقين داشته باشيد، تا زماني كه نيروي ايمان و تقوا در وجود انسان بارور و تقويت نگردد، هيچ ضمانتي از شهوت و انحرافات اخلاقي وجود ندارد. به خصوص در وضعيت كنوني كه عوامل تحريك كنندة بسيار زياد است. بنابراين قبل از هر چيزي سعي كنيد نيروي ايمان و تقوا را در وجود خويش بارور كنيد. اگر فكر و ذهن شما متوجه خدا باشد و هميشه نماز خود را اول وقت انجام دهيد، خداوند شما را ياري مي كند تا از هر گناهي مصون بمانيد و تحت تأثير شهوت و غريزة جنسي قرار نگيريد. خداوند متعال در قرآن كريم مي فرمايد: «ان الصلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر» به درستي كه نماز انسان را از هر گونه آلودگي و عمل زشت و گناه دور نگه مي دارد. نماز واقعي نه تنها والاترين عامل كنترك شهوت و دفاع در برابر هجوم انحرافات اخلاقي تلقي مي شود، بلكه عامل تهاجمي عليه انحرافات و شهوت ها نيز محسوب مي گردد.

 

7- تسهيل و تسريع ازدواج

 

علاوه بر آن كه جوان سعي در كنترل شهوت و غريزة جنسي مي كند، بايد براي ازدواج كه يگانه راه درست ارضاي غريزة جنسي مي باشد، نيز اقدام كند به اين معنا كه پسرها از 18 سالگي به بعد مي توانند به فكر ازدواج باشند و اگر شرايط را مساعد مي بينيد، از همين سن مقدمات آن را فراهم كنند و دخترها هم چنان چه مورد مناسبي به خواستگاري آن ها آمد به دلايل نوعاً غير موجه و پوچ مثل هنوز زود است، مي خواهم درس بخوانم، داماد وضع مادي خوبي ندارد و… از ازدواج خودداري نكنند و والدين هم سنگ اندازي هاي غيز منطقي نداشته باشند.
اميد است با رعايت اين نكات و به خصوص توجه به تقوا و نماز بتوانيد غريزة جنسي و حس شهوت را در خويش كنترل و مهار نماييد و زماني كه فرصت مناسب براي ازدواج فراهم گرديد، به ازدواج اقدام كنيد.

 

توصيه هاي كاربردي در جهت كنترل و درمان: 

 

1. نخستين گام براى درمان اين عادت شوم، اعتقاد و ايمان به درمان پذيرى آن و دورى از يأس و نااميدى است. اما رسيدن به نتيجه و ايجاد هرگونه تغيير و دگرگونى نيازمند گذشت زمان، انتخاب راه صحيح و به كارگيرى دقيق دستورها است. البته ترك عادتِ نامطلوب، در زمانِ كوتاه بدون راهنماى كارآزموده و دلسوز، امكان ندارد. از همه اينها مهم تر، اراده و خواست فرد، نقش كليدى و محورى را ايفا مى كند. درمان و چاره جويى بايد منطبق بر خواست فرد باشد؛ زيرا تا وقتى كه او نخواهد، مى توان با قاطعيت گفت كه درمان نخواهد شد.
بنابراين بيمار اگر بخواهد، مى تواند بر بيمارى اش غلبه كند و جمله معروف «خواستن توانستن است»، عين حقيقت است. اراده همچون نهالى است كه بايد آن را پرورش داد تا به مرحله خودشكوفايى و ثمردهى برسد؛ به عبارت ديگر، اراده تقويت شدنى و پرورش يافتنى است و راه پرورش و تقويت آن اين است كه برخلاف ميل خود، اندك اندك به مقابله با اين عادت شوم برخيزد تا پس از مدتى لذت توانستن را بچشد.(ق، مؤسسه پژوهشى – فرهنگى اشراق، خودارضايى يا ارضاى انحرافى جنسى، صص 29 – 30)

 

2. تلاش براى تقويت اراده از گام هاى مهم در امر بهبود است. نگوييد اراده از ما سلب شده است! ممكن است اراده انسان ضعيف شود؛ ولى هيچ گاه از بين نمى رود. نشانه اينكه هنوز اراده باقى است، اين است كه شخص اين عمل را در حضور ديگران و در هر شرايطى انجام نمى دهد. براى تقويت اراده، راه هاى زيادى پيشنهاد شده كه از جمله آنها تلقين به خود است.
ويكتور پوشه – روان شناسِ فرانسوى – مى گويد: افراد مبتلا به اين عادت شوم، هر روز به دفعات مختلف با تمركز فكر به خود بگويند: «من به خوبى قادرم اين عادت بد را از خود دور كنم، من قادرم». تكرار اين عبارت ساده، اثر عجيبى در تقويت اراده و روحيه دارد.
پل ژاگو بر آن است كه: «تلقين، قبل از خواب نيز مؤثر است.»(همان، ص 34)

 

3. سعى شود شكم به هنگام خواب، بيش از حد معمول پر نباشد.

 

4. از پوشيدن لباس هاى تنگ و چسبان اجتناب گردد.

 

5. از نگاه كردن به مناظر، فيلم ها و تصاوير تحريك كننده، خوددارى شود و شخص به محض مواجهه با اين امور، چشم خود را بسته و يا به زمين و يا آسمان نگاه كند.

 

6. از شنيدن و خواندن مباحث و مطالب جنسى و حتى شوخى هاى تحريك كننده و فكر كردن در اين امور، دورى شود.

 

7. از خوردن مواد غذايى محرك، مانند خرما، پياز، فلفل، تخم مرغ، گوشت قرمز و غذاهاى پرچرب – اجتناب و به ميزان ضرورت اكتفا شود.

 

8. قبل از خواب مثانه تخليه شود.

 

9. از نوشيدن افراطگونه آب و مايعات پرهيز شود (به خصوص شب ها و قبل از خوابيدن).

 

10. هيچ گاه كاملا عريان نشويد و به اندام عريان خود يا ديگري نگاه نكنيد.

 

11. از دست ورزى با اندام جنسى، بايد اجتناب نمود و در هيچ شرايطى، نبايد دست ورزى كرد!

 

12. هرگز نبايد به رو خوابيد.

 

13. به منظور تخليه انرژى – زايد بدن، به طور منظم و زياد بايد ورزش كرد.

 

14. هيچ گاه نبايد بيكار بود؛ شخص بايد براى اوقات فراغت خود، برنامه داشته باشد و آن را با مطالعه، ورزش، زيارت، عبادت و … پر كند.

 

15. هرگز در مكانى خلوت و تنها و دور از نظر ديگران نبايد ماند.

 

16. هرگاه شخص مورد هجوم افكار جنسى واقع شد، بايد بلافاصله از مكان خلوت و دور از نظر ديگران خارج شود و خود را به كارى سرگرم كند. در اين زمينه همچنان كه خود نيز اشاره كرده ايد، گفت و گو با دوستان، مشاركت در عبادت هاى جمعى (مانند جلسات دعا، نماز جماعت و…) بسيار مفيد است.

 

17. هفته اى يكى دو روز، روزه مستحبى مفيد است و اگر شخص توان آن را ندارد، ميزان صَرف غذا را كاهش و فاصله هر وعده غذا را افزايش دهد و يا تعداد دفعات غذا را كاهش داده و به حداقل خوراك اكتفا كند.

 

18. از سخن گفتن ملايمت آميز، شوخى و خنده با نامحرمان خوددارى كرده واز نرمى و لينت در كلام بايد اجتناب ورزيد.

 

19. هيچ گاه نبايد با نامحرم و جنس مخالف، در مكان خلوت و دور از نگاه ديگران باقى ماند (حتى براى آموزش و …).

 

20. قرآن زياد بخواند و درباره معانى آيات آن فكر كند.

 

21. بايد هميشه براى ذهن فكر خود محتواى مطلوب و موضوع مناسب داشت.

 

 

تذكرات پاياني:

 

1. توجه داشته باشيد كه تنها رعايت تمام اين امور، بدون كم و كاستى و به صورت مستمر، نتيجه بخش خواهد بود. نبايد توقع داشته باشيد كه اين عادت ناگهان قطع و درمان شود, به هر ميزان كه بتوانيد دفعات آن را به تدريج كم كنيد, موفقيت محسوب مي شود.

 

2. در صورت تكرار از رحمت واسعه الهي نااميد نشويد و بدانيد كه هر گناهي قابل توبه است و خداوند خود فرموده است : «إن الله يغفر الذنوب جميعا; خداوند همه گناهان را مي آمرزد» و نشانه قبولي توبه شما اين است كه پشيمان هستيد و از تكرار آن متنفريد. همين قدر كه تكرار آن كم شود نشانه پيشرفت به سوي اطاعت خداوند است.

 

3. در صورت امكان با كم كردن سطح توقعات و انتظارات ازدواج كنيد كه اين بهترين راه حل است.

 

4. در تمام حالات از خداوند براى حفظ پاكى استعانت بجوييد.

 

5. مطمئن باشيد اين مشكل قابل حل و درمان است؛ ولى مشروط به تصميم گيرى قاطع و پشتكار كافى در راه انجام دستورالعمل هاى ارائه شده.

 

6. منشأ اين مشكل، يكى از نيازهاى واقعى نهاده شده در وجود انسان است كه بايد به طور طبيعى و صحيح ارضا و تأمين شود. نياز به ارضاي شهود يكي از اين امور است كه اگر به شكل صحيح تأمين نشود، (يعنى ازدواج), آدمي دچار خطاها و گناهان همچون استمنا خواهد شد كه عواقب سوء آن نيز دامنگير فرد مى شود. بنابراين اگر امكان ازدواج برايتان فراهم است، اقدام به ازدواج كنيد يا به طور موقت به دستورالعمل هاى ارائه شده پاى بند باشيد.

 

منبع: هدانا برگرفته از پرسش ها و پاسخ ها  خودارضایی،پرسمان.

ویژه نامه مسائل جنسی