كمك به نابينايان وناشنوايان در اسلام

1. از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «هر كس براى برآوردن حاجتى از حاجات شخص نابينا قدم بردارد وتلاش كند كه خداوند آن مشكل را حل كند، خداوند متعال او را از نفاق وآتش جهنّم دور كرده وهفتاد حاجت از حاجت‌هاى دنيوى او را برآورده كند وپيوسته در رحمت الهى باشد تا بازگردد».[43] 
2. در حديثى از امام حسن عسکرى عليه السلام مى‌خوانيم كه: «حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام روايت كرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس به مقدار مسافت چهل گام بر روى زمين هموار، راهنماى نابينايى شود خداوند در مقابل هر قدم، قصرى در بهشت به او مى‌دهد كه بسيار وسيع است. واگر بر سر راهش خطرى باشد واو را از آن نجات دهد آن را در ترازوى حسناتش بگذارند وآن را صد هزار بار وسيع‌تر از دنيا بيابد وهمه گناهانش را محو كند واو را به اعلا غرفه‌هاى بهشت برساند».[44] 
3. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كس به ناشنوايى كمك كند تا چيزى را به او بفهماند واز اين كار خسته ودلتنگ نگردد، اين كار صدقه‌اى آسان براى وى محسوب مى‌شود».[45] 

[43] . كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 9؛ مكارم الأخلاق، ص 431.
[44] . تفسير امام حسن عسكرى 7، ص 81، ح 43.
[45] . ثواب الأعمال، ص 168، ح 5.