راز مهلت شب عاشورا در کلام امام حسین ع

 

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی:

امام حسين(عليه السلام) با همهٴ سابقه اي که در طول عمر شريف خود در نماز و عبادت داشت، عصر تاسوعا از برادرش حضرت ابوالفضل(عليه السلام) خواست يک شب از امويان مهلت بگيرد تا در آن يک شب فقط دعا، نماز، تلاوت قرآن، استغفار و راز و نياز باخدا داشته باشد؛«فهو يعلم أنّي کنت قد اُحبّ الصّلاة له وتلاوة کتابه وکثرة الدعاء والاستغفار». لذا بعد از صحبت ها و اتمام حجت هايي که با اصحاب خودش کرد به خيمهٴ خود برگشت و تمام آن شب را به نماز و استغفار و دعا و تضرع گذراند؛ «ورجع(عليه السلام) إلي مکانه فقام ليلته کلّها يصلّي ويستغفر ويدعو ويتضرع». چنان که اصحاب آن حضرت نيز اين چنين بودند؛ «وقام أصحابه کذلک يصلّون ويدعون ويستغفرون».آنها در آن شب در جوار امام حسين(عليه السلام) همانند زنبورعسل،شهد شيرين شهادت را مزمزه و نام خدا را در حال رکوع و سجود و قيام و قعود زمزمه مي کردند؛ «لهم دويّ کدويّ النحل ما بين راکع وساجد وقائم وقاعد».

منبع: حضرت آیت الله جوادی آملی، کتاب حماسه و عرفان ،ص243