رعايت موالات در طواف
موالات در طواف و ميزان ازاله آن
691- رعايت موالات عرفيه در طواف، بنابراحتياط واجب، لازم است؛[1] يعنى اگر به جهتى در بين طواف متوقّف شد، آن قدر طول ندهد كه از صورت يك طواف، خارج شود.
[1] ( 4)- آية اللَّه بهجت: مراعات موالات عرفيه، در غير موارد عذرِ حاصل بعد از شوط چهارم، لازم است.( مناسك شيخ، ص 44).
آيات عظام تبريزى، خويى، سيستانى: مراعات موالات لازم است.
آية اللَّه خامنه اى: احتياط واجب آن است كه در ميان اجزاى طواف، موالات عرفيه را رعايت كند، مگر در مورد قطع طواف پس از گذشتن از نيمه آن، به خاطر نماز و امثال آن.
آية اللَّه مكارم: در طواف واجب موالات لازم است و در مستحب شرط نيست.
692- موالاتِ در طواف و در سعى، چگونه زايل مىشود؟ آيا با خواندن دو ركعت نماز مستحبى، يا انجام فعلِ منافى با طواف، موالات به هم مىخورد؟[1]
[1] ( 1). آيةاللَّه بهجت: فوات موالات عرفى است و به فعل كثير محقّق مىشود و با شك در تحقّق آن حكم به عدم مىشود.
شاید این مطالب را هم بپسندید:
آيتاللَّه تبريزى: از مثل نماز مستحبى و فعل منافى بايد اجتناب شود و مثل استراحت مختصر كوتاه و قطع براى نماز جماعت مانعى ندارد. واللَّه العالم.
آيتاللَّه خامنه اى: از بين رفتن موالات، موكول به نظر عرف است و در سعى، موالات معتبر نيست، مگر آنكه شوط اول تمام نشده باشد كه در صورت از بين رفتن موالات، احتياطاً از سر بگيرد.
آيتاللَّه سيستانى: آرى، به هم مىخورد.
آيتاللَّه صافى: گرچه موالات در هر عمل به تناسب خودش ملاحظه مىشود و به نظر مىرسد نسبت به طواف، فاصله به مقدارِ دو ركعت نماز، موالات را به هم نمىزند، لكن احتياط اين است كه اگر اين مقدار فاصله پيش آمد، با آن معامله محفوظ بودن موالات نكند و براى به هم خوردن موالات هم به اين مقدار اكتفا نكند و انجام« فعل منافى با طواف» جمله مجملى است، توضيح ندادهايد؛ واللَّه العالم.
آيتاللَّه فاضل: به هم خوردن موالات عرفى است، ولى در قطع طواف و سعى، حتى لازم نيست موالات به هم بخورد( يعنى مىتوان بلافاصله از سر گرفت) و ظاهراً با نماز مستحبى به هم نمىخورد.
آيتاللَّه مكارم: با خواندن نماز مستحبى و فعل منافى و فاصله زياد، موالات به هم مىخورد.
آيتاللَّه نورى: موالات عرفى است و لازم است در بين اشواط هيچ فعل منافى اختياراً انجام نگيرد و دو فرض مورد سؤال، منافى محسوب مىشود.
منبع: سایت هدانا برگرفته از مناسك حج با حواشى و مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: خامنه ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، وحید خراسانی، بهجت،فاضل ، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
