این دعا(1) را مرحوم «کفعمى» در «بلدالامین» و «مصباح» آورده است(2) و بسیار ارزشمند و گران قیمت است و جبرئیل آن را بر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) – در حالى که آن حضرت در مقام ابراهیم مشغول نماز بود – نازل کرد و در پاداش آن آمده است: هر کس این دعا را در روزهاى سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم (ایّام البیض) ماه رمضان بخواند، گناهان فراوانى از او آمرزیده شود; همچنین این دعا براى شفاى مریض، اداى قرض، به دست آوردن غنا و توانگرى، رفع اندوه و غم، مؤثّر است.(3)بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِبه نام خداوند بخشنده مهربانسُبْحانَکَ یا اَللهُ، تَعالَیْتَ یا رَحْمنُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى خدا برترى تو اى بخشنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا رَحیمُ، تَعالَیْتَ یا کَریمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى مهربان برترى تو اى کریم پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مَلِکُ، تَعالَیْتَ یا مالِکُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى پادشاه برترى تو اى مالک پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قُدُّوسُ، تَعالَیْتَ یا سَلامُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى مبرا از هر عیب برترى تو اى سلامت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُؤْمِنُ، تَعالَیْتَ یا مُهَیْمِنُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى امان بخش برتر آمدى اى نگهبان پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عَزیزُ، تَعالَیْتَ یا جَبّارُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى نیرومند برتر آمدى اى با جبروت و عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُتَکَبِّرُ، تَعالَیْتَ یا مُتَجَبِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى داراى بزرگى و کبریا برتر آمدى اى صاحب جلال و شوکت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا خالِقُ، تَعالَیْتَ یا بارِئُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آفریننده برتر آمدى اى پدید آرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُصَوِّرُ، تَعالَیْتَ یا مُقَدِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى صورت ده برتر آمدى اى اندازه گیر کارها پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا هادى، تَعالَیْتَ یا باقى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یامُجیرُ،منزهى تو اى راهنما برتر آمدى اى باقى پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا وَهّابُ، تَعالَیْتَ یا تَوّابُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى بخشنده برتر آمدى اى توبه پذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا فَتّاحُ، تَعالَیْتَ یا مُرْتاحُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى گشاینده برتر آمدى اى آسایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا سَیِّدِى، تَعالَیْتَ یا مَوْلاىَ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آقاى من برترى تو اى سرور من پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قَریبُ، تَعالَیْتَ یا رَقیبُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى نزدیک برترى تو اى مراقب اعمال بندگان پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُبْدِئُ، تَعالَیْتَ یا مُعیدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آغاز کن آفرینش برتر آمدى اى بازگرداننده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا حَمیدُ، تَعالَیْتَ یا مَجیدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى پسندیده برتر آمدى اى ستوده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قَدیمُ، تَعالَیْتَ یا عَظیمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یامُجیرُ،منزهى تو اى دیرینه برترى تو اى با عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا غَفُورُ، تَعالَیْتَ یا شَکُورُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آمرزنده برتر آمدى اى پاداش ده سپاسگزاران پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا شاهِدُ، تَعالَیْتَ یا شَهیدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى شاهد برترى تو اى گواه پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا حَنّانُ، تَعالَیْتَ یا مَنّانُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى بسیار مهربان برترى تو اى نعمت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا باعِثُ، تَعالَیْتَ یا وارِثُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى برانگیزنده برترى تو اى ارث بر جهانیان پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُحْیى، تَعالَیْتَ یامُمیتُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى زنده کننده برترى تو اى میراننده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا شَفیقُ، تَعالَیْتَ یا رَفیقُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى مهربان برترى تو اى رفیق پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا اَنیسُ، تَعالَیْتَ یا مُونِسُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى همدم برترى تو اى مونس پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا جَلیلُ، تَعالَیْتَ یا جَمیلُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى شوکتمند برترى تو اى داراى جمال و زیبایى پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا خَبیرُ، تَعالَیْتَ یا بَصیرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آگاه برترى تو اى بیناى به کارها پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا حَفِىُّ، تَعالَیْتَ یا مَلِىُّ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى مهربان برترى تو اى بى نیاز مطلق پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مَعْبُودُ، تَعالَیْتَ یا مَوْجُودُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى معبود حقیقى برتر آمدى اى موجود بالذات پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا غَفّارُ، تَعالَیْتَ یا قَهّارُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آمرزش پیشه برترى تو اى داراى قهر و سطوت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مَذْکُورُ، تَعالَیْتَ یا مَشْکُورُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى یاد شونده برترى تو اى سپاس دارنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا جَوادُ، تَعالَیْتَ یا مَعاذُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى بخشنده برترى تو اى پناهگاه پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا جَمالُ، تَعالَیْتَ یا جَلالُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى (اصل هر) زیبایى برترى تو اى (بخشنده هر) بزرگوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا سابِقُ، تَعالَیْتَ یا رازِقُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى سبقت گیرنده برترى تو اى روزى دهنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا صادِقُ، تَعالَیْتَ یا فالِقُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى راست گفتار برترى تو اى شکافنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا سَمیعُ، تَعالَیْتَ یا سَریعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى شنوا برترى تو اى شتابنده (در اجابت) پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا رَفیعُ، تَعالَیْتَ یا بدیعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى بلند مرتبه برترى تو اى آفریننده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا فَعّالُ، تَعالَیْتَ یا مُتَعالُ،اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى کننده (آنچه بخواهى) برترى تو اى والامرتبه پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قاضى، تَعالَیْتَ یا راضى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى داور برترى تو اى راضى پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قاهِرُ، تَعالَیْتَ یا ظاهِرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى چیره بر خلق برترى تو اى آشکار پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عالِمُ، تَعالَیْتَ یا حاکِمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى دانا برترى تو اى حکمران پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا دآئِمُ، تَعالَیْتَ یا قآئِمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى جاویدان برترى تو اى قیام کننده به امور خلق پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عاصِمُ، تَعالَیْتَ یا قاسِمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى نگهدار برترى تو اى قسمت کننده روزى پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا غَنِىُّ، تَعالَیْتَ یا مُغْنى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى بى نیاز برترى تو اى بى نیاز کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا وَفِىُّ، تَعالَیْتَ یا قَوِىُّ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى وفادار برترى تو اى نیرومند پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا کافى، تَعالَیْتَ یا شافى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى کفایت کننده برترى تواى شفا دهنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُقَدِّمُ، تَعالَیْتَ یا مُؤَخِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یامُجیرُ،منزهى تو اى مقدّم دارنده برترى تو اى عقب انداز پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا اَوَّلُ، تَعالَیْتَ یا آخِرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى اوّل برترى تو اى آخر پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا ظاهِرُ، تَعالَیْتَ یا باطِنُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى پیدا برترى تو اى ناپیدا پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا رَجآءُ، تَعالَیْتَ یا مُرْتَجى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى امید برترى تو اى مایه امیدوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا ذَا الْمَنِّ، تَعالَیْتَ یا ذَا الطَّوْلِ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى صاحب نعمت برترى تو اى صاحب احسان پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا حَىُّ، تَعالَیْتَ یا قَیُّومُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى زنده برترى تو اى پاینده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا واحِدُ، تَعالَیْتَ یا اَحَدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى یگانه برترى تو اى یکتا پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا سَیِّدُ، تَعالَیْتَ یا صَمَدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آقا برترى تو اى بى نیاز پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قَدیرُ، تَعالَیْتَ یا کَبیرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى توانا برترى تو اى بزرگ پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا والى، تَعالَیْتَ یا عالى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى حکمران برترى تو اى والامقام پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عَلِىُّ، تَعالَیْتَ یا اَعْلى،اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى والا برترى تو اى والاتر از همه پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا وَلِىُّ، تَعالَیْتَ یا مَوْلى، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى صاحب اختیار برترى تو اى سرور پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا ذارِئُ، تَعالَیْتَ یا بارِئُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى پدیدآرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا خافِضُ، تَعالَیْتَ یا رافِعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى پایین آرنده برترى تو اى بالا برنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُقْسِطُ، تَعالَیْتَ یا جامِعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى به انصاف رفتار کننده برترى تو اى گردآورنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُعِزُّ، تَعالَیْتَ یا مُذِلُّ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى عزت بخش برترى تو اى ذلت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا حافِظُ، تَعالَیْتَ یا حَفیظُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى نگهبان برترى تو اى نگهدار پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا قادِرُ، تَعالَیْتَ یا مُقْتَدِرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى توانا برترى تو اى با اقتدار پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عَلیمُ، تَعالَیْتَ یا حَلیمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى دانا برترى تو اى بردبار پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا حَکَمُ، تَعالَیْتَ یا حَکیمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى داور برترى تو اى فرزانه پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُعْطى، تَعالَیْتَ یا مانِعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى عطا ده برترى تو اى مانع از عطا پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا ضآرُّ، تَعالَیْتَ یا نافِعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى زیان رسان برترى تو اى سودرسان پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُجیبُ، تَعالَیْتَ یا حَسیبُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یامُجیرُ،منزهى تو اى اجابت کننده برترى تو اى حسابگر پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عادِلُ، تَعالَیْتَ یا فاضِلُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى دادگر برترى تو اى با فضیلت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا لَطیفُ، تَعالَیْتَ یا شَریفُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى مهربان برترى تو اى شریف پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا رَبُّ، تَعالَیْتَ یا حَقُّ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى پروردگار برترى تو اى ثابت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا ماجِدُ، تَعالَیْتَ یا واحِدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى گرامى برترى تو اى یگانه پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا عَفُوُّ، تَعالَیْتَ یا مُنْتَقِمُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى با گذشت برترى تو اى انتقام کش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا واسِعُ، تَعالَیْتَ یا مُوسِّعُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى وسیع رحمت برترى تو اى گشایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا رَءُوفُ، تَعالَیْتَ یا عَطُوفُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى مهرورز برترى تو اى با عطوفت پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا فَرْدُ، تَعالَیْتَ یا وِتْرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى یگانه برترى تو اى تک و تنها پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُقیتُ، تَعالَیْتَ یا مُحیطُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى حافظ و نگهبان برترى تو اى محیط بر هر چیز پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا وَکیلُ، تَعالَیْتَ یا عَدْلُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى وکیل برترى تو اى سراسر عدل و داد پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُبینُ، تَعالَیْتَ یا مَتینُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آشکار کننده برترى تو اى ثابت سستى ناپذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا بَرُّ، تَعالَیْتَ یا وَدُودُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى نیکوکار برترى تو اى بسیار مهربان پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا رَشیدُ، تَعالَیْتَ یا مُرْشِدُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى ارشاد کننده برترى تو اى رهنمون پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا نُورُ، تَعالَیْتَ یا مُنَوِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى نور برترى تو اى روشنى بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا نَصیرُ، تَعالَیْتَ یا ناصِرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى یاور برترى تو اى یارى ده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا صَبُورُ، تَعالَیْتَ یا صابِرُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى بردبار برترى تو اى شکیبا پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُحْصى،تَعالَیْتَ یا مُنْشِئُ،اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى شمارنده برترى تو اى ایجاد کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا سُبْحانُ، تَعالَیْتَ یا دَیّانُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى منزه برترى تو اى کیفر ده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا مُغیثُ، تَعالَیْتَ یا غِیاثُ، اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى فریادرس برترى تو اى دادرس پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا فاطِرُ، تَعالَیْتَ یا حاضِرُ،اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ،منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى حاضر پناه ده ما را از آتش اى پناه دهسُبْحانَکَ یا ذَا الْعِزِّ والْجَمالِ، تَبارَکْتَ یا ذَاالْجَبَرُوتِ وَالْجَلالِ،منزهى تو اى صاحب عزّت و زیبایى بزرگى تو اى صاحب جبروت و جلالسُبْحانَکَ لا اِلـهِ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ،منزهى تو معبودى جز تو نیست «منزهى تو و همانا من از ستمگرانمفَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ، وَکَذلِکَ نُنْجىِ الْمُؤْمِنینَ،پس مستجاب کردیم دعاى او (یعنى یونس) را و او را از اندوه نجاتش دادیم و این چنین مؤمنین را نجات بخشیم»وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ اَجْمَعینَ، وَالْحَمْدُللهِِ رَبِّ الْعالَمینَ،و درود خدا بر محمّد و آلش همگى و ستایش خاص پروردگار جهانیان استوَحَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلىِّ العَظیمِ.و خدا ما را بس است و او نیکو وکیلى است و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ.
